ΘΡΙΑΜΒΟΣ της ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ: Ο Ντογιάκος διατάσσει έρευνα μέχρι τον 5ο π.Χ. αιώνα

23 Μαρτίου, 2023 0 Από Καλλιόπη Σουφλή

Προβολές:381

Μοίρασέ το

Τρέμουν οι «ζαίοι» απόγονοι τού Περικλέους.

Εν κατακλείδι,

ο Ισίδωρος Ντογιάκος είναι «Το Πρόσωπο τής Νέας Ελλάδας»

και αυταποδείκτως «Το Πρόσωπο τής Νέας Ελληνικής Δικαιοσύνης».

Ο δικαστικός λειτουργός που αδίκως κατηγορήθηκε ότι είναι ο περιβόητος «ψηλός Παναθηναϊκάκιας»

και πως έπαιρνε εντολές από τον πρώην πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά,

ο δικαστικός λειτουργός που αδίκως κατηγορείται και τώρα

πως παίρνει εντολές από τον νυν πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη,

είναι ο εισαγγελέας που όταν αναλαμβάνει μία εθνική υπόθεση

άπαντες γνωρίζουμε εκ προοιμίου ότι είναι διασφαλισμένη η επίτευξη συγκεκριμένου αποτελέσματος.

Ωραίο τρολλάρισμα στον “Παναθηναϊκάκια”, αλλά ρε ΖΑΙΟΙ, κι εσείς είχατε τους δικούς σας “Παναθηναϊκάκηδες”…

Έτσι, για να μην ξεχνιόμαστε…

Καλλιόπη Σουφλή

Γράφει ο Γιώργος Μιχάλακας

Εγγύηση (η):

Πρόσωπο, πράξη ή κατάσταση που διασφαλίζει την επίτευξη συγκεκριμένου αποτελέσματος.

Ο εισαγγελέας τού Αρείου Πάγου, Ισίδωρος Ντογιάκος,

αποτελεί την προσωποποίηση τής έννοιας «Εγγύηση»,

καθώς -όταν αναλαμβάνει προσωπικώς μία υπόθεση-

άπαντες οι Έλληνες πολίτες γνωρίζουμε ότι θα αποδοθεί συγκεκριμένη δικαιοσύνη.

Να…, λόγου χάριν,

ποιος άνθρωπας δεν εθαύμασε τούς χειρισμούς τού άτεγκτου δικαστικού λειτουργού

στο μείζον εθνικό θέμα των υποκλοπών;

Ποιος δεν έμεινε ενεός όταν ο φλέγων φάκελος διαμελίστηκε σε μικρότερα κομμάτια,

με συνέπεια να καθίστατο έτι περαιτέρω δύσκολη η απόδοση ευθυνών;

Κάποιοι κακοπροαίρετοι -και ιδίως, οι μόνιμα κακοπροαίρετοι «Ζαίοι»-

είπαν ότι επρόκειτο για σαφή προσπάθεια συγκάλυψης·

πού να καταλάβουν οι μωροί και χοληδόχοι πως αυτή ήταν μία κίνηση-ματ,

καθώς δεν είχαμε να κάνουμε με παρακώλυση τής έρευνας,

αλλά με πάνσοφο διαμοιρασμό αρμοδιοτήτων για να υπάρξει η μέγιστη αποτελεσματικότητα

(τρανό παράδειγμα αυτής τής νουνεχούς και ψαγμένης οπτικής

αποτελεί ο περίφημος «Ζήκος», ο μνημειώδης «Μπακαλόγατος»,

που περηφανευόταν -και δικαίως- για τις σχολικές επιδόσεις του:

«Ου μόνους μορφωμένος κι λογιστικά κατηρτισμένος είμ’ ιγώ.

Μάλιστα, εμένα που με βλέπς· ιγώ.

Διότι ιγώ κρατάω και τα βιβλία στου μαγαζί.

“Τα κρατάω”· δηλαδή, δεν τα κρατάω όλα πάνω μου γιατί κουράζομαι·

τα πάω από ’δώ εκεί, τ’ αφήνω…· κατάλαβες;

Γιατί, είμαι και σχολικά μορφωμένος. Είμαι τελειόφοιτος· Τετάρτη Δημοτικού.

Δικάξι χρόνια στου σχολειό, κύρ’-Μανόλη, εμένα που με βλέπς.

Μάλιστα, δικάξ’. Έτσι, δικάξ’. Τέσσερα χρόνια η κάθε τάξη.

Δεν είμαι σαν κι αυτουνούς, κύρ’-Μανόλη, εγώ,

που πάν’ έναν χρόνου και σού λέει “Τα μάθαμε όλα.”.

Τι να μάθς, ρε κύριε, σ’ έναν χρόνου; Ε, τι να μάθς;

Μέχρι να πάει, “ντάγκα-νταγκ” το καμπανάκι, διάλειμμα· βγαίνεις όξω.

Μετά…, έχουμε γιουρτές, έχουμε “καθαροδευτέρες”, έχουμε “25 Μαρτίου”, πού θα προλάβεις;

Ενώ εγώ…, τέσσερα χρόνια σχουλείο, κάθομαι, πήζει το μυαλό μου,

και βγαίνω αμέσως, παίρνω και το χαρτί, και είμαι φτυχιούχος Λογιστικής.»).

Έτσι γίνονται οι δουλειές, άμπαλοι.

Άλλωστε, τι είπαμε στο ξεκίνημα;

Η Εγγύηση είναι η διασφάλιση τής επίτευξης συγκεκριμένου αποτελέσματος.

Όπερ και εγένετο,

καθώς εκπληρώθηκε στο έπακρο η κυβερνητική-πρωθυπουργική δέσμευση «Όλα στο φως…».

Τα πάντα συγκαλύφθηκαν (εεε…, αποκαλύφθηκαν, ήθελα να πω),

οι ένοχοι προστατεύθηκαν (εεε…, βρέθηκαν, ήθελα να πω),

και τώρα συνεχίζουν να βρίσκονται στη Βουλή και να μάς κουνάνε απειλητικά το δάχτυλο

(εεε…, βρίσκονται πίσω από τα κάγκελα τής φυλακής, ήθελα να πω).

…

Κατόπιν, ενέσκηψε η πολύνεκρη τραγωδία των Τεμπών,

όπου πάλι η «εγγύηση» που λέγεται «Ισίδωρος Ντογιάκος» επιστρατεύθηκε

προκειμένου να επιτευχθεί ξανά η κυβερνητική-πρωθυπουργική δέσμευση «Όλα στο φως…».

Κάποιοι κακοπροαίρετοι -και ιδίως, οι μόνιμα κακοπροαίρετοι «Ζαίοι»-

είπαν ότι επρόκειτο για σαφή προσπάθεια συγκάλυψης·

βρήκαν πάτημα οι αχαΐρευτοι στο παντελώς ασήμαντο γεγονός

ότι ο κανακάρης τού εισαγγελέως, ο Ευάγγελος,

ήταν μετακλητός συνεργάτης τού -παραιτηθέντος πια- υπουργού Υποδομών και Μεταφορών.

Είναι προφανές ότι οι αχρείοι φασιστεροί κρίνουν εξ ιδίων τα αλλότρια

και δεν δύνανται να αντιληφθούν ότι ο αψεγάδιαστος Ισίδωρος Ντογιάκος

δεν θα διστάσει να χώσει ακόμη και τον γιόκα του στην «μπουζού»

σε περίπτωση που ανακαλύψει ότι αυτός ήταν που έφαγε την οικογενειακή «Merenda»

(εεε…, σε περίπτωση που είχε ευθύνη για το σιδηροδρομικό δυστύχημα, ήθελα να πω).

…

Και βεβαίως,

η συστηματική εκστρατεία δυσφήμισης και σπίλωσης

που έχει μεθοδευθεί από την «υπόγα» τού «ΣΥ.ΡΙΖ.Α.»

και στοχεύει στην αποδόμηση τού αδέκαστου εισαγγελέως,

βρήκε ξανά ευκαιρία να πετάξει λάσπη στον ανεμιστήρα τού Δικαστικού Μελάθρου

με αφορμή το άκουσμα τής είδησης

ότι ο «εγγυητής» Ισίδωρος απεφάσισε να επεκτείνει τις έρευνες για την κατάσταση των ελληνικών τρένων

και να διερευνήσει τυχόν διαπραχθέντα αδικήματα σε βάθος 15ετίας.

Φωνασκούν οι φασιστεροί και ειρωνεύονται τις αγαθές προθέσεις τού ευσυνείδητου λειτουργού,

κάνοντας λόγο για προσπάθεια αποπροσανατολισμού και διασποράς ευθυνών·

φωνασκούν, διότι έτσι προσπαθούν να κρύψουν τις τεράστιες ευθύνες τους,

καθώς είναι πασίδηλο ότι αυτοί φταίνε για την τραγωδία στα Τέμπη

και ψάχνουν να βρουν εξιλαστήριο θύμα στο πρόσωπο τού εξαιρετικού κι επαρκέστατου Κώστα Καραμανλή.

Όμως, πού να ήξεραν τα απεχθή «κουμούνια»,

ότι οι βλέψεις τους να μετατρέψουν την Ελλάδα μας σε «Σοβιετία» θα πέσουν για ακόμα μία φορά στο κενό,

καθώς ο μέγιστος δικαστικός Ισίδωρος Ντογιάκος

πρόκειται σύντομα να διατάξει έρευνες που φτάνουν μέχρι τον 5ο π.Χ. αιώνα.

…

Πώς όμως κατέληξε σε ετούτην την αναπάντεχη απόφαση ο «Εγγυητής»;

Μία απλή αναδρομή στην Ιστορία και -κυρίως- μία προσεκτική ανάγνωση,

αποδεικνύουν ότι πρόκειται για εκπληκτικά διορατική ενέργεια,

αφού έχουν διαπραχθεί εγκλήματα

που μέχρι πρότινος η φασιστερή προπαγάνδα είχε καταφέρει να μάς τα συστήνει
ως «λαμπρά επιτεύγματα».

Έφτασε, λοιπόν, η ώρα, να λεχθούν τα πράγματα με τ’ όνομά τους…

…

Ο Περικλής ήταν «ζαίος».

Επίσης, ο Περικλής υπέσκαπτε από τότε τα ελληνοχριστιανικά ήθη κι έθιμα

(κι ας μην είχε γεννηθεί ο Χριστός),

αφού είχε σπιτώσει ο αναρχο-άπλυτος την εταίρα Ασπασία

(τι περιμένεις από ανήθικους και ανώμαλους «ζαίους»;).

Ο μπαχαλάκιας Περικλής είχε βρει την ευκαιρία να αναρριχηθεί στην εξουσία

μερικές δεκαετίες μετά την κατάλυση τής Τυραννίας από τούς προγόνους τού «Ρουβίκωνα»

(τότε ήταν που μερικά αδέσποτα «τρικάκια» των τρομοκρατών,

βρήκαν στην κεφάλα τούς Πεισιστρατίδες

-ήτοι, τούς προγόνους των κοσμαγάπητων πατριωτών Παπαδόπουλου, Ιωαννίδη, Παττακού, Μακαρέζου-

και τούς άφησαν σέκους).

Ο Περικλής, λοιπόν,

καταστρατηγώντας κάθε οικοδομικό standard

που οριζόταν από το τότε «Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών»,

έφτιαξε αυτό το αισθητικό ανοσιούργημα, τον Παρθενώνα,

με πάμφθηνα υλικά που δεν μπόρεσαν να ανθέξουν το 1687 την οβίδα τού δόγη τής Βενετίας, τού Μοροζίνι,

και είχαμε γίνει ρεζίλι των σκυλιώνε στους κατακτητές Τουρκαλάδες,

αφού το υπερ(εκ)τιμημένο μνημείο μετατράπηκε στη σημερινή άμορφη μάζα

που έρχονται και θαυμάζουν οι άσχετοι Ιάπωνες τουρίστες.

Είναι φως-φανερό ότι ο «ζαίος» Περικλής φέρει βαρύτατες ευθύνες για την ξευτίλα μας

και θα πρέπει επιτέλους -έστω με χρονική καθυστέρηση χιλιετιών-

να υποστεί την αποκαθήλωση που τού αρμόζει

και να απομυθοποιηθεί η πολυδιαφημισμένη διακυβέρνησή του.

Ποια «Δημοκρατία» και κουραφέξαλα; Ποιος «Χρυσούς Αιών» και μαλακίες;

Και να ’ταν μόνο αυτό;

Για πάμε λίγο πιο πίσω από τον πόρνο Περικλή…

Για πάμε στο 490 π.Χ.,

όπου θα διαπιστώσουμε άλλη μία εγκληματική ρεμούλα

που πιστοποιεί ότι οι «Ζαίοι» είχαν προετοιμάσει το έδαφος για την τραγωδία στα Τέμπη.

Ποιοι εκπροσωπούσαν εκείνην την εποχή το «Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών»;

Ποιοι επρέσβευαν τις «Μεταφορές»; Ναι, σωστά το σκεφθήκατε..: οι Αγγελιαφόροι.

Τι έγινε αμέσως μετά τη μάχη τού Μαραθώνα;

Ο «ζαίος» Φειδιππίδης που είχε διοριστεί με σκανδαλώδες ρουσφέτι στη θέση του,

απεδείχθη παντελώς ανίκανος να εκπληρώσει το εθνικό καθήκον του

και δεν είχε μπορέσει ο ανίκανος να πράξει στοιχειωδώς το χρέος του προς την Πατρίδα.

Ένα απλό πραματάκι τού είχε ζητηθεί όλο κι όλο,

και τα έκανε αλς (θάλασσα), διότι όλοι οι φασιστεροί είναι τού ass.

Τι τού είχε ζητηθεί;

Να έκανε σπριντάροντας μόλις 42 χιλιομετράκια και 195 μετράκια,

και να ανήγγελλε πανηγυρικά τον θρίαμβο στη μάχη τού Μαραθώνα.

Αντ’ αυτού, κατέφθασε στην πόλη με τη γλωσσάρα έξω

(λες κι ήταν λιμασμένος βάτραχος που επερίμενε με απελπισία κάποιαν ανυποψίαστη μύγα),

επέταξε ένα ξέπνοο-ξενέρωτο «Νενικήκαμεν» και τα κακάρωσε ο μαλακοπίτουρας ο «ζαίος».

Καμία αξιοπρέπεια, καμία επάρκεια· μόνο ρούχλα, παρασιτισμός και βαργεστημάρα τού θανατά.

Αυτή ήταν, είναι και θα είναι πάντα η Φασιστερά.

…

Όπως αντιλαμβανόμαστε,

αξίζουν ένθερμα συγχαρητήρια στον ευπατρίδη άνθρωπο και εισαγγελέα

που φέρει το λαμπρό ονοματεπώνυμο «Ισίδωρος Ντογιάκος».

Και πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε όσο γίνεται γρηγορότερα,

ότι μόνο με τέτοια πρόσωπα θα μπορέσει να καθαρθεί η Ελληνική Δικαιοσύνη

από κάτι τυχάρπαστα άτομα όπως η Ελένη Τουλουπάκη

που εξόδεψε αφειδώς χρόνο για να ασχοληθεί με το ανύπαρκτο θέμα τής «Novartis».