Η κυβέρνηση και η κυρίαρχη ελίτ στην Αθήνα υποκρίνονται μέχρι στιγμής ότι δεν καταλαβαίνουν ποια είναι τα αίτια των καταστροφικών πυρκαγιών που ξέσπασαν ταυτόχρονα σε στρατηγικά σημεία όλης της επικράτειας. Και ας αποδεικνύεται από τις εκ των υστέρων αποφάσεις τους ότι γνωρίζουν.
Εάν οι πυρκαγιές οφείλονται στην κλιματική αλλαγή, γιατί μετέβη στον ακριτικό νομό Εβρου ο αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων Κωνσταντίνος Φλώρος; Ο αρχηγός της Πυροσβεστικής έπρεπε να πάει. Εάν οφείλονται στην κλιματική αλλαγή, γιατί, όπως και στη Ρόδο, ανατέθηκε σε κλιμάκια της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών να διερευνήσουν την πιθανότητα προβοκάτσιας;
Εάν οφείλεται στην κλιματική αλλαγή, γιατί άριστα η δυναμική νέα εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γεωργία Αδειλίνη ζητά από τον αρμόδιο εισαγγελέα Πρωτοδικών Αλεξανδρουπόλεως να διερευνήσει την πιθανότητα για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης; Είναι η κλιματική αλλαγή «εγκληματική οργάνωση»; Κι όμως! Επειδή κάποιοι έχουν αμηχανία να παραδεχτούν δημοσίως αυτό που έχει καταλάβει και ο τελευταίος Ελληνας και το συζητά δυνατά στα καφενεία, στον δημόσιο λόγο μέχρι στιγμής επικρατεί η θεωρία της… κλιματικής αλλαγής. Και στο πλαίσιο αυτής της θεωρίας αναζητούνται και πολιτικά εξιλαστήρια θύματα υπουργοί, επειδή τάχα δεν είχε οργανωμένη παρουσία η Πολιτεία στις πυρκαγιές.
Πρόκειται για γεγονός αξιοθρήνητο. Να σου βάζουν φωτιές έξω απ’ το Στεφανοβίκειο, να σου ανατινάζουν αποθήκες πυρομαχικών στην 111 Πτέρυγα Μάχης στην Αγχίαλο, να σου βάζουν φωτιές στους Αβαντες του Εβρου, όπου είναι στους παροικούντες γνωστό ότι βρίσκονται αποθήκες με πυρομαχικά των Ενόπλων Δυνάμεων, να σου βάζουν φωτιές στην 112 Πτέρυγα Μάχης στην Ελευσίνα κι εσύ (όπως λέει και η νεολαία μας) να πετάς χαρταετό αναζητώντας ευθύνες στο υπουργείο Πολιτικής Προστασίας και στην κλιματική αλλαγή! Τον κακό σου τον καιρό!
Δυστυχώς, η αλήθεια είναι αγαθό προς εξαφάνιση στις ημέρες πολέμου που ζούμε και θα εξαφανιστεί ακόμα περισσότερο στο προσεχές μέλλον.
Καθώς, όπως φαίνεται, η απόφαση της Δύσης να δώσει στον Ζελένσκι μαχητικά αεροσκάφη F-16 αποδεικνύει τη βούλησή της για πενταετή παράταση του πολέμου με επικίνδυνες παρενέργειες για την επικράτειά μας.
Στον οποίο πόλεμο η Ελλάδα θα μπει πιο βαθιά, διακηρύσσοντας από του βήματος της Βουλής -βάζω στοίχημα γι’ αυτό- ότι «δεν εκβιάζεται και δεν τρομοκρατείται». (Μην ξεχάσετε να το διανθίσετε με… Καζαντζάκη, κύριοι της κυβέρνησης!)
Πολεμική ενέργεια
Αυτό που επισημαίναμε εμείς με ένταση για τις φωτιές από την αρχή της κρίσης έχει καταστεί πλέον συνείδηση και στον τελευταίο Ελληνα.
Αυτό που επισημάναμε από τις 16 Οκτωβρίου 2022 για τους κινδύνους που διατρέχει η Αλεξανδρούπολη και ουδείς τόλμησε να το αναπαραγάγει (ήταν η εποχή που κάποιοι πανηγύριζαν για τα οφέλη της τοπικής οικονομίας από τους ναύτες που έβγαιναν εξόδου) τώρα γίνεται κοινή πεποίθηση.
Καιρός είναι να πούμε κάτι περισσότερο, όσο δύσκολο κι αν μας είναι αυτό: η πατρίδα μας είναι πλέον στόχος. Στόχος σταθερός, όχι θερινός. Στόχος λόγω της άκριτης εμπλοκής της στον πόλεμο της Ουκρανίας.
Οι πυρκαγιές δεν ήταν προειδοποιήσεις απλώς. Ούτε έκφραση δυσαρέσκειας απλώς. Είναι προετοιμασία για το επόμενο στάδιο. Εγκυροι αναλυτές, οι οποίοι συνομιλούν με στρατιωτικές πηγές και έχουν άριστη εικόνα της μορφολογίας του εδάφους στο ακριτικό νόμο Εβρου, μας επισημαίνουν ότι, πρώτον, οι πυρκαγιές στον Εβρο όπως και στην Νέα Αγχίαλο ήταν πολεμική ενέργεια. Στόχος ήταν, μεταξύ άλλων, το αεροδρόμιο και αποθήκες πυρομαχικών.
Κλασικός αντιπερισπασμός
Δεύτερον, οι φωτιές που μπήκαν στην υπόλοιπη Ελλάδα ήταν κλασικός αντιπερισπασμός, όπως συνέβη και στην περίπτωση της Ρόδου και της Αγχιάλου, όταν ξέσπασαν πυρκαγιές σε άλλες κατοικημένες περιοχές (π.χ. Λαμία) προκειμένου να απασχοληθεί η Πυροσβεστική Υπηρεσία για την κατάσβεσή τους και να τους αφήσουν ανενόχλητα να επιτελέσουν το έργο τους.
Τρίτον, όταν θα σβήσουν οι φωτιές, θα καταστεί φανερό ότι μεγάλο κομμάτι του εδάφους του νομού Εβρου είναι πλέον φαλακρό.
Εχει καταστεί στην ουσία πεδιάδα ορατή από τους δορυφόρους.
Πεδιάδα στην οποία μπορεί να γίνονται ορατές ανά πάσα στιγμή στρατιωτικές κινήσεις της Δύσεως και να απαντώνται με αντίμετρα από μακριά.
Ο βομβαρδισμός περιοχών με χρήση drone είναι ήδη μία διαδεδομένη τακτική στον πόλεμο της Ουκρανίας.
Η χρήση drone με πτήσεις πάνω από τα νησιά του Αιγαίου (για όσους θυμούνται τι μας έχει συμβεί το τελευταίο διάστημα) χωρίς αυτά να καταρριφθούν είναι επίσης μια διαδεδομένη τακτική στο Αρχιπέλαγός μας.
Η πτήση μαχητικών αεροσκαφών της Τουρκίας από την Καβάλα έως τον Εβρο και η αεροφωτογράφιση της περιοχής στην κρίση του 2020 είναι επίσης μία τακτική. Και, απ’ ό,τι φαίνεται, όχι μόνο σε αυτό.
Είναι ώρα να ειπωθεί ξεκάθαρα: Η γεωπολιτική αναβάθμιση του λιμένος, του αεροδρομίου και της σιδηροδρομικής γραμμής της Αλεξανδρουπόλεως συνεπάγεται και κινδύνους. Σε μία στρατιωτική κλιμάκωση η Αλεξανδρούπολη μπορεί να καταστεί στόχος. Δεν ζούμε κανονικές μέρες. Ζούμε σε περίοδο πολέμου. Στον οποίο δεν είμαστε ουδέτεροι. Ούτε καν μετριοπαθείς.
Ηλιθιωδώς μπροστά
Είμαστε οι ηρακλειδείς του στέμματος. Μπαίνουμε ηλιθιωδώς μπροστά. Η απόφαση της κυβέρνησης να εκπαιδεύσει Ουκρανούς πιλότους για να βομβαρδίζουν ρωσικά εδάφη εντάσσει την πατρίδα μας βαθιά στο κάδρο της σύρραξης που θα διαρκέσει. Στην πραγματικότητα, μιλούμε πλέον για την «ουκρανοποίηση του εδάφους της Θράκης» και ιδιαιτέρως του νομού Εβρου.
Αυτό είναι το μεγάλο μας πρόβλημα και με αυτό πρέπει να ασχοληθεί η γνωστού πολιτικού αναστήματος Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Ωραίες οι δηλώσεις για τη ρατσιστική βία και για τους παράνομους μετανάστες, αλλά εδώ φαίνεται ότι στο μέλλον θα κριθεί μία ολόκληρη περιοχή. Σε μια εποχή όπου ο γείτονας αθόρυβα κήρυξε στην τελευταία συνεδρίαση του συμβουλίου εθνικής ασφάλειάς του το τέλος της Συνθήκης της Λωζάννης και την αποχώρηση της χώρας του από αυτήν!
Αν δεν το έχουμε καταλάβει, η Αμερική πήρε ό,τι ήθελε να πάρει από τον πόλεμο αυτόν, καθώς διέλυσε τον άξονα Γερμανίας – Κίνας που θα αύξανε εντυπωσιακά την ισχύ του Πεκίνου, καθυστερεί κι άλλο την ήττα της και τώρα σταδιακά, όπως κάνει σε κάθε πόλεμο (Ιράκ, Αφγανιστάν, Κουρδιστάν), αποσύρεται και αφήνει τη διεξαγωγή του στους υπεργολάβους κορόιδα. Στην Ευρώπη, στην οποία ανήκουμε μεταξύ άλλων κι εμείς.
Θεμιτό το ανθρωπιστικό ενδιαφέρον της κυρίας Προέδρου, λοιπόν, για 18 μετανάστες που έγιναν κάρβουνο στο Δάσος της Δαδιάς, αλλά εδώ γίνεται κάρβουνο ολόκληρη χώρα. Αξίζει ένα δάκρυ κι αυτή.
Θα το γράψω όπως το νιώθω: Ξυπνάτε, κυρία μου! Είστε η αρχηγός του κράτους, αν δεν το έχετε καταλάβει. Ξυπνάτε γιατί εσείς, ο νέος Ελευθέριος Βενιζέλος και ο νέος Χατζηανέστης φέρετε στις πλάτες σας τεράστιο ιστορικό βάρος. Πιο πολύ απ’ όλους εσείς που κατάγεστε από τη Θράκη.
Υστερόγραφο: Για ψάξτε λίγο ποιοι αλλοδαποί κινούνται ελεύθερα στη χώρα έχοντας στην κατοχή τους διαβατήρια Σύρων προσφύγων με πλαστά ενδεχομένως στοιχεία αλλά και γνήσια αλβανικά διαβατήρια… Failed State γίναμε.
