Η Marianne Bachmeier ήταν μια ανύπαντρη μητέρα που εργαζόταν σε παμπ και προσπαθούσε να τα βγάλει πέρα μόνη της. Ζούσε με το τρίτο της παιδί, την Anna. Τα δύο μεγαλύτερα είχαν δοθεί για υιοθεσία.

Η μικρή Anna ήταν ένα χαρούμενο παιδί, πριν η τραγωδία χτυπήσει την πόρτα της οικογένειας. Το 7χρονο κοριτσάκι βρέθηκε νεκρό στις 5 Μαΐου 1980.

Σύμφωνα με το NDR, το κορίτσι είχε κάνει «κοπάνα» από το σχολείο μετά από έναν καυγά με τη μητέρα του εκείνη την ημέρα. Η μικρή έπεσε στα χέρια του 35χρονου γείτονα και κρεοπώλη Klaus Grabowski, που είχε ήδη ποινικό μητρώο για παιδική κακοποίηση.

Οι αρχές βρήκαν αργότερα ότι ο Grabowski είχε αιχμαλωτίσει το κοριτσάκι στο σπίτι του για ώρες πριν την στραγγαλίσει με ένα καλσόν. Το αν την κακοποίησε σεξουαλικά παραμένει άγνωστο. Στη συνέχεια, έκρυψε το άψυχο σώμα της σε ένα κουτί και το άφησε στις όχθες ενός ποταμού.

Συνελήφθη την ίδια ημέρα, όταν η αρραβωνιαστικιά του κάλεσε την αστυνομία. Ο ίδιος ομολόγησε τον φόνο αλλά αρνήθηκε τη σεξουαλική κακοποίηση. Αντίθετα, είπε μια πολύ περίεργη ιστορία, ότι στραγγάλισε το κοριτσάκι όταν εκείνο προσπάθησε να τον εκβιάσει. Σύμφωνα με την ιστορία του, η Anna προσπάθησε να τον ξελογιάσει και τον απείλησε ότι θα πει στη μητέρα της ότι την κακοποίησε όταν δεν της έδωσε χρήματα.

Ένα χρόνο αργότερα, κατά τη διάρκεια της δίκης, η μητέρα πήρε τον νόμο στα χέρια της και την εκδίκησή της.

Η δίκη ήταν αβάσταχτη για την Marianne. Άκουγε τους συνηγόρους να ισχυρίζονται ότι ο δολοφόνος έδρασε βάση «ορμονικής ανισορροπίας», λόγω της θεραπείας που είχε λάβει, όταν είχε ευνουχιστεί εθελοντικά.

Εκείνη την εποχή, όσοι είχαν διαπράξει σεξουαλικά εγκλήματα στη Γερμανία, υποβάλλονταν σε ευνουχισμό για να μην «υποτροπιάσουν». Όμως, ο Grabowski δεν άνηκε σε αυτή την κατηγορία και έλεγε ψέματα.

Την τρίτη ημέρα της δίκης, η Marianne έβγαλε ένα πιστόλι Beretta διαμετρήματος 22 εκ. από την τσάντα της και πάτησε τη σκανδάλη 8 φορές. Οι 6 πέτυχαν τον Grabowski, ο οποίος ξεψύχησε στο πάτωμα της δικαστικής αίθουσας.

«Σκότωσε την κόρη μου. Ήθελα να τον σκοτώσω. Ελπίζω να πέθανε», είπε η μητέρα.

Έτσι βρέθηκε η ίδια στην καρέκλα του κατηγορούμενου. Η δίκη της τράβηξε τα φώτα της δημοσιότητας παγκοσμίως λόγω της αυτοδικίας της.

Η πράξη της δίχασε την κοινή γνώμη. Άλλοι την υπερασπίζονταν για την εκδίκηση που πήρε για την στυγερή δολοφονία του παιδιού της, ενώ άλλοι καταδίκασαν την εν ψυχρώ δολοφονία που διέπραξε.

Το δικαστήριο καταδίκασε την Marianne σε έξι χρόνια κάθειρξη για ανθρωποκτονία από πρόθεση το 1983.

Το 1985, η Marianne αποφυλακίστηκε εκτίοντας την μισή ποινή της. Μετακόμισε στη Νιγηρία, όπου παντρεύτηκε και έζησε μέχρι τη δεκαετία του ‘90. Αφού χώρισε, μετακόμισε στη Σικελία, έως ότου διαγνώστηκε με καρκίνο και επέστρεψε στη Γερμανία.

Πριν πεθάνει ζήτησε από δημοσιογράφο του NDR να καταγράψει τις τελευταίες της ημέρες. Πέθανε το 1996, στα 46 της χρόνια. Θάφτηκε δίπλα στην κόρη της, Anna.