καληνύχτα... στα χρόνια σμιλεύεις και σμιλεύεσαι... (2 βίντεο ταινία και μουσική και... μια εικόνα)
Επιλογές είναι όλα στη ζωή μας… στάση ζωής, είναι…
… εσύ επιλέγεις τον τρόπο που θα βαδίσεις…
… τους ανθρώπους που θα επιλέξεις να έχεις γύρω σου…
… κάποιοι θα γίνουν φίλοι σου…
… κάποιοι θα γράψουν στο βιβλίο της ζωής σου κάτι πιο βαθύ…
… κι όσο η ζωή θα περνά, θα σβήνεις και θα γράφεις πρόσωπα…
… θα σμιλεύεις την ίδια σου την ύπαρξη…
… σχέσεις θα γεννιόνται και θα ξεφτίζουν…
… κι όλα θέλουν τον χρόνο τουςγια να τα ζήσεις…
… κι όλα αλλάζουν, γιατί εσύ αλλάζεις…
… στα χρόνια σμιλεύεις και σμιλεύεσαι…
… κι οι επιλογές αλλάζουν…
… κι έρχεται η στιγμή που ξέρεις τι θες…
… πως το θες…
… ποιούς θες δίπλα σου…
… που δεν θες τίποτα στο σκοτάδι…
… έρχεται η στιγμή, που όλα γίνονται διάφανα…
…γιατί τη ζωή, στο διάφανο και στο φως τη ζεις…
Καληνύχτα… είναι η πρότελευταία του χρόνου… δώστε της νόημα…
Καλλιόπη
(κλικ στο κουμπί ρυθμίσεις, μετά κλικ στους υπότιτλους, κλικ στα Αγγλικά, μετά κλικ στην αυτόματη μετάφραση, επιλέγετε ΕΛΛΗΝΙΚΑ και απολαμβάνετε την υπέροχη ταινια)
Μοίρασέ το:
Ετικέτες: ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ, ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο. Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
- Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
- Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
- Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
- Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
- Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.
Οὐαί ὑμῖν, ΑΡΧΙΕΡεῖς καί ΦαΝΑΡαῖοι ὑποκριταί!!!
Κυττάξτε τί μοίρασε στὰ Χανιὰ ἡ ΑΝ-ιερὰ Μητρόπολις, μὲ τὶς εὐλογίες τοῦ Οἰκουμενι-ΣΤΙ-κοῦ Πατριαρχείου! Πιθανῶς νὰ τὸ μοίρασαν καὶ σὲ ἄλλες ἐνορίες. Σπεῦστε νὰ τὸ προμηθευθῆτε, ὥστε μαζὶ μὲ τὸν Ἅγιο κάθε ἡμέρας νὰ παίρνετε καὶ μία μικρὴ δόσι Μετανθρωπισμοῦ.
Αἰδώς, Ἀργεῖοι! Ἀπεδείξατε ὅτι δὲν ἔχετε οὔτε ἱερό, οὔτε ὅσιο!
https://odysseiatv.blogspot.com/2022/12/blog-post_61.html
ντροπή …
Ο Αρχηγός Γ.Ε.Ε.Θ.Α. σέ άλμα από Ελικόπτερο! / Β Ι Ν Τ Ε Ο
https://odysseiatv.blogspot.com/2022/12/blog-post_347.html
Τι θα έχει φυτρώσει στη ζωή μας; Ό,τι έχουμε σπείρει !
https://proskynitis.blogspot.com/2022/12/blog-post_279.html
(δείτε την εικόνα)
– – –
Ο Άγιος Βασίλειος του Πόντου !!!
http://trelogiannis.blogspot.com/2022/12/blog-post_533.html?m=1
Ζῇ Βασίλειος, καὶ θανὼν ἐν Κυρίῳ.
Ζῇ καὶ παρ᾽ ἡμῖν, ὡς λαλῶν ἐκ τῶν βίβλων,
Ἰανουαρίοιο θάνες, Βασίλειε, πρώτῃ.
«… τὰ τῶν ἀνθρώπων ἤθη κατεκόσμησας». Με τη φράση αυτή, το απολυτίκιο, απόλυτα επιτυχημένα, τονίζει την κοινωνική προσφορά του Άγιου Βασιλείου, που με τη θεία διδασκαλία του στόλισε με αρετές τα ήθη και τη ζωή των ανθρώπων.
Ἀπολυτίκιον (Κατέβασμα)
Ἦχος α’.
Εἰς πᾶσαν τὴν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος σου, ὡς δεξαμένην τὸν λόγον σου· δι’ οὗ θεοπρεπῶς ἐδογμάτισας, τὴν φύσιν τῶν ὄντων ἐτράνωσας, τὰ τῶν ἀνθρώπων ἤθη κατεκόσμησας. Βασίλειον ἱεράτευμα, Πάτερ Ὅσιε· πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
https://www.saint.gr/1/saint.aspx
– – –
https://orthodoxfathers.com/sites/default/files/megas-vasileios-skripou.jpg
– – –
https://gr.pinterest.com/pin/602356518888938173#imgViewer
– – –
Άγιος Βασίλειος ο Μέγας, Αρχιεπίσκοπος Καισαρείας
http://www.kotsari.com/8rhskleia/saints-and-witnesses/290-agiologion-pontou-megas-vasileios-kesareia
– – –
ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ:
ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ, ΟΠΩΣ ΑΝ ΕΞ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΩΦΕΛΟΙΝΤΟ ΛΟΓΩΝ
http://users.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/paterikon/basil_the_great_de_legendis_gentilium_libris.htm
– – –
Ο Μέγας Βασίλειος ως ψυχοανατόμος των πνευματικών μεταπτώσεων των ανθρώπων έναντι του Θεού και των δοκιμασιών του βίου
https://www.paratiritis-news.gr/istoria/o-megas-vasileios-os-psychoanatomos-ton-pnevmatikon-metaptoseon-ton-anthropon-enanti-tou-theou-kai-ton-dokimasion-tou-viou/
– – –
Ο συγκλονιστικός διάλογος του Μεγάλου Βασιλείου με τον Άρχοντα Μόδεστο
https://www.romfea.gr/pneumatika/36044-o-sugklonistikos-dialogos-tou-megalou-basileiou-me-ton-arxonta-modesto
– – –
Οι Παιδαγωγικές ιδέες του Μεγάλου Βασιλείου για τους γονείς, τους δασκάλους και τους μαθητές, γράφει ο Γιαννάκης Γεώργιος
https://e-ptolemeos.gr/pedagogikes-idees-tou-megalou-vasiliou-gia-tous-gonis-tous-daskalous-ke-tous-mathites-grafi-o-giannakis-georgios/
– – –
Ο Μέγας Βασίλειος ως παιδαγωγός
https://vatopaidi.wordpress.com/2011/12/31/%ce%bf-%ce%bc%ce%ad%ce%b3%ce%b1%cf%82-%ce%b2%ce%b1%cf%83%ce%af%ce%bb%ce%b5%ce%b9%ce%bf%cf%82-%cf%89%cf%82-%cf%80%ce%b1%ce%b9%ce%b4%ce%b1%ce%b3%cf%89%ce%b3%cf%8c%cf%82/
– – –
Ο Μέγας Βασίλειος ως γεφυροποιός της αρχαιοελληνικής και Χριστιανικής παιδείας
https://www.paratiritis-news.gr/koinonia/o-megas-vasileios-os-gefyropoios-tis-archaioellinikis-kai-christianikis-paideias/
– – –
Άγιος Βασίλης στη ζωή των παιδιών
Δρ Ελισάβετ Ευσταθίου, Παιδίατρος
https://www.paidiatros.com/prolipsi/oikogeneia/ayios-vasilis
– – –
ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ:
Ὁ Ἅγιος Βασίλειος ὁ Μέγας καί ὁ Ἁϊ Βασίλης (ένα αφιέρωμα- για παιδιά)
(Σκοπός: Νά καταλάβουν τά παιδιά ποιός εἶναι ὁ ἀληθινός ἅγιος Βασίλειος πού γιορτάζουμε τήν 1η Ἱανουαρίου, ποιά ἦταν ἡ ζωή τοῦ Ἁγίου καί τί πρότυπο μᾶς δίνει γιά τόν καινούργιο χρόνο)
https://antexoume.wordpress.com/2014/12/31/%e1%bd%81-%e1%bc%85%ce%b3%ce%b9%ce%bf%cf%82-%ce%b2%ce%b1%cf%83%ce%af%ce%bb%ce%b5%ce%b9%ce%bf%cf%82-%e1%bd%81-%ce%bc%ce%ad%ce%b3%ce%b1%cf%82-%ce%ba%ce%b1%ce%af-%e1%bd%81-%e1%bc%81%cf%8a-%ce%b2%ce%b1/
– – –
Αποφθέγματα του Αγίου Μεγάλου Βασιλείου:
https://www.dogma.gr/dialogos/a/15894/#:~:text=%CE%94%CE%B9%CE%B1%CF%84%CE%AE%CF%81%CE%B7%CF%83%CE%B5%20%E1%BC%81%CE%B3%CE%BD%E1%BD%B4%20%CF%84%E1%BD%B4%CE%BD%20%CF%88%CF%85%CF%87%CE%AE%20%CF%83%CE%BF%CF%85,%CF%84%E1%BD%B4%CE%BD%20%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B5%CF%8D%CE%B8%CF%85%CE%BD%CF%83%CE%B7%20%CF%80%CE%BF%CF%8D%20%CF%84%E1%BF%86%CF%82%20%CE%B4%CF%8E%CF%83%CE%B1%CE%BC%CE%B5.
– – –
ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΑΙ SANTA CLAUS: ΟΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΙ ΒΙΟΙ ΤΟΥΣ
https://www.ekklisiaonline.gr/nea/agios-vasilis-ke-santa-claus-i-parallili-vii-tous-2/
– – –
Ο καταναγκασμός της διασκέδασης
https://proskynitis.blogspot.com/2022/12/blog-post_576.html
– – –
Βάλε φωτιά στις σκέψεις μου και στην καρδιά μου!
Αγίου Ιγνατίου Μπριατσανίνωφ
https://proskynitis.blogspot.com/2022/12/blog-post_775.html
– – –
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευτυχία από το ν’ αγαπάς τον Θεό με όλο το νου και την καρδιά
https://proskynitis.blogspot.com/2022/12/blog-post_855.html
– – –
Λοιπόν Χριστέ μου, καλῶς κόπιασες στή γῆς μας, στήν ἐξορία μας
https://proskynitis.blogspot.com/2022/12/blog-post_585.html
– – –
Σ’ εκείνη τη στιγμή που χώρισε μια για πάντα την ανθρωπότητα σε δύο εποχές
https://proskynitis.blogspot.com/2022/12/blog-post_947.html
– – –
“Ασμοδαίος 1-1-1884”: Προφητειών το Ανάγνωσμα
Για τον καινούριο χρόνο ζητώ να προφητεύσω,
εδώ το κάθε ψέμμα θα βγη αληθινό.
γι΄αυτό πολλά θα γράψω χωρίς να κινδυνεύσω
μετά Χριστόν προφήτης ‘στον κόσμο να φανώ.
Και όχι εγώ μόνον, αλλά και κάθε άλλος
‘μπορεί εδώ προφήτης να φαίνεται μεγάλος.Σ’ αυτό τον νέο χρόνο τι λέτε πως θα γίνη;
θαρρείτε πως καινούρια θα πέσουνε καλά;
Θαρρείτε πως o τόπος ‘στα ίδια δεν θα μείνη;
θαρρείτε πως θα πάμε δυό ρούπια πειό ψηλά;
θαρρείτε πως τη μοίρα του έθνους δεν θα κλαίμε;
θαρρείτε και του χρόνου τα ίδια δεν θα λέμε; Θαρρείτε πως θα λείψη ο δόλος και το ψέμμα;
θαρρείτε πως η φτώχια το έθνος δεν θα πνίγη;
θαρρείτε πως με νίκας θα λαμπρυνθή το στέμμα
κι’ ο βασιλεύς θα παύση των γάτων το κυνήγι;
Πως άνθρωποι θα γίνουν του έθνους οι πατέρες,
και δε θα τρών με λόγια της νύκταις και της ‘μέραις; Θαρρείτε πως δεν θάβγη κανένα νέο κόμμα;
πως ο Σταμούλης άσπραις δεν θα φορή γραβάταις;
θαρρείτε πως θα παύση, των πολιτών το στόμα
να ομιλή για νέα ‘στα σπήτια και ‘στης στράταις;
Η μη ο Στεφανίδης, θαρρείτε, δεν θα σκούζη,
και δεν θα ξαναβάλη εκείνο το μπουρνούζι; Εις τη βουλή απ’ έξω, θαρρείτε, οι παυμένοι
πως δεν θα τριγυρίζουν ν’ ακούν πολιτικά;
θαρρείτε κι η κυρία Ροζού δεν θα πηγαίνη
στων κυριών το πάλκο να πέρνη πρακτικά;
θαρρείτε πως καθένας στρωμένος ‘στη λιακάδα
δεν θάχη μες ‘στο νου του την κλασικήν Ελλάδα;
Θαρρρείτε δεν θα γίνη καμμιά επιστρατεία,
χωρίς να πέση αίμα σταλαματιά ‘στη γη;
θαρρείτε σ’ όλους νίκης δεν θα δοθούν βραβεία
και δεν θα ξεφυτρώσουν και άλλοι στρατηγοί;
Κ’ ίσως αυτή την ώρα που γράφω ό,τι λάχη,
κολλούν σειραίς γαλόνια οι Μαραθωνομάχοι.Θαρρείτε πως και φόροι και δάνεια θα λείψουν;
πως δεν θα γίνουν πρέσβεις σαν τον Σκουλούδη κι άλλοι;
πώς μ’ εντροπή κι οι κλέφταις τα μούτρα των θα κρύψουν.
κι ο κόσμος θα τους σπάση με πέτραις το κεφάλι;
Πως άτιμοι δεν θάνε οι τίμιοι σαν πρώτα,
και δεν θα τους γυρίζουν οι άρχοντες τα νώτα; Θαρρείτε πως θα λείψουν οι χαβιαροχανίταις;
πώς δεν θα έλθουν κι άλλοι χρυσοί ομογενείς;
θαρρείτε πως αμάξια δεν θάχουν οι μεσίταις
και ούτε κάν θα στρέφη να τους ιδή κανείς;
Πως οικοπεδοφάγοι την γη μας δεν θ’ αρπάζουν
και του πτωχού το χώμα πως δεν θα το μοιράζουν; Θαρρείτε πως κανένας για φόνο δεν θα κλάψη;
πως ο Ρωμηός τον άλλο Ρωμηό θε ν’ αγαπήση;
θαρρείτε πως μαχαίρι στον ήλιο δεν θ’ αστράψη;
θαρρείτε πως πιστόλι ποτέ δεν θα βροντήση;
Θαρρείτε πως Δημάρχους θα παύσουν να σκοτώσουν,
κι Εφόρους και Νομάρχας πως δεν θα στηλιαρώνουν;
Θαρρείτε το σπουδαίον ΔΕΛΤΙΟΝ του ΑΙΩΝΟΣ
πώς για κλεψιαίς και φόνους ποτέ δεν θ’ αναφέρη;
πώς θα μας ημερώση αυτός ο νέος χρόνος
κι ο ένας δεν θ’ αδειάζη του άλλου το κεμέρι;
Και εκείνοι που φορούνε την κόκκινη γιακέτα
θαρρείτε πως θ’ αφήσουν την έρημη πασέτα;
Θαρρείτε πως θα λάμπουν αι προσφιλείς Αθήναι;
θαρρείτε πως θ’ αλλάξη κι αυτός ο Κοσσανάκος;
θαρρείτε πως στους δρόμους ψοφήμια δεν θα είνε
και πως σε κάθε βήμα δεν θε να χάσκη λάκκος;
Θαρρείτε πως θα φέγγουν των δρόμων τα φανάρια,
και δεν θα σπάνε ράχαις και χέρια και ποδάρια;
Μη Σύλλογοι θαρρήτε δεν θ’ αναλάμψουν κι άλλοι;
πως δεν θα δούμε σμήμη εφημερίδων νέων;
πως εκλογαίς και φούριαις δεν θάχουμε και πάλι,
κι αιματηρούς αγώνας κομματαρχών γενναίων;
Πώς με σταυρούς τα στήθη δεν θα στολίσουν όλοι,
πώς κι άλλοι Οσμανιέδες δεν θάλθουν απ’ την Πόλι;
Θαρρείτε πως για τόπο κλεινού φρενοκομείου
κανείς Δρομοκαΐτης παράδες δεν θ’ αφήση;
πως Πρύτανις κανένας του Πανεπιστημίου
αγάλματα μωρίας και φρίκης δεν θα στήση;
Κι ο Δαμαλάς, εκείνος ο κριομύξης, πάλι
‘στον Γλάδστωνα θαρρείτε πως λόγο δεν θα βγάλη;
Θαρρείτε εφευρέται δεν θάβγουν ένας κι’ ένας
και με τας εφερεύσεις τ’ αυτιά μας δεν θα φαν;
θαρρείτε ανελπίστως πως Ποταγός κανένας
δεν θα μας έλθη πάλιν από το Κορδοφάν;
Ή δεν θα καταπλήξη, θαρρείτε, τας Αθήνας
κανείς Γρυπάρης νέος, Δε – Κάστρος, ή Μπαστίνας;
Τα γράμματα θαρρείτε σοφούς πως θ’ αναδείξουν.
και πάνσοφα τα κτήνη πως δεν θ’ αναφανούν;
και της Ακαδημίας αι πύλαι πώς θ’ ανοίξουν,
κι’ εις έδρας πως θ’ ανέβουν διδάσκαλοι με νουν;
Κι’ εκείνοι οι θεοί της οι χρυσαρματωμένοι
θαρρείτε πως μια μέρα δεν θα ‘βρεθούν σπασμένοι;
Μεταμορφώσεις κι άλλαι θαρρείτε δεν θα γίνουν;
θαρρείτε ο Καζάζης πως δεν θα καμαρώνη;
θαρρείτε τα παλούκια παλούκια πως θα μείνουν,
και μ’ ΕΥΣΕΒΕΙΣ τας τάφρους κανείς δεν θα πληρώνη;
Ή μήπως νέος ΚΩΔΩΝ βαρειά δεν θα σημάνη
και με το Τίγκι Τάγκα δεν θα μας ξεκουφάνη;
Θαρρείτε πως εις μάχας θ’ αφήσουμε τα κώλα;
θαρρείτε πως παιάνων θ’ ακούσωμεν τους ήχους;
θαρρείτε τέλος πάντων πώς θα προκόψουν όλα.
κι’ εγώ πώς θ’ αποκάμω να φλυαρώ με στίχους;
Ο νέος χρόνος σ’ άλλους νέα καλά μοιράζει,
αλλά για ‘μας μονάχα το ΝΟΥΜΕΡΟ ΑΛΛΑΖΕΙ
– – –
“Ασμοδαίος” 1-1-1885 : 1885
Aπάνω στο κρεββάτι μου με μάτια σφαλισμένα
δια του κόσμου το φθαρτόν εφιλοσόφουν μόνος,
όταν κανόνα έξαφνα βροντούν εκατόν ένα,
και τότε πια θυμήθηκα πως ήλθε νέος χρόνος.
Κι αρχίζω να τον χαιρετώ κι εγώ απ’ το κρεββάτι
με όλο μου το πρωινό “Ρωμαίϊκιο ραχάτι”. Καλώς τ’ ογδώντα πέντε μας με την πολλή του φούρια,
καλώς το το καλλίτερο απ’ όλα μας τα χρόνια,
καλώς τ’ ογδώντα πέντε μας με δάνεια καινούρια,
Καλώς το που το χαιρετούν κι’ εμπορικά κανόνια.
Καλώς τον χρόνο της πολλής κακομοιριάς και ζάλης.
Καλώς τον χρόνο της φειδούς, τον χρόνο της σπατάλης. Εμπρός ταμπούρλα, σάλπιγγες, σφυρίκτραις και φλογέραις,
τον χρόνον χαιρετήσατε, ω προσφιλείς Αθήναις
που με τρακόσαις έρχεται κι εξήντα πέντε μέραις…
όπως κι αν έχη, πάντοτε καινούργιος χρόνος είνε.
Κι αν πρόβαλε με σύννεφα και μ’ αδειανή την τσέπη,
μα πάντοτε χαιρετισμούς και τελετή του πρέπει.Ο κόσμος είνε μάταιος και τριγυρνά η σφαίρα,
και κατά Εξαρχόπουλον ομοιάζει περιβόλι,
που μπαινοβγαίνουν μεσ’ ‘ς αυτό με μια ταμπακέρα
να πάρουν τον αέρα των μικροί, μεγάλοι, όλοι.
Λοιπόν γλεντίσετε και σείς κατενθουσιασμένοι,
και θέλει καλοπέρασι η φτώχια η καυμένη.Ο κόσμος είνε μάταιος και ψέμματα γεμάτος .
διοργανίζονται στρατοί, αναμορφούνται στόλοι,
κι εκεί που απελπίζεσαι για των Ρωμηών το κράτος
μπορεί του χρόνου έξαφνα να τους ιδής στην Πόλι.
Καθώς σας είπα, τριγυρνά της γης αυτής η σφαίρα,
και χίλιοι χρόνοι δεν γεννούν ό,τι γεννά μια μέρα.Ενθυμηθείτε, κύριοι, την φίλην Ιταλίαν
κι άλλα πολλά κρατίδια πως είνε τώρα κράτη,
και πως επήραμ’ άλλοτε κι εμείς την Θεσσαλίαν…
στα περασμένα ρίξετε για μια στιγμή το μάτι,
ενθυμηθήτε, κύριοι, κι αυτήν την Κωπαΐδα,
και παύσετε οικτείροντες την τάλαιναν πατρίδα.Πενήντα χρόνους αριθμεί το νεαρόν μας κράτος
κι όμως με τόσα δάνεια ευρίσκεται και φόρους.
Εκαμε σιδηρόδρομον και ο Μαυρογορδάτος,
κι αναριθμήτους έχομεν γιατρούς και δικηγόρους.
Προς τούτοις απεκτήσαμεν και βουλευτάς διακόσους,
και ποιητάς και συγγραφείς δεν ενθυμούμαι πόσους.Τον άνθρωπον τον παλαιόν λοιπόν αποβαλόντες,
ας ενδυθώμεν, κύριοι, τον άνθρωπον τον νέον,
κι ας ευχηθώμεν σύσσωμοι κι εκ της χαράς πηδώντες
τον νέον χρόνον ευκλεή κι εις δάνεια γενναίον.
Κι είθε μεσ’ το κρεββάτι της κουκουλωμένη πάλι
η νυσταγμένη Μούσα μου τ’ ογδώντα έξη ψάλη.
Χειμώνας, νύχτα, βροχή, κρύο.
Ενας ρωμηός χωρίς παρά
Κάθηται ‘ς ένα καφενείο
Συλλογισμένος φοβερά. Ξάφνου σηκώνει το κεφάλι,
Και του ξεφεύγει ένα Α!!
Με ρουχ’ αλλόκοτα και κάλλη,
Σαν οπτασία, σα σκιά,Ψηλή γυναίκα εμπρός του στέκει.
Και τον κυττάζει τρυφέρα.
“Τι θέλεις από με, κυρά;”
Θέλει να πη, αλλά τα μπλέκει.Τον πιάνει φόβος. Πάει να φύγη.
Αλλά να φύγη δε ‘μπορεί
Τρίβει τα μάτια του, τ’ ανοίγει,
Μα πάλι ‘μπρος του τη θωρεί.
Από μετάξ’ η φορεσιά της
Και από τράπουλας χαρτιά.
Κάτου ‘ς το πάτωμα η ουρά της
Ξεσέρνεται, μακρυά, πλατειά.Στους ώμους της διπλώνει ταίρι
Φτερά διαμαντοπλουμιστά,
Με χάρις το ‘να της το χέρι
Ενα χρυσό ραβδί βαστά.Και ‘ς τάλλο της κρατεί ζεμπίλι
Οπού μ’ ασήμ’ είνε φκιαστό,
Ολο γεμάτο ως τα χείλη
Βαρύ βαρύ, αλλά κλειστό.Μα τι παρέξενη ωραιότης,
Και τι θωριά αστραφτερή!
Ανάμεσα ‘ς το μέτωπό της,
Οπως ‘ς των Τούρκων τα Ουρί
Λάμπει ένα κάρβουνο αναμμένο,
Ενα ρουμπίνι μαγικό!
Και λέει ‘ς το νιό το σαστισμένο
Μ’ ένα χαμόγελο γλυκό:“Εγώ ‘ς ταις μοίραις ειμ’ η πρώτη,
Πάντα χιλιόπλουτη και νιά.
Με χαιρετούν χαραίς και κρότοι,
Εγώ είμαι η πρωτοχρονιά.
Αλλους πλουτίζω, άλλους φτωχαίνω
Με ευσπλαγχνία ή μ’ απονιά.
Όλους εδώ σας ξετρελλαίνω
Εγώ είμαι η πρωτοχρονιά.
Μα τορ’ αυτά πώχω για σένα
Ποτέ καμμιά της γης γωνιά,
Κανείς δεν τάειδε αραδιασμένα,
Εγώ είμαι η πρωτοχρονιά!
Πες μου τι θές να σου χαρίσω,
Αγαπημένο μου παιδί;
Λέγε. μου φτάνει να σ’ εγγίσω
Με το χρυσό μου το ραβδί!
Θες να γλεντήσης ‘ς το Παρίσι;
Θέλεις ‘ς την Λόντρα ν’ ακουστής;
Να πας ‘ς Ανατολή και Δύσι
Ακούραστος σεργιανιστής;
Θέλεις να χάσκουν, καβαλάρης
Οταν περνάς κάθε μεριά;
Στην εμμορφιά να είσαι Πάρις,
Και Οδυσσεύς ‘ς την πονηριά,
Στην εκκλησία Πατριάρχης,
Αρχιρραβίνος μεσ’ τη χάδρα,
Να γράφης στίχους σαν Πετράρχης,
Να λαχταρά για σε μια Λαύρα;
Πες μου τι θέλεις να σε κάνω;
Αυλάρχη, λόρδο, στρατηγό,
Κατακτητή, σοφό, σουλτάνο,
Θησαυροφύλακα, υπουργό;
Οτι κι αν θες, μικρό, μεγάλο,
Μπροστά σου θα το ιδής ευθύς,
Φτάνει το χέρι μου να βάλω
Μεσ’ το ζεμπίλι… Τι ποθείς;”
Μόλις το στόμα της εκλείσθη
Και μόλις πήρε ανασασμό,
Αυτός λιγάκι εσυλλογίσθη,
Και απαντά:
– Διορισμό!
“Ο Ρωμηός” 1-1-1894
Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά κι αρχή του νέου χρόνου
και μην ακούτε της βρισιαίς του κάθε φαμφαρόνου.
‘Στη ράχη φορτωθήκαμε τη Μαύρη μας τη Μοίρα
να ψάλωμε τα κάλαντα ‘στους μαχαλάδες γύρα.Δέστε καράβι μια φορά εις τη γερή μας πλάτη,
oπού την ώρα κι’ είκοσι μπορεί να πέρνη μίλια…
θα πάμε να το δείξωμε κι απάνω ‘στο Παλάτι
για να χαρή κι ο Βασιλιάς μαζί με τη φαμήλια.Αυτά τα θεοκάραβα, που τζάμπα τ’ αγοράσαμε
και του Σεβάχ θαλασσινού τα βάσανα ‘περάσαμε,
μας λεν πως θα τα βγάλουνε εις την δημοπρασία
και για τους τόκους θα γενούν εσπερινή θυσία.Αλλ’ έννοια σας, μωρέ παιδιά, κι αν μας τα κατασχέσουν
τα ξακουστά καράβια μας ποτέ δεν θα ξεπέσουν,
και δίχως καν να βγάζουνε καπνό απ’ τα φουγάρα
θα ‘ναι φοβερ’ αδιάκοπη σε καθεμιά μαγάρα.Χαρά σ’ εμάς, χαρά σε σας, χαρά ‘στην Βασιλεία…
τα τρία θεοβάπορα θα μας καλοκαρδίσουν…
επαναστάται τα ζητούν κι’ από την Βραζιλία
Το Ρίον Ιανέιρον μ’αυτά να βομβαρδίσουν.Αλλ’ έννοια σας, μωρέ παιδιά, κι εμείς δεν τα πουλούμε,
πάντα με τα κανόνια των τον κόσμο θα χαλούμε,
και κάλλιο τ’ άδεια πιάτα μας να γλείφωμε σαν γάταις
και μόνο μέλι άγριο να τρώγωμε κι ακρίδες,
παρά χωρίς πολεμικαίς να ζήσωμε φρεγάταις,
που σκιάζουνε τους κοκοβιούς, της γόπες και μαρίδες.Αρχιμηνιά κι’ αρχιχρονιά και μπουμ μια μπαταρία
κι Αη Βασίλης έρχεται από την Καισαρεία,
νέα διαμαρτύρησι των δανειστών μας δείχνει
και βαρελότα δεξιά κι’ αριστερά μας ρίχνει.
Βασίλη μου, τι γίνεσαι; Βασίλη, τι θα γένης;…
Βασίλη, πόθεν έρχεσαι;… Βασίλη, πού πηγαίνεις;…-Από την Λόντρα ‘πέρασα κι’ οι φίλοι σας Εγγλέζοι
εσκύβανε με συλλογή σ’ ένα μακρύ τραπέζι…
μεγάλος θρήνος και βρυγμός… της τρίχαις των μαδούν
και μήτε καν ζωγραφιστούς δεν θέλουν να σας δουν.
Κουράγιο, τους εφώναξα, υπομονή κομμάτι
κι’ ο Λόρδος ντούρος στέκεται απάνω στην βαλβίδα,
κι’ αυτοί μ’ αγριοκύτταξαν με γουρλωμένο μάτι
κι’ ούτε πουδίγκαις μούδωσαν μ’ Ελληνική σταφίδα,
και μούπαν αντιπρόσωπο τον Τσέστων πως θα στείλουν
να μάθη τι σας ώφειλαν και πόσα σας οφείλουν.
-Κι απ’ τη Γαλλία διάβηκα, την πρώτη φιλενάδα σας,
κι’ εκείνη σώνει και καλά γυρεύει την αρμάδα σας,
κι αν στέμματα στον Βασιληά ο Μοντολών προσφέρη
μα καθεμιά εφημερίς και Παρισιάνα τσούπα
με γλώσσα Παρισιάνικη και τεντωμένο χέρι
ψάλλει για σα, Μυλλόρδε μου, όσα δεν σέρν’ η σκούπα.
– Επέρασα για μια στιγμή κι’ από την Γερμανία,
την προσφιλή σας συγγενή και πρώτη συμπεθέρα,
κι’ εκείνη με μουγγρίσματα και με θυμού μανία
ζητεί των συμπεθέρων της να κόψη τον αέρα.
Σκασμός μωρέ Φλούχτηδες, ‘στους συμπεθέρους είπα,
κι’ αυτοί μου ‘κόψαν με φωναίς τη δυνατή μου φόρα,
κι’ εφώναξαν πως οι Ρωμηοί δεν έχουν διόλου τσίπα
κι’ όλοι των εβλαστήμησαν χίλιαις φοραίς την ώρα,
που τους κατέβη κι’ έκαμαν με τους Ρωμηούς χωριό
και τον μπελά των ‘βρήκανε με το συμπεθεριό.
-Αη Βασίλη, τι μας λες και πώς μας χολοσκάνεις;
φάγε μελομακάρουνα το στόμα να γλυκάνης.
-Αμμ τι να φάω και να πιω, που τίποτα δεν ‘βρίσκω,
και παίζει κι η κοιλίτσα μου μαζί σας Καραΐσκο;
Αχ! άφησέ με, Λόρδε μου με τα ψηλά φωκόλα,
και δώστε μου για γλύκυσμα φαρμακωμένη φόλα.
-Γεια σου, Μπουρλότε θαυμαστέ… μ’ ένα μεγάλο σκέρτσο
εσύ με τρόπο έφερες τον ένα κι’ άλλον τέρτσο…
Μυλλόρδε, πόδι κτύπησε… Μυλλόρδε, ντούρος σήκω,
κι όλους εσύ τους έφερες ‘στον πρώτο πρώτο λύκο,
κι ερούφηξες σιγά σιγά τα δανεικά των πλούτη
με το μεγάλο σφόλιο σου και με το μπαλαμούτι,
κι απ’ όσους έπαιξαν με σε κανείς δεν ήλθε σότος
κι απ’ όλους ονομάζεσαι μπαλαμουτιέρης πρώτος.
Μ’ εκείνα τα τερτίπια σου, Σωτήρα, τα καπάτσα
ως τώρα μόνο τα μισά τους ‘πήρες με τη φάτσα,
όμως σαν πρωτομάστορης και πρωτοκατεργάρης
μπορείς και τρία τάταρτα ‘στο μέλλον να τους πάρης,
κι’ αν με τα τέρτσα παίξουνε κι’ αν παίξουν με τα σότα
κι’ έτσι κι’ αλλοιώς στη ράχη των θα σκάσουνε μπουρλότα.
Αρχιμηνιά κι’ αρχιχρονά, και τούτο το καράβι
ας βλέπη κάθε μπουνταλάς και της Φραγκιάς κουτάβι.
Αρχιμηνιά κι’ αρχιχρονιά και μπουμ μια μπαταρία
κι Αη Βασίλης έρχεται από την Εσπερία.
Σκορπά χαρτί ‘στους δανειστάς και με τα δυό του χέρια,
κρατεί λιβάνι και κεριά και μαύρα βουλοκέρια,
πετά ‘στα μούτρα των Ρωμηών σουπιαίς και καλαμάρια,
βαστά και για της ράχαις των γαϊδουρινά σαμάρια.
Αρχιμηνιά κι’ αρχιχρονία… τον κόσμο τον τ’ αράξαμε
και με τη Μαύρη Μοίρα μας σία, παιδιά, κι’ αράξαμε,
και προς τιμήν της στρούγγας μας, του κράτους και του θρόνου
τέρτσους να ξαναφέρωμε τους δανειστάς του χρόνου.
Στους Ρωμηούς τους βόας-βους
πάντα χρόνους ακριβούς
και ‘στους ξένους τους γκαβούς
και μεγάλους παλαβούς
ένα κόσκινο βολβούς.
– – –
Ἑλλάδα
κι’ ἐγὼ μὲ τὴν καινούρια μου κορδόνομαι βελλάδα.
Σ’ αὐτὸ τὸ δέντρο στέκεται καὶ κάνει καραοῦλι
ἡ κλεφτουριὰ τῶν πόλεων καὶ τῶν βουνῶν συνάμα,
μεγάλα τζάκια δηλαδὴ καὶ προύχοντες καὶ δοῦλοι
κι’ ἀκούεται Παυσανιῶν καὶ πεινασμένων κλάμμα,
ἐνῷ κυρίαι ὑπ’ αὐτὸ καὶ δέσποιναι κλειναὶ
μετὰ πολλῆς ἐξάψεως διαβάζουν τὸν Ὀνέ,**
ἂν καὶ καμπόσοι λόγιοι μετὰ σοφίας τόσης
μαλλόνουν περὶ καθαρᾶς καὶ ἀκαθάρτου γλώσσης,
κι’ ὁ μὲν καλεῖται λόγιος σκαρτάδος καὶ σακάτικος,
ὁ δὲ τὰ μάλα σόλοικος καὶ μονοῦ Ἀνάττικος.
[…]
(Ρωμηός, φ. 415, 9.1.1893)
(*) Σήμερα: ἐπὶ δανείων δάνεια, τοῦ Μητσοτάκη οἱ φόροι,
τοῦ Ἀλέξη Τσίπρα τρόπαια καὶ οἱ λιμοκοντόροι.
(**) Σήμερα: μετὰ πολλῆς ἐξάψεως διαβάζουν τὸν Χωμέ-.
https://neoplanodion.gr/2022/01/01/np-efches-protochronia-souris/
ΚΑΛΗ ΜΑΣ ΧΡΟΝΙΑ! (◠‿・)—☆
“Ασμοδαίος” 1-1-1884 : Εξέλιξις Πολιτευομένου (δώστε πολλή προσοχή)
Εις την αρχήν χοιροβοσκός, αρχιληστής κατόπιν,
Και έπειτα αγωνιστής και σύμβουλος του Δήμου
Και έπειτα ταξείδιον μικρόν εις την Ευρώπην
Και τέλος τίτλος βουλευτού περιφανούς κ’ εντίμου
Αν η εξέλιξις αυτή έως εδώ δεν μείνη
Ο χθεσινός χοιροβοσκός και υπουργός θα γείνη.
Του Ουρανού το ρεβεγιόν…
http://trelogiannis.blogspot.com/2022/12/blog-post_820.html?m=1
– – –
Ο ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΤΟΥ ΜΥΘΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
(Αναφορά στο ομώνυμο ξωτικό – καρικατούρα των εορτών)
ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου Καθηγητού
– – –
Παναγία η Θεοσκέπαστη, η Παναγιά του Αιγαίου και του Βενέζη
https://kimintenia.com/2022/12/26/0917-3/
– – –
Μικρασιατική Βασιλόπιτα
https://kimintenia.com/2022/12/26/0927-3/
– – –
Ο Άη Βασίλης των βοσκών
https://kimintenia.com/2022/12/28/0247-2/
– – –
«Εζ-Βασίλη», το κατανυκτικό προσκύνημα στο σπήλαιο του Αγίου Βασιλείου
https://kimintenia.com/2022/12/30/1826-4/
– – –
Η ιστορία ενός Μεγάλου: Βασίλειος Καισαρείας
https://kimintenia.com/2022/01/03/0115-3/
– – –
Το Αστερόπαιδο (Oscar Wilde)
https://kimintenia.com/2022/12/30/1848/
– – –
Κάλαντα Πρωτοχρονιάς Ικαρίας
https://kimintenia.com/2022/12/30/1906/
– – –
Κωστής Παλαμάς, Ρήγισσα Πρωτοχρονιά
Αγάπες πρώιμες, όψιμες, αλαργινοί καιροί,
τώρα και χτες, πληγές χαρές, ω ριζικά του κόσμου,
κ’ εσείς που κάπου ζήσατε, και λιώνετε νεκροί,
κ’ εσείς με μάτια ολάνοιχτα που ζείτε ακόμα εμπρός μου,
πατρίδα μου, πατρίδες μου, θύμησες, τόποι, νιάτα,
κ’ εσείς ονείρατα άστρεχτα, κ’ η ελπίδα εσύ, και ο τρόμος
κ’ η ορμή, κ’ εσείς που απάντησα και σύντυχα στη στράτα,
ή καβαλάρης στης ζωής το διάβα ή πεζοδρόμος,
καρποί που μαραγκιάσατε κ’ εσείς βλαστοί δροσάτοι,
φαντάσματα και πλάσματα, χαρίστρα μου η ψυχή.
Της ρήγισσας Πρωτοχρονιάς μεστό είναι το παλάτι,
διάπλατα σας ανοίγεται, και πλούσιοι και φτωχοί.
Ρήγας κ’ εγώ, στο ερημικό νησί μου πάντα, ορίζω
το θησαυρό που δίνεται, και δε θε να στερέψει.
-Ξένοι, δικοί μου, φίλοι μου και οχτροί μου, σας χαρίζω
τη λυρική μου σκέψη!
(Κ. Παλαμάς, Άπαντα – Η πολιτεία και η μοναξιά, εκδ. Γκοβόστης)
– – –
Ένα σπάνιο θέαμα με παγωμένες φυσαλίδες σε λίμνη!
http://trelogiannis.blogspot.com/2022/12/blog-post_634.html?m=1
– – –
Απίθανες μεταμφιέσεις στη φύση! (ψάξτε να τα βρείτε! (◔‿◔))
Το ζώο που θα δείτε σε καθεμία από τις εικόνες που ακολουθούν (αν το εντοπίσετε, βέβαια!) προσπαθεί με κάθε τρόπο να κρυφτεί από τους εχθρούς του και καταφέρνει να ενσωματωθεί πλήρως στο φυσικό τοπίο.
http://trelogiannis.blogspot.com/2022/12/blog-post_391.html?m=1
– – –
Audrey Hepburn and Humphrey Bogart’s Legendary Romantic Movie I Sabrina (1954) I Retrospective
https://m.youtube.com/watch?v=Iyitre89Kzg
– – –
Audrey Hepburn’s and Cary Grant’s Classic Mystery Movie I Charade (1963) I Retrospective
https://m.youtube.com/watch?v=BJ_njww9SOQ
– – –
αμήν! ❤️
Pjotr Iljitsch Tschaikowski – Ο Καρυοθραύστης
Щелкунчик. Балет в постановке Государственного Большого театра Союза ССР (1977)
https://m.youtube.com/watch?v=mwpdL61SwWY
– – –
Με τον εγωισμό και ο παράδεισος βιώνεται ως κόλαση και η ζωή ως θάνατος.
http://trelogiannis.blogspot.com/2022/12/blog-post_843.html?m=1
Νιώθεις μοναξιά, προδοσία, θλίψη, στεναχώρια, πόνο…
Κλαις για τις μέρες που πέρασαν, για τις μέρες που θα έρθουν.
Μπορείς να συνεχίσεις να κλαις και να αφεθείς στην κατάθλιψη.
Ή μπορείς πλέον να πάψεις να κλαψουρίζεις και να αγωνιστείς.
Εάν εσύ δεν νοιαστείς για την ζωή σου, ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΘΑ μπορέσει να ΣΕ ΒΟΗΘΗΣΕΙ.
Πάρτο χαμπάρι και ΑΣΕ τις ΥΣΤΕΡΙΕΣ και τα ΔΡΑΜΑΤΑ και ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΖΕΙΣ, να προσπαθείς, να αγωνίζεσαι.
Φυσικά και ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΗΗ ΖΩΗ. Μην την κάνεις όμως ακόμα πιο δύσκολη με την στάση σου και τον τρόπο σκέψης σου.
Η κορυφή του παγόβουνου είναι όσα υποφέρουμε. Το παγόβουνο όμως είναι ο ίδιος ο ΕΓΩΙΣΜΟΣ μας, που μας κάνει να σκεφτόμαστε ΛΕΣ ΚΑΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, Ή ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙ ΠΙΟ ΑΔΙΚΗΜΕΝΟΙ.
ΜΑΣ ΑΡΕΣΕΙ η ΤΡΑΓΙΚΟΠΟΙΗΣΗ της ΖΩΗΣ ΜΑΣ, ώστε να δείχνουμε σαν τα θύματα των διαφόρων καταστάσεων και όχι ως οι θύτες.
Ναι, να κλάψεις για τον εγωισμό σου, γιατί όλα από εκεί αρχίζουν. ΠΑΨΕ όμως ΝΑ ΚΛΑΙΓΕΣΑΙ, ενώ επιμένεις στις ίδιες συμπεριφορές, στο ίδιο σκεπτικό, στην ίδια στάση ζωής.
Διότι έτσι το μόνο που αποδεικνύεις είναι ότι ενώ ΥΠΟΦΕΡΕΙΣ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΣΟΥ, συνεχίζεις να κατηγορείς άλλους, αντί να μετανοήσεις και να αλλάξεις. Και αυτό είναι μεγάλη ανοησία.
Η ΓΚΡΙΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΣΤΟΝ ΔΙΑΒΟΛΟ, όπως έλεγε ένας όσιος γέροντας!
ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΕ ΓΚΡΙΝΙΑ ΚΑΙ ΚΑΚΟΜΟΙΡΙΑ ΔΕΝ ΠΡΟΚΟΒΟΥΝ στην ζωή τους. Είναι άνθρωποι αυτοκαταστροφικοί και παίρνουν τελικά ότι τους αξίζει.
Τέτοιοι άνθρωποι ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΧΑΡΑ στη ζωή τους. ΟΧΙ ΓΙΑΤΙ ΟΛΑ ΤΟΥΣ ΠΑΝΕ ΣΤΡΑΒΑ, ΑΛΛΑ ΔΙΟΤΙ ΟΛΑ ΤΑ ΒΛΕΠΟΥΝΕ ΣΤΡΑΒΑ. Δεν αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους, γι’ αυτό και ΚΑΤΑΚΡΙΝΟΥΝ ΠΑΝΤΑ τους άλλους.
ΔΕΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΟΥΝΤΑΙ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ. Πάντα κάτι τους φταίει. Πάντα θα βρούνε μια αφορμή για να βγάλουν το δηλητήριο που υπάρχει μέσα στην καρδιά τους.
Και επειδή το πράττουν αυτό καθημερινά, πλέον δεν το θεωρούν κάτι κακό, αλλά το βλέπουν ως μια φυσιολογική συμπεριφορά.
Όχι, αυτό είναι δαιμονικό!
Αλίμονο εάν η γκρίνια, η μιζέρια, η κατάκριση, η απαισιοδοξία γίνουν η καθημερινότητά μας!
Μην είσαι τέτοιος άνθρωπος!
Αλλά ΓΙΝΕ ΑΝΘΡΩΠΟΣ της ΕΛΠΙΔΑΣ, της ΔΟΞΟΛΟΓΙΑΣ, του ΑΓΩΝΑ, του ΚΑΛΟΥ ΛΟΓΙΣΜΟΥ!
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ του ΘΕΟΥ και με τα ΛΙΓΑ αισθάνεται ΠΛΟΥΣΙΟΣ και έχει ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ, ενώ ο εγωιστής και με τα πολλά αισθάνεται φτωχός και έχει γκρίνια…
Τι να τις κάνω τις ΝΗΣΤΕΙΕΣ σου και τις ΓΟΝΥΚΛΙΣΙΕΣ σου, εάν η ΖΩΗ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΚΛΑΨΑ;
Μακάρι να βγούμε από το εγώ μας για να δούμε τον πραγματικό εαυτό μας κι έτσι να τον βοηθήσουμε να βρει την χαρά και την ειρήνη. Διότι με τον εγωισμό και ο παράδεισος βιώνεται ως κόλαση και η ζωή ως θάνατος.
μια πανέμορφη ταινία για την αξία κάθε ζωής και με πολλή ανθρωπιά
Cary Grant’s Classic Movie I People will talk (1951) I Retrospective
https://m.youtube.com/watch?v=KxRpAvJ1-Os
καλή απόλαυση!
Πόπη μας, καλή κι ευλογημένη χρονιά γεμάτη υγεία, αγάπη, ευτυχία, χαρά και ειρήνη!❤️
σε ευχαριστούμε από τα βάθη της καρδιάς μας για τον αγνό, άοκνο και ανιδιοτελή αγώνα σου για την αφύπνισή μας και για την Πατρίδα.
εύχομαι από την καρδιά μου η επόμενη χρονιά να είναι γεμάτη υγεία, αγάπη, ευτυχία και ειρήνη.
είθε ο Κύριος να ευλογεί πλουσιοπάροχα εσένα και την οικογένειά σου και όλον τον κόσμο!
❤️
П.Чайковский. Щелкунчик. Па де де. Tchaikovsky. The Nutcracker. Pas de deux. Maximova, Vasiliev 1980
https://youtu.be/20WCC9zvy3g
Κι εγώ σας ευχαριστώ, γιατί από πολλούς από εσάς αναγνώστες, πήρα πολύ όμορφα μηνύματα ζωής…
Εύχομαι η καινούργια χρονιά, να φέρει όλους μας, πιο κοντά στο ΦΩΣ ΤΟΥ…