Γράφει: Ερευνητής Γ.Η
Τα δικαιώματα, δεν είναι δικαιώματα εάν κάποιος μπορεί να τα αφαιρέσει. Είναι προνόμια. Αυτό είναι το μόνο που είχαμε ποτέ σε αυτή τη χώρα και ξέρεις ότι κάθε χρόνο η λίστα γίνεται όλο και πιο σύντομη.
Αργά ή γρήγορα, οι άνθρωποι σε κάθε χώρα θα συνειδητοποιήσουν ότι η κυβέρνηση δεν νοιάζεται για εσάς, ούτε για τα παιδιά σας, ούτε για τα δικαιώματά σας, ούτε για την ευημερία ή για την ασφάλειά σας.
Ενδιαφέρεται μόνο για τη δική της εξουσία. Αυτό είναι το μόνο πράγμα που τους νοιάζει διατηρώντας το και επεκτείνοντάς το όπου είναι δυνατόν.
Βρισκόμαστε σε μια εθνική κατάσταση άρνησης αποδοχής της τραγωδίας.
Εδώ και χρόνια, η κυβέρνηση παίζει το παιχνίδι της γάτας με το ποντίκι επιτρέποντάς μας να απολαμβάνουμε αρκετή ελευθερία ώστε να πιστεύουμε ότι είμαστε ελεύθεροι, αλλά όχι αρκετά για να μας επιτρέψει να ζούμε ως ελεύθεροι άνθρωποι.
Αν τολμήσετε να διαφωνήσετε με την κυβέρνηση σχετικά με τα εγκλήματα πολέμου, τον COVID-19, τα εκλογικά αποτελέσματα ή την αστυνομική βαρβαρότητα, θα φιμωθείτε, θα αναφερθείτε ως παρακμιακοί και θα σας κλείσουν το στόμα με το να χαρακτηριστείτε εξτρεμιστής.
Το αντάλλαγμα είναι σαφές: μιλάτε όσο θέλετε, αλλά μην τα βάζετε με την κυβέρνηση ή τις κυβερνητικές πολιτικές.
Με αυτόν τον τρόπο η κυβέρνηση, έχοντας ορίσει τον εαυτό της Ανώτατο και Κυρίαρχο Ηγεμόνα, μας επιτρέπει να απολαμβάνουμε την ψευδαίσθηση της ελευθερίας ενώ μας αφαιρεί κάθε ελευθερία που παρέχει το Σύνταγμα.
Ελευθερία δεν σημαίνει πια αυτό που νομίζαμε κάποτε.
Αυτό ισχύει είτε μιλάτε για το δικαίωμα να επικρίνετε την κυβέρνηση με λόγια ή με πράξεις, το δικαίωμα να είστε απαλλαγμένοι από την κρατική επιτήρηση, το δικαίωμα να μην υποβάλλεται το πρόσωπό σας ή η περιουσία σας σε έρευνες χωρίς ένταλμα από δικαστικούς παράγοντες, το δικαίωμα να έχετε μια δίκαιη αντιμετώπιση, το δικαίωμα να είστε ασφαλής από την εισβολή της στρατιωτικοποιημένης αστυνομίας στο σπίτι σας, το δικαίωμα να είσαι αθώος μέχρι να αποδειχθεί ότι είσαι ένοχος και κάθε άλλο δικαίωμα που κάποτε ενίσχυε την πεποίθηση των ιδρυτών ότι αυτή θα ήταν μια κυβέρνηση του λαού.
Όχι μόνο δεν έχουμε πλέον κυριαρχία στα σώματά μας, τις οικογένειές μας, την περιουσία και τις ζωές μας, αλλά η κυβέρνηση συνεχίζει να καταργεί τα λίγα δικαιώματα που έχουμε, ακόμα να μιλάμε ελεύθερα και να σκεφτόμαστε μόνοι μας.
Φίλοι μου, μας έχουν για ανόητους. Στα χαρτιά, μπορεί να είμαστε τεχνικά ελεύθεροι. Στην πραγματικότητα όμως είμαστε τόσο ελεύθεροι όσο μπορεί να το επιτρέπει ένας κυβερνητικός αξιωματούχος.
Σήμερα έχουμε την ψευδαίσθηση και νομίζουμε ότι ζούμε σε μια συνταγματική δημοκρατία, που διέπεται από δίκαιους νόμους που έχουν δημιουργηθεί προς όφελός μας.
Για να πούμε την αλήθεια, ζούμε σε μια δικτατορία μεταμφιεσμένη σε δημοκρατία, όπου όλα όσα κατέχουμε, όσα κερδίζουμε, όλα όσα λέμε και κάνουμε, η ίδια η ζωή μας, εξαρτάται από την καλοσύνη των κυβερνητικών παραγόντων και των εταιρικών μετόχων για τους οποίους το κέρδος και η εξουσία θα είναι πάντα η αρχή. Και τώρα η κυβέρνηση δικάζει και νομοθετεί σε ένα νέο πλαίσιο όπου οι επιταγές των μικρο-γραφειοκρατών έχουν μεγαλύτερο βάρος από τα αναφαίρετα δικαιώματα των πολιτών.
Με κάθε δικαστική απόφαση που επιτρέπει στην κυβέρνηση να λειτουργεί υπεράνω του κράτους δικαίου, κάθε νομοθεσία που περιορίζει τις ελευθερίες μας και κάθε κυβερνητική αδικοπραγία που μένει ατιμώρητη, σιγά-σιγά εξαρτόμαστε από μια κοινωνία στην οποία δεν έχουμε πραγματικά έλεγχο της ζωής μας.
Όπως παρατήρησε κάποτε ο Rod Serling: δημιουργός της ζώνης του λυκόφωτος και οξυδερκής σχολιαστής της ανθρώπινης φύσης, «Αναπτύσσουμε έναν νέο πολίτη. Έναν πολίτη που δεν θα μπορεί πλέον να σκέφτεται και να αποφασίζει από μόνος του».
Πράγματι, όχι μόνο αναπτύσσουμε νέους πολίτες ανίκανους να σκεφτούν μόνοι τους, αλλά τους ενσταλάζουμε επίσης με μια πλήρη και απόλυτη εξάρτηση από την κυβέρνηση και τους εταιρικούς εταίρους της για να κάνουν τα πάντα για αυτούς, τι να φάνε, τι να φορέσουν, πώς να σκαφτούν, τι να πιστέψουν, πόση ώρα να κοιμηθούν, ποιον να ψηφίσουν, με ποιον να συναναστραφούν και συνεχίζοντας.
Με αυτόν τον τρόπο, δημιουργήσαμε ένα κράτος πρόνοιας, ένα κράτος νταντά, ένα αστυνομικό κράτος, ένα κράτος επιτήρησης ή ένα ηλεκτρονικό στρατόπεδο συγκέντρωσης, πείτε το όπως θέλετε, το νόημα είναι το ίδιο: στην προσπάθειά μας για λιγότερη προσωπική ευθύνη, μεγαλύτερο αίσθημα ασφάλειας και χωρίς επαχθείς υποχρεώσεις ο ένας προς τον άλλον ή προς τις μελλοντικές γενιές, δημιουργήσαμε μια κοινωνία στην οποία δεν έχουμε πραγματική ελευθερία.
Κυβερνητική επιτήρηση, κατάχρηση της αστυνομίας, οικονομική αστάθεια, σχέδια κατάσχεσης περιουσιακών στοιχείων, παράλογες νομοθεσίες, drones παρακολούθησης, υποκλοπές, ατελείωτοι πόλεμοι, ιδιωτικές φυλακές, ακούσιες κρατήσεις, βάσεις δεδομένων βιομετρικών στοιχείων, ζώνες ελεύθερης ομιλίας κ.λπ.:ο δρόμος προς ένα φασιστικό κράτος όπου οι πολίτες θα αντιμετωπίζονται σαν βοοειδή, θα μαρκάρονται και τελικά θα οδηγούνται στο σφαγείο, είναι μπροστά μας.
Η ελευθερία ή ό,τι έχει απομείνει από αυτήν, απειλείται από κάθε κατεύθυνση. Οι απειλές είναι πολλών ειδών: πολιτικές, πολιτιστικές, εκπαιδευτικές, μέσα ενημέρωσης και ψυχολογικές.
Ωστόσο, όπως μας δείχνει η ιστορία, η ελευθερία στο σύνολό της δεν αφαιρείται από έναν πολίτη. Πολύ συχνά δίνεται οικειοθελώς μαζικά από τους πολίτες και σε τόσο φθηνή τιμή.
Αυτό είναι μέρος της προπαγάνδας που εκτοξεύει η κυβερνητική μηχανή.
Αυτό που αντιμετωπίζουμε σήμερα είναι μια χειραγώγηση του νου και συστημική βία, δεν είναι κάτι καινούργιο. Αυτό που διαφέρει είναι οι τεχνικές που χρησιμοποιούνται και ο ευρείας κλίμακας έλεγχος της μαζικής ανθρωπότητας, οι καταναγκαστικές αστυνομικές τακτικές και η διάχυτη επιτήρηση.
Έχουμε καθυστερήσει για έναν συστημικό έλεγχο στις υπερβολές και τις αρπαγές εξουσίας της κυβέρνησης.
Με τον όρο κυβέρνηση αναφέρομαι στο εδραιωμένο Βαθύ Κράτος που δεν επηρεάζεται από τις εκλογές ή από οποιονδήποτε κυβερνώντα, είναι αναλλοίωτο από τα λαϊκιστικά κινήματα και έχει τεθεί εκτός ελέγχου από οποιοδήποτε νόμο.
Χρόνια τώρα, έχουμε υποστεί τις αδικίες, τις σκληρότητες, τη διαφθορά και την κατάχρηση μιας εδραιωμένης κυβερνητικής γραφειοκρατίας που δεν σέβεται το Σύνταγμα ή τα δικαιώματα των πολιτών.
Παραμείναμε πολύ καιρό σε αυτήν την παράξενη ζώνη του λυκόφωτος όπου το εγώ υπερτερεί της δικαιοσύνης, η προπαγάνδα διαστρέφει την αλήθεια και οι αυτοκρατορικοί πρόεδροι είναι εξουσιοδοτημένοι να επιδίδονται στις αυταρχικές τάσεις τους από νομικά δικαστήρια, διεφθαρμένα νομοθετικά σώματα και έναν αδιάφορο αποσπασμένο λαό, κυβερνούν με τα θέλω τους και όχι από τον κανόνα του νόμου.
Εκεί που βρισκόμαστε τώρα είναι στην απελπιστική θέση της ανάγκης να χαλιναγωγήσουμε και τους τρεις κλάδους της κυβέρνησης: την Εκτελεστική, τη Δικαστική και τη Νομοθετική, που έχουν υπερβεί την εξουσία τους και έχουν μεθύσει από την εξουσία.
Είμαστε τα αθέλητα θύματα ενός συστήματος τόσο διεφθαρμένου που όσοι υπερασπίζονται το κράτος δικαίου και φιλοδοξούν τη διαφάνεια στην κυβέρνηση είναι μειοψηφία.
Αυτή η διαφθορά είναι τόσο μεγάλη που εκτείνεται σε όλους τους κλάδους της κυβέρνησης: από τους διψασμένους για εξουσία, υπηρεσίες υπό την εκτελεστική εξουσία και τις εταιρικές μαριονέτες εντός του νομοθετικού κλάδου έως ένα δικαστικό σώμα που είναι τις περισσότερες φορές ελιτιστικό και προκατειλημμένο.
Τα αρπακτικά του αστυνομικού κράτους καταστρέφουν τις ελευθερίες μας, τις κοινότητές μας και τις ζωές μας. Η κυβέρνηση δεν ακούει τους πολίτες, αρνείται να τηρήσει το Σύνταγμα, το οποίο είναι το κράτος δικαίου μας και αντιμετωπίζει τους πολίτες ως πηγή χρηματοδότησης και τίποτα άλλο.
Ζούμε σε ένα παράλληλο σύμπαν όπου το Σύνταγμα δεν έχει νόημα, η κυβέρνηση είναι παντοδύναμη και οι πολίτες είναι ανίσχυροι να υπερασπιστούν τον εαυτό τους ενάντια σε κυβερνητικούς πράκτορες που κλέβουν, κατασκοπεύουν, λένε ψέματα, λεηλατούν, σκοτώνουν, κακοποιούν και γενικά προκαλούν χάος και σπέρνουν τρέλα σε όλους και σε όλα στη σφαίρα τους.
Η διάλυση αυτής της ιερής διαθήκης μεταξύ των πολιτών και της κυβέρνησης ότι εμείς οι άνθρωποι είμαστε αφέντες και η κυβέρνηση λειτουργεί ως υπηρέτης μας, δεν συνέβη από τη μια μέρα στην άλλη.
Είναι μια διαδικασία που ξεκίνησε πολύ καιρό πριν και συνεχίζεται στις μέρες μας με τη βοήθεια και την υποβοήθηση πολιτικών που έχουν κατακτήσει την πολωτική τέχνη του πώς να διαιρούν και να κυριεύουν.
Δυστυχώς, δεν υπάρχει κανένα μαγικό ξόρκι για να μας μεταφέρει πίσω σε έναν τόπο και χρόνο όπου «εμείς οι άνθρωποι» δεν θα ήμαστε απλώς τροφή για έναν εταιρικό μύλο που λειτουργεί από κυβερνητικούς μισθωτούς, του οποίου οι προτεραιότητες είναι τα χρήματα και η εξουσία.
Συνεχίζοντας σε αυτόν τον δρόμο, δεν μπορεί να υπάρξει καμία έκπληξη για το τι μας περιμένει στο τέλος.
Εξαιρετικό!!!
Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΑΘΑΝΑΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ, ΩΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΘΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑ, ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΦΑΙΡΕΤΟ ΔΩΡΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ ΘΕΟΥ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΓΙΑΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΑΦΑΙΡΕΣΕΙ ΤΟ ΑΥΤΕΞΟΥΣΙΟ ΑΝ ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟ ΠΡΟΔΩΣΟΥΜΕ ΟΠΩΣ Ο ΙΟΥΔΑΣ ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΙ ΚΑΙ ΧΑΣΟΥΜΕ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΚΑΙΡΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΘΑΝΑΤΗ ΨΥΧΗ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΑΙΩΝΙΑ ΚΟΛΑΣΗ.
!!!!!!
Αφού το αυτιστικό μάς διαβεβαίωσε ότι όσοι φάνε τη φόλα θα επανακτήσουν τήν ελευθερία τους που είχαν χάσει…Τί ψέμματα μας έλεγε;;