Αχ βρε Χάρη... τα είπες όλα... “Μ’ αυτά και μ’ αυτά φτάσαμε στο σήμερα...”

Αχ βρε Χάρη... τα είπες όλα... “Μ’ αυτά και μ’ αυτά φτάσαμε στο σήμερα...”

24 Φεβρουαρίου, 2022 1 Από Καλλιόπη Σουφλή
Προβολές:500
Μοίρασέ το

 

Σπάσαμε τους καθρέφτες μας, για να μην βλέπουμε τη “μούμια” μας.
Κλείσαμε τ’ αυτιά μας να μην ακούμε το κλάμα γύρω μας.

Και η καρδιά μας ένα μαξιλάρι για τους ξένους (φημιζόμαστε για τη “φιλοξενία” μας) και πέτρα για τους δικούς μας (φημιζόμαστε για τους εμφύλιους σπαραγμούς μας).

Πέννα που τσακίζει κόκκαλα… κι ο Χάρης, για μια ακόμα φορά, τα γράφει τσεκουράτα…

Εμείς, έχουμε το θάρρος να κοιταχτούμε στον καθρέπτη και ν’ αντικρίσουμε  την αλήθεια ωμή κι αδυσώπητη;;;

 

 

 

Καλλιόπη Σουφλή

 

Υ.Γ. Τα ΄γραψε ο Γιώργος Σεφέρης, δεκαετίες πριν, αλλά πόσοι τον διάβαζαν…

“Στην πολιτεία που έγινε πορνείο, μαστροποί και πολιτικιές, διαλαλούν σάπια θέλγητρα”…

Η αρχή όπως πάντα… στην αθώα παιδική ηλικία.
Η δημιουργία “τεχνητών οραμάτων”, η εύκολη κατάποση ενός “αθώου” ψέματος, η “χθεσινή” ταλαιπωρία που σε πάει κατευθείαν στο “ελπιδοφόρο αύριο”, ο “ηγέτης” που δεν ευτύχησες να είσαι και τώρα τον έχεις ολοζώντανο μπροστά σου… κι αλλά πολλά.
Μια Ελλάδα που 60 μαθητάδες την χτίζανε ολημερίς και 45 “μάστοροι” την γκρέμιζαν τη νύχτα, για να συνεχίσει να “τρέχει” ακόμα και αυτό το άγνωστο στο 90% του λαού ΕΣΠΑ.
Μια Ελλάδα που κράτησε ζωντανή την ανάμνηση τη “παράγκας” όταν μετακόμισε σε χρυσοποίκιλτο πολυτελές διαμέρισμα, τύπου Πατούλενας, δηλώνοντας ευθαρσώς πόσο ζωντανός είναι ακόμα ο “τούρκος” μέσα της.
Κι από πίσω;… ένα “μάτσο” Ιστορία.
Με θυσίες, αίμα, ίντριγκες, πολιτισμούς και μια ελπίδα πάντα να σιγοκαίει… και χιλιάδες θύματα!
Και παραδόξως, καθόλου γνώση του παρελθόντος “καλού” η “κακού”.
Έτσι, αυτή η Χώρα έγινε ο πιο εύκολος αντίπαλος των άλλων και για χρόνια, το πειραματόζωο του πλανήτη.
Σα να υπήρχε ένα μυστικό οικουμενικό σχέδιο τύπου: “από δω ξεκίνησαν όλα… εδώ θα τα τελειώσουμε!”
Ένα σχέδιο τύπου: “ποιος σας είπε ρε τσογλάνια ότι θέλαμε τον πολιτισμό σας;… ότι θέλαμε να μας σώσετε από την βαρβαρότητα;…. ότι θέλαμε να μας μάθετε να σκεπτόμαστε;… να διαβάσουμε;… να μιλάμε;… να ανακαλύπτουμε;… ποιος σας είπε ρε κωλoφάρα ότι επειδή ήσασταν οι πρώτοι δεν μπορούμε να σας κάνουμε τελευταίους;…”
Κι έτσι… αυτό το μίσος μεγάλωνε στους αιώνες.
Σαν γιος που σκοτώνει τον πατέρα.
Σαν σύζυγος που κακοποιεί σύζυγο.
Σαν Εφιάλτης που προδίδει τη Πατρίδα.
Σαν τον “έλληνα” που εχθρεύεται Έλληνα.
Κι έτσι πορευόμενοι… φτάσαμε ως εδώ.
Και τώρα ζητάμε τα ρέστα!
Αλήθεια, από ποιον;
Σπάσαμε τους καθρέφτες μας, για να μην βλέπουμε τη “μούμια” μας.
Κλείσαμε τ’ αυτιά μας να μην ακούμε το κλάμα γύρω μας.
Και η καρδιά μας ένα μαξιλάρι για τους ξένους (φημιζόμαστε για τη “φιλοξενία” μας) και πέτρα για τους δικούς μας (φημιζόμαστε για τους εμφύλιους σπαραγμούς μας).
Μ’ αυτά και μ’ αυτά φτάσαμε στο σήμερα.
Με την ίδια “αθωότητα” του ηλιθίου και τα σάπια μας οράματα καρφωμένα πάνω σε παλούκια σε πλατείες Συνταγμάτων.
Με την ίδια άγνοια των αμόρφωτων τσοπαναραίων του Κολωνακίου που ασελγούν πάνω στο πτώμα ενός ολοκλήρου Λαού.
Με τα ίδια χρώματα…
Τα ίδια κόμματα…
Τα ίδια ψέματα…
Τα δεκάδες χαμένα χρόνια…
Και πάντα με μια μάσκα στη μάπα…
Άλλοτε του δωσίλογου κι άλλοτε του “αψέκαστου” προστάτη.
Και με ένα μόνιμο ερώτημα να σου καίει τα χείλη…
“ένας Έλληνας βρε έλληνες … ένας Έλληνας δεν υπάρχει;…”

 

Πηγή

Προβολές : 500


Μοίρασέ το:



Ετικέτες: , ,

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ


Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο. Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
  • Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
  • Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
  • Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
  • Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
  • Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.

Διαβάστε ακόμα