μια φωτογραφία ζωής... (3 βίντεο και μια ταινία)
Κάποιοι κακεντρεχείς, με κατηγορούν γιατί
ενώ έχω μεγαλώσει, έχω στο ιστολόγιό μου και στις σελίδες μου, μια φωτογραφία που με δείχνει νεώτερη απ’ ότι είμαι…
… μάλλον δεν έχουν ν’ ασχοληθούν με κάτι πιο ουσιαστικό στη ζωή τους…
Τους απαντώ: Ναι… μεγάλωσα… ναι… έχω αλλάξει… ναι ο χρόνος έχει αλλοιώσει τα χαρακτηριστικά μου, όπως αλλοιώνει τα χαρακτηριστικά όλων μας στο πέρασμά του…
…ΑΛΛΑ…
Είναι μια φωτογραφία σταθμός στη ζωή μου… τότε που αποφάσισα να τα τινάξω όλα στον αέρα παίρνοντας τη ζωή μου στα χέρια μου…γνωρίζοντας πως μπροστά μου είχα έναν γολγοθά να διαβώ…
Κάθε φορά που γονατίζω, αυτή η εικόνα μου δίνει δύναμη…
… γιατί κέρδισα εμένα…
… έμαθα να είμαι δυνατή, γιατί υπήρξα αδύναμη…
…έμαθα να μην φοβάμαι, γιατί υπήρξα φοβισμένη…
… απέκτησα τη σοφία της ωριμότητας, γιατί κάποτε είχα την ανοησία των νιάτων…
… έμαθα να γεμίζω με αγάπη και σεβασμό, τον εαυτό μου και να μην χάνω την αξιοπρέπειά μου, για κανέναν και για τίποτα στον κόσμο, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει… μοναξιά ή μοναχικότητα… όπως θέλετε πείτε το…
.. κι αυτό, δεν το αλλάζω με τίποτα…
Καλησπέρα… το μοτίβο μου: γίνε μια ενοχλητική αλήθεια… τόσο σκληρή, να τη δεχθούν οι άλλοι, αλλά και τόσο δύσκολο να την ξεχάσουν…
Καλλιόπη
μουσικές γυναικείες νότες… εδώ… εδώ… κι εδώ…
η ταινία, εδώ…
Μοίρασέ το:
Ετικέτες: ΚΑΛΛΙΟΠΗ ΣΟΥΦΛΗ, ΠΟΙΗΣΗ
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο. Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
- Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
- Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
- Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
- Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
- Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.
Πόπη, καλησπέρα
Είμαι 84 χρόνων. Και φωτογραφία, που έχω στο νπλόκ μου ε’ιναι απ’ τα 50 μου. Γιατί θέλω οι μαθητές μου (Γυμνάσιο-Λύκειο) να με βλέπουν, στην ηλικία, που ήμουνα κοντά τους. Και όχι στην φθορά, που έχω υποστεί με το πέρασμα του χρόνου.
Καλό ράδυ.
Παπα Ηλία, κάποιες φωτογραφίες, είναι ένα σύμβολο… και τα σύμβολα δεν γερνάνε ποτέ… μένουν αναλλοίωτα στον χρόνο…
Να είσαι γερός και πάντα αντάρτης στις αντίχριστες προσταγές της εποχής.
Δεν υπάρχει ηλικία. Είμαστε πάντα στην καλύτερη στιγμή που έχουμε υπάρξει σωματικά και ψυχικά. Κι αν τις έχουμε αναγνωρίσει αυτές τις στιγμές, τα υπόλοιπα είναι φαινομενικά και χωρίς σημασία…
Τιμή σου και καμάρι σου κα ΠΌΠΗ.
Έτσι το νοιώθω κι εγώ… όχι μόνο για μένα, αλλά για κάθε άνθρωπο που παλεύει κι αγωνίζεται σε δύσκολους δρόμους, αλλά με την συνείδησή του καθαρή.
Μην ασχολεισαι κυρια Καλλιοπη.Η φωτο ειναι αψογη και δειχνει μια δυναμικη και γοητευτικη ανθρωπινη υπαρξη.Ειμαι βεβαιος οτι και για τωρα ισχυει το ιδιο,γιατι η φλογα σου εξακολουθει να καιει.Πολεμας.
Η φλόγα, πάντα θα υπάρχει, Δημήτρη… είναι γραμμένη στο dna μου, κι αυτό δεν αλλάζει…προσπαθώ να μην χάσω την γοητεία της ψυχής απ΄ τα μάτια μου…
Σ’ ευχαριστώ