Μια στάση εδώ… να κατεβούμε από το τραίνο του εφιάλτη που ζούμε, σ’ένα σταθμό που μιλά η ΨΥΧΗ.
Μια γνήσια λαϊκή φωνή, μια μεγάλη ψυχή, ένας υπέροχος ΑΝΘΡΩΠΟΣ.
Ο ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΜΑΣΤΡΟΓΙΑΝΝΗΣ.
Θεσσαλονικιός…Μια τραγωδία, μας ένωσε με τον Βαγγέλη… μια ανείπωτη τραγωδία…
Από το 2006, που συναντήθηκαν τα βήματά μας, φίλος του γιού μου γαρ, έχουν μείνει μνήμες που συγκινούν, τραγούδια που συγκλονίζουν και μια ΦΙΛΙΑ απ’αυτές που λές “Δόξα τω Θεώ, που τον έστειλε στο δρόμο μου”…
Είχαμε για κάποια χρόνια χαθεί… έτσι όπως χάνονται οι άνθρωποι, χωρίς λόγο, μια και τα προβλήματα του καθενός κάποιες φορές μας πνίγουν…
Ξαναβρεθήκαμε πριν χρόνια, μέσα από αυτό το μαραφέτι το fb και μα την αλήθεια, ήθελα να μοιραστώ μαζί σας κάποια τραγούδια του…
Σαν ν’ακούς τον Καζαντζίδη, ένα πράμα…
Βγάζει ψυχή, αυτό το παλλικάρι…
Σε συγκλονίζει η φωνή του, σαν τον ακούς να τραγουδάει για τη Μακεδονία, για την Πατρίδα…
Σε λυγίζει όταν τραγουδά το”ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ”και το “121”.
Μεγαλείο φωνής, μεγαλείο ψυχής…
Ο Βαγγέλης, ανέλαβε να τραγουδήσει τα τραγούδια της Δέσπως Λοϊζιά, για την Αεροπορική Τραγωδία της HELIOS, ΑΦΙΛΟΚΕΡΔΩΣ!
Μεγαλείο ψυχής… Ένας γίγαντας με ψυχή μικρού παιδιού…
