Ο έκπτωτος μονάρχης Κωνσταντίνος είναι ο έκτος ανώτατος άρχων που θα κηδευτεί στους βασιλικούς τάφους στο Τατόι.
Η Αθήνα έζησε τα τελευταία 110 χρόνια βασιλικές κηδείες μεγαλοπρεπείς, με τον λαό να κλαίει τη μοίρα του στα πεζοδρόμια.
Γράφει ο Δημήτρης Σταυρόπουλος
Ο έκπτωτος μονάρχης Κωνσταντίνος είναι ο έκτος ανώτατος άρχων που θα κηδευτεί στους βασιλικούς τάφους στο Τατόι.
Η Αθήνα έζησε τα τελευταία 110 χρόνια βασιλικές κηδείες μεγαλοπρεπείς, με τον λαό να κλαίει τη μοίρα του στα πεζοδρόμια.
Από τον βασιλιά Γεώργιο Α’ το 1913 στον Παύλο το 1964 και μέχρι τον «θάνατο» του θεσμού της βασιλείας στην Ελλάδα το 1973…
Επί ελληνικού εδάφους κηδεύτηκαν τέσσερις βασιλείς.
ΟΓεώργιος Α’, ο Αλέξανδρος, ο Γεώργιος Β’ και ο Παύλος.
Ο Κωνσταντίνος Α’, γιος του Γεωργίου Α’ και παππούς του τέως βασιλιά Κωνσταντίνου, πέθανε στο Παλέρμο, στην εξορία και ενταφιάστηκε 13 χρόνια αργότερα.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ. ΝΕΚΡΟΣ ΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Ο πρώτος εκπρόσωπος του οίκου των Σλέσβιχ-Χόλσταιν-Σόνντερμπουρκ-Γκλύξμπουρκ της Δανίας, που ήρθε να βασιλέψει των Ελλήνων ήταν ο Χριστιανός Γουλιέλμος Φερδινάνδος Αδόλφος Γεώργιος του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόνντερμπουρκ-Γκλύξμπουρκ, που για να μην ξοδεύει μελάνι και χαρτί η Ιστορία τον ονόμασε Γεώργιο Α’ και καθάρισε.
Ο Γεώργιος Α’, ήταν ο μακροβιότερος μονάρχης στον θρόνο της Ελλάδας.
Βασίλεψε από τις 30 Μαρτίου 1863 μέχρι τη δολοφονία του, το 1913, δηλαδή 50 χρόνια.
Ένα ανοιξιάτικο απόγευμα του Μαρτίου του 1913, ο βασιλιάς έκανε τον καθημερινό του περίπατο στην παραλία της Θεσσαλονίκης πλάι στους σωματοφύλακες του.
Ένας σκυθρωπός, κάτισχνος και κακοντυμένος άνδρας παρακολουθούσε τον βασιλιά, περίμενε και μόλις τον προσπέρασαν πυροβόλησε στην πλάτη τον 68χρονο μονάρχη, στο ύψος της καρδιάς.
Ο Γεώργιος πέθανε πριν μεταφερθεί σε νοσοκομείο.
Στις 12 Μαρτίου του 1913 τελέσθηκε η εξόδιος ακολουθία.
Το φέρετρο του βασιλιά, αφού πέρασε από τις κεντρικές οδούς της Θεσσαλονίκης, έφτασε στο λιμάνι, όπου τοποθετήθηκε στην βασιλική θαλαμηγό «Αμφιτρίτη».
Η σορός του Γεωργίου Α΄ μεταφέρθηκε στον Πειραιά, ταριχεύθηκε και εκτέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα επί πέντε ημέρες.
Μετά την κηδεία του, την Τετάρτη 20 Μαρτίου του 1913, ετάφη στο βασιλικό κοιμητήριο του Τατοΐου.
Ο βασιλιάς κατέληξε από δάγκωμα μαϊμούς – γνωστό – και πέθανε στις 12 Οκτωβρίου του 1920 σε ηλικία μόλις 27 χρονών.
Η μόνη συγγενής εξ αίματος που παρέστη στην κηδεία ήταν η γιαγιά του Αλέξανδρου, Όλγα.
Πλήθος κόσμου συνόδευσε τη σορό του βασιλιά στο Τατόι,με δεδομένο ότι ο Αλέξανδρος ήταν αγαπητός στον λαό.
Ο έκπτωτος βασιλιάς Κωνσταντίνος Α’ πέθανε στο Παλέρμο της Σικελίας το 1923.
Ο Κωνσταντίνος, στις 27 Σεπτεμβρίου 1922, είχε υποχρεωθεί σε παραίτηση υπέρ του γιού του, διαδόχου Γεωργίου Β΄.
Τρεις μέρες μετά, επιβιβάστηκε στο πλοίο «Πατρίς» και εγκατέλειψε την Ελλάδα. Προορισμός του το Παλέρμο.
Στη σικελική πόλη η κατάσταση της υγείας του επιδεινώθηκε, με αποτέλεσμα να καταλήξει στις 11 Ιανουαρίου 1923 σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου «εν εξορία».
Εκείνη την εποχή τα πολιτικά πάθη, ένεκα των ευθυνών του Στέμματος στη Μικρασιατική Καταστροφή, ήταν οξυμένα.
Η Επαναστατική Κυβέρνηση εξέδωσε την παρακάτω λιτή ανακοίνωση:
«Κατά χθεσινόν τηλεγράφημα εκ Παλέρμου προς την Α.Μ. τον Βασιλέα Γεώργιον, απέθανε χθες εις την πόλιν ταύτην εκ συγκοπής της καρδίας ο τέως Βασιλεύς Κωνσταντίνος».
Ως αιτία θανάτου αναφερόταν η «χρονία νεφρίτις», από την οποία έπασχε από μακρού και η οποία προκάλεσε τον αιφνίδιο θάνατό του».
Ο Ιωάννης Μεταξάς ζήτησε από την κυβέρνηση «όπως ο αποθανών Βασιλεύς κηδευθή δημοσία και μετά βασιλικών τιμών εν Αθήναις».
ΣΤΟ ΤΑΤΟΪ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 13 ΧΡΟΝΙΑ
Η Επαναστατική Κυβέρνηση ενημέρωσε τον Βενιζέλο, που βρισκόταν στη Λωζάννη διαπραγματευόμενος την συνθήκη με τους Τούρκους, για τον θάνατο του Κωνσταντίνου και ζήτησε τη γνώμη του πάνω στο ζήτημα της κηδείας και της ταφής.
Ο Βενιζέλος έστειλε τηλεγράφημα:
«Εάν Βασιλεύς εκφράση επιθυμίαν ενταφιασμού αποθανόντος πατρός του εν Τατοΐω, νομίζω ότι κυβέρνησις και Επανάστασις πρέπει να μη αντιταχθούν, ρητώς όμως οριζομένου ότι νεκρός αποβιβασθή εις Ωρωπόν, οπόθεν θα μεταφερθή εις Τατόιον, χωρίς να γίνη επίσημος κηδεία».
Ο βασιλιάς Γεώργιος δεν αποδέχτηκε την πρόταση του Βενιζέλου, ζητώντας η κηδεία και η ταφή του πατέρα του να γίνουν με όλες τις βασιλικές τιμές.
Τελικά, ο νεκρός του έκπτωτου βασιλιά δεν μεταφέρθηκε στην Ελλάδα.
Η νεκρώσιμος ακολουθία τελέστηκε στη ρωσική εκκλησία της Φλωρεντίας.
Η δε σορός του Κωνσταντίνου τοποθετήθηκε σε κρύπτη, στην ίδια εκκλησία.
Μετά 13 χρόνια, το 1936, όταν πια στην εξουσία ήταν ο Μεταξάς και ο Βενιζέλος είχε πεθάνει, τα οστά του Κωνσταντίνου θα έρχονταν στην Ελλάδα και θα ενταφιάζονταν στο κοιμητήριο του Τατοΐου.
Στις 17 Νοεμβρίου 1936, κατέπλευσε από το Μπρίντιζι στον Πειραιά το θωρηκτό «Αβέρωφ», συνοδεία τεσσάρων αντιτορπιλικών, με τα οστά του Κωνσταντίνου και των βασιλισσών Όλγας και Σοφίας.
Για τις εφημερίδες της εποχής, που βρισκόταν υπό τον άμεσο έλεγχο της μεταξικής δικτατορίας, ήταν οι «άταφοι σοροί των αείμνηστων βασιλέων».
Η τελετή είχε οργανώθηκε με κάθε μεγαλοπρέπεια από το καθεστώς, ενώ οι σοροί των βασιλέων μεταφέρθηκαν στον Μητροπολιτικό ναό των Αθηνών, όπου, για έξι μέρες, τέθηκαν σε λαϊκό προσκύνημα. Ακολούθησε η κηδεία και ο ενταφιασμός στους βασιλικούς τάφους στο Τατόι.
Η ΠΡΩΤΑΠΡΙΛΙΑ ΤΟΥ 1947
Πρωταπριλιά του 1947 και ουδείς, στην Αθήνα, πίστεψε την είδηση που είχε αρχίσει να διαδίδεται από το μεσημέρι:
«Πέθανε ο βασιλιάς Γεώργιος»!
Η είδηση για τον θανάτου του Γεωργίου άρχισε να γίνεται κάπως πιστευτή από τους Έλληνες, όταν το ραδιόφωνο άρχισε να μεταδίδει πένθιμα εμβατήρια.
Στις παραμονές του θανάτου του Γεωργίου Β΄ είχε επίσημα ενσωματωθεί η Δωδεκάνησος στην Ελλάδα.
Μάλιστα δυο μέρες πριν από τον θάνατό του, ο Γεώργιος, είχε εγκατασταθεί στη Ρόδο. Σύμφωνα με τον δημοσιογράφο – συγγραφέα Σπύρο Μελά, που είχε παραστεί στην επίσημη τελετή της Ρόδου, δύο «κακά σημάδια» προοιώνιζαν ότι κάτι κακό θα συνέβαινε:
Η ασυνήθιστα βαριά ομίχλη που επικρατούσε στη Ρόδο και το γεγονός ότι η ελληνική σημαία κατά την επίσημη πρώτη έπαρση της στο νησί των Ιπποτών, μπερδεύτηκε στον ιστό!
Τι να μετρήσουν οι προλήψεις όμως μπροστά σε μια ανατριχιαστική «προφητεία» που είχε προηγηθεί έξι μήνες νωρίτερα.
Ένα μέντιουμ της εποχής, η γερόντισσα Δέσποινα, που σ’ ένα ημιυπόγειο διαμέρισμα του Κολωνακίου δεχόταν από τον Μποδοσάκη και τον Τσουδερό μέχρι τον Πλαστήρα και μέλη της βασιλικής οικογένειας για να τους προβλέψει το μέλλον, είχε προβλέψει ή καλύτερα προειδοποιήσει για τον θάνατο του βασιλιά!
Ο ιστορικός και πολιτικός Σπύρος Μαρκεζίνης έχει γράψει για την «προφητεία» σε ένα από τα βιβλία του, που σύμφωνα μ’ αυτήν, αν κατά την επιστροφή του από την εξορία, ο βασιλιάς Γεώργιος, δεν περνούσε πρώτα από την Τήνο για να προσκυνήσει τη Μεγαλόχαρη θα πέθαινε μέσα σε έξι μήνες.
Και έτσι έγινε!
Την Πρωταπριλιά, λοιπόν, ο βασιλιάς πέθανε, όπως έδειξαν τα «σημάδια» κι όπως προείπε η γερόντισσα, αλλά ουδείς το πίστεψε.
Την επόμενη μέρα χρειάστηκε να εκδοθεί επίσημη ανακοίνωση από το Πολιτικό Γραφείο του Βασιλέως, δίνοντας λεπτομέρειες για τον βασιλικό θάνατο.
Η κηδεία του τελέστηκε με κάθε μεγαλοπρέπεια.
Ο ΠΑΥΛΟΣ
Ο βασιλιάς Παύλος είχε διαγνωστεί με καρκίνο του στομάχου.
Από το φθινόπωρο του 1963 η υγεία του ήταν αρκετά κλονισμένη ενώ κατά τις λιγοστές δημόσιες εμφανίσεις του παρουσιαζόταν εμφανώς καταβεβλημένος από την ασθένειά.
Στις 18 Φεβρουαρίου του 1964 ανακοινώθηκε η επιδείνωση της υγείας του βασιλιά και ότι επιβαλλόταν να χειρουργηθεί.
Ο Παύλος χειρουργήθηκε στα βασιλικά ανάκτορα του Τατοΐου το πρωί της 21ης Φεβρουαρίου.
Η κατάσταση του όμως, ήταν τραγική.
Ούτε η Παναγιά της Τήνου που… κατέφθασε με το αντιτορπιλικό «Ιέραξ» από το νησί, πρόσφερε το παραμικρό στον ψυχορραγούντα βασιλιά.
Στις 6 Μαρτίου του 1964 ο βασιλιάς Παύλος διέσχιζε τα σύννεφα της Ιστορίας… στην αγκαλιά της Παναγίας.
Τα κανόνι του Λυκαβηττού βρόντηξε, οι σημαίες κυμάτισαν μεσίστιες, τα όπλα των στρατιωτών υπό μάλης και η Αθήνα πένθησε τον νεκρό βασιλιά, καθώς η πομπή κατευθυνόταν στο Τατόι.
Μια 10ετία μετά, οι εναπομείναντες εκπρόσωποι των Δανών γαλαζοαίματων που βασίλεψαν στην Ελλάδα 100 χρόνια και βάλε, θα πενθούσαν για τον νεκρό Θρόνο!…
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο.
Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.
Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας. Θα υποθέσουμε ότι είστε εντάξει με αυτό, αλλά μπορείτε να εξαιρεθείτε εάν το επιθυμείτε. ΡΥΘΜΙΣΕΙΣΑΠΟΔΟΧΗ
Πολιτική Απορρήτου
Επισκόπηση απορρήτου
Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookie για να βελτιώσει την εμπειρία σας ενώ περιηγείστε στον ιστότοπο. Από αυτά τα cookie, τα cookie που κατηγοριοποιούνται ως απαραίτητα αποθηκεύονται στο πρόγραμμα περιήγησής σας, καθώς είναι απαραίτητα για τη λειτουργία βασικών λειτουργιών του ιστότοπου. Χρησιμοποιούμε επίσης cookie τρίτων που μας βοηθούν να αναλύσουμε και να κατανοήσουμε πώς χρησιμοποιείτε αυτόν τον ιστότοπο. Αυτά τα cookies θα αποθηκευτούν στο πρόγραμμα περιήγησής σας μόνο με τη συγκατάθεσή σας. Έχετε επίσης την επιλογή να εξαιρεθείτε από αυτά τα cookie. Ωστόσο, η εξαίρεση από ορισμένα από αυτά τα cookie μπορεί να επηρεάσει την εμπειρία περιήγησής σας.
Τα απαραίτητα cookie είναι απολύτως απαραίτητα για τη σωστή λειτουργία του ιστότοπου. Αυτή η κατηγορία περιλαμβάνει μόνο cookie που διασφαλίζουν βασικές λειτουργίες και δυνατότητες ασφάλειας του ιστότοπου. Αυτά τα cookies δεν αποθηκεύουν προσωπικά στοιχεία.
Τυχόν cookies που ενδέχεται να μην είναι απαραίτητα για τη λειτουργία του ιστότοπου και χρησιμοποιούνται ειδικά για τη συλλογή προσωπικών δεδομένων χρήστη μέσω αναλυτικών στοιχείων, διαφημίσεων, άλλων ενσωματωμένων περιεχομένων χαρακτηρίζονται ως μη απαραίτητα cookie. Είναι υποχρεωτικό να εξασφαλιστεί η συναίνεση των χρηστών πριν από την εκτέλεση αυτών των cookies στον ιστότοπό μας.
Αν ποτε έχουμε στο μέλλον μια πραγματική πατριωτική κυβέρνηση,θα πρέπει να φωνάξει αυτή την οικογένεια Δανών και να τους ξεκαθαρίσει πως με συνοπτικές διαδικασίες πρέπει να μαζέψουν τα κόκαλα των προγόνων τους και να τα μεταφέρουν στον τόπο καταγωγής τους ή οπουδήποτε αλλου επιθυμούν….
Απλός ανώνυμος σχολιαστής
Όποιος αρνείται την Ιστορία της Πατρίδας του, είναι υποχρεωμένος να την ξαναζήσει.
Οποιος δεν γνωρίζει την ιστορία του τόπου του είναι υποχρεωμένος να την ξαναζήσει***….Επίσης οποιος γνωρίζει την ιστορία του τόπου του και είναι ευγενής,σε πρώτη φάση ζητα ευγενικά την οικειοθελή αποχώρηση των οιονδήποτε παρασίτων από αυτήν…
Απλός ανώνυμος σχολιαστής
Επειδή δέν μου φαίνεσαι αφελής θα συμφωνήσω μαζί σου , οι Έλληνες εναπομείναντες σ’αυτόν τόν τόπο να ζητήσουν ευγενικά να αποχωρήσουν από τήν χώρα μας όλοι οι αλλόφυλοι συμπεριλαμβανομένων τών πολωνοαμερικανοεβραίων Μινέ’ι’κο-Παπανδρέου ,τών εβραίων Μπενζελόν-Μοάτσο Μητσοτάκη κοινώς αγία οικογένεια ,τό σόι τών Καραμάν Αλήδων που όντως κατα τα λεγόμενα σου παρασιτούν εις βάρος τών Ελλήνων τα τελευταία 100 χρόνια
Την τέως βασιλική οικογένεια την διώξαμε με δημοψήφισμα αν θυμάσαι…ας πάρουν λοιπόν και τους τάφους τους παρέα……
Τώρα οι βρομεροί επαγγελματίες πολιτικοί-μαριονέτες-τοποτηρητές που ρημάζουν την χωρα πιστεύω,θα έρθει και η σειρά τους….Εάν δεν τους θανατώσουμε,τότε πρέπει να καθαρίζουν σκατά για το υπόλοιπο της ζωής τους….
Απλός ανώνυμος σχολιαστής