Εδώ τον κατηγορούν για «αστάθεια», οι ΗΠΑ τον εγκωμιάζουν. (ΜΑΥΡΙΣΤΕ ΤΟΝ ΚΑΙ ΕΚΤΕΛΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΚΑ)

Μπορεί η Νέα Δημοκρατία και ο Κυριάκος Μητσοτάκης να κατηγορούν τον Αλέξη Τσίπρα για «αστάθεια» με φόντο τη Συμφωνία των Πρεσπών και διάφορες άλλες τοποθετήσεις – εξαγγελίες του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ σε κρίσιμα εθνικά θέματα, όμως φαίνεται πως αυτό είναι μόνο για εσωτερική – και ψηφοθηρική – κατανάλωση.

Αυτό τουλάχιστον φαίνεται από τον τρόπο με τον οποίο σχολιάζει τη Συμφωνία μεταξύ της Ελλάδας και της Βόρειας Μακεδονίας ο τέως πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα και νυν υφυπουργός Εξωτερικών, αρμόδιος για θέματα Ενεργειακών Πόρων, Τζέφρι Πάιατ.

Στο βιβλίο «Μακριά κι αγαπημένοι: 80 χρόνια αμερικανικής διπλωματίας στην Ελλάδα, 1940-2020» (εκδόσεις Εστία) ο Τζέφρι Πάιατ μιλά για τη Συμφωνία των Πρεσπών και εγκωμιάζει τον Αλέξη Τσίπρα – και τον Νίκο Κοτζιά – για τη συμβολή του σε αυτή.

Ο αμερικανός υφυπουργός Εξωτερικών τονίζει στο βιβλίο ότι ο Αλέξης Τσίπρας πήρε την ευθύνη και πως «προς μεγάλη του τιμή, αναγνώρισε πως ήταν θέμα ιστορικής κληρονομιάς και πως έβαζε την Ελλάδα στον σωστό δρόμο μακροπρόθεσμα».

Ο Τζέφρι Πάιατ τόνισε, επίσης, ότι στη Νέα Δημοκρατία παρά τις ενστάσεις που είχαν τότε, σήμερα είναι ικανοποιημένοι που κάποιοι άλλοι «έβγαλαν τα κάστανα από τη φωτιά».

«Δεν είχε απήχηση η συμφωνία στη Νέα Δημοκρατία, και είχα κάποιες πολύ έντονες συζητήσεις με ανθρώπους που κατέχουν μεγάλη εξουσία σήμερα, αλλά ξέρω πως σχεδόν όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι και αρκετά ικανοποιημένοι που το έλυσαν άλλοι το θέμα γι’ αυτούς», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Αναλυτικά το σχετικό απόσπασμα, όπως φιλοξενείται σήμερα στην εφημερίδα «Τα Νέα»:

«Νομίζω πως οι ΗΠΑ, η πρεσβεία εδώ, η πρεσβεία μας στα Σκόπια, ο αντιπρόεδρος Πενς και ο Γουές Μίτσελ, έπαιξαν όλοι πολύτιμο ρόλο στο να γίνει πράξη η συμφωνία, με έναν τρόπο που μόνο οι ΗΠΑ μπορούν να παίξουν, γιατί είχαμε σχέσεις εμπιστοσύνης με όλα τα εμπλεκόμενα μέρη. Για μένα, ήταν μια περιφανής στιγμή αποτελεσματικής αμερικανικής διπλωματίας.

Τελικά, ήταν τα εμπλεκόμενα μέρη που έπρεπε ν’ αποφασίσουν ότι θα κάνουν τη συμφωνία πράξη, και δίνω πολλά εύσημα στους Ζάεφ και Ντιμιτρόφ, ενώ από ελληνικής πλευράς ήταν στην πραγματικότητα ένα σχέδιο του Κοτζιά μέχρι την τελευταία πράξη, όταν χρειάστηκε να πάρει την ευθύνη ο Τσίπρας. Πάντα όμως είχα την αίσθηση ότι το σχέδιο ήταν ουσιαστικά του Κοτζιά – φανταζόμουν κομματικές συνεδριάσεις του ΣΥΡΙΖΑ όπου κοίταζαν ο ένας τον άλλον κι έλεγαν: γιατί το κάνουμε όλο αυτό; Πώς βοηθά το κόμμα; Και ο Τσίπρας, προς μεγάλη του τιμή, αναγνώρισε πως ήταν θέμα ιστορικής κληρονομιάς και πως έβαζε την Ελλάδα στον σωστό δρόμο μακροπρόθεσμα. Δεν είχε απήχηση η συμφωνία στη Νέα Δημοκρατία, και είχα κάποιες πολύ έντονες συζητήσεις με ανθρώπους που κατέχουν μεγάλη εξουσία σήμερα, αλλά ξέρω πως σχεδόν όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι και αρκετά ικανοποιημένοι που το έλυσαν άλλοι το θέμα γι’ αυτούς».

Κ.Α.