Δυο φωνές, ένα τραγούδι σταθμός που ορίζει τη ζωή του καθενός μας... (βίντεο)

Δυο φωνές, ένα τραγούδι σταθμός που ορίζει τη ζωή του καθενός μας... (βίντεο)

8 Δεκεμβρίου, 2024 0 Από Καλλιόπη Σουφλή
Προβολές:282
Μοίρασέ το

 

Μια μολυβιά, λοιπόν, η ζωή μας· πολλές φορές μάλιστα κακογραμμένη, ενώ όλα εξαρτώνται από τη βαθύτερη θέληση του είναι μας.

 

 

Αυτό το τραγούδι, για να ‘μαι ειλικρινής, δεν το γνώριζα… δεν είχε τύχει να το ακούσω μέχρι πριν λίγα χρόνια που μου το έστειλε ένας παλιός φίλος στην αυθεντική του εκτέλεση με τον αείμνηστο Μανώλη Αγγελόπουλο…

Ένα τραγούδι, που όπως μου είχε πει, το χόρευε, χωρίς να το χορεύει… ο Θεός να τον έχει καλά όπου κι αν είναι…

Μέχρι πριν λίγες δεκαετίες, γράφονταν τραγούδια που άφησαν βαθιά τα χνάρια τους, στις ψυχές και στις ζωές μας…

Υπήρχαν τραγουδιστές που έγιναν ένα με το διάβα της ζωής μας…

Κι ύστερα όλα έγιναν στάχτη … Προσπαθώ να κρατήσω ζωντανή τη μνήμη με νοσταλγικά τραγούδια… τραγούδια που τραγουδήσαμε, που χορέψαμε… σε στιγμές χαράς και πόνου…

 

Η ΜΟΛΥΒΙΑ, έχει πολύ πόνο μέσα της, αλλά και πολύ φιλοσοφία ζωής…

 

Αξίζει να το ακούσετε και στις δυο εκτελέσεις του τραγουδιού… 

Σ’ εσάς η επιλογή της εκτέλεσης που θα επιλέξτε… 

 

 

Καλλιόπη Σουφλή

 

 

Μολυβιά
—————
Μια μολυβιά μέσα στης μοίρας το τετράδιο
είν’ η ζωή, είν’ η ζωή του καθενός,
μια γομολάστιχα ο θάνατος και αύριο
σε μια στιγμή τα πάντα γίνονται καπνός.

Μια μολυβιά που σβήνει και δεν αφήνει
ούτ’ ένα ίχνος πουθενά,
ένα μικρό σημάδι που μες στον Άδη
χάνεται και δε γυρνά.
Είν’ η ζωή μια μολυβιά.

Μια μολυβιά κακογραμμένη που ξεθώριασε
και η πικρή και η πικρή μου η ζωή,
σαν δυνατός βοριάς η μοίρα μου τα σώριασε
φύλλα ξερά όλα τα όνειρα στη γη.

 

ΜΑΝΩΛΗΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ ΜΙΑ ΜΟΛΥΒΙΑ 1988

 

 

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΠΕΤΡΟΣ ΓΑΪΤΑΝΟΣ 

 

Είναι γεγονός πως οι πολλοί θα προσεγγίσουν τη διασκευή αυτού του τραγουδιού ως καλλιτεχνική καταγραφή και μόνον, ή θα «γουστάρουν» ακούγοντας αυτή τη ζεϊμπεκιά. 

 

Όπως πάντα, δεν είναι μόνον η τέχνη ο στόχος μου, αλλά κυρίως η κοινωνία του μοιράσματος και η αποκάλυψη, ενίοτε, βαθύτερων αληθειών για τη ζωή και το θάνατο προς το ουσιαστικό μας όφελος. 

 

Άλλωστε, ο θάνατος και η ζωή είναι δεδομένες καταστάσεις στην οντολογία μας. 

 

Χαρακτηριστικό είναι ότι το τραγούδι αυτό το κατέγραψα ερμηνεύοντάς το, μάλιστα, στο πρώτο του μισό έτσι ελεύθερα, για να τραβήξω την προσοχή του ακροατή και να τον εντάξω στη φιλοσοφία του στίχου, και μετά να συνεχίσει γνώριμα και πιο στέρεα στη δυναμική του αγαπημένου τραγουδιού. 

 

Είναι αισθητή η συνειδητή συμμετοχή μου ερμηνευτικά στο νόημα του στίχου. 

 

Πάντα ο λόγος έχει τη δύναμη και η μουσική θαυμαστά τον αναδεικνύει, άλλοτε επιτυχώς και άλλοτε λιγότερο επιτυχώς. 

 

Εδώ, νομίζω έχουν συνταιριαστεί και τα δύο αρμονικά κι εγώ τα αγκάλιασα με την ψυχή και τη φωνή μου, ώστε να τους δώσω νέα πνοή, μάλλον πιο βαθιά και μακρά από την συνηθισμένη σύζευξή τους σ’ ένα απλό λαϊκό ζεϊμπέκικο τραγούδι. 

 

Το τραγούδι αυτό το ερμήνευσα εκ νέου, για να μας συνεφέρω από τις ματαιότητες και τις απερισκεψίες του μάταιου βίου μας· όχι μόνο για να κατευθυνθούμε προς τη μετάνοια, μα πιο πολύ για να στρέψω την προσοχή μας στο επέκεινα, στη Ζωή μετά το θάνατο. 

 

Για σκεφτείτε: Είναι τόσο λυπηρό να έχουμε τόσο άγχος, τόσες μάταιες μέριμνες, τόσες άπληστες αξιώσεις και να εστιάζουμε την προσοχή μας σε αυτή τη ζωή, που είναι δεδομένο ότι κάποτε θα τελειώσει. 

 

Ποιο το όφελος από τέτοιες αντιλήψεις, από μια τέτοια στάση ζωής; 

 

Μια μολυβιά, λοιπόν, η ζωή μας· πολλές φορές μάλιστα κακογραμμένη, ενώ όλα εξαρτώνται από τη βαθύτερη θέληση του είναι μας. 

 

Μια ροπή και όλα τα διαδέχεται ο θάνατος! 

 

Έχετε συνειδητοποιήσει ότι αυτός είναι το πλέον δεδομένο συμβάν της ζωής μας εδώ στη γη; 

 

Και μετά η Ζωή. 

 

Ανοίγεται αιώνια μετά το τραγικό πέρασμά του θανάτου. 

 

Εκεί που τα όνειρα δεν έχουν θέση, αλλά η Αλήθεια, αυτή που δεν σκορπίζεται ποτέ, ούτε υπόκειται στη φθορά. 

Εκεί που οι πράξεις μας δε χάνονται, αλλά εναρμονίζονται συμφώνως προς την όντως Ζωή. 

Εκεί που τίποτα δεν έχει την ανάγκη να στραφεί σε ό,τι γήινο και εφήμερο, ώστε να γίνει πολύ εύκολα απλώς καπνός… 

Εκεί που όλα συνσχηματίζονται και περιβάλλονται από το ένδυμα της αιωνιότητας και ασύλληπτα υποστασιάζουν αιώνια την ύπαρξή τους, με μια κίνηση ακίνητη σε χρόνο άχρονο. 

Εκεί που τα ίχνη μας παραμένουν ανεξίτηλα ακολουθώντας τη σωτηρία μας. 

Εκεί που το φθαρτό γίνεται άφθαρτο, το θνητό αθάνατο και το πρόσκαιρο αιώνιο. 

Εκεί που ο Άδης δεν έχει πλέον καμία δύναμη, αλλά ξεπροβάλλει, ω ναι, η αιώνια Βασιλεία του πανάγαθου και δίκαιου Τριαδικού Θεού! 

 

Επιτρέψτε μου να αφιερώσω τη δημιουργία μου αυτή στη μνήμη του αγαπημένου μας Μανώλη Αγγελόπουλου προς ανάπαυση της ψυχής του, που πρώτος το τραγούδησε το 1988 με τη θαυμάσια φωνή του και που μας άφησε τόσο νωρίς…

 

 Πέτρος Γαϊτάνος 

 

Αθήνα, 3 Δεκεμβρίου 2024

 

Πέτρος Γαϊτάνος – Μολυβιά | Petros Gaitanos – Molivia | Official Music Video

 

 

 



Αγαπητοί αναγνώστες των ΑΤΤΙΚΩΝ ΝΕΩΝ,
Μπορείτε να στηρίξετε αυτή την προσπάθεια, με την μηνιαία συνδρομή σας, στην Paypal επιλέγοντας το μπανεράκι που βρίσκεται ακριβώς κατώ απο το κείμενο αυτό , και να προχωρήσετε στην διαδικασία δωρεάς όσο κοστίζει ένας καφές.Η διαδικασία είναι πολύ απλή είτε έχετε λογαριασμό Paypal είτε όχι.Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να συμπληρώσετε το ποσο και να επιλέξετε το κουτάκι με την σήμανση ‘Make this a monthly donation’ και εν συνεχεία να πατήσετε το κουμπακι ‘Donate with PayPal’ αν έχετε λογαριασμό με Paypal , η ‘Donate with a Debit or Credit Card’, αν δεν έχετε λογαριασμό με Paypal και κάνετε την δωρεά με χρεωστική η πιστωτική κάρτα.Αν έχετε πρόβλημα με την διαδικασία μπορείτε να επικοινωνήσετε στο email [email protected] η να στείλετε μήνυμα απο την φόρμα επικοινωνίας που βρίσκεται σταθερά στο κάτω μέρος της σελίδας.Σας ευχαριστώ για την στήριξη σας.Καλλιόπη Σουφλή

 

Προβολές : 282


Μοίρασέ το:



Ετικέτες:

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ


Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο. Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
  • Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
  • Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
  • Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
  • Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
  • Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.

Διαβάστε ακόμα