Η «συγνώμη» Μητσοτάκη είναι ο ορισμός της υποκρισίας.

Ήταν απλώς μία επικοινωνιακή διαχείριση, που πρότειναν οι σύμβουλοι του, έπειτα από τα συντριπτικά ευρήματα των σφυγμομετρήσεων που διενεργήθηκαν τις τελευταίες ημέρες, ειδικά μετά την ανακοίνωση της επιτροπής συγκάλυψης που επιχείρησε ο πρωθυπουργός.

Το γεγονός όμως ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης εξακολουθεί να συγκαλύπτει το μέλος της κοινοβουλευτικής ομάδας το οποίο ζήτησε το σκανδαλώδες ρουσφέτι με την μεταφορά ενός άσχετου στην υπεύθυνη θέση του σταθμάρχη, λίγο πριν την σύνταξη, είναι ο ορισμός της εγκληματικής απάτης.

Ο Μητσοτάκης υπόσχεται άπλετο φως, αλλά κάθε του ενέργεια οδηγεί στο συμπέρασμα ότι θέλει να επιβάλει και στην τραγωδία των Τεμπών, το πιο βαθύ σκοτάδι.

Όπως έκανε για όλα τα υπόλοιπα εγκλήματα της πρωθυπουργίας του. Από την λίστα Πέτσα, τους δεκάδες χιλιάδες νεκρούς της πανδημίας, τις απευθείας αναθέσεις, τις υποκλοπές, την ληστεία των Ελλήνων μέσω του κόστους ενέργειας και καυσίμων, την ληστεία από τις ανατιμήσεις.

Πόσο δύσκολο είναι άραγε να ανακοινώσει το στέλεχος της κοινοβουλευτικής ομάδας που έκανε το έγκλημα αυτό και να ανακοινώσει την διαγραφή του; Και όμως, εξακολουθεί να σιωπά. Πράγμα που σημαίνει ότι και για αυτό το έγκλημα, ηθικός αυτουργός είναι ο Μητσοτάκης. Άλλωστε, η εγκληματική κινητικότητα των δημοσίων υπαλλήλων, είναι έργο του υπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, το 2014.