Από τον Jonas E. Alexis, VT Senior Editor 

Ο πρώην αξιωματικός της CIA Philip Giraldi έκανε μια ενδιαφέρουσα παρατήρηση το 2014 που πρέπει να επαναληφθεί. Έγραψε τότε,

«Η σύνδεση μεταξύ των πολέμων της Αμερικής στη Μέση Ανατολή – και των πολέμων της γενικότερα – με τις πιο φονταμενταλιστικές μορφές Χριστιανισμού στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι εντυπωσιακή. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι όσο πιο θρησκευτικά συντηρητικός είναι κάποιος, τόσο περισσότερο θα υποστηρίξει τους πολέμους στο εξωτερικό ή ακόμα και αυτό που πολλοί θα μπορούσαν να περιγράψουν ως εγκλήματα πολέμου.

«Το 60 τοις εκατό των αυτοαποκαλούμενων ευαγγελικών υποστήριξε τον βασανισμό υπόπτων για τρομοκράτες το 2009, για παράδειγμα. Αυτό είναι κάπως περίεργο, καθώς ο Χριστιανισμός είναι, αν μη τι άλλο, μια θρησκεία ειρήνης που υιοθέτησε μόνο απρόθυμα μια έννοια «δίκαιου πολέμου» που εξελίχθηκε σκόπιμα και προσεκτικά για να επιτρέψει στους Χριστιανούς – κάτω από πολύ περιορισμένες συνθήκες επικείμενης απειλής – να πολεμήσουν για να αμυνθούν.

«Σίγουρα, ορισμένοι χριστιανοί συντηρητικοί που θα μπορούσαν να περιγραφούν ως Αρμαγεδονιστές θεωρούν τους ασιατικούς πολέμους της Αμερικής ως μέρος των πρόδρομων γεγονότων που θα οδηγήσουν στη Δευτέρα Παρουσία του Χριστού, την οποία προσβλέπουν με ανυπομονησία.

«Επίσης, ένας μη παρεμβατικός φίλος μου, ο οποίος προέρχεται από θρησκευτικά συντηρητικό υπόβαθρο, μου εξήγησε πώς η αντίφαση προέρχεται εν μέρει από το γεγονός ότι πολλοί ευαγγελικοί Χριστιανοί σχεδόν δεν σχετίζονται καθόλου με την Καινή Διαθήκη.

«Ενώ μπορούν να απαγγέλλουν γραφές και στίχους που προέρχονται από την Παλαιά Διαθήκη, συχνά γνωρίζουν μόνο οριακά τα πολυάριθμα επεισόδια στην Καινή Διαθήκη που πιστοποιούν ότι ο Ιησούς εξύμνησε τις αρετές της ειρήνης και της αγάπης του πλησίον.

«Αν αληθεύει, αυτό σημαίνει ότι πολλοί ευαγγελικοί είναι πολύ περισσότερο εμποτισμένοι με τις αξίες ενός οφθαλμού αντί οφθαλμού ή των δολοφονικών Φιλισταίων παρά με την Επί του Όρους Ομιλία». [1]

Ο Τζιράλντι θα έπρεπε να είχε διαβάσει την αφήγηση του Γουίλ Ντουράντ για τα κινήματα του Ιουδαϊσμού, στην οποία δήλωνε ότι όποτε ένα κόμμα άρχιζε να ιουδαϊσμοποιείται , «η Παλαιά Διαθήκη επισκίαζε την Καινή». [2]

Ο Giraldi θα έπρεπε επίσης να είχε διαβάσει την αξιολόγηση του Heinrich Graetz για τα κινήματα του Ιουδαϊσμού. Ο Graetz, ο πατέρας της σύγχρονης εβραϊκής ιστοριογραφίας, σημείωσε ότι

«Όταν ένα κόμμα στον Χριστιανικό κόσμο αντιτίθεται στην άρχουσα εκκλησία, παίρνει μια απόχρωση της Παλαιάς Διαθήκης, για να μην πω εβραϊκό πνεύμα». Αργότερα, οι ίδιοι οι Προτεστάντες λόγιοι παραδέχτηκαν σιωπηρά ότι αυτό συνέβαινε. Για παράδειγμα, ο προτεστάντης ιστορικός Donald M. Lewis επισημαίνει ότι

Η αίσθηση βρετανικότητας των ευαγγελικών επαναπροσδιοριζόταν με τον φιλοσημιτισμό και τον χριστιανικό σιωνισμό να προστίθενται ως τα νέα στρώματα της βρετανικής ταυτότητας. Η Βρετανία ως «προτεσταντικό Ισραήλ» έπρεπε να προστατεύει και να υπερασπίζεται το «κατά σάρκα Ισραήλ» από τον αρχαίο διώκτη εχθρό της, τον Ρωμαιοκαθολικισμό.

«Αυτή η μυθιστορηματική έμφαση στην ευαγγελική σύνδεση με τον «αρχαίο λαό του Θεού» ήταν επομένως μια ιδέα της οποίας είχε έρθει ο καιρός στο ότι δικαιολογούσε τους ευαγγελικούς ισχυρισμούς ότι ήταν ο αυθεντικός «αποστολικός Χριστιανισμός…».

Τόσο ο φιλοσημιτισμός όσο και ο χριστιανικός σιωνισμός έγιναν βασικές πτυχές της συγκρότησης ταυτότητας του βρετανικού ευαγγελισμού μέχρι τη δεκαετία του 1830». [3]

Έχουμε υποστηρίξει στο παρελθόν ότι ο χριστιανικός σιωνισμός είναι ένα άλλο ανατρεπτικό κίνημα που δεν έχει καμία σχέση με τις αρχές του Χριστιανισμού, αλλά έχει να κάνει με την εβραϊκή επαναστατική ιδεολογία. Ήταν αναπόφευκτο ότι η Βρετανία και η Αμερική άρχισαν να προστατεύουν το Ισραήλ, ανεξάρτητα από το ηθικό και πολιτικό κόστος. Όπως θα αφηγηθεί αργότερα ο Lewis,

«Η Βρετανία ως «προτεσταντικό Ισραήλ» έπρεπε να προστατεύει και να υπερασπίζεται το «κατά σάρκα Ισραήλ» από τον αρχαίο διώκτη εχθρό, τον Ρωμαιοκαθολικισμό». [4]

Μετά από αιώνες προστασίας του «Ισραήλ κατά σάρκα», το ίδιο «Ισραήλ κατά σάρκα» έγινε το Γκόλεμ, το εβραϊκό ανθρωπόμορφο ον που δεν μπορεί να περιοριστεί από κανένα αυστηρό ορθολογισμό και ηθικό συλλογισμό. Στην πορεία, όλοι έμοιαζαν να μπερδεύονται, αλλά κυρίως οι Παλαιστίνιοι.

Όπως το έθεσε ο Εβραίος συγγραφέας John B. Judis της Νέας Δημοκρατίας και η Αμερικανική Προοπτική στη μελέτη του Genesis: Truman, American Jews, and the Origins of the Arab/Israeli Conflict, οι Σιωνιστές «συνωμότησαν για να διώξουν τους Άραβες από μια χώρα που σύμφωνα με τα κυρίαρχα πρότυπα αυτοδιάθεσης θα ήταν δικά τους». [5] Στη διαδικασία,

«Οι Σιωνιστές που ήρθαν στην Παλαιστίνη για να ιδρύσουν ένα κράτος καταπάτησαν τα δικαιώματα των Αράβων που ήδη ζούσαν εκεί. Αυτό το λάθος δεν έχει ποτέ αντιμετωπιστεί επαρκώς ή αποκατασταθεί, και για να υπάρχει οποιουδήποτε είδους μεταξύ Ισραηλινών και Αράβων, πρέπει να γίνει.

«Οι Σιωνιστές στην Ευρώπη, την Παλαιστίνη και τις Ηνωμένες Πολιτείες, με αξιοσημείωτη εξαίρεση τον Ahad Ha’am και τους προστατευόμενους του, αρνήθηκαν να αναγνωρίσουν ότι συνέβη οποιοδήποτε λάθος. Προχώρησαν στον εξορθολογισμό μετά τον άλλο – από το επιχείρημα της αυτοκρατορικής εποχής ότι έφερναν τον πολιτισμό στους άγριους μέχρι το μεταγενέστερο επιχείρημα ότι ενώ οι Εβραίοι δεν είχαν πουθενά παρά την Παλαιστίνη να πάνε, οι Άραβες της Παλαιστίνης μπορούσαν άνετα να ζήσουν σε οποιαδήποτε αραβική χώρα χωρίς να θυσιάσουν το δικαίωμά τους στον εαυτό τους -προσδιορισμός.

«Αυτά τα επιχειρήματα προτάθηκαν από τους Ευρωπαίους Σοσιαλιστές και από τους κορυφαίους Αμερικανούς φιλελεύθερους και ηθικολόγους. Και οι βίαιες και μερικές φορές παράλογες αντιδράσεις των Παλαιστινίων Αράβων και των γειτονικών αραβικών κρατών στο αρχικό λάθος που προκλήθηκε στους Άραβες της Παλαιστίνης προσέδωσαν αξιοπιστία στους Σιωνιστικούς εξορθολογισμούς.

«Μετά την ίδρυση του Ισραήλ, οι υποστηρικτές του συνέχισαν να αντιλαμβάνονται κάθε διαμάχη που θα μπορούσε να αντικρούσει την ιδέα ότι οι Σιωνιστές οφείλουν οτιδήποτε στους Άραβες της Παλαιστίνης». [6]

Η υπεράσπιση του Judis για την εκκαθάριση των Παλαιστινίων είναι αρκετά ενδιαφέρουσα. Αυτός γράφει:

«Οι Εβραίοι του Ισραήλ είχαν αποκτήσει έναν δικό τους κόσμο, αλλά σε βάρος ενός άλλου λαού. Η ιστορία, βέβαια, συχνά λειτουργεί έτσι. Και αν οι άνθρωποι που νικήθηκαν εξαφανιστούν, ή είναι σχετικά αδύναμοι και λίγοι σε αριθμό, οι νικητές μπορούν τελικά να αφήσουν στην άκρη τη μνήμη αυτού που έχουν κάνει. Λίγοι Γεωργιανοί σήμερα θυμούνται ή μετανιώνουν που έδιωξαν τους φιλήσυχους Ινδιάνους Τσερόκι από τα εδάφη τους». [7]

Αλλά ο Τζούντις έχει κάνει μερικά σημεία που οι ίδιοι οι Σιωνιστές πρέπει ακόμη να αντιμετωπίσουν.

«Οι Ισραηλινοί και οι υποστηρικτές τους πέρασαν δεκαετίες προσπαθώντας να εξηγήσουν τη σκοτεινή πλευρά της κατάκτησης της Παλαιστίνης. Ισχυρίστηκαν ότι ήταν θύματα και οι Παλαιστίνιοι Άραβες επιτιθέμενοι. Συνέδεσαν τον μουφτή και τους διαδόχους του με τον Χίτλερ και τους Ναζί.

«Επέμειναν ότι δεν υπήρχαν τέτοια πράγματα όπως οι Παλαιστίνιοι – έναν ισχυρισμό που οι ηγέτες της Ιορδανίας ήταν πρόθυμοι να επιβεβαιώσουν. Αλλά ο παλαιστινιακός λαός δεν έχει φύγει και έχει αυξηθεί σε αριθμό, και είναι μια ζωντανή υπενθύμιση ότι αυτό που ήταν ένας θρίαμβος για τον Σιωνισμό το 1948 ήταν μια διαρκής καταστροφή για αυτούς». [8]

Για άλλη μια φορά, ο χριστιανικός σιωνισμός είναι ένα κίνημα που είναι εντελώς έξω από τις αρχές του Χριστιανισμού. Για παράδειγμα, ακούστε τον καλό αιδεσιμότατο John Hagee. Γράφει ότι ο Ιησούς «μελέτησε το Μισνά, το γραπτό υπόμνημα των προφορικών εβραϊκών παραδόσεων, σε ηλικία δέκα ετών και δέχθηκε μίτζβα σε ηλικία δεκατριών ετών στο ναό. Μετά τα δεκαπέντε, μελέτησε το Ταλμούδ, τα ραβινικά σχόλια για το νόμο». [9]

Ο μόνος τρόπος που ο Hagee θα μπορούσε να ξεφύγει από αυτήν την ιστορική ανοησία είναι επειδή η σιωνιστική κοσμοθεωρία του δεν του επιτρέπει να δει το αυτονόητο. Το Misnah δεν γράφτηκε παρά μόνο αιώνες μετά το θάνατο του Ιησού, και το Ταλμούδ κωδικοποιήθηκε αιώνες αργότερα.

Το να πούμε ότι ο Ιησούς εκπαιδεύτηκε στο Mishnah ισοδυναμεί με το να πούμε ότι ο Thomas Jefferson διάβασε το My Life του Bill Clinton ή το Decision Points του George W. Bush ! Σίγουρα ο Hagee δεν το έμαθε αυτό από την ιστορία, αλλά προφανώς από ραβίνους, γιατί ο πιο δημοφιλής ραβίνος της Αμερικής, ο Shmuley Boteach, έκανε παρόμοια δήλωση.

Ο Χάγκι έσπευσε και έθεσε το θέμα πολύ ωμά, «οι Εβραίοι δεν απέρριψαν τον Ιησού ως Μεσσία. ήταν ο Ιησούς που απέρριψε την επιθυμία των Εβραίων να είναι ο Μεσσίας τους». [10] Ο Hagee συνέχισε,

«Ο [Εβραίος] λαός ήθελε να είναι ο Μεσσίας τους, αλλά εκείνος αρνήθηκε απολύτως. Οι Εβραίοι δεν απέρριπταν τον Ιησού ως Μεσσία, ήταν ο Ιησούς που αρνιόταν να είναι ο Μεσσίας για τους Εβραίους!». [11]

Αυτό είναι αρκετά κακό. Αλλά και πάλι αυτό είναι χαρακτηριστικό του χριστιανικού σιωνισμού. Δεν είναι σε θέση να δημιουργήσουν ένα συνεκτικό επιχείρημα επειδή λειτουργούν κάτω από ένα σύστημα που δεν διαμορφώθηκε στη βάση της λογικής, της λογικής και της σοβαρής ιστορικής γνώσης. Μόλις ένα σύστημα απορρίψει μεταφυσικά και κατηγορηματικά τη λογική, τη λογική και την ιστορική τεκμηρίωση, αυτό το σύστημα τελικά θα αγκαλιάσει τον Σατανισμό, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.

Το μόνο που χρειάζεται να κάνει κανείς είναι να δώσει ιδιαίτερη προσοχή σε μερικές από τις πιο περίεργες δηλώσεις που διαιωνίζει ο Rich Swier τις τελευταίες δύο εβδομάδες. Παρά τα δύο άρθρα μου που ασχολούνται με τις ιστορικές ασυνέπειες στις απόψεις του , ο Swier συνεχίζει να είναι τόσο αδιάφορος όσο ένας μαινόμενος ταύρος, αρνούμενος να ασχοληθεί με οποιαδήποτε ουσιαστικά επιχειρήματα που του παρουσιάζονται. Η συνομιλία μαζί του αισθάνεται τόσο άκαρπη όσο να μιλάς σε μηχάνημα ATM. Για να δώσω περαιτέρω πλαίσιο, πιστεύω ότι είναι σκόπιμο να δημοσιεύσω την τελευταία και, ενδεχομένως, την τελευταία συνομιλία που είχα μαζί του.

Swier: Καλωσορίζω οποιονδήποτε να υποβάλει τις στήλες μου σε επιστημονική αξιολόγηση.

Αλέξης: Ο Rich Swier είναι απλά ένα αστείο. Το να τον ακούω να λέει ότι «καλωσορίζει οποιονδήποτε να υποβάλει τις στήλες μου σε επιστημονική αξιολόγηση» είναι απλώς ένα ακόμη ψέμα. Συγκεκριμένα, έχω αφιερώσει τουλάχιστον δύο άρθρα που μιλούν για την πλήρη φαλάκρα του Rich, παράγοντας τη μια τεκμηρίωση μετά την άλλη. Δεν έκανε καν καμία προσπάθεια να απαντήσει σε ένα μόνο σημαντικό σημείο. Τώρα μας λέει ότι είναι ανοιχτός στο να υποβάλει τις στήλες του σε «επιστημονική αξιολόγηση».

Εδώ πρέπει να σκεφτείτε κάτι: Ποιος φέρνει μετανάστες σε μεγάλο μέρος του δυτικού κόσμου; Το κινέζικο? Οι Βορειοκορεάτες; Ας ακούσουμε από την ίδια την ιδεολόγο Barbara Lerner Specter:

«Πιστεύω ότι υπάρχει μια αναζωπύρωση του αντισημιτισμού, επειδή αυτή τη στιγμή η Ευρώπη δεν έχει μάθει ακόμη πώς να είναι πολυπολιτισμική. Και νομίζω ότι θα γίνουμε μέρος της αγωνίας αυτής της μεταμόρφωσης, που πρέπει να πραγματοποιηθεί. Η Ευρώπη δεν πρόκειται να είναι οι μονολιθικές κοινωνίες που ήταν κάποτε τον περασμένο αιώνα. Οι Εβραίοι θα είναι στο επίκεντρο αυτού. Είναι μια τεράστια μεταμόρφωση που πρέπει να κάνει η Ευρώπη. Περνούν τώρα σε μια πολυπολιτισμική κατάσταση και οι Εβραίοι θα δυσανασχετούν λόγω του πρωταγωνιστικού μας ρόλου. Αλλά χωρίς αυτόν τον ηγετικό ρόλο και χωρίς αυτόν τον μετασχηματισμό, η Ευρώπη δεν θα επιβιώσει».

Swier: Φαίνεται ότι έχετε ξεχάσει την κοινή ευγένεια όταν απευθύνεστε σε άλλους. Η χρήση υποτιμητικών είναι κάτω από τη θέση σας στο VT.

Δεν λέω ψέματα ούτε λέω ανέκδοτα.

Τι ιστορικά ή επιστημονικά στοιχεία έχετε για να αμφισβητήσετε αυτά που έγραψα.

Αλέξης: Είναι ειρωνικό που μιλάς για «κοινή ευγένεια όταν απευθύνεσαι σε άλλους». Φαίνεται ότι έχετε ξεχάσει ότι ήσασταν εσείς που γράψατε γρήγορα ένα σχόλιο σε ένα άρθρο που έγραψα και είπα χωρίς ούτε μια απόδειξη ότι ήταν «μαλακίες». Φαίνεται ότι μια δήλωση όπως “Rich Swier lies” μπαίνει κάτω από το δέρμα σας.

Εν πάση περιπτώσει, ακούγεται πολύ ενδιαφέρον όταν λέτε: «Δεν λέω ψέματα ούτε λέω αστεία». Σοβαρά? Και λες ότι είσαι Χριστιανός; Ντροπιάζετε τους αξιοπρεπείς Καθολικούς διαιωνίζοντας τέτοια πράγματα. Παρακολουθήσαμε την αλληλεπίδραση που είχατε με τον Kevin Barrett, κατά τη διάρκεια της οποίας δηλώσατε ανελέητα ότι η Χαμάς ασχολείται με τη δολοφονία μωρών – εντελώς τρελές δηλώσεις ότι μόνο ένα άτομο που έχει μια κακή ιδεολογία θα τις πίστευε.

Επιπλέον, ακούγεται ότι δεν διαβάσατε ποτέ προσεκτικά τα δύο άρθρα που έγραψα σχετικά με την αδυσώπητη προσπάθειά σας να διαιωνίσετε ψέματα και εξαπατήσεις. Επιστρέψτε στα άρθρα και δείτε τι είπα. Αυτός ήταν ένας λόγος για τον οποίο ήθελα έναν επιστημονικό διάλογο, όχι κάποιου είδους προσωπικές εμπειρίες που μπορεί να είχατε κατά τη διάρκεια της θητείας σας στο στρατό.

Πραγματικά σκέφτηκα ότι ήταν δευτερόλεπτο εκ μέρους σου να ρωτάς ξανά και ξανά τον Κέβιν Μπάρετ: «Έχεις πάει στο Ισραήλ; Έχετε υπηρετήσει στο στρατό»; Και πάλι, τι σχέση έχει αυτό με την ιστορική τεκμηρίωση; Τι γίνεται αν κάποιος υπηρετεί στον στρατό για περισσότερα από 40 χρόνια και καταλήξει στο αντίθετο συμπέρασμα;

Αυτή είναι μια απλή λογική που απαιτεί μόνο στοιχειώδη εκπαίδευση. Και είναι τόσο λυπηρό που ένας άνθρωπος με Ph.D. κάνει ανελέητα τέτοιες ερωτήσεις, παρά το γεγονός ότι σας έχει επισημανθεί πολλές φορές ότι είναι ανόητο. Και είναι πραγματικά κάτω από τη ζώνη να πούμε ότι «ποια ιστορικά ή επιστημονικά στοιχεία…»

Αν μιλάτε για το Ισραήλ, έχω ήδη επισημάνει όλες τις επιστημονικές και ιστορικές πηγές, και εσείς έχετε ξεφύγει από αυτές και αρνηθήκατε να ασχοληθείτε μαζί τους.

Τώρα, επιστρέφοντας στη λεγόμενη «μετανάστευση». Μόλις σας έστειλα ένα απόσπασμα από το Spectre. Ασχοληθήκατε μαζί τους; Απάντησες σε αυτό που είπε; Όχι. Ντροπιάζετε πραγματικά τα ίδια τα ιδρύματα όπου πήρατε το διδακτορικό σας.

Εάν το σκέφτεστε σοβαρά, τότε ξεκινήστε να κάνετε ιστορική και επιστημονική έρευνα. Σας έχω ήδη επισημάνει κάποιες επιστημονικές πηγές. Εδώ είναι μια επιπλέον πηγή με την οποία μπορείτε να παλέψετε, και είναι γραμμένη από δύο Εβραίους μελετητές: Εβραϊκή τρομοκρατία στο Ισραήλ (Columbia University Press, 2009). Όταν τελειώσετε με την ανάγνωση, τότε ας μιλήσουμε, γιατί αν πιστεύετε ότι η Χαμάς διαιωνίζει την τρομοκρατία και το Ισραήλ όχι, τότε σας προκαλώ να πάρετε αυτό το βιβλίο. Μέχρι τότε, σταματήστε να μιλάτε για την κακή ιδέα ότι το Ισραήλ ουσιαστικά πολεμά την τρομοκρατία.

Swier: Επιμένω στο χαζό σχόλιό μου σχετικά με τα αποκαλούμενα στοιχεία που έγραψες για αυτό το άρθρο σου.

Οι πληροφορίες ήταν λανθασμένες και οι πηγές λανθασμένες.

Ποτέ δεν σου επιτέθηκα προσωπικά ούτε σου είπα με όνομα.

Κάνεις λάθος και απλά δεν το βλέπεις. Δικαιολογείτε μια ιδεολογία που επικεντρώνεται στην εθνοκάθαρση του Ισλάμ και είναι η τρομοκρατική ιδεολογία, η προπαγάνδα και οι οργανώσεις, π.χ. η Χαμάς.

Οι εμπειρίες της ζωής μου είναι αυτές που ωθούν να κατανοήσω το μίσος της Συμμαχίας Κόκκινων/Πράσινων/Ουράνιου Τόξου. Δημιουργούν μύθους όπως το Ισλάμ είναι ειρηνικό και οι άπιστοι φταίνε για όλα τα προβλήματα και τις αποτυχίες τους.

Ακριβώς όπως οι κομμουνιστές που έχουν σφάξει εκατομμύρια αθώους, έτσι και η Χαμάς και η Μουσουλμανική Αδελφότητα κ.ά. al.

Ακριβώς όπως οι σοδομίτες που καλλωπίζουν ανήλικα παιδιά για σεξ, έτσι και εσένα περιποιούνται για να διαδώσουν τους μύθους τους.

Σας ξαναρωτάω, έχετε πάει ποτέ στο Ισραήλ και έχετε υπηρετήσει ποτέ τη χώρα σας;

Αν δεν το ξέρετε, δεν ξέρετε τίποτα εκτός από αυτά που σας έχουν ταΐσει οι προπαγανδιστές.

Εκθέτω τους αδιαμφισβήτητους παραλογισμούς στους οποίους πραγματικά πιστεύεις.

Συμπέρασμα

Στα άρθρα μου που συζητούν τις απόψεις του Swier, έχω ασχοληθεί συγκεκριμένα με το ζήτημα γιατί ερωτήσεις όπως “Έχετε πάει ποτέ στο Ισραήλ;” είναι εντελώς άσχετα με την ιστορική συζήτηση. Ωστόσο, ο Swier συνεχίζει να θέτει αυτά τα ερωτήματα σαν να είναι μηχάνημα ATM. Στη συζήτησή του με τον Kevin Barrett, την οποία μοιράζομαι στο τέλος αυτού του άρθρου, θέτει ξανά το ίδιο θέμα.

Αυτό που προκαλεί ενδιαφέρον είναι ότι όταν ο Barrett τον ρώτησε για το USS Liberty, η απάντηση του Swier ήταν αρκετά σοκαριστική: «Είναι αυτό που κατέλαβαν οι Βορειοκορεάτες;»

Αυτό είναι ιδιαίτερα περίπλοκο λαμβάνοντας υπόψη τα χρόνια στρατιωτικής εμπειρίας του Swier και εγείρει ερωτήματα σχετικά με τις γνώσεις του για τις ιστορικές αφηγήσεις. Αυτός είναι ο λόγος που δεν μπορούμε πλέον να βοηθήσουμε αυτόν τον άνθρωπο.

[1] Philip Giraldi, «Old Testament Armed Forces», American Conservative , 12 Φεβρουαρίου 2014.

[2] Will Durant,  The Story of Civilization: The Reformation  (Νέα Υόρκη: Simon & Schuster, 1957), 372.

[3] Donald M. Lewis, The Origins of Christian Zionism (Cambridge: Cambridge University Press, 2010), 103.

[4] Donald M. Lewis, The Origins of Christian Zionism (Cambridge: Cambridge University Press, 2010),103.

[5] John B. Judis, Genesis: Truman, American Jews, and the Origins of the Arab/Israeli Conflict (Νέα Υόρκη: Straus and Giroux, 2014), 251.

[6] Ό.π., 351-352.

[7] Ό.π., 350.

[8] Ό.π.

[9] John Hagee, In Defense of Israel (Lake Mary, FL: Strang Company, 2007), 100.

[10] Ό.π., 144-145.

[11] John Hagee, Should Christians Support Israel (San Antonio: Dominion Publishers, 1987), 67-68.