Μίζες, Διαφθορά και Σκάνδαλα : Η Ιστορία του CDC (ΕΠΙΧΟΡΗΓΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΦΑΡΜΑΚΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΕΣ και για τα ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΑ ΕΜΒΟΛΙΑ)

Μετάφραση: Απολλόδωρος

29 Απριλίου 2022 από τον Michael Bryant- Διαβάστε το εδώ

________________________

Μπορούμε να εμπιστευτούμε το CDC; Το ερώτημα είναι σαν να το απαντάμε και η απάντηση δεν είναι όμορφη.

Τα Κέντρα Ελέγχου Ασθενειών (CDC) ιδρύθηκαν το 1946 ως μια καθυστερημένη οιονεί κυβερνητική υπηρεσία με αμελητέο προϋπολογισμό και μια χούφτα υπαλλήλων που ανέλαβαν μια απλή αποστολή: “να αποτρέψουμε την εξάπλωση της ελονοσίας σε όλη τη χώρα”.

Εβδομήντα πέντε χρόνια αργότερα έχει μετατραπεί σε ένα γραφειοκρατικό μεγαθήριο πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων που επιβλέπει και ελέγχει σχεδόν όλες τις πτυχές των προγραμμάτων, των πολιτικών και των πρακτικών δημόσιας υγείας σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Το CDC είναι ο πρωταρχικός εθνικός οργανισμός δημόσιας υγείας των ΗΠΑ που είναι επιφορτισμένος με την “προστασία της Αμερικής από απειλές για την υγεία, την ασφάλεια και την προστασία” και διαφημίζει ότι θα “αυξήσει την υγειονομική ασφάλεια του έθνους μας”.

Οι κατευθυντήριες γραμμές και οι συστάσεις του CDC καθορίζουν τα πρότυπα για την κυρίαρχη ιατρική στην Αμερική και θεωρούνται οι de facto κανόνες με τους οποίους πρέπει να λειτουργούν οι υπηρεσίες δημόσιας υγείας και τα περισσότερα ιδρύματα σε ολόκληρη τη χώρα.

Το CDC υπόσχεται προς τον αμερικανικό λαό ότι θα:

“θα είναι επιμελής διαχειριστής των κεφαλαίων που εμπιστεύεται ο οργανισμός μας, θα βασίζει όλες τις αποφάσεις για τη δημόσια υγεία στα επιστημονικά δεδομένα υψηλότερης ποιότητας που προκύπτουν ανοιχτά και αντικειμενικά και θα θέτει τα οφέλη για την κοινωνία πάνω από τα οφέλη για το ίδρυμά μας”.

Αυτή η υψηλών προθέσεων δήλωση αποστολής δίνει την εντύπωση ότι το CDC θα εργαστεί, πάνω απ’ όλα, με επιμέλεια και ειλικρίνεια για την προστασία της υγείας όλων των Αμερικανών. Μια προσεκτική επισκόπηση της ιστορίας και του σημερινού τρόπου λειτουργίας του CDC δείχνει μια έντονη αντίθεση μεταξύ αυτών των ευγενών λόγων και του τρόπου με τον οποίο το CDC λειτουργεί στην πραγματικότητα.

–> Ο ΟΖ ΕΧΕΙ ΜΙΛΗΣΕΙ

“Το CDC έχει τεράστια αξιοπιστία μεταξύ των γιατρών, εν μέρει επειδή η υπηρεσία θεωρείται γενικά ότι είναι απαλλαγμένη από την προκατάληψη της βιομηχανίας. Οι οικονομικές συναλλαγές με βιοφαρμακευτικές εταιρείες απειλούν αυτή τη φήμη”.

Marcia Angell, πρώην αρχισυντάκτρια του New England Journal of Medicine

Στη δίνη των κυρίαρχων μέσων ενημέρωσης, η αμφισβήτηση της κρατικής θρησκείας των διαταγμάτων και των κατευθυντήριων γραμμών του CDC κατατάσσει κάποιον σταθερά στο στρατόπεδο των “συνωμοσιολόγων”, που κατηγορούνται ότι ασκούν μαγεία ή κάποιο είδος μεσαιωνικής ιατρικής κομπογιαννίτικης τέχνης.

Στο μυαλό πολλών Αμερικανών το CDC αντιπροσωπεύει την τελευταία λέξη για “όλα τα θέματα που σχετίζονται με την υγεία”. Η αμφισβήτηση αυτού του παντοδύναμου γραφειοκρατικού οργανισμού σημαίνει ότι αμφισβητείς ιερές εντολές για την υγεία και θέτεις υπό αμφισβήτηση το ίδιο το ιατρικό κατεστημένο.

Η ευρέως αποδεκτή πεποίθηση σχετικά με το CDC υποστηρίζει ότι πρόκειται για μια κυβερνητική υπηρεσία που λειτουργεί έξω από τις σχέσεις της υγειονομικής βιομηχανίας και κατά συνέπεια λειτουργεί ελεύθερα από τα κερδοσκοπικά συμφέροντα του τομέα διαχείρισης της υγείας. Τίποτα δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την αλήθεια.

Παρά τη φήμη αυτή, η περαιτέρω εξέταση αποκαλύπτει ότι το CDC υπολείπεται κατά πολύ του δηλωμένου σκοπού του. Καθώς το εύρος και ο προϋπολογισμός του οργανισμού αυτού έχουν διογκωθεί με την πάροδο των ετών, συμπεριλαμβανομένου ενός πολεμικού σεντουκιού από εταιρικές συνεισφορές, πρέπει να αναρωτηθούμε: “Εκπληρώνει το CDC τη δήλωση αποστολής του, δηλαδή την προστασία της δημόσιας υγείας, ή είναι πλέον ένας ακόμη διογκωμένος οιονεί κυβερνητικός οργανισμός που λειτουργεί για λογαριασμό των δωρητών του;”

Σε αντίθεση με τη δήλωση αποποίησης ευθύνης του ότι “το CDC δεν δέχεται εμπορική υποστήριξη”, το British Medical Journal (BMJ) ανέφερε, το 2015, ότι: “το CDC λαμβάνει εκατομμύρια δολάρια σε δώρα και χρηματοδότηση από τη βιομηχανία, τόσο άμεσα όσο και έμμεσα”.

Μια αίτηση που κατατέθηκε το 2019 από διάφορες ομάδες παρακολούθησης υποστηρίζει ότι ο ισχυρισμός του CDC ότι είναι απαλλαγμένο από το εμπόριο επιρροής και ότι “δεν έχει οικονομικά συμφέροντα ή άλλες σχέσεις με τους κατασκευαστές εμπορικών προϊόντων” είναι “αναμφισβήτητα ψευδής”.

Η αίτηση προχωρά ένα βήμα παραπέρα, υποστηρίζοντας ότι το CDC, “γνωρίζει ότι οι ισχυρισμοί είναι ψευδείς, επειδή έχει διαδικασίες για να αντιμετωπίσει από ποιον και υπό ποιες συνθήκες δέχεται εκατομμύρια δολάρια από χορηγούς, συμπεριλαμβανομένων των κατασκευαστών εμπορικών προϊόντων”.

Ο ισχυρισμός αυτός υποστηρίζεται από πολλαπλά παραδείγματα από την έκθεση του ίδιου του CDC για το Ενεργό Πρόγραμμα (Active Program’s Report).

Για παράδειγμα, η Pfizer Inc. συνεισέφερε 3,435 εκατομμύρια δολάρια από το 2016 στο Ίδρυμα CDC για ένα πρόγραμμα σχετικά με την πρόληψη της κρυπτοκοκκικής νόσου.

Προγράμματα όπως αυτά έγιναν κοινός τόπος ήδη από το 1983 σε μεγάλο βαθμό λόγω της εξουσιοδότησης του Κογκρέσου που επέτρεπε στο CDC να δέχεται “εξωτερικά” δώρα:

“που γίνονται άνευ όρων… προς όφελος της [Δημόσιας Υγείας] Υπηρεσίας ή για την εκτέλεση οποιασδήποτε από τις λειτουργίες της”.

Παρά την προειδοποίηση ότι οι δωρεές αυτές πρέπει να είναι προσανατολισμένες προς τη δημόσια υγεία, η πραγματικότητα είναι ότι οι συνεισφορές αυτές συνοδεύονται από όρους. Όπως σημειώθηκε νωρίτερα στην έκθεση του BMJ, τα κονδύλια της Φαρμακευτικής που δίνονται στο CDC για συγκεκριμένα έργα επιστρέφουν στις τσέπες της Φαρμακευτικής μέσω του μάρκετινγκ και των πωλήσεων.

Η στρόφιγγα της χρηματοδότησης που ξεκίνησε με την άδεια του Κογκρέσου θα ανοίξει στο φουλ μια δεκαετία αργότερα, με τη δημιουργία του Ιδρύματος CDC.

–> ΤΟ IΔΡΥΜΑ CDC

Το Ίδρυμα CDC ιδρύθηκε από το Κογκρέσο το 1992 και συστάθηκε δύο χρόνια αργότερα για να “κινητοποιήσει πόρους του φιλανθρωπικού και ιδιωτικού τομέα”.

Μόλις ιδρύθηκε, το Ίδρυμα CDC έγινε ο πρωταρχικός μηχανισμός που χρησιμοποιήθηκε από μια πληθώρα εταιρικών συμφερόντων για την άσκηση επιρροής σε διάφορες πτυχές του CDC. Μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες συνεισέφεραν εκατομμύρια δολάρια κάθε χρόνο στο “ξεχωριστό, φιλανθρωπικό Ίδρυμα CDC”.

Το Ίδρυμα CDC στη συνέχεια “δωρίζει φιλάνθρωπα” τις συνεισφορές των μεγάλων φαρμακευτικών εταιρειών στο ίδιο το CDC. Αυτό το τέχνασμα εξασφάλιζε ότι το CDC θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι δεν δέχθηκε ποτέ χρήματα απευθείας από τις μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες.

Μια δεκαετία μετά την ίδρυσή του, το Ίδρυμα συγκέντρωσε γρήγορα 100 εκατομμύρια δολάρια από ιδιωτικά κεφάλαια “για την ενίσχυση του έργου του CDC”.

Ορισμένοι έχουν υποστηρίξει ότι μόλις εξαπολύθηκε αυτή η χιονοστιβάδα χρηματικών συμφερόντων, ο ίδιος ο οργανισμός μετατράπηκε στον πρωταρχικό βραχίονα μάρκετινγκ της φαρμακευτικής βιομηχανίας δημιουργώντας μια σφηκοφωλιά παραβιάσεων δεοντολογίας, απόλυτης διαφθοράς και ανοίγοντας ένα σωρό ερωτήματα σχετικά με το για ποιον εργάζεται πραγματικά το CDC.

Ιδρύθηκε το Ίδρυμα CDC πραγματικά ως φιλανθρωπική επιχείρηση ή ως τρόπος απόκρυψης συγκρούσεων συμφερόντων;

Μήπως αυτή η μαζική εισροή εταιρικών μετρητών παραχώρησε τον έλεγχο του CDC στην ιατρική και φαρμακευτική βιομηχανία και στους χρηματοδότες τους, επιτρέποντάς τους να ελέγχουν την κατεύθυνση της “δημόσιας” πολιτικής υγείας;

Θα κυριαρχούσαν στην πολιτική δημόσιας υγείας τα επιχειρηματικά προσανατολισμένα, κερδοσκοπικά ιατρικά προγράμματα, χρησιμοποιώντας την εγκύκλιο του CDC;

Αυτά τα ερωτήματα φαίνεται να έχουν την απάντησή τους στον κατάλογο δωρητών του Ιδρύματος CDC, ο οποίος μοιάζει με το “Who’s Who” των κερδοσκόπων της πανδημίας και των φιλανθρωπικών μισθοφόρων.

Στις κύριες πηγές χρημάτων για το Ίδρυμα περιλαμβάνονται η GAVI Alliance, το Bloomberg Philanthropies, η Fidelity Investments, η Morgan Stanley Global Impact Funding Trust, η Microsoft Corporation, το Imperial College London, το Johns Hopkins University, η Google, το Facebook, η Merck Sharp & Dohme Corp., το Johnson & Johnson Foundation και οι πανταχού παρόντες “καλοθελητές” του Ιδρύματος Bill και Melinda Gates.

–> ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ

Το 2016 μια ομάδα ανήσυχων ανώτερων επιστημόνων από το CDC έγραψε επιστολή προς την τότε επικεφαλής του CDC Carmen Villar υποστηρίζοντας ότι το CDC “επηρεάζεται και διαμορφώνεται από εξωτερικά μέρη…[και αυτό] γίνεται ο κανόνας και όχι η σπάνια εξαίρεση”.

Οι παραβάσεις που αναφέρονται στην εν λόγω επιστολή περιλαμβάνουν: “αμφισβητήσιμες και ανήθικες πρακτικές“, “συγκάλυψη ανακριβών δεδομένων ελέγχου” και “αλλαγή ορισμών και μαγειρέματα δεδομένων για να φαίνονται τα αποτελέσματα καλύτερα από ό,τι ήταν“.

Οι επιστήμονες συνέχισαν να σημειώνουν ότι το CDC, “ουσιαστικά απέκρυψε [τα ευρήματα], ώστε τα μέσα ενημέρωσης ή/και το προσωπικό του Κογκρέσου να μην αντιληφθούν τα προβλήματα” και “το προσωπικό του CDC [βγήκε] από το δρόμο του για να καθυστερήσει τις FOIA (αιτήματα παροχής πληροφοριών) και να εμποδίσει κάθε έρευνα“.

Το κατηγορητήριο ισχυρίζεται επίσης ότι οι εκπρόσωποι του CDC είχαν “παράτυπες σχέσεις” με εταιρικές οντότητες που υποδηλώνουν άμεση σύγκρουση συμφερόντων.

Ενώ οι επικρίσεις για το CDC έχουν αυξηθεί τα τελευταία χρόνια, μια αναδρομή στην ιστορία του αποκαλύπτει έναν μακρύ κατάλογο παραπτωμάτων και αμφισβητήσιμων πρακτικών.

–> ΣΚΑΝΔΑΛΑ

Ήδη από το 1976 το CDC δημιουργούσε μαζικές εκστρατείες ιατρικής τρομοκρατίας προκειμένου να εξασφαλίσει αυξημένη χρηματοδότηση και να δικαιολογήσει προγράμματα μαζικών εμβολιασμών. Το διαβόητο σκάνδαλο της γρίπης των χοίρων του 1976 προσπάθησε να εμβολιάσει 213 εκατομμύρια Αμερικανούς για μια πανδημία που δεν υπήρχε. Μέχρι τη στιγμή που το πρόγραμμα κατέρρευσε στα τέλη του 1976, 46 εκατομμύρια Αμερικανοί εμβολιάστηκαν άσκοπα – παρά τη γνώση ότι οι νευρολογικές διαταραχές σχετίζονταν με τα εμβόλια. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα χιλιάδες ανεπιθύμητες ενέργειες, συμπεριλαμβανομένων εκατοντάδων περιστατικών συνδρόμου Guillain-Barre.

Αυτή η εξαπάτηση αποκαλύφθηκε σχολαστικά από τον Mike Wallace στην εκπομπή 60 Minutes.

Κατά την έναρξη του προγράμματος μαζικού εμβολιασμού, ο Dr. David Sencer – τότε επικεφαλής του CDC – όταν πιέστηκε στην εθνική τηλεόραση, παραδέχτηκε ότι είχαν αναφερθεί μόνο “αρκετά κρούσματα [γρίπης των χοίρων] παγκοσμίως και κανένα δεν είχε επιβεβαιωθεί“. Όταν ρωτήθηκε αν είχε συναντήσει “άλλα κρούσματα γρίπης των χοίρων οπουδήποτε στον κόσμο“, απάντησε ευθέως: “Όχι”.

Το πρόγραμμα προχώρησε.

Σε αντίθεση με τη δημόσια δηλωμένη θέση του CDC ως “προστάτη της δημόσιας υγείας”, αυτού του είδους η παραβατική συμπεριφορά θα γινόταν συνήθης επιχειρησιακή διαδικασία και θα χρησίμευε ως πρότυπο για μελλοντικές επινοημένες πανδημίες.

Ένα αυξανόμενο μητρώο σκανδάλων θα καθόριζε την ύπαρξη του CDC.

• Το 1999 το CDC κατηγορήθηκε για κακή χρήση 22,7 εκατομμυρίων δολαρίων που προορίζονταν για το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης. Οι κυβερνητικοί ελεγκτές δήλωσαν ότι δεν μπορούσαν να προσδιορίσουν τι συνέβη με 4,1 εκατομμύρια δολάρια από αυτά τα χρήματα και το CDC δεν μπορούσε να εξηγήσει πού πήγαν τα χρήματα.
• Το 2000, ο οργανισμός ουσιαστικά είπε ψέματα στο Κογκρέσο για το πώς ξόδεψε 7,5 εκατομμύρια δολάρια που είχαν διατεθεί για την έρευνα σχετικά με τον ιό hantavirus. Αντ’ αυτού, το CDC έστρεψε μεγάλο μέρος των χρημάτων αυτών σε άλλα προγράμματα. “Ένας αξιωματούχος δήλωσε ότι το σύνολο των εκτροπών είναι σχεδόν αδύνατο να εντοπιστεί λόγω των λογιστικών πρακτικών του CDC, αλλά εκτίμησε ότι οι εκτροπές αφορούσαν αρκετά εκατομμύρια δολάρια”.
• Το 2009, εν μέσω της διαβόητης πλέον φάρσας για τη γρίπη των χοίρων Η1Ν1, το CDC αναγκάστηκε να ανακαλέσει 800.000 δόσεις εμβολίου γρίπης των χοίρων για παιδιά για μια πανδημία που δεν υλοποιήθηκε ποτέ.
• Το 2010 το Κογκρέσο ανακάλυψε ότι το CDC “έθεσε εν γνώσει του σε κίνδυνο τους κατοίκους της Ουάσιγκτον όσον αφορά τον μόλυβδο στο πόσιμο νερό“. Μια έκθεση του Κογκρέσου διαπίστωσε ότι το CDC δεν προειδοποίησε σωστά τους κατοίκους για τα υψηλά επίπεδα μολύβδου στο πόσιμο νερό της Ουάσιγκτον και “άφησε στην κοινότητα της δημόσιας υγείας την επικίνδυνη και λανθασμένη εντύπωση ότι το μολυσμένο με μόλυβδο νερό είναι ασφαλές για να το πίνουν τα παιδιά“.
• Το 2016 το The Hill ανέφερε δύο σκάνδαλα στο CDC. Το ένα αφορούσε τη “συγκάλυψη” “της κακής απόδοσης ενός προγράμματος για την υγεία των γυναικών με την ονομασία WISEWOMAN“. Οι ισχυρισμοί υποστήριζαν ότι στο πλαίσιο του προγράμματος, “οι ορισμοί άλλαξαν και τα δεδομένα “μαγειρεύτηκαν” για να φαίνονται τα αποτελέσματα καλύτερα από ό,τι ήταν” και το CDC απέκρυψε ενεργά αυτές τις πληροφορίες.
• Το άλλο σκάνδαλο αφορούσε δεσμούς μεταξύ της Coca-Cola και δύο “υψηλόβαθμων” αξιωματούχων του CDC. Οι δύο επιστήμονες κατηγορήθηκαν για χειραγώγηση μελετών σχετικά με την ασφάλεια των αναψυκτικών με ζάχαρη. Δύο ημέρες μετά την αποκάλυψη αυτών των διασυνδέσεων ένας από τους κατηγορούμενους επιστήμονες του CDC συνταξιοδοτήθηκε.

Τα σκάνδαλα αυτά ήρθαν στο φως από την οργάνωση CDC Scientists Preserving Integrity, Diligence and Ethics in Research, ή CDC SPIDER.

Στο πλαίσιο της δήλωσής τους, οι επιστήμονες αυτοί σημείωσαν:

“Η αποστολή μας επηρεάζεται και διαμορφώνεται από εξωτερικά μέρη και αθέμιτα συμφέροντα….. Αυτό που μας ανησυχεί περισσότερο, είναι ότι αυτό γίνεται ο κανόνας και όχι η σπάνια εξαίρεση”.

Οι καταγγελίες τους κατατέθηκαν ανώνυμα “από τον φόβο για αντίποινα“.

Ένα άλλο ύποπτο, αλλά και εγχειρίδιο, παράδειγμα της αιμομικτικής φύσης της περιστρεφόμενης πόρτας της Μεγάλης Φαρμακοβιομηχανίας ήταν η περίπτωση της πρώην διοικητού του CDC Julie Gerberding. Ως διευθύντρια του CDC από το 2002 έως το 2009 η Gerberding, “οδήγησε το εξαιρετικά αμφιλεγόμενο και εξαιρετικά κερδοφόρο εμβόλιο Gardasil της Merck μέσα από τον ρυθμιστικό λαβύρινθο”.

Από εκεί πέρασε σε μια άνετη και εξαιρετικά κερδοφόρα θέση ως πρόεδρος του τμήματος εμβολίων της Merck και περιέργως ήταν αρκετά τυχερή ώστε να εξαργυρώσει τις μετοχές της Merck σε κατάλληλες στιγμές.

Ένα άλλο από μια σειρά σκανδάλων συμπαιγνίας έπληξε το CDC το 2018, όταν η διευθύντρια Brenda Fitzgerald αναγκάστηκε να παραιτηθεί, καθώς πιάστηκε να αγοράζει μετοχές σε εταιρείες τσιγάρων και πρόχειρου φαγητού, τις ίδιες εταιρείες που ρυθμίζει το CDC.

–> ΤΟ CDC ΚΑΙ Η ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΕΜΒΟΛΙΩΝ

Παρόλο που το CDC δεν ρυθμίζει τη φαρμακοβιομηχανία, οι πολιτικές και οι συστάσεις του οργανισμού έχουν βαθιές επιπτώσεις για τους κατασκευαστές φαρμάκων. Αυτό δεν είναι πουθενά πιο εμφανές από την εθνική πολιτική εμβολιασμού – ειδικότερα από το Πρόγραμμα Εμβολιασμού Παιδιών και Εφήβων του CDC.

Παρά την προώθηση της πιο επιθετικής εκστρατείας εμβολιασμού στον κόσμο, τα γεγονότα επί του πεδίου δείχνουν μια σαφώς διαφορετική πραγματικότητα από ό,τι οι διαφημίσεις του CDC θα μας έκαναν να πιστέψουμε για την αποτελεσματικότητα αυτής της εκστρατείας.

Με το διευρυμένο πρόγραμμα εμβολιασμών καμία αποδεδειγμένη θετική απόδοση στα αποτελέσματα της υγείας των παιδιών δεν έχει συνοδεύσει τις απροσδόκητες εισροές στη φαρμακοβιομηχανία. Οι χρόνιες ασθένειες στα αμερικανικά παιδιά έχουν εκτοξευθεί από 6% σε 54% τα τελευταία 40 χρόνια και οι Ηνωμένες Πολιτείες κατέχουν τη θλιβερή διάκριση των υψηλότερων ποσοστών βρεφικής θνησιμότητας στον ανεπτυγμένο κόσμο.

Κάποιοι επισημαίνουν ότι το CDC λειτουργεί σήμερα ως κύριος αντιπρόσωπος πωλήσεων και μάρκετινγκ εμβολίων για τη Big Pharma που αγοράζει, πωλεί και διανέμει εμβόλια, ακόμη και όταν ο οργανισμός έχει άμεση σύγκρουση συμφερόντων κατέχοντας πολλαπλές πατέντες για εμβόλια και διάφορες πτυχές των τεχνολογιών εμβολίων. Επιδεινώνοντας αυτή την παραπλανητική κατάσταση, το CDC παριστάνει τον ουδέτερο επιστημονικό φορέα που αξιολογεί την ασφάλεια των εμβολίων, ενώ δίνει εντολή για αυξημένες δόσεις εμβολίων στον αμερικανικό λαό.

Ενώ το CDC δεν πωλεί άμεσα εμβόλια, λαμβάνει δικαιώματα από εταιρείες που αποκτούν άδειες χρήσης των τεχνολογιών τους.

Η Συμβουλευτική Επιτροπή για τις πρακτικές ανοσοποίησης (ACIP) του CDC διαδραματίζει σημαντικό ρόλο σε αυτό το σύστημα. Η 12μελής επιτροπή ACIP έχει εξαιρετική επιρροή στην υγεία σχεδόν όλων των πολιτών των ΗΠΑ, καθώς είναι το όργανο που είναι επιφορτισμένο με την “προσθήκη και/ή την τροποποίηση του εθνικού προγράμματος εμβολιασμών”.

Το CDC και διάφορα μέλη αυτής της επιτροπής, σε αυτό που μπορεί να αποκληθεί ευγενικά “σύγκρουση συμφερόντων”, κατέχουν σήμερα και έχουν επωφεληθεί από μια σειρά πατεντών εμβολίων. Αυτές περιλαμβάνουν πατέντες εμβολίων για τη γρίπη, τον ροταϊό, την ηπατίτιδα Α, τον άνθρακα, τον ιό του Δυτικού Νείλου, το SARS, τον πυρετό της κοιλάδας του Rift και διάφορες άλλες σημαντικές ασθένειες.

Άλλα διπλώματα ευρεσιτεχνίας που κατέχει το CDC περιλαμβάνουν διάφορες εφαρμογές τεχνολογιών εμβολίων, όπως εμβόλια νουκλεϊκών οξέων για την πρόληψη της λοίμωξης από φλαβιούς, συστήματα χορήγησης αερολύματος για εμβόλια, βοηθητικές ουσίες, διάφορες μέθοδοι δοκιμών εμβολιασμού, έλεγχο ποιότητας εμβολίων και πολλά άλλα εξαρτήματα εμβολίων.

–> ΤΟ CDC ΚΑΙ ΤΟ COVID: Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ ΤΟΥ COVID ΕΙΝΑΙ ΣΤΡΩΜΕΝΟΣ ΜΕ ΣΥΣΚΟΤΙΣΕΙΣ ΤΟΥ CDC

Άλλωστε, όπως ο πιο άθλιος συγγραφέας έχει τους αναγνώστες του, έτσι και ο μεγαλύτερος ψεύτης έχει τους πιστούς του- και συχνά συμβαίνει, αν ένα ψέμα γίνει πιστευτό μόνο για μια ώρα, έχει κάνει τη δουλειά του και δεν υπάρχει άλλη αφορμή για αυτό. Το ψέμα φεύγει και η αλήθεια έρχεται κουτσαίνοντας πίσω του- έτσι ώστε όταν οι άνθρωποι έρχονται να αντιληφθούν ότι εξαπατήθηκαν, είναι πολύ αργά- η πλάκα έχει τελειώσει και το Παραμύθι έχει κάνει την επίδρασή του. – Jonathan Swift

Ως ο κεντρικός οργανισμός στον οποίο έχει ανατεθεί η “προστασία της Αμερικής από απειλές για την υγεία, την ασφάλεια και την ασφάλεια”, το CDC έλαβε την πιο σημαντική αποστολή στην αμφιλεγόμενη ιστορία του, όταν η κρίση του Covid το 2020 εξαπλώθηκε στις ακτές των Ηνωμένων Πολιτειών.

Το CDC θα μετατοπιστεί σε υπερκινητήρα προσφέροντας κάθε είδους συμβουλές, κατευθυντήριες γραμμές, κανονισμούς, διατάγματα και νόμους που θα επηρεάσουν σχεδόν κάθε πτυχή της ζωής σε ολόκληρη τη χώρα. Τα περισσότερα από αυτά τα διατάγματα αντιπροσώπευαν ριζικές αποκλίσεις από τις προηγούμενες επιδημιολογικές αρχές.

Κατά τη διάρκεια αυτής της υπαρξιακής “κρίσης” το CDC θα ξεκινήσει μια εξαιρετική εκστρατεία κυλιόμενων και μεταβαλλόμενων κανονισμών. Αυτή η επέλαση νέων “κατευθυντήριων γραμμών” περιελάμβανε καλύψεις προσώπου (μάσκες), κοινωνική αποστασιοποίηση, εντοπισμό επαφών, καραντίνες και απομόνωση, τεστCovid, ταξιδιωτικούς κανονισμούς, κλείσιμο σχολείων, επιχειρηματικές διαδικασίες – ελάχιστα πράγματα της καθημερινής ζωής δεν τέθηκαν υπό την επιρροή και τον έλεγχο του μηχανισμού του CDC.

Καμία πέτρα δεν έμεινε χωρίς μικροδιοίκηση – ακόμη και η καθημερινή εργασία του πλυσίματος των χεριών μετατράπηκε σε ένα μπαρόκ τελετουργικό 4 σελίδων, συμπεριλαμβανομένου βίντεο, μέσω των οδηγιών του CDC. Φαίνεται ότι το μόνο πράγμα που παραλείφθηκε αξιοσημείωτα από τις “κατευθυντήριες γραμμές των ειδικών” του CDC κατά τη διάρκεια αυτής της διδακτικής στιγμής ήταν η διατροφή και η άσκηση.

–> ΑΛΛΑΞΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΉ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ™

Αυτή η επίθεση διαταγμάτων και ορισμών άλλαζε σε εβδομαδιαία βάση δημιουργώντας ένα κλίμα σύγχυσης και χάους. Όταν αμφισβητούνταν, το CDC διακήρυττε αυστηρά ότι “η επιστήμη έχει αποσαφηνιστεί”.

Όταν ήταν πολιτικά σκόπιμο, αναδιαμόρφωναν τα πρωτόκολλά τους ισχυριζόμενοι έντεχνα ότι “η επιστήμη εξελίχθηκε”.

Οι τυποποιημένοι ορισμοί γίνονταν αναλώσιμοι όταν ήταν βολικό.

Ενώ η πιο ορατή και αμφιλεγόμενη διαστρέβλωση αφορούσε την αποτελεσματικότητα των μασκών – δεκάδες συγκριτικές μελέτες κατέδειξαν σαφώς την αναποτελεσματικότητα και τις βλαβερές συνέπειες τους – υπήρχαν πολύ πιο βαθιές και ενοχλητικές χειραγωγήσεις που εκπορεύονταν από τη συνεχώς μετακινούμενη άμμο στα κεντρικά γραφεία του CDC.

Ένα από τα πιο κραυγαλέα παραδείγματα της διπροσωπίας του CDC συνέβη στις 24 Μαρτίου 2020, όταν το CDC άλλαξε τα καθιερωμένα πρωτόκολλα σχετικά με τον “τρόπο με τον οποίο η αιτία θανάτου” θα αναφερόταν πλέον στα πιστοποιητικά θανάτου, αποκλειστικά για το COVID-19.

Αυτή η φαινομενικά καλοήθης τροποποίηση έγινε η καμπή που δρομολόγησε μια διαδικασία με την οποία πολλοί θάνατοι θα κωδικοποιούνταν λανθασμένα ως U07.1 COVID-19. Αυτό οδήγησε σε μαζική λανθασμένη κατανομή των θανάτων COVID-19, χρησιμοποιήθηκε για την αύξηση του φόβου και χρησιμοποιήθηκε ως δικαιολογία για τη συγκρότηση δρακόντειων πολιτικών για το Covid.

Οι επικριτές ζήτησαν πλήρη έλεγχο του CDC σημειώνοντας ότι “αυτές οι αλλαγές στον ορισμό, τη συλλογή και την ανάλυση των δεδομένων έγιναν μόνο για το Covid” κατά παράβαση των ομοσπονδιακών κατευθυντήριων γραμμών. Σε δήλωσή του προς το Reuters, το CDC δήλωσε:

“έκανε προσαρμογές στα δεδομένα θνησιμότητας του COVID Data Tracker στις 14 Μαρτίου, επειδή ο αλγόριθμός του μετρούσε κατά λάθος θανάτους που δεν σχετίζονταν με το COVID-19”.

Δύο χρόνια μετά την προβληματική αλλαγή στην πιστοποίηση, το CDC θα ξεκινούσε τη διαδικασία αφαίρεσης δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων από τον απολογισμό των “θανάτων του Covid”.

–>ΤΟ ΕΜΒΟΛΙΟ COVID

Καθώς η κρίση του Covid εκτυλισσόταν, όλοι οι μακρινοί και δαιδαλώδεις δρόμοι κατέληγαν στο ίδιο σημείο: πειραματικές γονιδιακές θεραπείες mRNA που πωλούνταν ως “εμβόλια” και διαφημίζονταν ως πανάκεια για τον απεγκλωβισμό του κόσμου από αυτή την “κρίση”. Το CDC, ως έμπιστος κυβερνητικός φορέας και κύριος αντιπρόσωπος μάρκετινγκ, είχε αναλάβει να οδηγήσει τη χώρα σε ασφαλέστερες ακτές και να πλασάρει στο αμερικανικό κοινό την τελευταία αγελάδα μετρητών της Φαρμακοβιομηχανίας.

Για να πουλήσει αυτές τις πειραματικές ενέσεις, το CDC βασίστηκε στο πάντα εύχρηστο μάντρα του μάρκετινγκ “ασφαλές και αποτελεσματικό“. Σύμφωνα με τους προηγούμενους ελιγμούς, οι ανακοινώσεις του CDC σχετικά με τις ενέσεις mRNA ήταν χαοτικές, αν όχι εντελώς διπρόσωπες.

Ορισμένα προβλήματα εμφανίστηκαν σχεδόν αμέσως, καθώς ανακαλύφθηκε ότι αυτή η πώληση εξαρτιόταν από ελαττωματικούς σχεδιασμούς μελετών και δεδομένα που ήταν σαφώς παραποιημένα και χειραγωγημένα.

Το ίδιο ακριβώς CDC που αρχικά διαφήμισε τις ενέσεις Covid ως ικανές να “σταματήσουν τη μετάδοση” έκανε μια απότομη στροφή παραδεχόμενο ότι δεν μπορούσαν.

Μόλις η εξάπλωση του “εμβολίου” ήταν σε πλήρη εξέλιξη, το CDC, πιστό στη φόρμα του, αγνόησε όλα τα προειδοποιητικά σημάδια.

Ήδη από τον Ιανουάριο του 2021 τα σήματα ασφαλείας έδειχναν τους πιθανούς κινδύνους αυτών των αμφιλεγόμενων ενέσεων. Οι ανεπιθύμητες αντιδράσεις είτε υποβαθμίστηκαν είτε αγνοήθηκαν εντελώς. Η ανάλυση κινδύνου-οφέλους κρατήθηκε επίσης μακριά από το τραπέζι, ακόμη και όταν τα δεδομένα ζωγράφιζαν μια όχι και τόσο ροζ απεικόνιση του “ασφαλούς και αποτελεσματικού”.

Η φήμη του CDC δέχθηκε άλλο ένα πλήγμα όταν αναφέρθηκε ότι μεγάλες εκτάσεις δεδομένων του Covid είχαν αποκρυφτεί από τον δημόσιο έλεγχο και την ανεξάρτητη ανάλυση. Αυτό προστέθηκε στο σωρό των σκανδάλων της πολιτικής για την πανδημία και αμαύρωσε περαιτέρω την εικόνα του CDC ως αξιόπιστου οργανισμού δημόσιας υγείας.

–> ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ

Η ιστορία της κλεπτοκρατίας του CDC παραλληλίζει την ιστορία των σύγχρονων κυβερνητικών θεσμών των ΗΠΑ. Από το ταπεινό του ξεκίνημα ως ένας οργανισμός με αποστολή τη διαχείριση του βάλτου, έχει εκφυλιστεί σε μια διογκωμένη γραφειοκρατία που έχει γίνει πλήρες μέλος του βάλτου.

Το γεγονός ότι το CDC δεν λέει την αλήθεια στους Αμερικανούς για σημαντικά θέματα δημόσιας υγείας είναι σε κοινή θέα. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η εμπιστοσύνη του κοινού στο CDC πέφτει κατακόρυφα και, στο μυαλό πολλών, η άλλοτε έντιμη φούσκα του οργανισμού έχει σκάσει.

Οι κατηγορίες για διαφθορά του CDC δεν υπάρχουν πλέον αποκλειστικά στα σκεπτικιστικά μυαλά των επικριτών της κυβέρνησης- έχουν γίνει κοινές καταγγελίες που υποστηρίζονται από βουνά εύκολα προσβάσιμων αποδείξεων. Δεν χρειάζεται συνωμοσία, καθώς μια λιτανεία σκανδάλων έχει καταλήξει να χαρακτηρίζει τη “συνήθη λειτουργία” του CDC.

“Μπορούμε να εμπιστευτούμε το CDC;”

Για να βρείτε την απάντηση κάντε μια διαφορετική ερώτηση.

“Σε ποιον ανήκει το CDC;”

——————

Δικτυογραφία :

Kickbacks, Corruption & Scandal: The History of the CDC – OffGuardian

https://off-guardian.org/2022/04/29/kickbacks-corruption-scandal-the-history-of-the-cdc/