Η αλήθεια είναι ότι και οι δυο κατηγορίες πολιτών έχουν το δίκιο τους.

Το πρώτο που οφείλουμε να αντιληφθούμε είναι ότι στην περίπτωση που κατέβουμε στους δρόμους δεν θα κατέβουμε όλοι.

Συνήθως διαμαρτύρεται μια μειοψηφία. Οι λόγοι είναι πολλοί και διάφοροι.

Καταρχάς η Δύση γέρασε. Μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού είναι άνθρωποι μεγάλης ηλικίας. Μια πλειοψηφία δυστυχώς είναι και υπέρβαροι. Άνθρωποι που δύσκολα μπορούν να περπατήσουν χιλιόμετρα. Φυσικά είναι και τα μικρά παιδιά που καλό θα ήταν να μην συμμετέχουν σε τέτοιες κινητοποιήσεις λόγω της αστυνομικής βίας που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια.

Η μειοψηφία αυτή που έχει το θάρρος να διαμαρτυρηθεί προφανώς θα προκαλέσει αναστάτωση και θα χαλάσει τη «ζαχαρένια» στην πλειοψηφία που θα κάτσει στο σπίτι της. Είναι εντελώς λογικό. Κλείνουν δρόμοι, πιθανώς εντείνονται τα προβλήματα στην τροφοδοσία των καταστημάτων, υπάρχουν π.χ διακοπές ρεύματος, ύδρευσης, επικοινωνιών. Εξαρτάται ποιοι συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις και τη μορφή τους.

Μετά από ένα διάστημα η πλειοψηφία στρέφεται κατά της μειοψηφίας. Φυσικά με τον καθοριστικό εμετικό ρόλο και τις μεθόδους των μηχανισμών προπαγάνδας. Στρέφεται δηλαδή μια μερίδα πολιτών κατά αυτών που διαμαρτύρονται. Τότε επεμβαίνει το «κράτος» και ψηφίζει ακόμα σκληρότερους νόμους για τον περιορισμό των κινητοποιήσεων και την ποινικοποίηση και παραδειγματική τιμωρία των διοργανωτών. Ακόμα αυστηρότεροι νόμοι, ακόμα περισσότερη λογοκρισία. Μια τρύπα στο νερό δηλαδή.

Σε ό,τι αφορά τη μάχη στους δρόμους τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα

Οι πολίτες κατεβαίνουν με το τζινάκι και το τισερτάκι τους απέναντι σε μαυροφορεμένα τακτικά στρατεύματα που έχουν τη διαστροφή να γράφουν «Police» στις στολές τους.

Τα στρατεύματα αυτά όπως αποδείχθηκε τα τελευταία χρόνια δεν έχουν κανένα πρόβλημα να ανοίξουν πυρ με πλαστικές ή κανονικές σφαίρες. Απέναντι σε «γυμνούς» ανθρώπους.

Δεν υπάρχει περίπτωση να αντιμετωπίσεις συντεταγμένα στρατεύματα χωρίς συντεταγμένο στράτευμα.

Τόσο απλό είναι. Αυτά τα διδάσκεσαι σε οποιαδήποτε στρατιωτική σχολή του κόσμου. Είσαι χαμένος από χέρι. Αν πας να δημιουργήσεις κάτι τέτοιο θα χαρακτηριστεί εντός ωρών τρομοκρατική οργάνωση και θα βρεθείς ισόβια στη φυλακή. Το έχουν καλύψει και αυτό το κομμάτι.

Από την άλλη όσα εγκλήματα και αν διαπράξουν οι μαυροφορεμένοι Storm Troopers (βλ. πόλεμο των Άστρων) παραμένουν ατιμώρητα. Αν αρνηθείς οτιδήποτε η προβάλεις αντίσταση κατά των μελών αυτού του στρατού θεωρείται «αντίσταση κατά της Αρχής» και βρίσκεσαι υπόδικος. Τόσο απλό είναι.

Στις στρατιωτικές σχολές μαθαίνεις ότι στην περίπτωση που αντιμετωπίζεις τακτικό στράτευμα ενώ εσύ δεν έχεις η μόνη αποτελεσματική λύση είναι ο ανταρτοπόλεμος. Δεν τα γράφω εγώ αυτά. Διαβάστε. Θα επανέλθω και σε αυτό το θέμα σε μελλοντικό άρθρο.

Μα θα μου πείτε και τι να κάνουμε. Να περιμένουμε να μετατραπούμε σε αποικία της Κίνας; Ήδη αυτό που βιώνουμε δεν έχει καμία σχέση με δημοκρατία που σέβεται τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα. Επίσης έχετε απόλυτο δίκιο.

Φαντάζει καλή ιδέα να κατεβούμε μια μέρα όλοι στους δρόμους, να τους πάρουμε στο κυνήγι και όλος αυτός ο βόθρος συμφερόντων και οι μαριονέττες τους να σηκωθούν να φύγουν νύχτα με ελικόπτερα. Μια πολύ όμορφη ιδέα. Ρομαντική θα έλεγα. Δυστυχώς όμως δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα.

Να τονίσω στο σημείο αυτό ότι δεν είμαι κατά των κινητοποιήσεων, κατά της διαμαρτυρίας. Συμμετείχα το διάστημα που ήμουν στην Αθήνα σχεδόν σε κάθε διαμαρτυρία κατά των μνημονίων που δεν είχε απόλυτα κομματικό χαρακτήρα. Αντιλήφθηκα όμως ότι το παιχνίδι αυτό οι νεοταξίτες το γνωρίζουν καλά και δεν το φοβούνται.

Αυτό το οποίο τρέμουν είναι η ανυπακοή και ο «ανταρτοπόλεμος». Μορφές «ασύμμετρης απειλής». Αυτό το οποίο δεν περιμένουν και είναι αδύνατον να ελέγξουν.

Μην ξεχνάμε ότι έχουμε ένα τεράστιο στρατηγικό πλεονέκτημα.

Είμαστε 8 δις και ο πυρήνας των νεοταξιτών θα μπορούσε άνετα να ταξιδέψει με ένα μόλις εκδρομικό λεωφορείο.

Ο μόνος τρόπος που μπορούν και επιβάλλουν τη διαστροφή τους είναι μέσω της υπακοής των υφισταμένων και των υφισταμένων αυτών και πάμε παρακάτω.

Αν σπάσει για οποιοδήποτε λόγο αυτή η αλυσίδα θα μένει απλά ένα εκδρομικό λεωφορείο γεμάτο τύπους με ακράτεια και ασφυκτική μπόχα από σκατά.

“Τομ νομίζω ότι οι εποχές έχουν αλλάξει. Και αυτό εκτός από το γεγονός ότι εχουν αλλάξει προς το χειρότερο, στη λογική του “ουδέν κακό αμιγές καλού”, έχει και τα θετικά του.

Θα αναφερθώ σε δύο συντελεστές:

Ο πρώτος είναι η δημόσια λοιδορία. Που παλιά ναι μεν σε έδιωχναν οι μπράβοι, αλλά τώρα πριν γίνει αυτό σε έχουν γράψει καμιά 20αριά smartphone.

Το “Μητσοτάκη …-έσαι”, είναι ίσως η πρώτη φορά που ξεφτιλίζει έστω σε δημόσιο βήμα πρωθυπουργό αυτής της μπανανίας.

Δεν αλλάζει τίποτα, αλλά σηματοδοτεί ένα dynamic shift, προς μια εξυπακουόμενη γενική απαξίωση που δεν φοβάται να εκφραστεί ελεύθερα. 

Το δεύτερο είναι οι αποκαλύψεις. 

Σκάνδαλα σκάνδαλα σκάνδαλα.

Παλιά, κάθε πρωθυπουργός, διέταζε τον επικεφαλής της ΕΥΠ, να του δώσει τον φάκελο με τα ράμματα της γούνας του πολιτικού του αντιπάλου και τα οργάνωνε σε χρονοδιάγραμμα στο excel, με τα μεγαλύτερα να βγαίνουν λίγο πριν την ολοκλήρωση της 4ετίας.

Πάντα σκάνδαλα όχι ουσίας, μιας και αυτά νομοτελειακά εμπλέκουν το σύνολο των κομμάτων ταυτόχρονα, αλλά κύρους, από αυτά που μπορείς να πουλήσεις για πενταροδεκάρες στους διευθυντές ειδήσεων των καναλιών που χορήγησαν την προεκλογική σου εκστρατεία..

Συνεπώς, για όποιον programmer με penetration testing skills, υπάρχει εκεί έξω, αποτελεί εθνική αποστολή η αποκάλυψη σκανδάλων λιγότερο η περισσότερο σημαντικών για την ελίτ του πολιτικού υποκόσμου της χώρας μας.

Ναι, ακούγεται δύσκολο, αλλά συμβαίνει στις ΗΠΑ αυτή τη στιγμή.

Ο Μπάιντεν να κατηγορείται λόγω δημοσιευμένου χειρόγραφου ημερολογίου της κόρης του, και υποκλεμμένων βίντεο από το iphone του γιού του.

Η ζημιά που προκαλείται από έναν έμπειρο και ικανό χάκερ είναι αρκετή αν όχι να ρίξει, σίγουρα να κλονίσει κυβερνήσεις.

Και ας μην ξεχνάμε τις στατιστικές. Αρκεί να συμβεί μία φορά, αρκεί ένας. Το να ελαχιστοποιήσει τις πιθανότητες είναι σχετικά εύκολο. Το να τις μηδενίσεις αδύνατο.

Η αγάπη που όλοι έχουμε για την πατρίδα μας, και το μίσος που τρέφουμε για τους πολιτικούς που την λυμαίνονται, σίγουρα θα εκφραστεί.

Η αφορμή μπορεί να είναι πολύ πιο εύκολη από όσο φανταζόμαστε..

Υπέροχα όλα τα άρθρα, it’s good to have you back..

Σχόλιο Τομ:

Σε ευχαριστώ πολύ για την επιστολή σου. Έχεις απόλυτο δίκιο. Αυτό εννοούσα και εγώ με την «ασύμμετρη απειλή». Είμαστε δις και κάνουμε κάθε λογής επαγγέλματα. Μερικοί από εμάς είμαστε σε καίριες θέσεις με βαθύτατη τεχνογνωσία. Έχουμε πρόσβαση σε συστήματα, διακομιστές, clouds, μερικοί μάλιστα (όπως εγώ) είμαστε διαβαθμισμένοι (!).

Αν τα πάρουμε στο κρανίο θα δουν την αποκάλυψη του Ιωάννη μπροστά στα μάτια τους. Είμαστε υπερβολικά πολλοί και τουλάχιστον 10 φορές πιο ικανοί και ταλαντούχοι από μια σέχτα φρενοβλαβών.

Ήδη κάνει ο καθένας το καθήκον του σιωπηλά. Αυτός είναι και ο λόγος που τρέμουν και επιταχύνουν την τυραννία που θέλουν να επιβάλλουν. Μέσα στη βιασύνη τους όμως κάνουν τραγικά λάθη που δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να ξυπνούν τον κόσμο.

Αν ξυπνήσεις όμως υπάρχει ένα πρόβλημα για αυτούς:

Δεν ξαναπέφτεις ποτέ πια για ύπνο.

Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Κάθε μέρα ξυπνώ για να γράψω ένα άρθρο. Για ανθρώπους σαν εσένα. Δυστυχώς είμαστε ακόμα μια ισχνή μειοψηφία. Αυτό όμως θα αλλάξει λίαν συντόμως.