Ήταν καλλιτέχνης. Οι φουρναραίοι στις μεγαλουπόλεις ήταν ιδιαίτερα γνωστοί και δημοφιλείς.
Ο φούρναρης της γειτονιάς… δύσκολο επάγγελμα στα παλιά χρόνια… σκληρή δουλειά… από τα ξημερώματα ξυπνούσε για να προετοιμάσει την φωτιά και τη ζύμη του ψωμιού… να το βάλει στις πινακωτές για να φουσκώσει… τις θυμάστε τις πινακωτές;;;
Και τι ψωμιά… πεντανόστιμα…
Ακόμα έχω τη γεύση τους, άλλοτε με θρεψίνη, άλλοτε με λάδι και ζάχαρη… που λεφτά για γλυκά…
Και θυμάμαι να τυλίγω το ψωμί σε μια πετσέτα από κείνες τις καρώ τις βαμβακερές… και κρατούσε μια βδομάδα η μεγάλη φρατζόλα… ψωμί θεϊκό… σαν να ‘ταν ευλογημένο…
Και το ταψί με το Κυριακάτικο φαγητό, να μοσχομυρίζει… όλα μοσχομύριζαν κάποτε… κάποτε…
Καλλιόπη Σουφλή
Μία από τις φυσιογνωμίες που μας ενθουσίαζαν κάποτε, τέτοιες εορταστικές ημέρες, ήταν και ο φούρναρης.
Η παρουσία του στα παιδικά μάτια «θύμιζε τον Άτλαντα», όπως επιτυχημένα έγραψε κάποτε ο Σπύρος Μελάς.
Είχε ένα πρωτότυπο και αρχέγονο μεγαλείο, ανασκουμπωμένος -όπως έστεκε- στο πλάι της ημικυκλικής και μυστηριώδους τρύπας της φλεγόμενης σπηλιάς του.
Από βαθέως όρθρου μέχρι τις πρώτες ώρες της νύχτας φούρνιζε με άγρυπνο βλέμμα,
γύριζε την τρίαινα, κουνούσε και ξερόψηνε τις γαλοπούλες, από τις οποίες δεν έτρωγε ο ίδιος. Αλτρουιστική καρτερία.
Δεν έψηνε ο φούρνος, αλλά ο φούρναρης.
Ήταν καλλιτέχνης. Οι φουρναραίοι στις μεγαλουπόλεις ήταν ιδιαίτερα γνωστοί και δημοφιλείς.
Ασύγκριτοι μάστορες που δεν έχαναν ποτέ την ψυχραιμία τους, ακόμη και όταν δέχονταν τις βλοσυρές και εξαγριωμένες επιθέσεις για κάποιο καμένο γιουβέτσι
ή όταν το αρνάκι γάλακτος μετατρεπόταν σε… μεντζεσόλα!
Ο φούρναρης Ολύμπιος έστεκε δίπλα στο μαύρο στόμα του καμινιού του, υπεράνω ψόγου και επαίνου.
Νοικοκυρές, δουλίτσες, λαδικά, μορφές πρωινές, αναμαλλιασμένες έφθαναν με ταψιά μικρά, μεγάλα, χάλκινα, σιδερένια, αλουμινένια, βουίζοντας και προειδοποιώντας:
― Κοίταξε, κακομοίρη μου, μην το κάψεις.
Θα σε σκοτώσει ο κύριος…
Ο φούρναρης έπρεπε να θυμάται όλα τα ταψιά της γειτονιάς.
Πόσες και πόσες μπόρες δεν πέρασαν οι φουρνάρηδες με τα μπερδέματα των ταψιών.
Η κιμωλία βοηθούσε ωστόσο
για να μη χαθεί κανένα.
Όσο για τις ημέρες των Χριστουγέννων, σε φτωχές και πλούσιες περιοχές, ο φούρνος ήταν ο παράδεισος των παιδιών.
Όλο και κάποιο γλύκισμα θα υπήρχε στον πάγκο ή στη μικρή και πρόχειρη βιτρίνα.
Απαραιτήτως το μελομακάρονο, ο κουραμπιές και το χριστόψωμο.
Πάντως, το αποτέλεσμα της τέχνης του φούρναρη δοκιμαζόταν και κρινόταν στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι,
το οποίο εξ αποστάσεως παρακολουθούσε και κατέγραφε ο αείμνηστος χρονογράφος Σπύρος Μελάς.
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο.
Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.
Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας. Θα υποθέσουμε ότι είστε εντάξει με αυτό, αλλά μπορείτε να εξαιρεθείτε εάν το επιθυμείτε. ΡΥΘΜΙΣΕΙΣΑΠΟΔΟΧΗ
Πολιτική Απορρήτου
Επισκόπηση απορρήτου
Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookie για να βελτιώσει την εμπειρία σας ενώ περιηγείστε στον ιστότοπο. Από αυτά τα cookie, τα cookie που κατηγοριοποιούνται ως απαραίτητα αποθηκεύονται στο πρόγραμμα περιήγησής σας, καθώς είναι απαραίτητα για τη λειτουργία βασικών λειτουργιών του ιστότοπου. Χρησιμοποιούμε επίσης cookie τρίτων που μας βοηθούν να αναλύσουμε και να κατανοήσουμε πώς χρησιμοποιείτε αυτόν τον ιστότοπο. Αυτά τα cookies θα αποθηκευτούν στο πρόγραμμα περιήγησής σας μόνο με τη συγκατάθεσή σας. Έχετε επίσης την επιλογή να εξαιρεθείτε από αυτά τα cookie. Ωστόσο, η εξαίρεση από ορισμένα από αυτά τα cookie μπορεί να επηρεάσει την εμπειρία περιήγησής σας.
Τα απαραίτητα cookie είναι απολύτως απαραίτητα για τη σωστή λειτουργία του ιστότοπου. Αυτή η κατηγορία περιλαμβάνει μόνο cookie που διασφαλίζουν βασικές λειτουργίες και δυνατότητες ασφάλειας του ιστότοπου. Αυτά τα cookies δεν αποθηκεύουν προσωπικά στοιχεία.
Τυχόν cookies που ενδέχεται να μην είναι απαραίτητα για τη λειτουργία του ιστότοπου και χρησιμοποιούνται ειδικά για τη συλλογή προσωπικών δεδομένων χρήστη μέσω αναλυτικών στοιχείων, διαφημίσεων, άλλων ενσωματωμένων περιεχομένων χαρακτηρίζονται ως μη απαραίτητα cookie. Είναι υποχρεωτικό να εξασφαλιστεί η συναίνεση των χρηστών πριν από την εκτέλεση αυτών των cookies στον ιστότοπό μας.
Καλά αυτό το ταψί ψημένο στον φούρναρη ήταν το κάτι άλλο..σαν να μου έρχεται η μοσχοβολιά ακόμα και τι άψογο ψήσιμο,άλλη νοστιμιά!
Τι όμορφα χρόνια!Τώρα…”φάτε Κούλη βγάλτε χρόνια”..