γιατί αύριο, μπορεί να είναι αργά... (μουσικό βίντεο, χιούμορ και ταινία)
Όχι… δεν θα σου μιλήσω για τον έρωτα, μάτια μου…
Για κείνα τα συναισθήματα που έχουμ’ όλοι μας γι αγαπημένα πρόσωπα, θα σου μιλήσω…
Για κείνες τις λέξεις… για κείνα τα τρυφερά συναισθήματα, που θες να τα πεις και να τα δείξεις στους ανθρώπους που αγαπάς, και κάτι σε κρατά και δεν τις λες… δεν δείχνεις τα δείχνεις…
Για κείνα τα “σ’ αγαπώ”… για κείνες τις αγκαλιές που θες να πεις… να μοιραστείς σ’ όλους αυτούς τους ανθρώπους π’ αγαπάς… ολους αυτούς που ‘ναι ο χάρτης της ψυχής και της ζωής σου, και δεν τα ‘πες… δεν άνοιξες αγκαλιές…
‘Κείνος ο κόμπος στο λαιμό σου, σε μπλοκάρισε… ‘κείνα τα χέρια σου, που δεν άνοιξαν… που τα κράτησες δεμένα πάνω σου… σ’ εμπόδισαν να τ’ ανοιξεις και μαζί τους ν’ ανοίξεις και την ψυχούλα σου…
Κι οι άνθρωποι π’ αγαπάς, φεύγουν κι αφήνουν μέσα σου κενό… απέραντο κενό, γιατί δεν τους είπες όσα ήθελ’ η ψυχή σου να τους πει…
Τι σε μπλοκάρισε, το φελέκι μου μέσα και δεν τους μίλησες για την αγάπη σου… και δεν τους άνοιξες την αγκαλιά σου;
Τι φοβήθηκες; Μήπως φανείς ευάλωτος; Μήπως απορρίψουν την αγάπη σου; Ή μήπως τους θέωρησες δεδομένους;
Δεν έμαθες πως σ’ αυτή τη ζωή, πρέπει να τολμάς;
Δεν έμαθες πως σε τούτη τη ζωή, τίποτα δεν είναι δεδομένο;
Δεν έμαθες πως ο φόβος, σκοτώνει την ομορφιά της ζωής;
Δεν έμαθες πως κάλλιο να ‘σαι ευάλωτος, παρά… νεκρός, μέσα σου;
Δεν έμαθες, πως ο χρόνος είναι σαν τα ταξειδιάρικα πουλιά, που πετούν μακριά και χάνονται;
Ότι έχεις όμορφο να μοιραστείς μ’ ότι αγαπάς, κάν’ το… κάν’ το τώρα… γιατί αύριο, μπορεί να είναι αργά…
καληνύχτα…
Καλλιόπη
Στο παράθυρο του βίντεο επιλέγετε τις Ρυθμίσεις-γρανάζι, στο αναδυόμενο παράθυρο επιλέγετε το «Υπότιτλοι», στο νέο παράθυρο που θα παρουσιαστεί επιλέγετε το «Αυτόματη Μετάφραση» και τελικώς στο ακόλουθο παράθυρο επιλέγετε την γλώσσα αρεσκείας σας – Ελληνικά.
Μοίρασέ το:
Ετικέτες: ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο. Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
- Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
- Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
- Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
- Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
- Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.
Υπέροχο… Κ Καλλιόπη…
Δεν πρέπει να κλειδώνουμε τις καρδιές μας…
Αλλά να τις φιλάμε…
Από ανθρώπους…
Που είδαν το δάκρι σου…
Την αγάπη σου…
Το προβληματισμό…
την αδυναμία σου…
Αλλά δεν έδωσαν σημασία…
Γιατί ο κάθε ένας κοίτα την δουλεία του…
Και το δούνε και Λαβείν ..
Οι περισσότεροι δεν κοιτάν ανθρώπινα …
Αλλά αν έχεις να τους εξυπηρετήσεις σε κάτι …
Λες και οι ανθρώπινες σχέσεις…
Ο έρωτας…
Η Αγάπη…
Είναι… Έγινε… ένα εμπορεύσιμο προϊον… Αδυσόπητο στους καιρούς μας…
στον τρελόκοσμο…
Ο κάθε ένας τα θέλει στα μέτρα του εγού του…
Που είναι ικανά να τον εξηπηραιτήσουν στα προσωπικα του θέλω…
Μόδες…
Τάσεις…
Πάθοι …
Ύλη…
Σάρκα…
Βόλεμα…
Και διάφορα άλλα αχόρταγα τέρατα…
Χάνοντας την ουσία…
Και των τριων…
Σαν το εμπόριο στον υλικό …
Κοσμομορφοτικο κόσμο…
Σαν αντικείμενο..
Βόλεμα…
Χρησημοποιησημο οπότε το ξανά χρειαστούμε …
Και σιγά μην τους λείψεις…
Έτσι έγινε ο κόσμος…
Σκληρός…
Και αδυσώπητος…
Σαν τα άγρια θυρία…
Ο ισχυρός τρώει τον αδύναμο…
Ο νόμος της ζούγκλας…
του ακραίου ανταγωνισμού…
Δίχως ίχνος αλληλεγγύης…
Αλληλοπροσφοράς…
Όλα για το συμφέρον ..
Και το φαίνεσθαι…
Δεν τα λέω εγώ …
Αυτήν είναι η πραγματικότητα …
ικανή για τα πάντα …
Και οι λίγοι που υπάρχουν…
Έχουν κλειδαμπαρωθεί…
Απακρηνθεί…
Να φιλάξουν…
Ότι σώζετε ακόμη …
Από αδυναμία…
Γλύφοντας τις πληγές τους…
Αγκαλιά με την μοναξιά τους…
Δίχως εξυπνάδες…
Ούτε χασίματα…
Αλλά έχοντας έναν ολόκληρο πόλεμο που μαίνεται μέσα τους…
Και ποιος ξέρει…;
Ίσως κάποτε συναντήσεις έναν Άνθρωπο…
όμορφο ξημέρωμα…
Και σε όλους…