ΠΛΑΤΩΝΙΣΜΟΣ και ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΣ Η αναπόφευκτη σύγκρουση. Άρθρο του Δημήτρη Μιχαλόπουλου
Προβάλλοντας η Ντάρυα Ντούγκινα το πρότυπο της Πλατωνικής Πολιτείας εισηγείται την εξάλειψη του «Νόμου της Αγοράς» και την αντικατάστασή του από μια θεσμικώς κατοχυρωμένη Αξιοκρατία. Η ανάγκη πραγμάτωσης και κατίσχυσης της άποψης αυτής είναι πια οδυνηρώς αισθητή – ιδίως στη χώρα μας.
Τη θυμάστε την Ντάρυα Ντούγκινα; Ήταν η κόρη του Αλέξανδρου Ντούγκιν, φιλόσοφου κορυφαίου της τωρινής Ρωσίας, που ανεξήγητα δολοφονήθηκε τον Αύγουστο του 2022, σε ηλικία μόλις 30 ετών.
Τεράστιος παραμένει ο αντίκτυπος του εγκλήματος! Και αυτό, επειδή η Ντάρυα υπήρξε χαρακτηριστική περίπτωση «μαθητή που ξεπέρασε τον Δάσκαλό του».
Φυσικά, Δάσκαλός της ήτανε ο πατέρας της∙ η ίδια όμως, με σκέψη λεπτολόγα αλλά εξαιρετικά διαυγή, χαρακτηριστική των ιδιαίτερα πνευματικά προικισμένων γυναικών, επεξεργάστηκε και διατύπωσε τις βασικές αρχές του Ντούγκιν έτσι, ώστε αυτές να εξελιχθούν σε «πλέγμα ιδεολογικής οριοθέτησης», μέσω του οποίου γιγαντώνεται η πάλη ενάντια στον Τωρινό Κόσμο.
Αυτά πρόλαβε να τα εξηγήσει η Ντάρυα σε συνεντεύξεις που παραχώρησε κυρίως σε γαλλικά περιοδικά.
Αξίζει λοιπόν, ιδίως σήμερα, να τις θυμηθούμε, επειδή ακριβώς αυτές εγκυμονούν τη λύση του δράματος που σήμερα βιώνουμε. Και προκειμένου να γίνουμε σαφέστεροι, ας αρχίσουμε με την κομβικής σημασίας επισήμανση της αδικοχαμένης κοπέλλας:
Είναι πολύ δύσκολο το να παλέψει κανείς ενάντια στον Σύγχρονο Κόσμο. Η διαβίωση, όμως, μέσα σε αυτόν έχει πια γίνει τελείως ανυπόφορη.
Γιατί; Επειδή το Σύμπαν, είτε ιδεαλιστικώς ή υλιστικώς το αντιλαμβάνεται κανείς, διέπεται από ιεραρχία, η οποία βασίζεται αποκλειστικώς στην ποιοτική υπεροχή. Η ιεραρχία αυτή, άλλωστε, αντικατοπτρίζεται μέσα στην ψυχή του ανθρώπου, με αποτέλεσμα τον αγώνα για την οριστική κατίσχυση των ευγενέστερων πτυχών της ύπαρξής μας και τελικώς τη «θέωση» :
Ἢν δ’ἀπολείψας σῶμα ἐς αἰθέρ’ἐλεύθερον ἔλθῃς,
ἔσσεαι ἀθάνατος, θεὸς ἄμβροτος, οὐκέτι θνητός.
(Εάν, αφήνοντας στη γη το σώμα σου, έλθεις στον ελεύθερο αιθέρα,θα είσαι αθάνατος, θεός άφθαρτος και όχι πια θνητός.)
Αυτά μάς είπε πριν από χιλιάδες χρόνια ο Πυθαγόρας. Και η απώτερη αιτία αυτής της προτροπής του για την κάθαρσή μας εντοπίζεται ακόμη και στους Ψαλμούς (81: 6) της Παλαιάς Διαθήκης:
Θεοί ἐστε καὶ υἱοὶ Ὑψίστου πάντες.
Ο Πατέρες της μεγάλης Βορειαμερικανικής Συμπολιτείας τα είχαν υπόψη τους αυτά. Να γιατί στο Καπιτώλιο, στο πασίγνωστο καλλιτέχνημα του Κωνσταντίνου Μπρουμίδη απεικονίζεται η θέωση του Γεωργίου Ουάσιγκτων, πρώτου Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών. Οι διάδοχοι, όμως, των ἐν λόγῳ Πατέρων έσπευσαν να «κλειδαμπαρώσουν» τα πυθαγόρεια παραγγέλματα στο «Χρονοντούλαπο της Λήθης». Και επεκτείνοντας όσο μπορούσαν τον «Νόμο της Αγοράς» αντικατέστησαν το αρχαιοελληνικό πρότυπο του ἐν θεώσει ανθρώπου με εκείνο του – πανέξυπνα!- επινοημένου από την Ντίσνεϋ Σκρουτζ Μακ Ντακ.
Αυτός ο τελευταίος ήδη δίνει τον τόνο και στις κοινωνίες της Γηραιάς Ηπείρου. Η προσπάθεια «οικονομικής αξιοποίησης», δηλαδή της εξαντλητικής εκμετάλλευσης παντὸς τοῦ νοητοῦ έχει επιφέρει τον βάναυσο εξοβελισμό κάθε μορφής αγώνα για ψυχική βελτίωση και αναβάθμιση των ανθρώπων. Η αριθμητική υπεροχή έχει ολοκληρωτικά παραγκωνίσει την έννοια της νοητικής ανωτερότητας. Επιπλέον, την – κατά το δυνατόν, έστω – εύρυθμη κοινωνία των ανθρώπων έχει καθοριστικώς υπερκαλύψει ένας δυσώδης βούρκος όπου επιπλέουν τα σπαράγματα ενός άκρατου και χυδαίου εγωτισμού.
Όπως εύστοχα, άλλωστε, επισήμανε η Ντάρυα Ντούγκινα, η κατάσταση αυτή έχει γίνει το κύριο γνώρισμα αυτού που παραδοσιακώς καλείται «Ατλαντικός Κόσμος», τον οποίο συναποτελούν οι αγγλόφωνοι «Λαοί της Θάλασσας» με τα οιονεί προγεφυρώματά τους στη Γηραιά μας Ήπειρο. Ο Κόσμος αυτός, κατά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο, απέκτησε και συμβατική μορφή, δηλαδή το περίφημο ΝΑΤΟ (North Atlantic Treaty Association= Συνασπισμός του Βορειοατλαντικού Συμφώνου). Το ΝΑΤΟ ανέλαβε κατά το πρώτο μισό της δεκαετίας του 1940 ρόλο «απελευθερωτή» των Ευρωπαίων από την κατοχή και καταδυνάστευση που τούς είχε βιαίως επιβληθεί από το Γ΄ Ράιχ των Γερμανών. Στη συνέχεια, όχι απλώς επιβίωσε, μα κραταιώθηκε, διότι η ύπαρξή του θεωρήθηκε ως «ασπίδα» ενάντια στην επέκταση της τυραννίας του «Υπαρκτού Σοσιαλισμού» που η Σοβιετική Ένωση επαγγελλόταν. Σήμερα όμως; Ποιον λόγο εξυπηρετεί η διατήρησή του; Από τι μας προστατεύει και σώζει η ἐν λόγῳ «ασπίδα»;
Στη δική μας Πατρίδα, η θαλάσσια ισχύς παραδοσιακώς περιβάλλεται από μεγάλο γόητρο. Μέγα γὰρ τὸ τῆς θαλάττης κράτος… μας είπε ο Θουκυδίδης – και αυτό είναι ἐν μέρει σωστό. Σπανίως όμως δεν στέργουμε να θυμηθούμε ότι η Αθηναϊκή Δημοκρατία, μεγάλη ναυτική Δύναμη των Αρχαίων Χρόνων, τελικώς εξελίχθηκε σε φορέα καταπίεσης των Πανελλήνων και τελικώς ηττήθηκε από τη Σπάρτη, Κράτος με ναυτικό ουσιαστικώς ασήμαντο. Ο Μέγας Αλέξανδρος, επιπλέον, δεν έγινε κοσμοκράτορας χάρη στον στόλο του αλλά μέσω του κατὰ γῆν στρατεύματός του. Οι Ρωμαίοι εξάλλου δεν ήτανε λαός ναυτικός∙ κατά συνέπεια, απέκτησαν μια περιορισμένη κατὰ θάλασσαν ισχύ, απλώς προσδίδοντας στις ναυμαχίες τρόπο διεξαγωγής πεζομαχίας. Η Μεγάλη Αρμάδα των Ισπανών καταστράφηκε κατά τρόπο περίπου γελοίο. Οι Αμερικανοί, παρά τον έλεγχο που είχαν επιβάλει στις θάλασσες, ηττήθηκαν στο Βιετνάμ. Και ως προς τα καθ’ἡμᾶς, ναι μεν κατά την Επανάσταση του 1821 ο υπό τον Ανδρέα Μιαούλη στόλος μας ποτέ δεν ηττήθηκε, αλλά παράλληλα δεν μπόρεσε να αποτρέψει την εισβολή των υπό των Ιμπραήμ πασά της Αιγύπτου οθωμανικών στρατευμάτων στην Πελοπόννησο και τη συνακόλουθη δήωση αυτής της τελευταίας…
Στην πραγματικότητα, η ναυτική ισχύς έχει ουσιαστική σημασία, μόνο στην περίπτωση κατά την οποία η χώρα που τη διαθέτει είναι νησιωτική. Και το σχετικό δόγμα έχει προ πολλού διατυπωθεί από τους ιθύνοντες της Μεγάλης Βρεταννίας: «Κερδίζει τον πόλεμο αυτός που ελέγχει τις θαλάσσιες συγκοινωνίες». Σωστό! Μα για να γίνει αυτό, πρέπει ο εχθρός εκείνου «ελέγχει τις θαλάσσιες συγκοινωνίες» να είναι απομονωμένος και να μη διαθέτει τις απαραίτητες για την επιβίωση και κατίσχυσή του πρώτες ύλες.
* * *
Όλα αυτά πρέπει να ληφθούν δραστικώς υπόψη, προκειμένου να κατανοηθεί ο κόσμος που σήμερα αναδύεται. Ενάντια στην παραδοσιακή Θαλασσοκρατία των αγγλόφωνων λαών και των συμμάχων τους, οι Ρώσοι αντιτάσσουν την Τελλουροκρατία, δηλαδή την κατοχή γεωγραφικών εκτάσεων, το υπέδαφος των οποίων είναι πλούσιο σε μεταλλεύματα και γενικώς πρώτες ύλες. Τον όρο τον καθιέρωσε και προέβαλε ο Αλέξανδρος Ντούγκιν, μα άλλοι υπήρξαν οι εμπνευστές του. Θυμάστε τον Κάρολο ντε Γκωλ και την – τόσο ελπιδοφόρα! – συνεννόησή του με τον καγκελλάριο της Δυτικής Γερμανίας, Κόνραντ Αντενάουερ; Ο Γάλλος ηγέτης δυσπιστούσε βαθύτατα προς τους Αμερικανούς και δεν ήθελε τους Άγγλους στην Κοινή Αγορά. Ευλόγως λοιπόν στράφηκε προς τους Γερμανούς, έτεινε «χέρι φιλίας» προς τους λαούς της Ανατολικής Ευρώπης και προσπάθησε να συνεννοηθεί με τους Ρώσους (τότε «Σοβιετικούς»). Η Ευρασία, πυρήνα της οποίας αποτελεί η Ρωσία και οιονεί προέκτασή της η Γερμανία, ήδη αχνοφαινόταν στο παγκόσμιο προσκήνιο. Η δρομολογημένη όμως από τη φοιτητική εξέγερση του Μαΐου 1968 στο Παρίσι πτώση του Ντε Γκωλ επέφερε το πάγωμα κάθε προσπάθειας για την αποκρυστάλλωση και παγίωση της ύπαρξης αυτού του «Νέου Κόσμου». Σήμερα βέβαια η Μεγάλη Βρεταννία έχει βγει από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ παράλληλα οι Ανατολικοευρωπαίοι με σύντονους ρυθμούς εντάσσονται σε αυτήν. Αλλά αυτά είναι μόνο «για τα μάτια»: Το πνεύμα που διέπει την τωρινή Ευρώπη είναι εκείνο του Φιλελευθερισμού που εδράζεται στους «Νόμους της Αγοράς». Τι θέλει η Αγορά; Οτιδήποτε τής επιβάλλουν να θέλει οι μεγαλοκεφαλαιούχοι! Και ο μέσος άνθρωπος, επιχειρώντας να προσδώσει γόητρο στην ύπαρξή του, σπεύδει να «εναρμονιστεί» με τις «αγοραίες απαιτήσεις», βαθμιαίως και ασυνειδήτως απογυμνώνοντας τον εαυτό του από κάθε νοητική ικανότητα και ψυχική αρετή. Το αποτέλεσμα εμείς οι Έλληνες το βιώνουμε «εδώ και τώρα»: Αποσάθρωση της Παιδείας, αχαλίνωτη διαφθορά, άκρατη οικογενειοκρατία, προκλητική ατιμωρησία, ραγδαία εξαθλίωση της μεγάλης πλειοψηφίας του πληθυσμού…
* * *
Τί δέον γενέσθαι; Η απάντηση της Ντάρυα Ντούγκινα υπήρξε κατηγορηματική και βραχύτατη. «Ανασυγκρότηση του Κράτους βάσει των αρχών του Πλάτωνος».
Πράγματι, ο μέγας Φιλόσοφος, που είχε βιώσει την Αθηναϊκή Δημοκρατία και ἐκ βαθέων την απεχθανόταν, μας πρότεινε στην «Πολιτεία» του τη δημιουργία κοινωνίας βασισμένης σε σαφή, αξιοκρατική διαστρωμάτωση. «Οι άνθρωποι δεν είναι ίσοι μεταξύ τους!» είχε διακηρύξει ο συγκεκριμένος μαθητής του Σωκράτους. Κατά συνέπεια, μια δίκαιη κοινωνία πρέπει να συναποτελείται από τάξεις ατόμων που θα είναι σαφώς διαχωρισμένες μεταξύ τους και συνακολούθως αρμονικώς θα συνεργάζονται. Και οι ἐν προκειμένῳ κύριες κοινωνικές τάξεις είναι δύο, η των Φυλάκων και εκείνη των Παραγωγών.
Πώς θα επιτελείται η σε αυτές ένταξη των ατόμων; Αξιοκρατικώς! Και η αξία του κάθε ατόμου θα εξακριβώνεται στο πλαίσιο ενός πατερναλιστικώς αυστηρού και σταθερού εκπαιδευτικού συστήματος, μέσω του οποίου θα καλλιεργείται και η νόηση και η ψυχή μα και το σώμα:
Νοῦς ὑγιὴς ἐν σώματι ὑγιῇ!
Οι παραγωγοί θα ασχολούνται με τη δημιουργία των αναγκαίων για την επιβίωση και ανέλιξη του Κράτους. Και για να αποφευχθεί το προηγούμενο της Αθηναϊκής Δημοκρατίας, όπου «συχνά μιλούσαν σοφοί, αλλά τις αποφάσεις πάντοτε τις έπαιρναν οι ανόητοι», ο Πλάτων θέσπισε την αρχή:
Τὰ ἑαυτοῦ πράττειν καὶ μὴ πολυπραγμονεῖν!
Συνεπώς, δικαίωμα λόγου (ψήφου όπως σήμερα λέμε) θα έχουν μόνο οι Φύλακες, δηλαδἠ οι προηγουμένως «καλοί μαθητές» της όλης εκπαιδευτικής διαδικασίας, από τους οποίους, μάλιστα, θα αναδεικνύονται οι εκάστοτε Άρχοντες. Αυτοί πρέπει να είναι όχι μόνο αποδεδειγμένως σοφοί αλλά και μάλλον προχωρημένοι στην ηλικία.
Ο Πλάτων βέβαια, προκειμένου τελείως να ξερριζώσει τόσο την οικογενειοκρατία όσο και την απληστία που η πρώτη αφεύκτως συνεπάγεται, έφτασε στο σημείο να προτείνει την κατάργηση του οικογενειακού θεσμού και την ολοκληρωτική ακτημοσύνη των Φυλάκων. Αυτές οι δύο οιονεί προτροπές του υπήρξαν, κατά πάσα πιθανότητα, και η αιτία της ρήξης του με τη Χριστιανική Εκκλησία, από την όλη ιδεολογία της οποίας πολύ λίγα, στην ουσία, τον χώριζαν.
Όπως και να είναι, προβάλλοντας η Ντάρυα Ντούγκινα το πρότυπο της Πλατωνικής Πολιτείας εισηγείται την εξάλειψη του «Νόμου της Αγοράς» και την αντικατάστασή του από μια θεσμικώς κατοχυρωμένη Αξιοκρατία. Η ανάγκη πραγμάτωσης και κατίσχυσης της άποψης αυτής είναι πια οδυνηρώς αισθητή – ιδίως στη χώρα μας.
Δυστυχώς, η κοπέλλα αυτή χάθηκε νωρίς, πολύ νωρίς. Λίγο πριν από τον θάνατό της όμως, ο πατέρας της, σχολιάζοντας τον λόγο της, είχε διακηρύξει ότι με βασικό κίνητρο τη σκέψη του Πλάτωνος, η Ρωσία πρέπει να γίνει η διαχρονικώς νοητή «Ελλάδα του Βορρά». Μήπως, εὐκαιρίας δοθείσης, πρέπει και η δική μας Πατρίδα να ξαναγίνει η «Ελλάδα του Νότου»;
Μοίρασέ το:
Ετικέτες: ΑΛΕΞΑΝΤΡ ΝΤΟΥΓΚΙΝ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ, ΠΛΑΤΩΝΙΣΜΟΣ, ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΣ
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο. Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
- Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
- Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
- Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
- Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
- Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΜΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ Ο ΠΛΑΤΩΝ ΝΑ ΠΡΟΤΕΙΝΕ ΣΥΣΤΗΜΑ ΟΠΟΥ ΚΑΠΟΙΟΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΑΝΩΤΕΡΟΙ ΑΠΟ ΑΛΛΟΥΣ, ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΝΑΙ ΤΙ; ΠΙΟ ΔΙΑΒΑΣΜΕΝΟΙ; ΜΑ, ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΙ ΟΛΩΝ. ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟ ΟΤΙ ΑΠΟ ΤΑ ΓΝΗΣΙΑ ΑΡΧΑΙΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΓΛΥΤΩΣΕΙ ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ. ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΓΡΑΦΑΝ ΜΕ ΚΕΦΑΛΑΙΑ, ΟΛΑ ΟΣΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΒΙΒΛΙΑ ΜΕ “ΠΕΖΑ” ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΪΟΝ ΚΟΠΤΟΡΑΠΤΙΚΗΣ. Η “ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΤΗΣ ΠΝΥΚΟΣ” ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ ΤΟΥ ΦΤΩΧΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ. ΑΚΟΜΗ ΚΙ Ο ΠΙΟ ΑΔΑΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΗΣ ΨΗΦΟΥ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΓΙΝΕΤΑΙ, ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ, ΣΩΣΤΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ.
Δεν νομίζω ότι αρμόζει ούτε καν απόπειρα απάντησης…
ΜΗ ΜΟΥ ΠΕΙΣ…
ΌΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΣΥΝΟΨΙΖΕΙ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ Ο ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΣ Γ. ΓΕΩΡΓΑΛΑΣ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ “Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΝ ΑΡΙΣΤΩΝ”!…
https://logxi.com/product/i-dimokratia-ton-ariston/
ΕΓΩ ΘΑ ΠΩ ΠΟΛΥ ΑΠΛΑ ΠΩΣ Η ΛΥΣΗ ΣΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΕΝΟΣ ΚΡΑΤΟΥΣ
ΕΙΝΑΙ Η ΧΡΥΣΗ ΤΟΜΗ ΜΕΤΑΞΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ!…
ΟΥΤΕ ΝΑ ΚΑΤΕΧΟΥΝ ΌΛΟΝ ΤΟΝ ΠΛΟΥΤΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ ΓΙΓΑΝΤΕΣ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ
ΟΥΤΕ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ-ΔΥΝΑΣΤΗΣ ΝΑ ΈΧΕΙ ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ!…
ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΑΠΛΩΣ ΘΕΣΜΟΘΕΤΗΜΕΝΑ
ΌΡΙΑ ΣΤΟΝ ΠΛΟΥΤΟ-ΚΑΙ ΌΡΙΑ ΣΤΗΝ ΦΤΩΧΕΙΑ
ΌΠΩΣ ΚΑΙ ΌΡΙΑ-ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΣΤΟ ΠΟΙΟΙ ΈΧΟΥΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΨΗΦΟΥ ΚΑΙ ΕΚΛΟΓΗΣ(ΌΧΙ Ο ΚΑΘΕ ΚΟΥΤΣΟΣ-ΣΤΡΑΒΟΣ-ΑΝΙΔΕΟΣ-ΆΣΧΕΤΟΣ-ΑΝΗΘΙΚΟΣ ΚΤΛ)!…
ΌΣΟΙ ΠΙΑΝΟΥΝ ΜΟΝΙΜΩΣ ΤΑ ΆΚΡΑ-ΜΕ ΚΟΙΤΑΝ ΜΕ ΓΟΥΡΛΩΜΕΝΑ ΜΑΤΙΑ!…
Ο Γεωργαλάς πράγματι τα έχει πει αυτά – όπως και έχει προτείνει τον «Ορθοδοξίας αποϊουδαϊσμό». Τα είπε όμως, αφότου έχασε την εξουσία…
Εγώ λεω όσοι χρωστάνε να μην ψηφίζουν γιατί είναι εύκολο να εκβιαστουν
ΝΤΟΥΓΚ—ΙΝ???????
ΠΟΥΤ—-ΙΝ??????
Καλλιόπη, δεν συνεχίζω το ποιος έδωσε εντολή δολοφονίας της Ντάρια, επειδή ήδη σού εξήγησα το γιατί: Μήπως πάμε κι εμείς πριν την ώρα μας!
Όθεν το παίζω κι εγώ “ευσεβής, ευλαβής ελληνοορθόδοξος αριστεροχριστιανιστής” και θαρραλέως σου δηλώνω: “Δεν γνωρίζω… και πού να ξέρω. Κι εγώ υπάλληλος είμαι!”
χαχαχαχαχαχα… φοβούνται μωρέ τα παλληκάρια;;;
Βρε Καλλιόπη, εάν είχε δίκιο ο Λιβάνιος ότι στη Macron της Σαμάρειας βρέθηκε η σορός του Χριστού, τότε η Ανάσταση πρέπει να νοηθεί ΠΛΑΤΩΝΙΚΩΣ (=πνεύμα, αστρικό σώμα), άρα τα της σωματικής Ανάστασης επινοήθηκαν για χάρη των Ιουδαίων που ΔΕΝ πιστεύουν στην αθανασία της ψυχής. Για αυτό και στο Παρίσι έγινε ό,τι έγινε κατά τη λήξη των Ολυμπιακών αγώνων.
Το οποίον: Η Ντάρια, αποκαλύπτοντας ότι ο Μακρόν είναι πρόσωπο κομβικής σημασίας και ότι πίσω του είναι οι Ρότσιλντ, έθετε θέμα και Γαλλίας και Ρότσιλντ/Ιουδαίων αλλά και Χριστιανισμού. Για αυτό η κοπέλλα επέμενε στον Πλατωνισμό…
Κύττα, θα προσπαθήσω να σού απαντήσω βάσει όσων ξέρω με βεβαιότητα – πλαισιωμένων με αυτά που ψυχανεμίζομαι.
Λοιπόν, πρώτον και κύριον: Η Ντάρια, σαν γυναίκα (άρα περιστασιακώς πιο γενναία από άντρες), τα έλεγε πολύ πιο χοντρά από τον πατέρα της. Ο Ντούγκιν, τον οποίο έχω γνωρίσει προσωπικά, είναι γενικώς φοβισμένος. [Αυτά με βεβαιότητα.]
Δύο: Η Ντάρια είχε ξεμπροστιάσει τον Μακρόν. Υποψιάζομαι πως αυτό το ξεμπρόστιασμα υπήρξε η “κρίσιμη καμπή”. Το θέμα του Μακρόν έχει τεράστια σημασία, διότι Μacron λεγόταν το μέρος της Σαμάρειας όπου κατά τον Ιουλιανό και τον Λιβάνιο βρέθηκε η σορός του Ιησού.
Η συνέχεια στο επόμενο…
Τι θα πει … η συνέχεια στο επόμενο;;; πότε θα είναι το επόμενο;;;
Βάλε το σχόλιό σου ολόκληρο, χριστιανέ μου…
Βρε Καλλιόπη, εάν είχε δίκιο ο Λιβάνιος ότι στη Macron της Σαμάρειας βρέθηκε η σορός του Χριστού, τότε η Ανάσταση πρέπει να νοηθεί ΠΛΑΤΩΝΙΚΩΣ (=πνεύμα, αστρικό σώμα), άρα τα της σωματικής Ανάστασης επινοήθηκαν για χάρη των Ιουδαίων που ΔΕΝ πιστεύουν στην αθανασία της ψυχής. Για αυτό και στο Παρίσι έγινε ό,τι έγινε κατά τη λήξη των Ολυμπιακών αγώνων.
Το οποίον: Η Ντάρια, αποκαλύπτοντας ότι ο Μακρόν είναι πρόσωπο κομβικής σημασίας και ότι πίσω του είναι οι Ρότσιλντ, έθετε θέμα και Γαλλίας και Ρότσιλντ/Ιουδαίων αλλά και Χριστιανισμού. Για αυτό η κοπέλλα επέμενε στον Πλατωνισμό…
Ειλικρινά, νοιώθω πως κυριολεκτικά ζούμε σε ένα ψέμα… σε ένα matrix που μόνο αν γκρεμιστεί οι λαοί θα μάθουν την αλήθεια…
Μου κάνει εντύπωση όμως, γιατί το ότι πίσω από τον Μακρόν είναι οι Ρότσιλντ, αυτό το ξέρει και η κουτσή Μαρία…
Άρα, ποιός έδωσε την εντολή δολοφονίας της;
Το έχουμε πει, μα ΔΕΝ το επαναλαμβάνουμε, για να μη πάμε κι εμείς πριν την ώρα μας!
Ξηγήθηκα σαφές;
Είσαι σαφής…
Καλλιόπη, ευχαριστώ πολύ για την προσεγμένη δημοσίευση!
Δημήτρη, αναρωτιέμαι, ποιός έδωσε την εντολή δολοφονίας της κόρης του Ντούγκιν (έχω την εντύπωση πως ήταν ο ίδιος ο Πούτιν) και γιατί πιστεύεις πως τελειώνει ο φιλελευθερισμός, σύμφωνα με τον Ντούγκιν… ;;;