Έπρεπε να προλογίσω αυτό το άρθρο με μια προειδοποίηση γιατί θα περιέχει φρικτούς πίνακες που απεικονίζουν διάφορες μορφές κακοποίησης. Και πολλοί από αυτούς τους πίνακες σαφώς περιλαμβάνουν παιδιά. Αυτοί οι πίνακες δεν εκτίθενται σε κάποια σκοτεινή, υπόγεια τοποθεσία, εκτίθενται στο Palais de Tokyo, ένα «διάσημο» κέντρο σύγχρονης τέχνης στο Παρίσι.

Ένας από αυτούς τους πίνακες (με τίτλο Fuck Abstraction! ) είναι τόσο άθλιος που προκάλεσε οργή στη Γαλλία. Έξι μεγάλες ενώσεις – με επικεφαλής το Association de Juristes Pour L’Enfance (Δικηγόροι για την παιδική ηλικία) – ζήτησαν την αφαίρεση αυτού του πίνακα με το σκεπτικό ότι η γαλλική νομοθεσία απαγορεύει την έκθεση πορνογραφικών αναπαραστάσεων ανηλίκων. Τα δικαστήρια αποφάνθηκαν κατά των ενώσεων.

Στη συνέχεια, ένας ηλικιωμένος πέταξε λίγη μπογιά σε αυτόν τον πίνακα για να διαμαρτυρηθεί για αυτόν. Μετά από αυτό το γεγονός, ο ίδιος ο Emmanuel Macron μπήκε στο Twitter για να υπερασπιστεί αυτόν τον πίνακα.

Εδώ είναι ο πίνακας που ο Μακρόν έπρεπε οπωσδήποτε να

υπερασπιστεί.

Όπως μπορείτε να δείτε, αυτός ο ανατριχιαστικός πίνακας απεικονίζει γραφικά ένα παιδί να βιάζεται. Αυτός είναι ο πίνακας που υπερασπίστηκε σθεναρά ο Πρόεδρος της Γαλλίας –και πολλοί άλλοι αξιωματούχοι.

Είναι παράξενο: Η μόνη φορά που αυτοί οι άνθρωποι λένε «ελευθερία του λόγου» είναι να υπερασπίζονται παιδεραστές ταινίες όπως Cuties , βιβλία σχολικής βιβλιοθήκης που περιέχουν πορνογραφικό υλικό ή «τέχνη» που κυριολεκτικά απεικονίζει έναν παιδόφιλο να βιάζει ένα παιδί. Με άλλα λόγια, ενώ αυτοί οι άνθρωποι είναι υπέρ της λογοκρισίας οτιδήποτε αντίκειται στις ατζέντες τους, μετατρέπονται σε υπερασπιστές της ελευθερίας του λόγου όταν οι άνθρωποι απωθούνται ενάντια στην τρελή εμμονή τους με την εξομάλυνση της παιδεραστίας.

Αυτοί που υπερασπίζονται το Fuck Abstraction! βρήκε μια δικαιολογία για να φανεί ευγενής: Ο πίνακας λέγεται ότι απεικονίζει εγκλήματα πολέμου που διέπραξε η Ρωσία στην Ουκρανία.

Αυτό μου ακούγεται σαν απόλυτο BS. Δεν υπάρχει απολύτως τίποτα σε αυτόν τον πίνακα που να αναφέρεται στη Ρωσία, την Ουκρανία, τον πόλεμο ή οτιδήποτε σχετικό. Οι πίνακες δεν απαιτούν tweet για να εξηγηθεί το νόημά τους. Το νόημα μεταφέρεται από αυτό που υπάρχει μέσα στον πίνακα. Και αυτό που βλέπουν εκατομμύρια άνθρωποι είναι ένας άρρωστος και βαθιά διαταραγμένος «καλλιτέχνης» που αφιέρωσε χρόνο για να ζωγραφίσει τον παιδικό βιασμό με τον πιο γραφικό τρόπο.

Επιπλέον, η δικαιολογία «IT’s ABouT uKraIne» δεν εξηγεί ένα άλλο σημαντικό γεγονός: η Miriam Cahn ζωγράφισε εκατοντάδες φρικτούς πίνακες, πολύ πριν από τον πόλεμο της Ουκρανίας.

Εδώ είναι η σκοτεινή αλήθεια για αυτήν την κατάσταση: Οι πίνακες της Miriam Cahn απεικονίζουν την εμμονή της αποκρυφιστικής ελίτ με τον έλεγχο, τα βασανιστήρια και τη συστηματική κακοποίηση παιδιών. Το στυλ της ζωγραφικής της μοιάζει παράξενα με καλλιτέχνες όπως η Kim Noble (θύμα του ελέγχου του μυαλού του Monarch ) που απεικονίζουν επίσης φρικτές κακοποιήσεις σε ένα ξεχωριστό στυλ που είναι παιδικό αλλά βαθιά ανησυχητικό.

Ακολουθεί μια ματιά στο σύνολο της δουλειάς της Miriam Cahn.

Μίριαμ Καν

Η Miriam Cahn είναι μια Ελβετίδα ζωγράφος που περιγράφεται ως «φεμινίστρια που της αρέσει να πολεμά». Οι πίνακές της λέγεται ότι ενσωματώνουν «φεμινισμό, που θέτει σε κίνδυνο τα παιδιάθέματα και γυναικείες τελετουργίες με βίαιες και συγκλονιστικές αναπαραστάσεις σεξουαλικών οργάνων». Ναι, η επίσημη περιγραφή του έργου της περιλαμβάνει τη λέξη «παιδικό κίνδυνο». Παρά το γεγονός αυτό, οι πίνακες του Cahn έχουν εγκωμιαστεί για δεκαετίες και εκτίθενται σε όλο τον κόσμο.

Το να περνάς από το σύνολο της δουλειάς του Cahn είναι σαν να μπαίνεις στο μυαλό ενός άρρωστου και σαδιστικού ατόμου που νιώθει ευχαρίστηση βλέποντας ανθρώπους να υποφέρουν. Είναι δύσκολο να εντοπιστεί το ακριβές μήνυμα πίσω από κάθε έναν από αυτούς τους πίνακες. Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένα ξεκάθαρα επαναλαμβανόμενα θέματα. Και είναι τρομακτικοί.

Συμπερασματικά

Σε αυτό το σημείο, μερικοί από εσάς μπορεί να σκέφτεστε «Τι στο διάολο είναι λάθος με το VC που με κάνει να κοιτάξω αυτούς τους πίνακες;». Λοιπόν, λυπάμαι γι’ αυτό και ελπίζω ειλικρινά ότι κανένας από εμάς δεν θα χρειαστεί ποτέ ξανά να κοιτάξει αυτά τα πράγματα.

Ωστόσο, αυτοί δεν είναι σκοτεινοί πίνακες που έγιναν από ένα μοναχικό διαταραγμένο άτομο. Κατασκευάστηκαν από τη Miriam Cahn, μια από τις πιο γνωστές ζωγράφους στον κόσμο σήμερα. Τα έργα της εκτέθηκαν στο Palais de Tokyo – ένα από τα σημαντικότερα μουσεία της Ευρώπης.

Επιπλέον, όταν ένας από τους πίνακές της βανδαλίστηκε, ο ίδιος ο Εμμανουέλ Μακρόν πέταξε για να το σώσει και τον υπερασπίστηκε – λέγοντας μάλιστα ότι ήταν «μέρος του πολιτισμού μας». Για υπενθύμιση, ο πίνακας που υπερασπίστηκε απεικόνιζε ένα μικρό παιδί να βιάζεται.

Όταν ο Μακρόν είπε ότι αυτός ο πίνακας ήταν «μέρος του πολιτισμού μας», δεν εννοούσε τον πολιτισμό ΜΑΣ. Εννοούσε την άρρωστη, σαδιστική κουλτούρα της αποκρυφιστικής ελίτ που γιορτάζει τη συστηματική κακοποίηση παιδιών. Είναι η κουλτούρα εκείνων που συμμετέχουν σε ελίτ παιδομάζωμα και υποβάλλουν τους σκλάβους στον έλεγχο του μυαλού που βασίζεται στο τραύμα. Όχι μόνο η ελίτ δημιούργησε ένα ολόκληρο καλλιτεχνικό «κίνημα» επικεντρωμένο στις τρέλες του, αλλά προσπαθεί επίσης να το ομαλοποιήσει στις μάζες εκθέτοντάς τες σε «ευυπόληπτα» μέρη.

Σε όλη την ιστορία, τα έργα τέχνης που εκτίθενται σε μουσεία αντικατοπτρίζουν τις αξίες και την ψυχή του πολιτισμού που τα δημιούργησε. Τι λένε οι πίνακες που είδαμε παραπάνω για τον πολιτισμό μας;

Αλλά αυτός δεν είναι ο πολιτισμός ΜΑΣ, είναι ο πολιτισμός ΤΟΥΣ. Και, μέσω της δύναμης της προπαγάνδας, προσπαθούν να κάνουν αυτό τον πολιτισμό ΜΑΣ.

Για να φιμώσει όσους τους εναντιώνονται, η ελίτ επιδίδεται στη νέα αγαπημένη της τακτική: Την «ακροδεξιά» όσων τους αμφισβητούν. Πράγματι, τις περασμένες εβδομάδες, αμέτρητα άρθρα ειδήσεων από τη Γαλλία και σε όλο τον κόσμο συσχέτισαν όσους αντιτάχθηκαν στους πίνακες που απεικονίζουν βιασμό παιδιών με την «ακροδεξιά».

Ωστόσο, όταν οι δυνάμεις φιμώνουν τον λαό, ο λαός μιλάει με άλλα μέσα.