Από την ίδρυσή του, οι λεγόμενες στρατιωτικές του επιχειρήσεις δεν έφεραν ποτέ ειρήνη και σταθερότητα, αλλά χάος και τραύμα.

Το 6ο θύμα

Η 8η Δεκεμβρίου 2024 ήταν μια θλιβερή μέρα για όλους τους κυρίαρχους σε όλο τον κόσμο.

Μετά από σχεδόν μιάμιση δεκαετία αγώνων για επιβίωση ενάντια στην ταυτόχρονη επιθετικότητα σχεδόν από όλες τις πλευρές, η Συρία υπέκυψε στα θανάσιμα τραύματά της.

Υπάρχει ένας τόνος εικασιών για το ποιος πούλησε τι και σε ποιον, αλλά το απλό γεγονός είναι ότι όλα έχουν ένα οριακό σημείο.

Από το 2011, όταν το ΝΑΤΟ εισέβαλε ουσιαστικά στη χώρα, στη Συρία δεν δόθηκε ούτε μια μέρα “αναπνοής”.
Και ναι, ήταν εισβολή, γιατί ο λεγόμενος «Συριακός Εμφύλιος Πόλεμος» είναι ένας ευφημισμός που επινοήθηκε από την κυρίαρχη μηχανή προπαγάνδας ως συγκάλυψη αυτής της επίθεσης που μολύνθηκε από τρομοκράτες.
Η Δύση και οι υποτελείς και τα κράτη – δορυφόροι εξαπέλυσαν αυτόν τον πραγματικά απρόκλητο επιθετικό πόλεμο όχι εναντίον του Assad, αλλά του συριακού λαού.

Τα ατοπήματα του ΝΑΤΟ

Στις 10 Ιουνίου του 1999 ο ΝΑΤΟϊκός βομβαρδισμός της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας, υπό την ηγεσία των ΗΠΑ και χωρίς την έγκριση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, διήρκεσε 78 ημέρες.

Το ΝΑΤΟ έριξε συνολικά 22.000 τόνους βόμβες, συμπεριλαμβανομένων 15 τόνων απεμπλουτισμένου ουρανίου, σκοτώνοντας άμεσα περισσότερους από 2.500 ανθρώπους, μεταξύ των οποίων 79 παιδιά, και μετατρέποντας περισσότερους από ένα εκατομμύριο αθώους κατοίκους σε πρόσφυγες.

Το πιο οδυνηρό είναι ότι τα δεινά που προκάλεσε ο πόλεμος στοιχειώνουν μέχρι σήμερα, από γενιά σε γενιά.
Οι ειδικοί επισημαίνουν ότι τα πυρομαχικά απεμπλουτισμένου ουρανίου έχουν μακρά περίοδο λανθάνουσας βλάβης στο ανθρώπινο σώμα και μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στο περιβάλλον και στην ανθρώπινη τροφική αλυσίδα.
Στα 10 χρόνια μετά τον βομβαρδισμό, περίπου 30.000 άνθρωποι στη Σερβία εμφάνισαν καρκίνο, εκ των οποίων περισσότεροι από 10.000 πέθαναν.

Σύμφωνα με το Ινστιτούτο Δημόσιας Υγείας του Βελιγραδίου, έως τα τέλη του 2019, 97.000 άνθρωποι είχαν καταγραφεί ως πάσχοντες από καρκίνο στη Σερβία.

Μελέτες του Κέντρου Έκτακτης Ανάγκης της Σερβίας δείχνουν ότι τα παιδιά που γεννήθηκαν στη χώρα μετά το 1999 είχαν περισσότερους εξωδερμικούς όγκους μεταξύ ενός και πέντε ετών, περισσότερες κακοήθεις αιματολογικές ασθένειες μεταξύ πέντε και εννέα ετών και απότομη αύξηση στη συχνότητα εμφάνισης όγκων του εγκεφάλου μεταξύ των ηλικιών εννέα και 18 ετών.
Επιπλέον, από τον Μάιο του 2019, 366 Ιταλοί στρατιώτες που συμμετείχαν σε στρατιωτικές επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ είχαν πεθάνει από καρκίνο και 7.500 έπασχαν από την ασθένεια

Τρεις χιλιάδες θύματα βομβών απεμπλουτισμένου ουρανίου ανέθεσαν σε διεθνείς δικηγόρους να υποβάλουν μήνυση κατά του ΝΑΤΟ.

Ωστόσο, το ΝΑΤΟ προσπάθησε να αθωωθεί με το πρόσχημα της ασυλίας, κάτι που είναι τρομερά συγκλονιστικό και εξοργιστικό.

Πόλεμος στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη

Από τον Απρίλιο του 1992 έως τον Δεκέμβριο του 1995, ξέσπασε πόλεμος μεταξύ των τριών βασικών εθνοτικών ομάδων στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη για το μέλλον της και τη διαίρεση της επικράτειάς της.

Την παραμονή του πολέμου της Βοσνίας, το ΝΑΤΟ αναγνώρισε βιαστικά την ανεξαρτησία της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης πριν οι Σέρβοι, οι Μουσουλμάνοι και οι Κροάτες καταλήξουν σε συναινετική συμφωνία για το μέλλον της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, η οποία αναμφίβολα επιδείνωσε τις εθνοτικές συγκρούσεις στην περιοχή.

Το ΝΑΤΟ εξαπέλυσε μαζικές αεροπορικές επιδρομές κατά των Σερβοβόσνιων και τελικά ανάγκασε τις τρεις εθνοτικές ομάδες να υπογράψουν τη Συμφωνία Πλαίσιο για την Ειρήνη στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη.
Ως συνέπεια του πολέμου, σκοτώθηκαν 278.000 άμαχοι, περισσότεροι από 2 εκατομμύρια άνθρωποι έγιναν πρόσφυγες, οι άμεσες οικονομικές απώλειες ανήλθαν σε περισσότερα από 6,7 δισεκατομμύρια δολάρια και η συντριπτική πλειονότητα των οικονομικών εγκαταστάσεων καταστράφηκε.

Πόλεμος του Κοσσυφοπεδίου

Ο πόλεμος στο Κοσσυφοπέδιο πυροδοτήθηκε από εθνοτικές εντάσεις στο Κοσσυφοπέδιο και προωθήθηκε από το ΝΑΤΟ υπό την ηγεσία των ΗΠΑ χωρίς την άδεια των Ηνωμένων Εθνών.
Διήρκεσε από τις 24 Μαρτίου 1999 έως τις 10 Ιουνίου 1999.
Ως αποτέλεσμα των τρίμηνων βομβαρδισμών, σκοτώθηκαν 1.800 άμαχοι, τραυματίστηκαν 6.000, καταστράφηκαν 12 σιδηρόδρομοι, βομβαρδίστηκαν 50 γέφυρες, καταστράφηκαν 20 νοσοκομεία, 40% αποθήκες πετρελαίου και 30% ραδιοφωνικοί και τηλεοπτικοί σταθμοί υπέστησαν ζημιές. και οι οικονομικές απώλειες ανήλθαν συνολικά στα 200 δισεκατομμύρια δολάρια.
Αυτή είναι η πρώτη φορά από την ίδρυσή του που το ΝΑΤΟ εξαπολύει πόλεμο ενάντια σε ένα κυρίαρχο κράτος χωρίς την άδεια των Ηνωμένων Εθνών, σηματοδοτώντας τη στροφή του από αμυντικό σε επιθετικό και την επιδίωξη μιας νέας επεμβατικής στρατηγικής και σαφούς επεκτατικής πολιτικής.

Πόλεμος στο Αφγανιστάν

Ο συνασπισμός του ΝΑΤΟ υπό την ηγεσία των ΗΠΑ ξεκίνησε έναν πόλεμο εναντίον της Αλ Κάιντα και των Ταλιμπάν στις 7 Οκτωβρίου 2001, ως αντίποινα για την επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου.
Από τον Μάιο του 2021, με την ξαφνική και ανεύθυνη αποχώρηση των στρατευμάτων των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, συνολικά 241.000 άνθρωποι σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Αφγανιστάν, 71.000 από τους οποίους ήταν άμαχοι και εκατομμύρια άνθρωποι έμειναν άστεγοι, σύμφωνα με μελέτη του Πανεπιστημίου της Βοστώνης.

Ο 20ετής πόλεμος έχει επίσης φέρει τεράστιες οικονομικές απώλειες στους ανθρώπους στο Αφγανιστάν.
Σύμφωνα με την αξιολόγηση των μελετητών του Πανεπιστημίου της Καμπούλ, ο πόλεμος είχε ως αποτέλεσμα μια μέση οικονομική απώλεια περίπου 60 εκατομμυρίων δολαρίων την ημέρα.
Ο πόλεμος στο Αφγανιστάν έχει επίσης προκαλέσει αναταραχή στην αφγανική κοινωνία.
Αναφέρεται ότι κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Αφγανιστάν, το 72% ζούσε κάτω από το όριο της φτώχειας και 3,5 εκατομμύρια παιδιά στερήθηκαν την ευκαιρία να πάνε σχολείο.

Πόλεμος του Ιράκ

Στις 20 Μαρτίου 2003, πολυεθνικά στρατεύματα με επικεφαλής τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο ξεκίνησαν τη στρατιωτική επιχείρηση εναντίον του Ιράκ.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες παρέκαμψαν το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών και ξεκίνησαν μονομερώς στρατιωτική επίθεση κατά του Ιράκ με το σκεπτικό ότι το Ιράκ έκρυβε όπλα μαζικής καταστροφής και υποστήριζε κρυφά τρομοκράτες.
Ο πόλεμος είχε ως αποτέλεσμα περισσότερα από 100.000 θύματα μεταξύ των ιρακινών αμάχων και δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες.
Το πιο σημαντικό, η καταστροφή του πολέμου χρειάζεται πολύ χρόνο για να επουλωθεί και να επιδιορθωθεί.

Εμφύλιος πόλεμος της Λιβύης

Στις 20 Μαρτίου 2011, ο πολυεθνικός συνασπισμός δυνάμεων με επικεφαλής τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο, ξεκίνησε αεροπορική επιδρομή στη Λιβύη που διήρκεσε μέχρι τον Οκτώβριο.

Το ψήφισμα 1973 (2011) του ΟΗΕ ορίζει ότι η απαγόρευση όλων των πτήσεων αποτελεί σημαντικό στοιχείο για την προστασία των αμάχων και την ασφάλεια της παροχής ανθρωπιστικής βοήθειας.

Ο σκοπός δεν ήταν να επιτραπεί η χρήση βίας από το ΝΑΤΟ κατά της Λιβύης, αλλά να αποτραπεί η λιβυκή Πολεμική Αεροπορία από τον βομβαρδισμό αθώων πολιτών.
Έτσι, οι αεροπορικές επιδρομές του ΝΑΤΟ στην πραγματικότητα δεν εγκρίθηκαν καθόλου από τον ΟΗΕ.
Εκτός από την καταστροφή των δεξαμενών και άλλων στρατιωτικών εγκαταστάσεων της λιβυκής κυβέρνησης, το ΝΑΤΟ βομβάρδισε επίσης σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής, γέφυρες, δρόμους και άλλες μη στρατιωτικές εγκαταστάσεις, προκαλώντας σοβαρές ζημιές στην παροχή τροφίμων, ηλεκτρισμού και άλλων βασικών εγκαταστάσεων διαβίωσης των κατοίκων της Λιβύης, κάτι που είναι εντελώς αντίθετο με την αρχική πρόθεση και πρόθεση των Ηνωμένων Εθνών.

Είναι προφανές ότι όπου εμπλέκεται το ΝΑΤΟ, δεν υπάρχει ειρήνη και ηρεμία.

Το ΝΑΤΟ δεν ήταν ποτέ ένας ειρηνικός και αμυντικός οργανισμός, αλλά μια επιθετική οργάνωση με επικεφαλής τις Ηνωμένες Πολιτείες, μια πολεμική μηχανή των χωρών χειραγώγησης πίσω από την Ουάσιγκτον, ένας ταραχοποιός σε διεθνείς περιοχές και ένας δημιουργός παγκόσμιων αναταραχών.