Ηχηρή παρέμβαση, με μια πύρινη ομιλία του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή, για τα Ελληνοτουρκικά, λίγες ημέρες μετά την επίσκεψη Ερντογάν στην Αθήνα. Ο κ. Καραμανλής έβαλε τα πράγματα στη θέση τους όσον αφορά την δήλωση Ερντογάν για «τουρκική μειονότητα» στη Θράκη, γεγονός που δεν έπραξε ο νυν πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης. Ακόμη μια φορά ο κ. Καραμανλής αναφέρθηκε και στις προϋποθέσεις που πρέπει να διέπουν τον διάλογο Ελλάδας – Τουρκίας: «Θα επαναλάβω για μία ακόμη φορά: στη Θράκη, στο Αιγαίο, στην Κύπρο κρίνεται η αντοχή του Ελληνισμού. Και κατ’ επέκταση η ευθύνη και η μοίρα όλων μας».

Ο πρώην πρωθυπουργός μίλησε σε εκδήλωση στην Αλεξανδρούπολη, όπου έγινε η παρουσίαση του βιβλίου του διευθυντή της εφημερίδας «Εστία» Μανώλη Κοττάκη «Οι απόρρητοι φάκελοι Καραμανλή».

Μεταξύ άλλων στην ομιλία του ο κ. Καραμανλής έστειλε μηνύματα στην κυβέρνηση για τους χειρισμούς της στον διάλογο με την Αγκυρα: «Ασφαλώς και πρέπει να επιδιώκουμε την ειρήνη και τη συνεργασία με την Τουρκία. Είναι μια χώρα που η γεωγραφία ορίζει πως πρέπει να ζούμε μαζί της ως γείτονες. Είναι θετικό όταν το κλίμα στις μεταξύ μας σχέσεις, από έντονα συγκρουσιακό, κινείται στην κατεύθυνση της ύφεσης. Και, ασφαλώς, πρέπει να εξαντλήσουμε την όποια ευκαιρία παρουσιαστεί για επίλυση της διαφοράς μας για την οριοθέτηση ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας. Η Ελλάδα έχει αποδείξει, εδώ και πολλά χρόνια, την ειλικρίνεια και την ετοιμότητά της για ειρηνική επίλυση της διαφοράς αυτής, στη βάση πάντα του Διεθνούς Δικαίου. Ομως, για οτιδήποτε άλλο από όσα θέτει η Τουρκία, τα πράγματα είναι λυμένα, ξεκάθαρα και διευθετημένα από Διεθνείς Συνθήκες, το Διεθνές Δίκαιο και τις σχετικές ρυθμίσεις διεθνών οργανισμών, και δεν μπορούν να τεθούν υπό διαπραγμάτευση ή δικαστική αίρεση.

Θα πρέπει, συνεπώς, όταν προσερχόμαστε στον όποιο διάλογο με την Τουρκία να είμαστε πρώτα από όλα εμείς ξεκάθαροι ως προς το τι συζητάμε και ποια πράγματα μπορούμε να διαπραγματευτούμε. Ακούω ότι έχει και η Τουρκία δικαιώματα στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Κανένας δεν αρνήθηκε τα δικαιώματα της Τουρκίας. Τα δικαιώματα εκείνα, όμως, που απορρέουν από το Διεθνές Δίκαιο και από τις Διεθνείς Συνθήκες και όχι αυτά που διεκδικεί η ίδια με τις θεωρίες περί γκρίζων ζωνών και τις φιλοδοξίες της περί “Γαλάζιας Πατρίδας” ή συνόρων της καρδιάς της.

Η ειρήνη δεν εξαγοράζεται με παραχώρηση κυριαρχίας. Ούτε με ασαφείς διατυπώσεις που επιδέχονται ποικίλες ερμηνείες, ικανές να ενθαρρύνουν την Τουρκία -ή οποιονδήποτε σύμμαχο, εταίρο ή τρίτο- να νομίσει ότι, με αντίτιμο τη μείωση της έντασης, είμαστε πρόθυμοι να ενδώσουμε σε αξιώσεις ή πιέσεις εις βάρος της εθνικής μας κυριαρχίας και αξιοπρέπειας ή κυριαρχικών δικαιωμάτων. Ούτε, βέβαια, του αυτονόητου δικαιώματος άμυνας και αποτροπής για κάθε σπιθαμή ελληνικού εδάφους».

Σαφής ήταν η απάντηση του κ. Καραμανλή στις προκλητικές δηλώσεις περί «τουρκικής μειονότητας»: «Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι εδώ υπάρχουν τρεις εθνοτικές ομάδες και το μέλος της καθεμιάς απ’ αυτές μπορεί να επικαλείται την εθνοτική του καταγωγή, τουρκική, πομακική ή Ρομά, στο πλαίσιο του ατομικού αυτοπροσδιορισμού. Αλλά δεν μπορεί κανείς σκόπιμα και εκ του πονηρού να συγχέει Συνθήκες που αφορούν τα σύνολα, όπως η Συνθήκη της Λωζάννης, με Συνθήκες και πρόνοιες που αφορούν τα άτομα και τα ατομικά δικαιώματα».