…του Jonas E. Alexis
Ακου αυτό. Από τότε που ξεκίνησε ο λεγόμενος πόλεμος κατά της τρομοκρατίας, «τα θύματα έχουν αυξηθεί κατά 4.500 τοις εκατό»![1]
Υπάρχουν περισσότερα:
«Μεταξύ 2007 και 2011, σχεδόν οι μισές τρομοκρατικές επιθέσεις στον κόσμο έγιναν στο Ιράκ και το Αφγανιστάν – δύο χώρες υπό ενεργό κατοχή από τις Ηνωμένες Πολιτείες».[2]
Τα μεγάλα ερωτήματα είναι απλά: Ποιος προκαλεί όλα αυτά τα θύματα; Ποιοι είναι οι πραγματικοί ένοχοι; μουσουλμάνοι; Χεζμπολάχ; Άσαντ; Ιράν; Βόρεια Κορέα? Ιαπωνία?
Λοιπόν, σύμφωνα με το κυρίαρχο όραμα, οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους (Ισραήλ και Σαουδική Αραβία) δεν έχουν ουσιαστικά καμία σχέση με αυτό. Είναι τα καλά παιδιά που πολεμούν την τρομοκρατία και διαδίδουν τη δημοκρατία και την ελευθερία.
Αυτή η διατριβή είναι ένα τολμηρό ψέμα από την αρχή μέχρι το τέλος και έχει χάσει το ηθικό και πολιτικό της έδαφος όταν αποδεικτικά στοιχεία έδειξαν ότι το Ισραήλ, οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Τουρκία και το ISIS πηγαίνουν στο ίδιο νυχτερινό κέντρο και κοκτέιλ πάρτι και ανταλλάσσουν ιδεολογίες εδώ και χρόνια .
Γιατί όμως άλλα λεγόμενα εναλλακτικά μέσα δεν αποδομούν αυτό το ψέμα και δεν λένε στους τηλεθεατές τους όλη την αλήθεια; Γιατί άνθρωποι όπως ο Alex Jones και ο Paul Joseph Watson δεν εξετάζουν σοβαρά αυτά τα ζητήματα;
Γιατί αυτοί οι χρήσιμοι ηλίθιοι συνεχίζουν να βλέπουν τη συριακή προσφυγική κρίση ως το πραγματικό πρόβλημα, όταν αυτοί οι ίδιοι χρήσιμοι ηλίθιοι δεν είναι πρόθυμοι να εξετάσουν εξαρχής τους ανθρώπους που προκάλεσαν τη λεγόμενη κρίση;
Γιατί οι σιωνιστές πόρνες όπως η Πάμελα Γκέλερ και ο Ρόμπερτ Σπένσερ δεν βλέπουν αυτή την κατάσταση αντικειμενικά; Γιατί συγκεκριμένα ο Σπένσερ παίζει στα χέρια των καταπιεστών του;
«Ο Γκέλερ κι εγώ πορνεύουμε τον Σιωνισμό. Αγόρι, αυτή η δουλειά πληρώνει καλά. Yahoo!” Ο Σπένσερ, που αυτοχαρακτηρίζεται ως «κορυφαίος μελετητής του Ισλάμ», [3] είναι ένας από τους πιο ανέντιμους και πιο περίεργους Σιωνιστές συγγραφείς που έχω συναντήσει ποτέ από τότε που άρχισα να κάνω έρευνα για αυτά τα θέματα. Η πρόσφατη σιωνιστική προπαγάνδα του, The Complete Infidel’s Guide to ISIS , περιέχει έναν χείμαρρο πραγματικών λαθών που πιθανότατα θα γεμίσει το Grand Canyon βάθος δύο μιλίων. Μπορώ να αναφερθώ μόνο σε ένα εδώ και να δώσω μια διάψευση της γενικής διαστροφής της ιστορίας και της αλήθειας από τον Spencer.
Ο Σπένσερ ξεκινά το βιβλίο του λέγοντας ότι το ISIS «ξεκινά μια βασιλεία τρόμου που δεν έχει ταίρι στην πρόσφατη μνήμη – ανταγωνίζεται τις φρικαλεότητες του Χίτλερ, του Στάλιν, του Μάο και του Πολ Ποτ».[4]
Πρώτα απ ‘όλα, είμαι πραγματικά μπερδεμένος εδώ. Δεν μας είπαν ad nauseam ότι το Ολοκαύτωμα ήταν μοναδικό;
Ο Εβραίος μελετητής Jacob Neusner δήλωσε ότι «το Ολοκαύτωμα… ήταν μοναδικό, χωρίς παράλληλο στην ανθρώπινη ιστορία».[5] Ο Daniel Goldhagen έκανε παρόμοιους ισχυρισμούς στο ανέντιμο βιβλίο του Οι Πρόθυμοι Δήμιοι του Χίτλερ . [6] Ο Γάλλος Εβραίος ιστορικός Pierre Vidal-Naquet υποστήριξε παρόμοιες απόψεις.[7]
Πολλοί Εβραίοι συγγραφείς υποστηρίζουν έμμεσα αυτή τη μορφή δόγματος με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Για την αστυνομία της σκέψης Deborah Lipstadt, η υποβάθμιση της «μοναδικότητας» του Ολοκαυτώματος σημαίνει ότι αρνείται το Ολοκαύτωμα.[8]
Ο Γερμανός ιστορικός Ερνστ Νόλτε έκανε το λάθος να συγκρίνει το Ολοκαύτωμα με άλλα εγκλήματα που έχουν διαπραχθεί στην ιστορία, όπως η εξόντωση του ρωσικού λαού από τον Στάλιν, η γενοκτονία των Αρμενίων και τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας του Πολ Ποτ. Για αυτό, ο Lipstadt τον χαρακτήρισε αρνητή του Ολοκαυτώματος. Ο ιστορικός Joachim Fest υπερασπίστηκε τον Nolte για ιστορικούς και λογικούς λόγους και έλαβε την ίδια μεταχείριση.[9]
Λοιπόν, πρέπει να αποκαλούμε τον Robert Spencer αρνητή του Ολοκαυτώματος; Πού είναι η Deborah Lipstadt όταν τη χρειάζεσαι;
Δεύτερον, είναι ο Ρόμπερτ Σπένσερ διατεθειμένος να ανταλλάξει όποια ειλικρίνεια είχε με δημόσια γελοιοποίηση; Είναι διατεθειμένος να πουλήσει την πνευματική του ψυχή συγκρίνοντας τον εξοντωτικό πόλεμο του Στάλιν με τα τρομοκρατικά εγκλήματα του ISIS;
Προφανώς ο Σπένσερ επέλεξε να απορρίψει την επιστημονική βιβλιογραφία και πήγε στο σιωνιστικό σφαγείο. Με άλλα λόγια, διαπράττει ιστορική και πνευματική αυτοκτονία επειδή έχει προγραμματιστεί από ουσιαστικά ταλμουδικές κατηγορίες, που σημαίνει ότι πρέπει να εγκαταλείψει την αλήθεια όποτε δεν ταιριάζει στο ιδεολογικό του weltanschauung .
Λίγη ιστορία εδώ. Μέχρι το 1937, δύο χρόνια πριν από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Στάλιν είχε ήδη λιμοκτονήσει και είχε εκτελέσει έως και δέκα εκατομμύρια αγρότες.[10] Αυτή η περίοδος στην ιστορία —από το 1929-1937— είναι γνωστή ως Κόκκινο Ολοκαύτωμα.[11]
Μέχρι το 1938, συνολικά 9,7 εκατομμύρια χάθηκαν και από το 1939 έως το 1953 άλλα 9 εκατομμύρια έχασαν τη ζωή τους.[12] Από το 1937-1939, ο Στάλιν εκτέλεσε μόνο 50.000 κληρικούς.[13] Η τρομοκρατία του Στάλιν ξεκίνησε ήδη από το 1918, όταν «διέταξε την εκτέλεση όλων των ύποπτων αντεπαναστατών. Ο Στάλιν έκαψε χωριά στην ύπαιθρο για να εκφοβίσει τους αγρότες και να αποθαρρύνει τις επιδρομές των ληστών σε προμήθειες τροφίμων μια δεκαετία πριν γίνει Κόκκινος Τσάρος».[14]
Ακόμα και μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Στάλιν δεν σταμάτησε να τρομοκρατεί τους αγρότες.[15] Μειονοτικές ομάδες όπως οι Έλληνες, οι Γερμανοί, οι Τούρκοι, οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, οι Λιθουανοί και οι Βλασοβίτες έπεσαν επίσης θύματα της εθνοκάθαρσης του Στάλιν.[16] Μπορούν αυτά τα εγκλήματα να συγκριθούν έστω και ελάχιστα με αυτό που κάνει το ISIS στη Μέση Ανατολή;
Ο Spencer, όπως και άλλες σιωνιστικές πόρνες, δεν μπορεί ποτέ να φτάσει στο γεγονός ότι το ισραηλινό καθεστώς, οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Τουρκία και το ISIS είναι μια μεγάλη οικογένεια. Σε όλο το βιβλίο του, επικαλείται την Independent και την Telegraph για να υποστηρίξει την άποψή του.
Θα απευθυνθεί όμως ο Σπένσερ σε άρθρα της Daily Mail και των International Business Times που συνδέουν ανεξάρτητα το Ισραήλ με την Αλ Κάιντα και το ISIS;[17] Θα αναφερθεί στην πρόσφατη βόμβα του Seymour M. Hersh στο London Review of Books ;[18] Θα συζητήσει τον ισχυρισμό του πρώην αξιωματικού της CIA Philip Giraldi ότι το Ισραήλ και οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι συνεργοί στη διάδοση του ISIS;[19]
Θα είναι ο Σπένσερ αρκετά άντρας για να αντιμετωπίσει το γεγονός ότι οι Σύροι αντάρτες νοσηλεύονται και ίσως εξακολουθούν να νοσηλεύονται σε ισραηλινά νοσοκομεία;[20] Δεν ξέρει ότι το Ισραήλ υποστήριξε τους Σύρους αντάρτες από την αρχή;[21] Δεν ξέρει ότι ουσιαστικά δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ των Σύριων ανταρτών και της Αλ Κάιντα ή του ISIS;[22]
Δεν γνωρίζει ο Σπένσερ ότι οι λεγόμενοι Σύροι αντάρτες, όπως το έθεσε η ίδια η USA Today το 2013, «ισχυρίζονται πίστη στην Αλ Κάιντα»;[23] Δεν γνωρίζει ότι η «Χαμάς», σύμφωνα με τον Άβνερ Κοέν (Εβραίος μελετητής και Ισραηλινός αξιωματούχος που έχει γράψει πολλά για την πυρηνική βόμβα του Ισραήλ[24] ), «είναι η δημιουργία του Ισραήλ»;[25] Δεν γνωρίζει ο Σπένσερ ότι το Ισραήλ ήταν τρομοκρατικό κράτος από την ίδρυσή του; [26]
Οι αναγνώστες θα πρέπει να γνωρίζουν ότι ο Σπένσερ δεν θα αντιμετωπίσει ποτέ αυτά τα ζητήματα ιστορικά και αντικειμενικά ακριβώς επειδή αυτό θα ήταν το νεκροταφείο της ουσιαστικά ταλμουδικής του επιδίωξης. Αυτός είναι ένας λόγος για τον οποίο ο Εβραίος Νεοσυντηρητής και αστυνόμος της σκέψης Ντέιβιντ Χόροβιτς, του οποίου οι γονείς ήταν μέλη του Κομμουνιστικού Κόμματος των ΗΠΑ κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης, έχει δώσει στον Σπένσερ μεγάλες διακρίσεις.
Ήταν ο Χόροβιτς που δήλωσε στα απομνημονεύματά του ότι:
«Για σχεδόν διακόσια χρόνια, οι Εβραίοι έπαιξαν έναν δυσανάλογο ρόλο ως ηγέτες των σύγχρονων επαναστατικών κινημάτων στην Ευρώπη και τη Δύση… Με το να οδηγήσουν την επανάσταση στο τέλος της, οι σοσιαλιστές θα ξεκινούσαν μια χιλιετία και θα εκπλήρωναν τις μεσσιανικές προφητείες του προδιαφωτισμού θρησκείες που οι σύγχρονες ιδέες είχαν απαξιώσει.
«Μέσα από αυτήν την επανάσταση, η χαμένη ενότητα της ανθρωπότητας θα αποκατασταθεί, η κοινωνική αρμονία θα αποκατασταθεί, ο παράδεισος θα ανακτηθεί. Θα ήταν ένα tikkun olam , μια επισκευή του κόσμου». [27]
Ο Χόροβιτς κατέληξε να κρατά αυτό το επαναστατικό πανό κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Ιράκ.
Για την εισβολή είπε:
«Είναι ένας πόλεμος του οποίου οι στόχοι και οι σκοποί καθιστούν πολύ δύσκολο να κατανοήσουμε πώς κάποιος που είναι υποστηρικτής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ή που πιστεύει στην ελευθερία, θα μπορούσε να είναι εναντίον του. Μέσα σε τέσσερα χρόνια, ο Τζορτζ Μπους απελευθέρωσε σχεδόν 50 εκατομμύρια ανθρώπους σε δύο ισλαμικές χώρες.
«Έχει σταματήσει το γέμισμα ομαδικών τάφων και έκλεισε τους θαλάμους βασανιστηρίων ενός καταπιεστικού καθεστώτος. Έχει ενθαρρύνει τους Ιρακινούς και τον λαό του Αφγανιστάν να ξεκινήσουν μια πολιτική διαδικασία που τους δίνει δικαιώματα που δεν απολάμβαναν εδώ και 5.000 χρόνια…» [28]
Σύμφωνα με αυτή την υπόθεση, η αποστολή ενός χαρτονομίσματος έξι τρισεκατομμυρίων δολαρίων στον αμερικανικό λαό είναι απελευθέρωση. [29] Η καταστροφή σχεδόν ολόκληρης χώρας είναι αρετή. [30] Η καταστροφή του εγκεφάλου τουλάχιστον 360.000 βετεράνων των ΗΠΑ είναι σπουδαίο πράγμα. [31] Όπως γράφει ο πρώην συνταγματάρχης των ΗΠΑ και διάσημος ιστορικός Andrew Bacevich:
«Εκτός από μια χούφτα παραπλανημένων νεοσυντηρητικών, κανείς δεν πιστεύει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες πέτυχαν τους στόχους τους στο Ιράκ, εκτός κι αν ο κύριος στόχος ήταν να διαπράξουν χάος, να εφαρμόσουν ένα τουρνικέ για να σταματήσουν την αιμορραγία και μετά να δηλώσουν τον ασθενή σταθερό ενώ έφευγε βιαστικά από τη σκηνή. του εγκλήματος». [32]
«Ήμουν δημοσίως επικριτικός για το αμειβόμενο ταξίδι του προέδρου του πανεπιστημίου στο Ισραήλ… Αυτήν τη στιγμή αγωνίζομαι να συγκεντρώσω τα κεφάλαια για να πληρώσω τα έξοδα των δικαστικών μεταγραφών για την έφεση που έχει κατατεθεί».
Ο Σπένσερ δεν μπορεί να αντιμετωπίσει αυτά τα ζητήματα γιατί ο Χόροβιτς θα τον διώξει από το FrontPage Magazine και θα τον αποκαλέσει αντισημίτη. Το FrontPage του Horowitz είναι μια εβραϊκή μηχανή προπαγάνδας που διαιωνίζει τους πολέμους στη Μέση Ανατολή, δαιμονοποιεί τους μουσουλμάνους και αποσπά την προσοχή των σοβαρών χριστιανών και τελικά όλων των Goyim.
Μπορεί κανείς να πει με ασφάλεια ότι ο Spencer, όπως ο Alex Jones και ο Paul Joseph Watson, έχουν πληρωθεί για να χορεύουν σαν μαριονέτες. Είναι όλες ανάποδα η Πάμελα Γκέλερ. Η μόνη διαφορά είναι ότι η Γκέλερ είναι Εβραία. Στην υποστήριξή της στον Πλήρη Οδηγό των Άπιστων για το ISIS του Spencer , η Geller γράφει,
«Αν εξακολουθούσε να κυριαρχεί η λογική στην κυβέρνησή μας και στα μέσα ενημέρωσης μας, αυτό το βιβλίο θα ήταν απαραίτητο να διαβαστεί από όλους τους εκλεγμένους αξιωματούχους και τους δημοσιογράφους».
Ο Σπένσερ προφανώς ανταποδίδει τη χάρη. Γκέλερ, λέει ο Σπένσερ,
«Μου έδειξε με το παράδειγμα πώς να διατηρήσω μια υγιή προοπτική και χαρά στη ζωή εν μέσω συνεχούς ύβρεως και συνεχών απειλών αίματος και θανάτου. Εάν υπάρχει δικαιοσύνη και ιστορική μνήμη, οι ελεύθεροι άνθρωποι των διαδοχικών γενεών θα τη γιορτάσουν και θα την επαινέσουν ως έναν από τους αφανείς ήρωες αυτής της γενιάς, ως μια πρωταθλήτρια της ελευθερίας σε αυτήν την ταχέως σκοτεινή εποχή».
Αυτό που βλέπουμε εδώ είναι ότι τα πουλιά του ίδιου φτερού συρρέουν μαζί. Όπως ανέφερε το ίδιο το Jewish Week , ο Γκέλερ έχει ήδη αναγνωριστεί – όχι όμως για πνευματική ικανότητα αλλά για « χαζοχαρούμενος με μπικίνι και ποζάρει με ένα στενό ρούχο Superwoman».
Συμπάσχω για τους αξιοπρεπείς ανθρώπους που με άγνοια έχουν ρίξει τα χρήματα για να στηρίξουν αυτές τις σιωνιστικές πόρνες. Αυτές οι πόρνες είναι σαν τους γιατρούς που παραδίδουν φθηνά προϊόντα στους πελάτες τους. Απλώς δεν τους κοστίζει πολύ να βάζουν ένα σφυρί έλκηθρου στους μουσουλμάνους και να τους συνενώνουν σαν να είναι οι πραγματικοί δράστες. Αλλά για να τεκμηριώσετε επιστημονικά και λογικά τους πραγματικούς κακούς που συνεχίζουν να εκδικούνται μεγάλο μέρος της Δύσης θα σας κοστίσει πολύ: την καριέρα σας και ίσως τη ζωή σας.
Ο Norman Finkelstein έχασε την καριέρα του όταν αμφισβήτησε τον Alan Dershowitz. Ο Finkelstein, μέχρι σήμερα, δεν μπορεί ποτέ να πάρει μια σοβαρή θέση διδασκαλίας στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο διαπρεπής κλιματολόγος και φυσικός Denis Rancourt, όπως έχουμε ήδη δει, έχασε τη δουλειά του στο Πανεπιστήμιο της Οτάβα μετά από είκοσι πέντε χρόνια διδασκαλίας!
Ο Rancourt δεν είναι ο τυπικός σας επιστήμονας. Έχει δημοσιεύσει περισσότερα από 100 άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά και τώρα κάνει έρευνα για τα αίτια του καρκίνου. Ωστόσο, αυτό δεν ήταν αρκετό για τις δυνάμεις. Ο Rancourt είπε :
«Ήμουν δημόσια επικριτικός για το αμειβόμενο ταξίδι του προέδρου του πανεπιστημίου στο Ισραήλ. Κάλεσα Παλαιστίνιους ομιλητές στις τάξεις μου για να μιλήσουν για τη Γάζα και γεωπολιτικούς αναλυτές που ήταν επικριτικοί για το Ισραήλ.
«Αυτές οι κινήσεις οδήγησαν σε καταδίκη μου στα σιωνιστικά κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης και σε πειθαρχία, η οποία ανατράπηκε. Το 2008, ένας νέος πρόεδρος του πανεπιστημίου – ο Άλαν Ροκ – ο οποίος είναι ένθερμος και άνευ όρων υποστηρικτής του Ισραήλ και ο οποίος ήταν ο Σιωνιστής πρεσβευτής του Καναδά στον ΟΗΕ, είχε αμέσως κίνητρο να με απολύσει, θητεία ή όχι, και ανεξάρτητα από τα δημοφιλή μου μαθήματα και μεγάλη χρηματοδότηση επιστημονικής έρευνας.
«Με τη βοήθεια μιας ολόκληρης ομάδας που χρησιμοποιεί ειδικά προσληφθέντες δικηγόρους που καταστρέφουν συνδικάτα, μετά από επινοήσεις για χρόνια, συμπεριλαμβανομένης της εντατικής μυστικής παρακολούθησης μου χρησιμοποιώντας έναν μισθωτό κατάσκοπο για να παρακολουθεί κάθε προφορικό και γραπτό μου λόγο και κάθε δραστηριότητά μου στην πανεπιστημιούπολη και σε άλλα στις πανεπιστημιουπόλεις, το πανεπιστήμιο τελικά συμβιβάστηκε με το ψεύτικο πρόσχημα για απόρριψη του ισχυρισμού ότι είχα απονείμει ακατάλληλα υψηλούς βαθμούς και στους 23 φοιτητές σε ένα προχωρημένο μάθημα φυσικής.
«Χρειάζονταν ένα «καθαρό» πρόσχημα που ήλπιζαν ότι θα υποστηριχθεί από την κοινή γνώμη και που δεν θα έβγαζε όλη τη βρωμιά τους.
«Όταν η κοινή γνώμη και ορισμένα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης τάχθηκαν με το μέρος μου, ένας διακεκριμένος σιωνιστής αρθρογράφος στους New York Times έγραψε ξαφνικά όχι ένα αλλά δύο άρθρα για να με δυσφημήσει και προσκλήθηκε στον Καναδά για να με δυσφημήσει ψευδώς σχετικά με τη διδασκαλία μου. σε μια τηλεοπτική καναδική τηλεοπτική εκπομπή, της οποίας οι παραγωγοί είναι Σιωνιστές.
«Ακόμη και μετά την απόλυσή μου, καθώς συνέχισα να επικρίνω δημόσια το ίδρυμα, το πανεπιστήμιο χρηματοδότησε μια μεγάλη αγωγή για συκοφαντική δυσφήμιση εναντίον μου, η οποία, μετά από σχεδόν τέσσερα χρόνια, έχει ξεπλύνει πλήρως τις προσωπικές μου αποταμιεύσεις και για την οποία με διέταξαν να πληρώσω συνολικά δικαστικά έξοδα και αποζημιώσεις άνω του ενός εκατομμυρίου δολαρίων, που δεν μπορώ ποτέ να πληρώσω.
«Αγωνίζομαι επί του παρόντος να δημιουργήσω τα κεφάλαια για να πληρώσω τα έξοδα των δικαστικών μεταγραφών για την έφεση που έχει κατατεθεί. Η εκστρατεία χρηματοδότησής μου υποστηρίζεται από την Ένωση Πολιτικών Ελευθεριών του Οντάριο, η οποία έχει επίσης μια εκστρατεία που καταδικάζει την απεριόριστη χρηματοδότηση από το πανεπιστήμιο της αγωγής εναντίον μου χρησιμοποιώντας δημόσιο χρήμα».
Ο Alex Jones δεν θα πάρει ποτέ συνέντευξη από ανθρώπους όπως ο Rancourt. Ειδικά ο Τζόουνς θα πει μερικά αληθινά πράγματα εδώ κι εκεί, αλλά όταν πρόκειται να εξετάσει τα βαθιά ζητήματα και ακόμη και τους ανθρώπους που στέλνουν τη Δύση σε μια κολασμένη ύπαρξη, θα υποχωρήσει ή θα τους αποκαλέσει «Αριστερά» ή «Παγκοσμιοποιητές». ” ή κάτι περίεργο.
Ο Jones και ο Watson συνεχίζουν να μιλούν για τον « πόλεμο των Χριστουγέννων », αλλά δεν μπόρεσαν ποτέ να σηκωθούν από τις άνετες καρέκλες τους και να κάνουν μια μικρή επιστημονική έρευνα για να δουν την αληθινή εικόνα των ανθρώπων που διεξάγουν πόλεμο τα Χριστούγεννα.[33] Ο Εβραίος λόγιος Joshua Eli Plaut γράφει ρητά στη μελέτη του A Kosher Christmas: «Είναι η εποχή που πρέπει να είσαι Εβραίος που
«Ο Τζόναθαν Σάρνα, ένας εξέχων ιστορικός του Αμερικανικού Εβραϊσμού, υποστήριξε ότι οι Αμερικανοεβραίοι έχουν ένα «χριστουγεννιάτικο πρόβλημα»».[34]
Ο Plaut δηλώνει ότι ο Αμερικανικός Εβραίος θέλει να «συνεργαστεί η περίοδος των Χριστουγέννων αναδιαμορφώνοντάς την ώστε να αντικατοπτρίζει μοναδικά εβραϊκές ιδέες, ανησυχίες και πρακτικές και αναπτύσσοντας μια ποικιλία στρατηγικών που στοχεύουν στην εξουδετέρωση των Χριστουγέννων στην Αμερική».[35] Ο Plaut συνεχίζει,
«Οι Εβραίοι, όπως αρμόζει στη θέση τους ως μία από τις πιο επιτυχημένες συστατικές ομάδες της Αμερικής, αναμόρφωσαν τα Χριστούγεννα και προκάλεσαν την κοινωνία να διευρύνει την περίοδο του Δεκεμβρίου ώστε να αναγνωρίσει τις γιορτές που χρηματοδοτούνται από κοσμικές και μειονοτικές ομάδες.
«Γράφοντας το 1990, ο Jonathan Sarna υποστήριξε ότι τα Χριστούγεννα είναι ένα εμπόδιο που οι Εβραίοι δεν μπορούν να ξεπεράσουν στην προσπάθειά τους να θεωρηθούν ίσοι με τους Αμερικανούς γείτονές τους που γιορτάζουν τα Χριστούγεννα».[36]
Ο Plaut έχει δει την εβραϊκή ανατροπή των Χριστουγέννων στη ζωή του:
«Το 1995, κατά τη διάρκεια της θητείας μου ως ραβίνου του Martha’s Vineyard Hebrew Centre, μια τοπική συμβουλευτική επιτροπή του δημόσιου σχολείου, η οποία περιλάμβανε κατοίκους της εβραϊκής πίστης, συμβούλεψε το συμβούλιο των τοπικών δημόσιων σχολείων να εξαλείψει τη δημόσια γιορτή των Χριστουγέννων στο κοινό Vineyard Haven σχολείο.”[37]
Αυτό το συναίσθημα επαναλαμβάνεται από έναν άλλο Εβραίο μελετητή με το όνομα Benjamin Ginsberg:
«Τα θρησκευτικά σύμβολα και οι μορφές έκφρασης που οι Εβραίοι βρίσκουν απειλητικές έχουν σχεδόν εξαλειφθεί πλήρως από τα σχολεία και άλλους δημόσιους οργανισμούς. Οι μηνύσεις που υποβλήθηκαν από την ACLU, μια οργάνωση της οποίας η ηγεσία και τα μέλη είναι κατά κύριο λόγο Εβραίοι, εξασφάλισαν αποφάσεις ομοσπονδιακού δικαστηρίου που απαγορεύουν τις επίσημα εγκεκριμένες προσευχές στα δημόσια σχολεία και βρεφονηπιακούς σταθμούς και άλλες θρησκευτικές εκθέσεις σε πάρκα και δημόσια κτίρια».[38]
Ο Εβραίος αρθρογράφος Burt Prelutsky έγραψε το 2005 ότι ο πόλεμος των Χριστουγέννων ηγείται από «τους συναδέλφους μου Εβραίους. Όταν πρόκειται για την προώθηση της πολυπολιτισμικής, αντιχριστιανικής ατζέντας, βρίσκετε Εβραίους δικαστές, Εβραίους δημοσιογράφους και την Αμερικανική Ένωση Πολιτικών Ελευθεριών, στην πρώτη γραμμή».[39]
Ακόμη και στο Ισραήλ, ο Benzi Gopstein, ο επικεφαλής της Lehava, μας λέει ότι «τα Χριστούγεννα δεν έχουν θέση στους Αγίους Τόπους». [40] Για τον Γκόπσταϊν, οι Χριστιανοί είναι «βρικόλακες που ρουφούν το αίμα» που θα έπρεπε να απομακρυνθούν από το Ισραήλ «πριν πιουν ξανά το αίμα μας». [41]
Το Ισραηλινό Κίνημα για τη Μεταρρύθμιση και τον Προοδευτικό Ιουδαϊσμό και ο Συνασπισμός κατά του Ρατσισμού δήλωσαν ότι η δήλωση του Γκόπσταϊν «δεν έγινε στο κενό, αλλά στο πλαίσιο πολλών πράξεων βίας κατά των χριστιανών κληρικών τα τελευταία χρόνια». [42] Οι Εβραίοι φτύνουν τους χριστιανούς στο Ισραήλ για περισσότερο από μια δεκαετία. [43] Αυτή ήταν η ιστορική σύγκρουση εδώ και αιώνες! [44]
Γιατί δεν μπορεί ο Alex Jones να αποκαλύψει τις πραγματικές δυνάμεις που υπάρχουν εδώ; Λοιπόν, προφανώς λατρεύει τα χρήματά του και ίσως τη δημοτικότητά του. Για τον Τζόουνς, φαίνεται ότι το παντοδύναμο δολάριο ενδιαφέρεται και είναι πιο ιερό από όλη την αλήθεια. Ο Άγιος Παύλος μας λέει ότι «γιατί η αγάπη για το χρήμα είναι η ρίζα κάθε κακού» και ο Τζόουνς είναι μια σύγχρονη εκδήλωση αυτής της δήλωσης. Ας έχουμε κατά νου ότι η καθαρή περιουσία του Τζόουνς είναι 8 εκατομμύρια δολάρια .
Ο Τζόουνς σίγουρα δεν θα ήθελε να χάσει αυτό το κομμάτι των χρημάτων αν τύχει να εκθέσει τους πραγματικούς ανθρώπους που ωθούν τη Νέα Παγκόσμια Τάξη. Με τη βομβιστική και ενοχλητική φωνή του κάνει τους ανθρώπους που πρεσβεύουν τα όπλα να φαίνονται ανόητοι .
Ο Τζόουνς μπορεί τώρα να ξεσηκώσει πίσω του ένα αφελές κοινό αναμειγνύοντας απλώς λίγη αλήθεια σε έναν χείμαρρο παραποιήσεων ή εξαπατήσεων. Ο πρόσφατος τίτλος του θα πρέπει προφανώς να κάνει έναν οξυδερκή παρατηρητή να γελάσει:
«Ο Ομπάμα συνεργάζεται με το ISIS και τη Μουσουλμανική Αδελφότητα για την εξάλειψη του Χριστιανισμού από τη Μέση Ανατολή».
Για άλλη μια φορά, ας υποθέσουμε ότι αυτή η ανόητη ιδέα είναι αληθινή. Ο Τζόουνς θέλει να μας πει ότι δεν γνωρίζει ότι το ισραηλινό καθεστώς συνεργάζεται με το ISIS από τότε που ξεκίνησε ο πόλεμος στη Συρία; Γιατί αυτός ο σαμάνος σφυρηλατεί με πονηριά σκόπιμες απάτες για να αποπλανήσει εκατομμύρια επί εκατομμύρια θεατές;
Εάν είστε θαυμαστής του Alex Jones, να είστε έξυπνοι. Χρησιμοποιήστε τις δεξιότητες κριτικής σκέψης σας. Αν έχετε ρίξει λεφτά για το show business του, ξανασκεφτείτε το. Ψυχαναλύστε τον Τζόουνς διεξοδικά. Σίγουρα γελάει μέχρι την τράπεζα.
Ο Τζόουνς θέλει τα χρήματά σας, τα οποία είναι τα «πολύτιμα» του. Και για να πάρει αυτά τα χρήματα, θα ανακατεύει πάντα λίγη αλήθεια σε ένα ποτάμι κατασκευασμένης, αρκετά δυνατή ώστε να σας αποσπά την προσοχή από το να εστιάσετε στο κύριο θέμα. Αυτό που συνήθως κάνει είναι ότι παίρνει συνέντευξη από έναν εξέχοντα πολιτικό και δημοσιογράφο όπως ο Ντόναλντ Τραμπ και ο Σέιμουρ Χερς για να τραβήξει την προσοχή του κόσμου.
Εάν είστε θαυμαστής του Τραμπ, τότε μάλλον θα απαντήσετε: «Λοιπόν, ο Τζόουνς τα πάει περίφημα». Εάν έχετε διαβάσει το πρόσφατο άρθρο του Hersh, «Στρατιωτές σε Στρατιωτικές», τότε πιθανότατα θα πείτε ότι ο Τζόουνς θέλει την πλήρη αλήθεια.
Ψευδής.
Το γεγονός είναι ότι αυτό που δεν σου λέει ο Τζόουνς πρέπει να είναι τρομακτικό. Αν σκοπεύετε να συνεχίσετε να παρακολουθείτε το κουκλοθέατρο του, κάντε περισσότερη έρευνα και κάντε του βαθύτερες ερωτήσεις. Εάν φυτεύετε για να τον στηρίξετε με τα χρήματά σας, τουλάχιστον σκεφτείτε πρώτα την οικογένειά σας. Οι θεατές σαν εσάς αξίζουν να μάθουν όλη την αλήθεια και ο Τζόουνς την κρύβει γιατί έτσι κάνει το διαφημιστικό του κόλπο.
Οι υποστηρικτές του Τζόουνς εργάζονται πάρα πολύ σκληρά για να πληρώσουν τους λογαριασμούς, να βάλουν φαγητό στο τραπέζι και να εξοικονομήσουν μερικά δολάρια για να τον υποστηρίξουν και τον Γουότσον και τον Σπένσερ.
[1] «Οι θάνατοι από την τρομοκρατία αυξήθηκαν κατά 4.500% από την αρχή του πολέμου κατά της τρομοκρατίας», MintPress News , 22 Δεκεμβρίου 2015.
[2] Ό.π.
[3] Robert Spencer, “Modern Man’s Fatal Conceit”, FrontPage Magazine , 28 Δεκεμβρίου 2015.
[4] Robert Spencer, The Complete Infidel’s Guide to ISIS (Ουάσιγκτον: Regnery Publishing, 2015), xxii.
[5] Norman Finkelstein, The Holocaust Industry: Reflections on the Exploitation of Jewish Suffering (Νέα Υόρκη: Verso, 2000) , 42.
[6] Για ανάλυση αυτού του βιβλίου, βλ. Norman Finkelstein και Ruth Bettina Burn, A Nation on Trial: The Goldhagen Thesis and Historical Truth (Νέα Υόρκη: Metropolitan Books, 1998).
[7] Pierre Vidal-Naquet, Assassins of Memory: Essays on the Denial of the Holocaust (Νέα Υόρκη: Columbia University Press, 1992), 15-17.
[8] Finkelstein, The Holocaust Industry , 70-71.
[9] Deborah Lipstadt, Denying the Holocaust: The Assault on Truth (Νέα Υόρκη: Penguin, 1994), 211.
[10] Steven Rosefielde , Red Holocaust (Νέα Υόρκη: Routledge, 2010), 40; για άλλες πηγές, βλέπε Robert Conquest, The Harvest of Sorrow: Soviet Collectivization and the Terror-Famine (Νέα Υόρκη: Oxford University Press, 1987); The Great Terror: A Reassessment (Νέα Υόρκη: Oxford University Press, 1990); Sheila Fitzpatrick, Everyday Stalinism: Ordinary Life in Extraordinary Times: Σοβιετική Ρωσία στη δεκαετία του 1930 (Νέα Υόρκη: Oxford University Press, 1999); Stalin’s Peasants: Resistance and Survival in the Russian Village after Collectivization (Νέα Υόρκη: Oxford University Press, 1994).
[11] Ρόουζφιλντ , Κόκκινο Ολοκαύτωμα , 50.
[12] Ό.π., 20.
[13] Ό.π., 44.
[14] Ό.π., 42.
[15] Ό.π., 46.
[16] Ό.π., 79-80. Για περαιτέρω μελέτες, βλέπε Otto J. Pohl, Ethnic Cleansing in the USSR, 1937-1949 (Westport: Greenwood Press, 1999).
[17] «Σώζοντας τον ορκισμένο εχθρό τους: Συγκλονιστικά πλάνα δείχνουν Ισραηλινούς καταδρομείς να διασώζουν τραυματίες από την εμπόλεμη ζώνη της Συρίας – αλλά ΓΙΑΤΙ διακινδυνεύουν τη ζωή τους για τους ισλαμιστές μαχητές;», Daily Mail , 8 Δεκεμβρίου 2015. Johnlee Varghese, «Έκθεση του ΟΗΕ: Το Ισραήλ σε τακτική επαφή με τους Σύρους αντάρτες συμπεριλαμβανομένου του ISIS», International Business Times , 7 Δεκεμβρίου 2014.
[18] Seymour M. Hersh, “Military to Military”, London Review of Books , Ιανουάριος 2016, Τόμ. 38, ΝΟ 1.
[19] Philip Giraldi, “Coalition of the Unwilling”, American Conservative , 22 Δεκεμβρίου 2015.
[20] Στήλη Lynch, “Αποκλειστικό: Το Ισραήλ τείνει να τραυματίσει Σύριους αντάρτες”, Foreign Policy , 11 Ιουνίου 2014; «Σύρος στο ισραηλινό νοσοκομείο: «Οι περισσότεροι μαχητές γνωρίζουν ότι θα λάβουν καλή φροντίδα εδώ», Jerusalem Post , 13 Σεπτεμβρίου 2013. «Σύροι αντάρτες που νοσηλεύονται στο ισραηλινό νοσοκομείο», Jewish Telegraphic Agency , 17 Φεβρουαρίου 2013. «Η νέα έκθεση του ΟΗΕ αποκαλύπτει τη συνεργασία μεταξύ του Ισραήλ και των Σύριων ανταρτών», Jerusalem Post , 7 Δεκεμβρίου 2014.
[21] Christa Case Bryant, «Ο ΟΗΕ αναφέρει την υποστήριξη του Ισραήλ στους αντάρτες της Συρίας», Christian Science Monitor , 7 Δεκεμβρίου 2014.
[22] Yaroslav Trofimov, «Η Αλ Κάιντα είναι μικρότερο κακό; Ο πόλεμος της Συρίας χωρίζει τις ΗΠΑ, το Ισραήλ», Wall Street Journal , 12 Μαρτίου 2015.
[23] Mona Alami, «Οι Σύριοι αντάρτες ορκίζονται πίστη στην Αλ Κάιντα», USA Today , 13 Ιουνίου 2013. βλέπε επίσης Liz Sly, «Συριακές αντάρτες που υποστηρίζονται από τις ΗΠΑ εξοντώνονται από μαχητές που συνδέονται με την Αλ Κάιντα», Washington Post , 2 Νοεμβρίου 2014. “Το ISIS και οι μέτριοι συριακοί αντάρτες απεργούν την ανακωχή … με τη βοήθεια της Αλ Κάιντα – αναφορές”, Ρωσία σήμερα , 13 Σεπτεμβρίου 2014.
[24] Βλέπε για παράδειγμα Avner Cohen, Israel and the Bomb (Νέα Υόρκη: Columbia University Press, 1998). The Worst-Kept Secret: Ισραηλινή συμφωνία με τη βόμβα (Νέα Υόρκη: Columbia University Press, 2010).
[25] Παρατίθεται στο Andrew Higgins, «How Israel Helped to Spawn Hamas», Wall Street Journal , 24 Ιανουαρίου 2009.
[26] Βλέπε για παράδειγμα Benny Morris, The Birth of the Palestinian Refugee Problem Revisited (Cambridge: Cambridge University Press, 2004), 210-250; Ami Pedahzur και Arie Perliger, Jewish Terrorism in Israel (Νέα Υόρκη: Columbia University Press, 2011); Zeev Sternhell, The Founding Myths of Israel (Princeton: Princeton University Press, 1998); Ilan Pappe, The Forgotten Palestinians: A History of the Palestinians in Israel (New Haven and London: Yale University Press, 2011).
[27] Αναφέρεται στο E. Michael Jones, Barren Metal: A History of Capitalism as the Conflict Between Labor and Surury (South Bend: Fidelity Press, 2014), 966.
[28] David Horowitz, “Why We Were in Iraq,” FrontPage Magazine , 21 Μαρτίου 2013
[29] David Lazarus, «Κόστος του πολέμου στο Ιράκ: 6 τρισεκατομμύρια δολάρια. Τι άλλο θα μπορούσε να είχε γίνει;», LA Times , 18 Μαρτίου 2013. «The $6 Trillion Wars», The Nation , 29 Μαρτίου 2013. Ο πόλεμος στο Ιράκ κόστισε στις ΗΠΑ περισσότερα από 2 τρισεκατομμύρια δολάρια, θα μπορούσε να αυξηθεί στα 6 τρισεκατομμύρια δολάρια, λέει η μελέτη του Ινστιτούτου Watson», Huffington Post , 14 Μαρτίου 2013.
[30] Βλ. Mark Kukis, Voices from Iraq: A People’s History, 2003-2009 (Νέα Υόρκη: Columbia University Press, 2011).
[31] Gregg Zoroya, «360.000 βετεράνοι μπορεί να έχουν εγκεφαλικές κακώσεις», USA Today , 5 Μαρτίου 2009.
[32] Andrew Bacevich, Breach of Trust: How Americans Failed their Soldiers and Their Country (Νέα Υόρκη: Metropolitan Books, 2013), 94, 105.
[33] Για περαιτέρω μελέτες σχετικά με αυτά τα ζητήματα, βλέπε Stephen M. Feldman, Please Don’t Wish Me a Merry Christmas: A Critical History of the Separation of Church and State (Νέα Υόρκη και Λονδίνο: New York University Press, 1997); Joshua Eli Plaut, A Kosher Christmas: ‘Tis the Season to be Jewish (New Brunswick: Rutgers University Press, 2012).
[34] Joshua Eli Plaut, A Kosher Christmas: ‘Tis the Season to Be Jewish (New Brunswick: Rutgers University Press, 2012), 3-4.
[35] Ό.π., 4.
[36] Ό.π., 6.
[37] Ό.π., 8.
[38] Benjamin Ginsberg, The Fatal Embrace: The Jews and the State (Σικάγο: University of Chicago Press, 1993), 2.
[39] Burt Prelutsky, «The Jewish Grinch who Stole Christmas», Worldnetdaily.com , 7 Δεκεμβρίου 2005.
[40] Inna Lazareva, «Εβραίος εξτρεμιστής ηγέτης λέει ότι τα Χριστούγεννα «δεν έχουν θέση» στους Αγίους Τόπους», Telegraph , 22 Δεκεμβρίου 2015.
[41] Ibid; βλέπε επίσης Sharon Pulwer, «Ηγέτης των Εβραίων Εξτρεμιστών: Οι Χριστιανοί είναι «Βαμπίρ που ρουφούν το αίμα» που πρέπει να εκδιωχθούν από το Ισραήλ», Haaretz , 22 Δεκεμβρίου 2015.
[42] Lazareva, «Ο Εβραίος εξτρεμιστής ηγέτης λέει ότι τα Χριστούγεννα «δεν έχουν θέση» στους Αγίους Τόπους», Telegraph , 22 Δεκεμβρίου 2015.
[43] Amiram Barkat, «Οι Χριστιανοί στην Ιερουσαλήμ θέλουν οι Εβραίοι να σταματήσουν να φτύνουν επάνω τους», Haaretz , 12 Οκτωβρίου 2004. Larry Derfner, «Στόματα γεμάτα μίσος», Jerusalem Post , 26 Νοεμβρίου 2009. Nir Hasson, «Ανώτερος Καθολικός Κληρικός: «Εάν οι Εβραίοι θέλουν σεβασμό, πρέπει να σέβονται τους άλλους», Haaretz , 7 Σεπτεμβρίου 2012.
[44] Βλ. Ruth Langer, Cursing the Christians?: A History of the Birkat HaMinim (Νέα Υόρκη: Oxford University Press, 2012); Rodney Stark, The Rise of Christianity: A Sociologist Reconsiders History (Princeton: Princeton University Press, 1996), 50-51; Peter Schäfer, Jesus in the Talmud (Princeton: Princeton University Press, 2007).
