Πάμε Γιάννη... πριν αρχίσω τα γαλλικά μου... (βίντεο)
Σήμερα, είμαι βαθύτατα συγκινημένη…
… θα μου επιτρέψετε να … κλάψω από χαρά… πάντα κλαίω μ’ αυτό το τραγούδι…
Εγώ Γιάννη μου, στα χρόνια της νιότης μου, αλλιώς τα έμαθα τα πράγματα…
Ένας άντρας και μια γυναίκα, γνωρίζονται ερωτεύονται και φτάνουν εις γάμου κοινωνίαν…
Αυτός της προσφέρει το δαχτυλίδι των αρραβώνων…
Αυτή δέχεται…
… και … ξεκινούν οι ετοιμασίες του γάμου…
… πολύ κουραστικές Γιάννη μου αλλά οφείλω να ομολογήσω, πως είναι και πολύ ευχάριστες…
… κι οι βέρες απλές, λιτές, 14ων καρατίων… για ν’ αντέχουν για μια ζωή…
Κι ύστερα Γιάννη μου, έρχονται τα στέφανα…
… αυτά που θα ευλογηθούν πάνω στο Ευαγγέλιο…
Διαλέγουμε και τα προσκλητήρια…
… και ρομαντικά…
… το νυφικό και το γαμπριάτικο…
… η εκκλησία και το στόλισμά της… τι υπέροχα τα μικρά ξωκκλήσια…
… οι μπομπονιέρες…
Υπέροχο γεγονός κι από τα πιο σημαντικά στη ζωή των ανθρώπων…
Τον χρειαζόμουν αυτό τον πρόλογο Γιάννη μου, γιατί έπρεπε να πάρω μια δόση αισιοδοξίας και φυσικής εξέλιξης, πριν μπω στο άλλο…
… το άλλο, ντε… το μη φυσικό…
… είδες τι κομψά το γράφω, Γιάννη μου…;;;
Κι αυτό το … αφύσικο, πως να στο περιγράψω, Γιάννη μου;;;
Βλέπεις είμαι της παλιάς φουρνιάς… παραδοσιακή…και κλωτσάω σαν γαϊδούρι, στα … αφύσικα…
Κι έφτασα στα νεώριμά μου, και βλέπω να κυριαρχεί η παράνοια…
Λίγο το ‘χεις ένα τέτοιο γεγονός, Γιάννη μου;;;
Τα… “παιντιά” παντρεύονται…
Τώρα μην με ρωτήσεις αν παντρεύονται ή αν νυμφεύονται, ή αν παντρευονυμφεύονται, γιατί εδώ στα χείλη μου το έχω το… γαλλικό… Ποιός είναι η νύφη, και ποιός ο γαμπρός;;;
Ποιά είναι η πέρδικα και ποιός ο αετός;; Μπέρδεμα κι αυτό…
Να τους αφιερώσουμε τραγούδι, Γιάννη μου;;;
“Ο έρωτας γεννήθηκε για δυο, ο τρίτος φέρνει πάντα χωρισμό…”…
Όχι αυτό δεν ταιριάζει…
Να ευχηθούμε στα παιντιά, βίον… κάτσε να δεις πως το έγραψε ο Ηλίας…: “ΕΥΧΟΜΕΘΑ ΟΛΟΨΥΧΑ ΒΙΟΝ (STRAP ON) ΣΠΑΡΤΟΝ.”
Δεν το κατάλαβα, αλλά δεν πειράζει…
Το λοιπούνου…
Σήμερα γάμος γίνεται σ’ ωραίο περιβόλι… όπως στον παλιό καλό φυσιολογικό καιρό… κι ας αφιερώσουμε το υπέροχο τραγούδι σου που με κάνει να κλαίω κάθε φορά που θα το ακούσω, σε κάθε φυσιολογικό ζευγάρι… να… σαν τον Ανδρέα και την Αγγελική που σήμερα θα δώσουν όρκους αιώνιας αγάπης και τους εύχομαι να είναι αγαπημένοι μέχρι τα βαθιά τους γεράματα…
Πάμε Γιάννη… πριν αρχίσω τα γαλλικά μου…
Καλλιόπη Σουφλή
Μοίρασέ το:
Ετικέτες: ΑΤΤΙΚΑ ΝΕΑ, ΚΑΛΛΙΟΠΗ ΣΟΥΦΛΗ ΡΕΠΟΡΤΑΖ, ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΚΑΣΣΕΛΑΚΗΣ
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο. Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
- Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
- Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
- Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
- Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
- Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.
μπλιαχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ