ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ, ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ, ΔΕΝΔΙΑΣ, ΦΛΩΡΟΣ, ΔΙΑΛΥΟΥΝ ΤΟ ΝΑΥΤΙΚΟ, ΕΝΟΨΕΙ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ!!!;;; Η Τουρκία θα είναι ιδιαίτερα ικανοποιημένη βλέποντας να μην υπάρχει ο φόβος στη θάλασσα του Αιγαίου, ενώ παράλληλα θα έχει επιτευχθεί ένας γενικότερος αφοπλισμός (και όχι μόνο των νησιών).

Αυτό που αντιλαμβάνομαι είναι, πως ΔΙΑΛΥΟΥΝ ΤΟ ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΝΑΥΤΙΚΟ, ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΕΥΚΟΛΗ Η ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ, ΕΝΟΨΕΙ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ.

ΜΗΤΣΤΟΤΑΚΗΣ, ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ, ΔΕΝΔΙΑΣ, ΦΛΩΡΟΣ, ΔΙΑΛΥΟΥΝ ΤΟ ΝΑΥΤΙΚΟ;;;

ΜΑΣ ΠΑΝΕ ΓΙΑ ΝΕΑ ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ… ΜΕ ΤΟΝ ΑΚΡΩΤΗΡΙΑΣΜΟ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ…

ΚΙ Ο ΛΑΟΣ ΣΤΗΝ ΝΙΡΒΑΝΑ ΤΟΥ!!!

Τα τελευταία χρόνια έχει δημιουργηθεί, όχι αδίκως, η αίσθηση ότι το Πολεμικό Ναυτικό βρίσκεται υπό επίθεση.

Το ίδιο ΠΝ που το καλοκαίρι του 2020 αντιμετώπισε με επιτυχία, στην πρώτη φάση την επιθετικότητα της Τουρκίας στο Αιγαίο και στη νοτιοανατολική Μεσόγειο.

Αντί αυτό το γεγονός να οδηγήσει σε αναβάθμιση και ενδυνάμωση του, παρέμεινε στην ανακοίνωση των τριών φρεγατών Belharra που από μόνες τους δεν αλλάζουν τα καθόλου ευχάριστα δεδομένα για το ΠΝ και τον Στόλο.

Παραθέτουμε τα γεγονότα που προκαλούν το ερώτημα: θέλουν κάποιοι να έχουμε «μικρότερο ΠΝ»;

Το πρόβλημα που έχουν δημιουργήσει οι παραιτήσεις στο Ναυτικό δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς. Θεωρείται δεδομένο και για την ώρα άλυτο. Μόνο που τελευταία αρχίζουν και ψιθυρίζονται «σενάρια» σε πολύ σοβαρούς κύκλους που προκαλούν ενδιαφέρον και ανησυχία, διότι οι παραιτήσεις δείχνουν να είναι μόνο ένα από τα μεγάλα προβλήματα του Στόλου. Οι αριθμοί από μόνοι τους θα αρκούσαν για να σημάνουν συναγερμό και να φέρουν άμεσα μέτρα. Αντί γι΄ αυτό τι έγινε:

• Επιδεινώθηκαν οι συνθήκες εργασίας για στρατιωτικούς που ανήκουν σε ευαίσθητες κοινωνικά ομάδες (πχ με ΑμεΑ).
• Επιδεινώνονται οι καθημερινές συνθήκες εργασίας (πχ καταργούνται σιωπηρά διαταγές μέριμνας, όπως για τους ανώτατους αριθμούς μηνιαίων βαρδιών)
• Το προσωπικό εμπαίζεται, αν όχι χλευάζεται, στο σημείο που πονάει περισσότερο: το οικονομικό. Γνωστά πλέον όσα έχουν συμβεί με το περιβόητο επίδομα Στόλου.
• Με το «νόμο μέριμνας» του προηγούμενου ΥΕΘΑ, κ Παναγιωτόπουλου, έχουν αρχίσει μαζικές απολύσεις για λόγους υγείας.

Προκειμένου να φέρει στο προσκήνιο το μείζον πρόβλημα των παραιτήσεων, το Αρχηγείο Στόλου σε μια ενέργεια από αυτές που δεν μας συνηθίζει η Ηγεσία σε τόσο υψηλό επίπεδο, ανέδειξε το πρόβλημα και προκάλεσε την άμεση αντίδραση του Α/ΓΕΕΘΑ, ο οποίος μετέβη στο Ναύσταθμο.

Τι είπε με οργή; Ότι «δεν είναι δικό του πρόβλημα». Το είπε  μπροστά στην Ηγεσία του ΠΝ…

Υπενθυμίζουμε ότι περίπου την ίδια περίοδο διέρρευσε το αδιανόητο, ότι το ΓΕΕΘΑ ζητούσε να πληροφορηθεί από τα Γενικά Επιτελεία «τι όφελος υπάρχει από τις παραιτήσεις» (ουσιαστικά ενδιαφερόμενο κυρίως για το Ναυτικό, που βρίσκεται περισσότερο στο μάτι του κυκλώνα).

• Αν πάμε λίγο πιο πίσω, θα θυμηθούμε ότι πριν από αρκετούς μήνες είχαμε αποκαλύψει την σκανδαλώδη απόλυση Αξιωματικών ΕΟΘ παρά το γεγονός ότι ο νόμος δεν προβλέπει κάτι τέτοιο. Τί είχε πει τότε ο ΥΕΘΑ: ότι απολύουμε για να προσλάβουμε νέους. Μόνο που αποτυγχάνει και εκεί.
• Λίγες μέρες πριν αποκαλύψαμε κύμα παραιτήσεων στη ΣΜΥΝ. Μόνο που οι παραιτήσεις στις Σχολές του ΠΝ δεν είναι τωρινό φαινόμενο. Οι προκηρύξεις για ΕΠΟΠ πάνε γενικά κατά διαόλου, αλλά ειδικά στο ΠΝ αγγίζουν τα όρια του Βατερλώ.
• Την ίδια στιγμή νέες αποκαλύψεις από συνδικαλιστές φέρνουν στο φως το κύμα απολύσεων ακόμα και στρατιωτικών που η Ανώτατη Υγειονομική Επιτροπή του Ναυτικού (ΑΝΥΕ) κρίνει για κατάλληλους να παραμείνουν στο στράτευμα.
• Και φυσικά πρόσφατα διέρρευσε η «λύση στο πρόβλημα των ΕΠΟΠ»: μια λύση φτιαγμένη με τέτοιο τρόπο που εξωθήσει τους θιγόμενους στο να πιέσουν να μην αλλάξει το υφιστάμενο καθεστώς πρόωρης απόλυσης.

Είναι όλα αυτά  συμπτώσεις ή αποτελούν  κομμάτια μιας μεγαλύτερης εικόνας; Δεν μπορεί να είναι τυχαίο γεγονός να υπάρχουν τόσοι διαφορετικοί τρόποι που θίγουν ταυτόχρονα το προσωπικό του ΠΝ και το φέρνουν στην έξοδο με κάθε δυνατό τρόπο.

Λίγες βδομάδες πριν, θέσαμε ένα ερώτημα: τι συμβαίνει με τα πληρώματα για τις νέες Φρεγάτες Belharra; Έπρεπε ήδη να έχουν επιλεγεί. Όμως πως θα επιλεγούν από υποστελεχωμένες Μονάδες που αποψιλώνονται ακόμα περισσότερο; Ιδιαίτερα έμπειροι αξιωματικοί μας επισήμαιναν ότι αν συνεχιστεί αυτό, θα πρέπει να παροπλιστούν δύο Φρεγάτες για να στελεχωθεί μια Belharra. Είναι δυνατόν να υπάρχει τέτοιος σχεδιασμός;

Και στο βάθος συμφωνία για το Αιγαίο, συνεκμετάλλευση και «εξορθολογισμός των οικονομικών».

Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, εφόσον βρίσκεται στα σκαριά η ανακοίνωση της συμφωνίας για το Αιγαίο , σε τι χρειάζεται ένα «μεγάλο» Ναυτικό;

Όπως έχουν αναλύσει δεκάδες έμπειροι αξιωματικοί και αναλυτές, μικρότερο πεδίο δράσης έχει και μικρότερες απαιτήσεις.

Άρα και ανάγκη για μικρότερο Στόλο. Όπως μας τέθηκε το ερώτημα, «άραγε ένας Λυμπέρης θα δεχόταν αυτό το σχέδιο»;

Αυτονόητη η απάντηση και ιδιαίτερα βολική η εξαφάνιση του  τέως Αρχηγού Στόλου από το προσκήνιο. Πόσο πιθανό ήταν να επρόκειτο για συγκυρία η χρονική στιγμή της αποστρατείας του;

Πόσο μικρό μπορεί να γίνει το ΠΝ; Ένα βασανιστικό ερώτημα. Οι περισσότεροι κοιτάζουν στα πλοία, όμως η απάντηση δείχνει να έρχεται από την… στεριά.

Αν κοιτάξουμε προσεκτικά τους νόμους και τις υπουργικές αποφάσεις μέριμνας θα διαπιστώσουμε κάτι περίεργο: και η αυστηροποίηση των συνθηκών εργασίας για τα στελέχη που ανήκουν σε ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες, αλλά και η επαναφορά του παλαιού (απάνθρωπου όπως το έχουν χαρακτηρίσει οι συνδικαλιστές) θεσμικού πλαισίου των αποστρατειών για λόγους υγείας, δείχνει να έχει ένα σκοπό: την άσκηση πίεσης στο προσωπικό για να επιστρέψει στο Στόλο. Οι αποφάσεις απόλυσης του ΑΝΣ το λένε ξεκάθαρα: «αποφάσισε την αποστρατεία σας αφού δεν υφίστανται υπηρεσιακές ανάγκες για την παραμονή σας στο στράτευμα», διότι «οι υπηρεσιακές ανάγκες του ΠΝ στην ειδικότητα υφίστανται ως επί των πλείστον επί Π.Πλοίου».

Άραγε με 40% υποστελέχωση (σε πλοία και ξηρά) και με ιδιαίτερα αυξημένο μέσο όρο ηλικίας, πως είναι δυνατόν να γίνεται λόγος για μη ύπαρξη υπηρεσιακών αναγκών; Το ερώτημα δείχνει να μην έχει απάντηση, εκτός αν κάνουμε τη λογική υπέρβαση που συνδυάζει όλα τα παραπάνω: κατ’ αρχάς γίνεται μια συστηματική εκκαθάριση του προσωπικού που υπηρετεί σε υπηρεσίες ξηράς. Το εναπομείναν προσωπικό εξωθείται υπό την απειλή της απόλυσης με επιστροφή στον Στόλο. Ομοίως και το προσωπικό που ανήκει σε ευπαθείς ομάδες. Με αυτόν τον τρόπο επιδιώκεται η διά της βίας στελέχωση των πολεμικών πλοίων, που όμως συνεπάγεται το άδειασμα της στεριάς.

Σε μια τέτοια περίπτωση το πρόβλημα λύνεται εύκολα αν κλείσουμε την στεριά, υλοποιώντας το δόγμα του μικρότερου κράτους. Το Ναυτικό είναι ένα ακριβό σπορ. Χρειάζεται πολλή υποστήριξη και πολλά χρήματα για συντήρηση και επισκευή. Πρόκειται ακριβώς για το πρόβλημα που έχει η ιδιαίτερα κακή λύση στην οποίαν εμμονικά επιδιώκει ο Α/ΓΕΕΘΑ για τη δημιουργία Ναυστάθμου στον Αλμυρό. Όμως, εξαφανίζοντας την υποστήριξη και τη συντήρηση υπάρχουν πολλαπλά «οφέλη» (για να χρησιμοποιήσουμε τη φράση προς τα επιτελεία):

• Θα παρουσιαστεί ότι μειώνεται το κόστος λειτουργίας του ΠΝ (και όχι ότι διαλύεται, ενώ η κυβέρνηση θα θριαμβολογεί ότι πέτυχε συρρίκνωση του κράτους και εξορθολογισμό των οικονομικών, που δήθεν θα φέρει όφελος στην κοινωνία).
• Την επισκευή και τη συντήρηση θα την αναλάβουν ιδιώτες, πολλαπλασιάζοντας το κόστος.
• Θα δημιουργηθούν ευκαιρίες για «επενδύσεις», αφού θα είναι κρίμα να πάνε χαμένες οι πλούσιες εγκαταστάσεις του Ναυστάθμου, οι οποίες θα περάσουν στα χέρια ιδιωτών (ενέργεια που θα πανηγυριστεί ως πρόσθετα έσοδα).

Φυσικά κανείς δεν θα τολμήσει να μιλήσει για την οριστική απώλεια της τεχνογνωσίας και για τη διάλυση του ΠΝ, το οποίο όπως και τα δάση του Έβρου, δύσκολα θα μπορέσει να ξαναστηθεί με όσα αυτό συνεπάγεται. Θα έχουμε και ειρήνη με την Τουρκία άλλωστε.

Επίδομα Στόλου, το κερασάκι στην τούρτα.

Όταν ο παλιός κόσμος φεύγει και αντικαθίσταται, έστω από λιγότερο νέο, σταδιακά λησμονείται τι ίσχυε παλαιότερα. Κάπως έτσι, κανείς δεν θα θυμάται ότι κάποτε υπήρχε όριο για 4 βάρδιες το μήνα, ή ότι τα πλεύσιμα αποζημιώνονταν με αυτοτελή φορολόγηση 10%, ή ότι η φορολογία και οι κρατήσεις επί «προηγούμενου καθεστώτος» ήταν πολύ χαμηλότερες σε σχέση με την «καλύτερη νέα πραγματικότητα». Τα νέα στελέχη θα βλέπουν ότι έχουν έναν πάρα πολύ «πλούσιο» μισθό που θα τους κατατάσσει στους πιο πλουσιοπάροχα αμειβόμενους. Φυσικά θα δυσκολεύονται να γεμίσουν το ψυγείο για τη βδομάδα, αλλά θα είναι οι έχοντες της νέας εποχής.

Η Τουρκία θα είναι ιδιαίτερα ικανοποιημένη βλέποντας να μην υπάρχει ο φόβος στη θάλασσα του Αιγαίου, ενώ παράλληλα θα έχει επιτευχθεί ένας γενικότερος αφοπλισμός (και όχι μόνο των νησιών).

Κάπως έτσι οι καταστροφείς θα παρουσιαστούν ως εθνικοί ευεργέτες.

Βασική προϋπόθεση για όλα αυτά, να αδειάσει από κόσμο το ΠΝ το συντομότερο δυνατόν.

Αυτός είναι ο λόγος που όλα τα μέτρα δείχνουν να έχουν πέσει «με τα μούτρα» πάνω στο προσωπικό του Ναυτικού και όχι στου ΣΞ κα της ΠΑ.