Η βεβαιότητα στα δημοφιλή μέσα ενημέρωσης

Η βεβαιότητα της Wall Street έχει διαχυθεί στα δημοφιλή μέσα ενημέρωσης, τα οποία συχνά παρακολουθούν τις τάσεις της αγοράς μόνο όταν είναι καλά εδραιωμένες και ο ανοδικός κύκλος πλησιάζει στο τέλος του.

Η διαφημιστική εκστρατεία για την αμερικανική ανωτερότητα είναι πλέον το υλικό της τηλεόρασης, του ραδιοφώνου, των podcast, των στηλών εφημερίδων και των εξωφύλλων ιστοριών περιοδικών, τα οποία έχουν καταγράψει ότι δείχνουν με λάθος δρόμο τις μελλοντικές τάσεις.

Οι «ταύροι» λένε ότι η Αμερική μπορεί να παραμείνει κυρίαρχη, λόγω των εντυπωσιακών κερδών των εταιρειών της χώρας.
Ωστόσο, η αύξηση των κερδών των ΗΠΑ δεν θα φαινόταν τόσο εξαιρετική, αν δεν υπήρχαν τα υπερφυσικά κέρδη των μεγάλων εταιρειών τεχνολογίας και οι τεράστιες κρατικές δαπάνες.

Με την πάροδο του χρόνου, τα υπερφυσικά κέρδη θα δείξουν ότι δεν είναι βιώσιμα.

Η ανάπτυξη και τα κέρδη έχουν επίσης μια τεχνητή άνοδο από τις μεγαλύτερες δαπάνες ελλείμματος που έχουν καταγραφεί ποτέ σε αυτό το στάδιο ενός οικονομικού κύκλου, με διαφορά.

Η διάρκεια

Ωστόσο, οι περισσότεροι οικονομολόγοι υποστηρίζουν ότι, με τους ισολογισμούς των νοικοκυριών και των εταιρειών των ΗΠΑ σε καλή κατάσταση, η οικονομική έκρηξη θα διαρκέσει.

Οι λίγοι που ανησυχούν για τους δασμούς ή τα σχέδια μετανάστευσης του εκλεγμένου προέδρου Donald Trump τείνουν να πιστεύουν ότι θα βλάψουν τις ξένες οικονομίες περισσότερο από τις ΗΠΑ.
Αλλά κάθε ήρωας έχει ένα μοιραίο ελάττωμα.

Η Αμερική είναι ο ολοένα αυξανόμενος εθισμός της στο δημόσιο χρέος.

Οι υπολογισμοί υποδεικνύουν ότι τώρα χρειάζονται σχεδόν 2 δολάρια νέου δημόσιου χρέους για να δημιουργήσει ένα επιπλέον 1 δολάριο της αύξησης του ΑΕΠ των ΗΠΑ — μια αύξηση 50% σε σχέση με μόλις πριν από πέντε χρόνια.

Εάν οποιαδήποτε άλλη χώρα ξόδευε με αυτόν τον τρόπο, οι επενδυτές θα έφευγαν, αλλά προς το παρόν, πιστεύουν ότι η Αμερική μπορεί να ξεφύγει, ως ηγετική οικονομία στον κόσμο και εκδότης του αποθεματικού νομίσματος.

Η στιγμή της αλήθειας

Πιθανότατα, μέχρι κάποιο σημείο του επόμενου έτους, οι επενδυτές θα θα απαιτήσουν υψηλότερα επιτόκια ή επίδειξη δημοσιονομικής πειθαρχίας, που θα προκληθεί ίσως από ένα ακόμη μεγαλύτερο έλλειμμα ή από ακόμη μεγαλύτερες δημοπρασίες ομολόγων.

Αυτές οι απαιτήσεις θα απογαλακτίσουν τις ΗΠΑ από την εξάρτησή τους από τις κρατικές δαπάνες, τουλάχιστον προσωρινά, και με τη σειρά τους θα υπονομεύσουν την οικονομική ανάπτυξη και τα εταιρικά κέρδη.

Εδώ πρέπει να ξεκαθαριστεί ότι οι ΗΠΑ βιώνουν μια φούσκα στις επιδόσεις σε σχέση με τον υπόλοιπο κόσμο, όχι για μια μανία του 1990 στην αγορά των ΗΠΑ.
Έτσι, μπορεί να ξεφουσκώσει με ήπιο τρόπο εάν οι εναλλακτικές αρχίσουν να φαίνονται πιο ελκυστικές.

Το παράδειγμα της… Ελλάδας

Ίσως η Γερμανία και η Γαλλία να συνδυάσουν την οικονομική τους δράση, όπως έκαναν η Ελλάδα και η Ισπανία πριν από μια δεκαετία, υπό πίεση.
Ίσως το Πεκίνο, υπό την πίεση των δασμών Trump και της αδύναμης εγχώριας ζήτησης, να ενισχύσει επιτέλους την κατανάλωση για να σταθεροποιήσει την οικονομία.

Όμως, γοητευμένοι από την «αμερικανική εξαιρετικότητα», οι αναλυτές μπορούν να μιλήσουν μόνο για το πώς οι ΗΠΑ ήταν η κορυφαία αγορά στον κόσμο για έναν αιώνα.

Ξεχνούν ότι στις έξι από τις τελευταίες 11 δεκαετίες, το χρηματιστήριο της χώρας υστερούσε σε σχέση με τον υπόλοιπο κόσμο, πιο πρόσφατα τη δεκαετία του 2000 όταν απέδωσε μηδενικές αποδόσεις και οι αναδυόμενες αγορές τριπλασιάστηκαν σε αξία.

Καθώς εκείνη η δεκαετία πλησίαζε στο τέλος της, η στάση στις αναδυόμενες αγορές απηχούσε τη βεβαιότητα για τις ΗΠΑ: «Πού αλλού θα πάνε τα χρήματα;»

Το πρόβλημα

Η απίστευτη υπεραπόδοση σε σχέση με άλλες χώρες θα μπορούσε να τερματιστεί εάν η ανάπτυξη επιβραδυνθεί στις ΗΠΑ, ή ανέβει σε άλλες μεγάλες δυνάμεις ή για απρόβλεπτους λόγους.
Έτσι τελειώνουν συχνά οι φούσκες: απροσδόκητα.

Οι δύο πιο πρόσφατες μανίες στις παγκόσμιες αγορές ήταν η έκρηξη των εμπορευμάτων, η οποία άρχισε να εκρήγνυται το 2011 λόγω της αύξησης της νέας προσφοράς και η αναπτυξιακή φούσκα της Κίνας, η οποία κατέρρευσε το 2021 εν μέσω κρατικής καταστολής στον τομέα των ακινήτων.

Όσο περισσότερο διαρκεί μια τάση, τόσο μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση αποκτούν οι επενδυτές και τόσο πιο αδιάκριτα εξαγοράζουν.
Στα τελευταία στάδια μιας φούσκας, οι τιμές συνήθως γίνονται παραβολικές και τους τελευταίους έξι μήνες οι τιμές των μετοχών των ΗΠΑ ξεπέρασαν άλλες με το μεγαλύτερο περιθώριο για οποιαδήποτε συγκρίσιμη περίοδο τουλάχιστον ενός τέταρτου αιώνα.

Όταν ένα αεροπλάνο πετά σε τόσο αραιό αέρα, δεν χρειάζονται πολλά για να σταματήσουν οι κινητήρες.

Όλα τα κλασικά σημάδια ακραίων τιμών, αποτιμήσεων και συναισθημάτων υποδηλώνουν ότι το τέλος πλησιάζει.
Ήρθε η ώρα να στοιχηματίσουμε ενάντια στην «αμερικανική εξαιρετικότητα», καταλήγει ο Sharma.