Θεέ μου…μεγαλώνω!
Αρκεί να κοιτάζω.. τον εαυτό μου στον καθρέφτη και να βλέπω φως στο πρόσωπό μου και όχι τον χρόνο που κύλησε και άφησε τα σημάδια του πάνω μου. Αλλά να αντικρίζω την αγάπη και την ομορφιά της ψυχης μου που αναπτύχθηκαν και έλαμψαν στην όψη μου, στο πέρασμα του.
Τι ευτυχία να μεγαλώνεις… σκέψου πόσοι δεν έφτασαν καν στα χρόνια σου…
… και μην σκαλώνεις σε ηλικίες και γκρίζα μαλλιά…
… να σε γοητεύουν μόνο το μυαλό και η ψυχή που μέστωσαν…
… τα μαθήματα που πήρες μέσα από τα θετικά και τ’ αρνητικά της πορείας σου σ’ αυτή τη ζωή…
… και να προσπαθείς να είσαι τουλάχιστον … δόκιμος Άνθρωπος…
…και θυμήσου να λες κι ένα ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΘΕΕ ΜΟΥ ΠΟΥ ΜΕΓΑΛΩΝΩ…
Καλλιόπη
Ο χρόνος δεν με τρομάζει.
Δεν με πειράζει που μεγαλώνω.
Αρκεί να κοιτάζω πίσω μου και να δακρύζω από ευτυχία και ευγνωμοσύνη για όλα όσα έζησα, όμορφα και άσχημα.
Αρκεί να κοιτάζω… μέσα μου και όλες οι εμπειρίες που έχω συλλέξει μέχρι σήμερα, να λειτούργησαν ευεργετικά. Να έχω καταφέρει να γίνω η καλύτερη δυνατή εκδοχή του εαυτού μου έως τώρα.
Αρκεί να κοιτάζω… τη ζωή που έχω μπροστά μου με αισιοδοξία. Όντας σε εγρήγορση να αντιμετωπίσω το αύριο. Αγναντεύοντας το μέλλον με καθαρή μάτια και εσωτερική γαλήνη, έχοντας πίστη πως όλα θα κυλήσουν όπως πρέπει.
Αρκεί να κοιτάζω.. την νοητή λίστα των ονείρων μου και να νιώθω ικανοποιημένη με όλα όσα έχω ήδη καταφέρει. Αν όχι, να έχω την κινητήρια δύναμη να τρέξω για να προλάβω. Να μην έρθει η ύστατη στιγμή και αισθανθώ πως δεν έζησα όλα όσα ονειρεύτηκα.
Αρκεί να κοιτάζω.. τους ανθρώπους που με πλαισιώνουν και εκείνους που υπήρξαν απλά περαστικοί, περήφανα. Γνωρίζοντας πως ήμουν σωστή και καθαρή απέναντι τους. Πως δεν πλήγωσα εσκεμμένα κανέναν, αντιθέτως στο διάβα μου να βοήθησα όσο μπόρεσα.
Αρκεί να κοιτάζω.. τα παιδιά μου και να ξέρω πως έκανα όλα όσα μπορούσα με βάση τις δυνατότητες μου την εκάστοτε στιγμή. Πως τα λάθη που έκανα ήταν ανθρώπινα και έχω συγχωρέσει τον εαυτό μου. Έχοντας κατανοήσει πως όλοι κάνουμε λάθη. Όμως ακόμα και μέσα από αυτά μπορούμε να διδάξουμε τα παιδιά μας. Αναπλάθοντας τα σφάλματα μας, σε κάτι θετικό.
Αρκεί να κοιτάζω.. τον εαυτό μου στον καθρέφτη και να βλέπω φως στο πρόσωπό μου και όχι τον χρόνο που κύλησε και άφησε τα σημάδια του πάνω μου. Αλλά να αντικρίζω την αγάπη και την ομορφιά της ψυχης μου που αναπτύχθηκαν και έλαμψαν στην όψη μου, στο πέρασμα του.
Αρκεί να κοιτάζω.. τις σκέψεις μου και να μην με τρομάζουν. Να μην τρέχω να κρυφτώ από τις έγνοιες και τα προβλήματα. Να αντιμετωπίζω κάθε τι που με φοβίζει, να το τακτοποιώ όπως αρμόζει και να το απομακρύνω από την ζωή μου.
Τι κι αν μεγαλώνω. Ο χρόνος τρέχει μόναχα αν εμείς νιώθουμε πως μας κυνηγά..
Κι ο χρόνος διάφανος σαν φάντασμα, διανύει τους αιώνες. Ακέραιος, αυστηρός, αγέραστος, ακούραστος..βαδίζει με σταθερό βηματισμό, μόνο μπροστά.
Προσφέρει γενναιόδωρα ομορφιά και ελπίδα στην αρχή κάθε ύπαρξης.
Μα τα θερίζει όλα στο πέρασμα του, αφήνοντας πίσω, αυτός, ο γηραιότερος όλων, ο χρόνος, ο αθανατος, συντρημια…και από αυτά αναβλύζει ξανά ζωή.. μονάχα με ένα άγγιγμα του.
Αυτή είναι η ζωή!
Μοίρασέ το:
Ετικέτες: ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο. Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
- Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
- Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
- Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
- Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
- Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.
Δέν πειράζει.. Ας μεγαλώνουμε.Κάποτε θα γινόταν και αυτό. Τίποτα να μην σε στεναχωρεί. Είναι η γενική κατάσταση που σε κάνει να νοιώθεις έτσι. Μόλις όλα φτιάξουν θα χαίρεσαι ακόμα και την Μοναξιά .την ηρεμία τον ήλιο την θάλασσα..
Δέκα χρόνια της ζωής μας τα χάσαμε ,και ζήσαμε τόσες πολλές και άσχημες καταστάσεις. Λογικό είναι να νοιώθουμε έτσι ,τέτοια απογοήτευση ,ταπείνωση,απαξίωση.. Και εάν πάλι δέν φτιάξουν ,εμείς πάλι θα φτιάξουμε τον μικρό μας κόσμο μεσα στον μεγάλο ,και άς είναι αυτός χαλασμένος. Απλά ήταν σκληρ’α χρόνια μάχης,και άς είμαστε μέσα στο σπίτι. Οι μάχες οι πιό δυνατές είναι αυτές οι σιωπηλές,με τόσες επιθέσεις..
ΣΚΛΗΡΆ ΧΡΌΝΙΑ ΠΕΡΆΣΑΜΕ. πολυ πονέσαμε.