Περισσότερα από 1.000 παιδιά κακοποιήθηκαν από συμμορίες στο Τέλφορντ κατά τη διάρκεια δεκαετιών αποτυχιών από την αστυνομία και τις αρχές.
Μια ανεξάρτητη έρευνα διαπίστωσε ότι ο βιασμός, η σεξουαλική κακοποίηση, η πλύση εγκεφάλου, η χρήση ναρκωτικών και άλλα εγκλήματα είχαν «ανθίσει ανεξέλεγκτα» από τη δεκαετία του 1970.
Παρόμοια ευρήματα εκδόθηκαν μετά την έκθεση του 2014 σχετικά με τη δραστηριότητα των συμμοριών στο Rotherham και τις έρευνες σε άλλες πόλεις, και η έκθεση Telford ανέφερε ότι η σεξουαλική εκμετάλλευση παιδιών «υπάρχει ακόμα σήμερα και είναι διαδεδομένη σε ολόκληρη τη χώρα».
Ο Tom Crowther QC, πρόεδρος της έρευνας, είπε ότι «προφανείς ενδείξεις» εκμετάλλευσης, όπως οι εφηβικές εγκυμοσύνες και οι εξαφανίσεις, αγνοήθηκαν, καθώς τα παιδιά χαρακτηρίστηκαν ως πόρνες ή κατηγορήθηκαν για τον «τρόπο ζωής» τους και οι δράστες αφέθηκαν ελεύθεροι.
«Η εκμετάλλευση δεν διερευνήθηκε λόγω νευρικότητας για τη φυλή», επειδή οι δράστες αναφέρθηκαν κυρίως ως Ασιάτες άνδρες, κατέληξε.
«Οι δάσκαλοι και οι εργαζόμενοι σε νέους αποθαρρύνθηκαν να αναφέρουν σεξουαλική εκμετάλλευση παιδιών (CSE). Οι παραβάτες αποθαρρύνθηκαν και η εκμετάλλευση συνεχίστηκε για χρόνια χωρίς συντονισμένη απάντηση».
Η έρευνα διαπίστωσε ότι ακόμη και μετά την έναρξη επιχείρησης της Αστυνομίας της Δυτικής Μερκίας το 2009 και οδήγησε σε πολλές διώξεις, η δύναμη και το τοπικό συμβούλιο «μείωσαν τις εξειδικευμένες ομάδες τους CSE στο εικονικό μηδέν – για να εξοικονομήσουν χρήματα».
Τουλάχιστον ένα θύμα συμμοριών καλλωπισμού στο Τέλφορντ, η 16χρονη Λούσι Λόου, η οποία ήταν έγκυος, δολοφονήθηκε και ο θάνατός της χρησιμοποιήθηκε στη συνέχεια ως απειλή για να κρατήσουν τα άλλα θύματα ήσυχα.
Δολοφονήθηκε μαζί με τη μητέρα και την αδερφή της από τον κακοποιό της Azhar Ali Mehmood, 26 ετών τότε, που έβαλε φωτιά στο σπίτι τους το 2000.
Η Lucy απέκτησε το πρώτο παιδί του Mehmood όταν ήταν 14 ετών και είχε κακοποιηθεί από αυτόν από την ηλικία των 12, αλλά δεν κατηγορήθηκε για σεξουαλικά αδικήματα.
Σύγχρονες αναφορές των μέσων ενημέρωσης αποκαλούσαν τη Lucy «φίλη» του και έκαναν λόγο για «θυελλώδη σχέση».
Ένα άλλο θύμα, η 13χρονη Becky Watson, σκοτώθηκε το 2002 σε ένα ανεξήγητο τροχαίο ατύχημα.
Ο κ. Κρόουδερ είπε ότι οι αποτυχίες της αστυνομίας, του συμβουλίου και άλλων αρχών επέτρεψαν την «τρομερή ταλαιπωρία γενεών παιδιών», τα οποία αντιμετωπίζονταν ως «σεξουαλικά εμπορεύματα», είτε διακινήθηκαν για σεξ είτε πωλήθηκαν για κέρδος από τους κακοποιούς τους.
Και πρόσθεσε: «Αμέτρητα παιδιά υπέστησαν σεξουαλική επίθεση και βιασμό. Ταπεινώθηκαν και εξευτελίστηκαν σκόπιμα. Μοιράστηκαν και διακινήθηκαν. Δέχθηκαν βία και οι οικογένειές τους απειλήθηκαν. Ζούσαν μέσα στο φόβο και οι ζωές τους άλλαξαν για πάντα».
Ο κ. Crowther είπε ότι θα ήταν «εντελώς λάθος και αναμφίβολα ρατσιστικό, να εξισωθεί η συμμετοχή σε μια συγκεκριμένη φυλετική ομάδα με την τάση για διάπραξη CSE», και ότι υπήρξαν δράστες από διαφορετικές φυλές, εθνικότητες και υπόβαθρο.
«Ένα μεγάλο ποσοστό αυτών των υποθέσεων αφορούσε δράστες που περιγράφηκαν από θύματα/επιζώντες και άλλους ως Ασιάτες ή, συχνά, Πακιστανούς», πρόσθεσε.
«Τα στοιχεία δείχνουν ξεκάθαρα ότι η πλειονότητα των υπόπτων στο ΧΑΚ στο Τέλφορντ ήταν άνδρες με καταγωγή από τη νότια Ασία».
Η έκθεση ανέφερε ότι υπήρξαν «φυλετικές εντάσεις» για πολλά ζητήματα στην τοπική κοινότητα, τις οποίες η αστυνομία και το συμβούλιο δεν ήθελαν να «κλιμακώσουν».
Η έρευνα διήρκεσε τρία χρόνια και κάλυψε την κακοποίηση που χρονολογείται από το 1989, αν και αποκάλυψε λογαριασμούς θυμάτων που είχαν στοχοποιηθεί στη δεκαετία του 1970.
Επενδυτές λέγονται,όχι συμμορίες.Ας είμεθα πολιτικώς ορθοί.