Εάν ένας μελλοντικός αστεροειδής απειλήσει να καταστρέψει τη Γη, θα μπορούσαμε να το σταματήσουμε;

Αν και η προετοιμασία για την απειλή ενός αστεροειδούς μπορεί να φαίνεται σαν μια υποθετική άσκηση, στην πραγματικότητα δεν είναι.

Το Ηλιακό Σύστημα έχει ηρεμήσει πολύ από παλαιότερες εποχές που οι κρούσεις ήταν συχνότερες. Αλλά είναι μόνο θέμα χρόνου να κατευθυνθεί ένας αστεροειδής κατευθείαν προς τη Γη. Η πιθανότητα κρούσης δεν είναι μηδενική.

Εξίσου δύσκολο με τον καθορισμό του πότε θα έρθει κάποιος για εμάς είναι το καθήκον να κάνουμε την ανθρωπότητα να συνεργαστεί και να προετοιμαστεί για αυτό.

Εδώ είναι ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι οι σκέψεις και οι προσευχές δεν μπορούν να παραμερίσουν: ακόμη και ένας μέτριος αστεροειδής διαμέτρου 500 μέτρων μπορεί να δώσει ένα ισχυρό χτύπημα στη Γη και μπορεί να δώσει περισσότερους από 10 γιγατόνους ενέργειας.

Εάν χτυπούσε στη στεριά, αυτή η πρόσκρουση θα έσκαβε έναν κρατήρα πλάτους 9 km και βάθους 0,7 km. Θα μπορούσε να παράγει 4 km ³ εκτίναξης. Η εκτίναξη θα αναβοσβήνει και θα προωθείται προς τα πάνω στην ατμόσφαιρα, μόνο για να πέσει βροχή και να ξεκινήσει καταιγίδες. Εάν ο αστεροειδής χτυπήσει τον ωκεανό, τότε τα τεράστια τσουνάμι γίνονται ισχυρή απειλή.

Είτε έτσι είτε αλλιώς, η πορεία του ανθρώπινου πολιτισμού θα αλλοιωνόταν για πάντα, κάτι που είναι ένας ευγενικός τρόπος να πούμε ότι θα γελούσαμε. Όλα καταλήγουν στο μέγεθος του κρουστικού εκκρεμούς και υπάρχουν πολλοί αστεροειδείς μεγαλύτεροι από 500 μέτρα. (Για να είμαστε δίκαιοι, υπάρχουν και πολλά που είναι πολύ μικρότερα.)

Όποιος επέζησε από την πρόσκρουση ενός αρκετά μεγάλου αστεροειδούς πιθανότατα θα ωθηθεί σε έναν αγώνα επιβίωσης που συναγωνιζόταν τον αγώνα που αντιμετώπισαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι.

Τίποτα από αυτά δεν είναι είδηση ​​για τους ανθρώπους που μελετούν αστεροειδείς, καταγράφουν τους απειλητικούς και προσπαθούν να αναπτύξουν τρόπους όχι μόνο να προβλέψουν μια πρόσκρουση αλλά και να εξαλείψουν την απειλή. Μερικοί από αυτούς τους ίδιους ανθρώπους -τόσο επιστήμονες όσο και πολιτικοί- διεξήγαγαν τη Διάσκεψη Πλανητικής Άμυνας 2023 για να εξετάσουν όλα τα ζητήματα που αφορούν ένα χτύπημα αστεροειδούς.

Τώρα μια ομάδα ερευνητών έκανε μια εις βάθος ανάλυση του συνεδρίου και εξέτασε λεπτομερέστερα την απάντησή μας.

Τα αποτελέσματά τους βρίσκονται σε άρθρο στο περιοδικό Acta Astronautica. Έχει τον τίτλο ” Διπλωματικές, γεωπολιτικές και οικονομικές συνέπειες μιας επικείμενης απειλής αστεροειδών “. Η κύρια συγγραφέας είναι η Laura Jamschon Mac Garry, διπλωμάτης που είναι επίσης καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Belgrano και στο University del Salvador στο Μπουένος Άιρες της Αργεντινής.

Στην ανάλυσή τους, οι συγγραφείς θεωρούν πράγματα πέρα ​​από την επιστημονική και τεχνολογική απάντηση. Λαμβάνουν επίσης υπόψη το νομικό διεθνές πλαίσιο, την πρακτική των κρατών σε πολυμερή φόρουμ και τη γνώμη των μελετητών.

Καταρχάς, δεν υπάρχει τίποτα με πανικό στην προσέγγισή τους. “Μια πρόσκρουση αστεροειδούς με τη Γη είναι ένα γεγονός πολύ χαμηλής πιθανότητας. Ωστόσο, εάν συνέβαινε, οι συνέπειες θα μπορούσαν να είναι καταστροφικές”, αναφέρει η έκθεση.

Ολοι το ξέρουμε αυτό. Αλλά σε αντίθεση με άλλες φυσικές καταστροφές, μπορούμε να δούμε έναν αστεροειδή να έρχεται και μπορούμε να προετοιμαστούμε για αυτό. Αυτό τοποθετεί τις πιθανές επιπτώσεις σε μια ξεχωριστή κατηγορία από πράγματα όπως οι σεισμοί ή οι ηφαιστειακές εκρήξεις.

Η υπόθεση του Συνεδρίου είναι αρκετά απλή: ένας αστεροειδής διαμέτρου 500 μέτρων κατευθύνεται προς τη Γη. Είναι ένας πρόσφατα ανιχνευμένος αστεροειδής κοντά στη Γη που βρέθηκε τον Ιανουάριο. Λόγω της τροχιάς του αστεροειδούς, ήταν δύσκολο να εντοπιστεί. Το PDC τον θεώρησε δυνητικά επικίνδυνο αστεροειδή (PHA) και του έδωσε το όνομα 2023 PDC.

Καθώς οι επακόλουθες παρατηρήσεις συνεχίστηκαν, οι παρευρισκόμενοι έμαθαν ότι οι πιθανότητες να χτυπήσει τη Γη το 2023 το PDC αυξήθηκαν. Τελικά, προσδιόρισαν ότι ο αστεροειδής θα χτυπούσε τη Γη τον Οκτώβριο του 2036, δίνοντας στην ανθρωπότητα 12,5 χρόνια χρόνου παράδοσης.

Αυτός ο πολύς χρόνος παράδοσης είναι κρίσιμος. Δίνει στην ανθρωπότητα χρόνο να μελετήσει τον αστεροειδή, να καθορίσει τη σύστασή του, ακόμη και να στείλει ένα διαστημόπλοιο για να τον μελετήσει. Όλα αυτά ακούγονται καλά. Αλλά υπάρχει μια σκοτεινή πλευρά σε όλο αυτό το χρόνο παράδοσης.

«Από την άλλη πλευρά, υπήρχε επίσης ένα μειονέκτημα που σχετίζεται με τον εκτεταμένο χρόνο παράδοσης», γράφουν οι συγγραφείς.

Μόλις ξέραμε πού θα χτυπούσε, θα επικρατούσε χάος σε εκείνη την περιοχή. Πού θα πήγαιναν όλοι; Ποιος θα τους έπαιρνε; Οι τράπεζες θα κατέρρεαν και το οικονομικό σύστημα θα κατέρρεε. Η βιομηχανία θα κατέρρεε, όπως και η γεωργία και η παραγωγή τροφίμων.

Οι άνθρωποι θα προσπαθούσαν να φύγουν και ο νόμος και η τάξη θα μπορούσαν να καταρρεύσουν. Εν ολίγοις, θα ήταν μια εποχή απρόβλεπτου και χάους. Μπορεί να υπάρχουν πόλεμοι, λατρείες, φασίστες δικτάτορες και ποιος ξέρει ποιες άλλες εκδηλώσεις της πρωτόγονης ζωικής πλευράς της ανθρωπότητας. Ίσως ένα τμήμα του πληθυσμού να κατηγορηθεί ως αποδιοπομπαίοι τράγοι και να συγκεντρωθεί σε στρατόπεδα.

Όλα αυτά τα πράγματα έχουν συμβεί πολλές φορές στην ιστορία της ανθρωπότητας χωρίς την απειλή της μοίρας μιας πρόσκρουσης αστεροειδούς. Αυτό δεν είναι επιστημονική φαντασία.

Αλλά κάθε φορά που το χάος και η αταξία καταδιώκουν την ανθρωπότητα, υπάρχουν εκείνοι που προσπαθούν να αποτρέψουν το χειρότερο από το να συμβεί. Αυτό είναι σίγουρα αλήθεια όταν πρόκειται για χτύπημα αστεροειδούς.

Το 2011 ήταν μια σημαντική χρονιά για την ετοιμότητα πρόσκρουσης αστεροειδών. Η Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για τις Ειρηνικές Χρήσεις του Εξωτερικού Διαστήματος (COPUOS) δημιούργησε την Ομάδα Δράσης για Αντικείμενα κοντά στη Γη. Οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο συμμετείχαν στην ανάπτυξη μιας διεθνούς απάντησης σε μια επικείμενη επίθεση αστεροειδών.

Με την πάροδο των ετών, δημιουργήθηκαν περισσότερες επιτροπές και αναπτύχθηκαν σχέδια τόσο για την ανίχνευση αστεροειδών όσο και για την εκτροπή ενός αστεροειδών όταν είναι απαραίτητο.

Αλλά όλα αυτά ήταν κυρίως μια επιστημονική και τεχνική απάντηση. Οι αναγνώστες του Universe Today πιθανότατα είναι εξοικειωμένοι με την απειλή πρόσκρουσης αστεροειδών, τις προσπάθειες εύρεσης όλων των δυνητικά επικίνδυνων αστεροειδών και αποστολές όπως το DART της NASA .

Αλλά αυτή η νέα ανάλυση σκάβει την κοινωνική πτυχή ενός επικείμενου χτυπήματος πέρα ​​από τον εντοπισμό και την εκτροπή. Ακολουθούν ορισμένα από τα ερωτήματα που επισημαίνει η μελέτη και τα οποία πρέπει να αντιμετωπιστούν εκ των προτέρων:

• Εάν απαιτηθούν εκκενώσεις, πώς θα οργανωθεί; Θα είναι οι πιο ευάλωτοι που θα έχουν προτεραιότητα; Το πιο παραγωγικό;
• Πώς θα αντιδράσουν οι κοινωνικοί θεσμοί; Θα αντιδράσουν τα πανεπιστήμια, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, οι θρησκείες και άλλα με καταστροφική σκέψη ή με ευαισθητοποίηση;
• Υπάρχει ευθύνη να καλωσορίσουμε άλλους πολίτες σε περίπτωση καταστροφής (Εσωτερικός Εκτοπισμός εναντίον Διασυνοριακού Εκτοπισμού);
• Ποιος θα πληρώσει; Πώς και πότε;
• Εάν χρειαστεί να χρησιμοποιήσουμε μια ατομική κεφαλή για να καταστρέψουμε ένα κρουστικό εκκρεμές, πώς θα οργανωθεί; Θα υπάρξει δυσπιστία;

Αυτή δεν είναι μια πλήρης λίστα, αλλά υποδεικνύει το είδος της μπερδεμένης πολυπλοκότητας που θα κοιτάξουμε κατάματα εάν ένας αστεροειδής πλησιάσει τη Γη.

Εδώ είναι μερικά άλλα:

• Τι ρόλο θα διαδραματίσουν οι αναπτυσσόμενες χώρες έναντι του ρόλου που θα διαδραματίσουν τα κράτη που διανύουν το διάστημα;
• Θα προσπαθήσουν οι γεωπολιτικοί αντίπαλοι να αποκτήσουν πλεονέκτημα;
• Εάν έχουμε 12,5 χρόνια προθεσμίας, πώς θα προετοιμαστούν οι δημοκρατίες που βασίζονται σε τετραετείς κυβερνητικούς όρους;

Οι συγγραφείς πιστεύουν ότι το πρωταρχικό ζήτημα αφορά τη χρήση πυρηνικού εκρηκτικού μηχανισμού (NED.)

«Επειδή τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας, καθένα από τα οποία μπορεί να ασκήσει βέτο στη χρήση ενός NED στο διάστημα, είναι πυρηνικές δυνάμεις, θα ήταν απαραίτητο να συμμετάσχουν σε γεωπολιτικές και οικονομικές, ενδεχομένως ακόμη και πολιτιστικές και θρησκευτικές, συζητήσεις», γράφω.

Αυτό δεν είναι ένα διασκεδαστικό θέμα, αλλά προκαλεί την αίσθηση του καθήκοντος σε μερικούς. Τελικά, η ανθρωπότητα πιθανότατα θα ανέβει ή θα πέσει μαζί εδώ στη Γη. Κατά μία έννοια, μια πρόσκρουση αστεροειδούς είναι η απόλυτη δοκιμή για το είδος μας. Η κλιματική αλλαγή είναι μια αργή απειλή αποκλειστικά δική μας.

Αλλά οι αστεροειδείς είναι διαφορετικοί. Τα χτυπήματα με αστεροειδείς είναι απολύτως φυσικές, όπως και οι εξαφανίσεις.

Αν θέλουμε να επιβιώσουμε στο πρώτο και να αποφύγουμε το δεύτερο, θα πρέπει να προετοιμαστούμε όσο περισσότερο μπορούμε. Οι προετοιμασίες έχουν ήδη ξεκινήσει, αλλά αυτό το έγγραφο επισημαίνει πώς να συνεχίσουμε την ετοιμότητά μας με ρεαλιστικούς τρόπους.

Αυτό το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά από το Universe Today . Διαβάστε το αρχικό άρθρο .