Πως θα είναι η παγκόσμια διακυβέρνηση και ποιοι είναι οι τρεις βασικοί πυλώνες για την επίτευξη της;

Οι περισσότεροι απο μας, ξέρουμε ότι: Ο απόλυτος έλεγχος κάθε πτυχής της ζωής για κάθε άτομο ξεχωριστά στον πλανήτη, είναι ο στόχος που έχει η ελίτ για την ανθρωπότητα. Αυτό ήταν προφανές σε οποιονδήποτε έδινε προσοχή τα τελευταία 4 χρόνια όπου κάθε αμφιβολία που μπορεί να είχε απομείνει, αφαιρέθηκε όταν κυκλοφόρησε η ατζέντα Covid και τα μέλη του κατεστημένου φάνηκαν στο κοινό.

Ακολουθεί ένα ενδιαφέρον απο το off-guardian, σχετικά με τι θα μπορούσε να σημαίνει

Ο Covid σηματοδότησε μια επιτάχυνση της ατζέντας της παγκοσμιοποίησης, μια τρελή εξόρμηση στη γραμμή τερματισμού που φαίνεται να έχασε τη δυναμική του λίγο πριν από τη νίκη, αλλά ο αγώνας συνεχίζεται. Ο στόχος τους δεν έχει αλλάξει, ακόμα κι αν τα χρόνια που πέρασαν μπορεί κανείς να δει την ατζέντα να υποχωρεί ελαφρώς.

Ξέρουμε τι θέλουν εννοιολογικά, αλλά τι σημαίνει αυτό πρακτικά;

Πώς θα μοιάζει στην πραγματικότητα μια πιθανή «παγκόσμια κυβέρνηση» ;

Αρχικά, ας μιλήσουμε για αυτό που ΔΕΝ πρόκειται να δούμε.

1 – Δεν πρόκειται να μας το πουν ποτέ. Όχι, είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν θα υπάρξει ποτέ επίσημη «παγκόσμια κυβέρνηση», τουλάχιστον όχι για πολύ ακόμη. Αυτό είναι ένα μάθημα που πήραμε από τον Covid – το να βάλουν μόνο ένα όνομα και ένα πρόσωπο, αυτό απο μόνο του υποκινεί τη συλλογική αντίσταση σε αυτόν.

2 – Δεν πρόκειται να καταργήσουν την εθνικότητα . Μπορείτε να είστε σίγουροι ότι ο Klaus Schwab (ή οποιοσδήποτε άλλος) δεν πρόκειται ποτέ να εμφανιστεί ταυτόχρονα σε κάθε τηλεόραση στον κόσμο ανακοινώνοντας ότι είμαστε όλοι πολίτες του κόσμου και ότι τα εθνικά κράτη δεν υπάρχουν πλέον.

Εν μέρει, επειδή αυτό είναι πιθανό να εστιάσει την αντίσταση (βλ. σημείο 1), αλλά κυρίως επειδή ο φυλετισμός και ο εθνικισμός είναι πολύ χρήσιμος σε όλους τους επίδοξους χειραγωγούς της κοινής γνώμης. Και, φυσικά, η συνέχιση της ύπαρξης των εθνικών κρατών δεν αποκλείει σε καμία περίπτωση την ύπαρξη ενός υπερεθνικού συστήματος ελέγχου, όπως η ύπαρξη του Ρόουντ Άιλαντ, της Φλόριντα ή του Τέξας που αποκλείει την ύπαρξη της ομοσπονδιακής κυβέρνησης.

3 – Δεν θα υπάρξει ποτέ φανερή δήλωση αλλαγής συστήματος . Δεν θα μας πουν ότι είμαστε ενωμένοι κάτω από ένα νέο μοντέλο διακυβέρνησης, η ψευδαίσθηση θα καμουφλάρει την έλλειψη πραγματικής επιλογής σε όλο το πολιτικό τοπίο. Ένα λεπτό πολυσυστημικό δέρμα τεντωμένο σφιχτά πάνω από έναν μονοσυστημικό σκελετό.

Καπιταλισμός, κομμουνισμός, σοσιαλισμός, δημοκρατία, τυραννία, μοναρχία…αυτές οι λέξεις θα εξασθενούν σταθερά σε νόημα, ακόμη περισσότερο από ό,τι έχουν ήδη εξασθενήσει, αλλά ποτέ δεν θα εγκαταλειφθούν.

Αυτό που θα μας φέρει η παγκοσμιοποίηση είναι μια συλλογή από έθνη-κράτη σε μεγάλο βαθμό μόνο κατ’ όνομα, που λειτουργούν επιφανειακά με διαφορετικά συστήματα διακυβέρνησης αλλα όλα είναι βασισμένα στις ίδιες υποθέσεις και όλα απαντούν σε μια μη εκλεγμένη και αδήλωτη ανώτερη αρχή.

…και αν αυτό ακούγεται γνωστό, είναι επειδή ουσιαστικά συμβαίνει ήδη.

Οι μόνες σημαντικές πτυχές που λείπουν είναι οι μηχανισμοί με τους οποίους αυτό το πρόχειρο μοντέλο μπορεί να μετατραπεί σε ένα ρέον δίκτυο, όπου όλες οι γωνίες διαβρώνονται και όλες οι γνήσιες κυρίαρχες εξουσίες γίνονται εντελώς ελεγχόμενες.

Εδώ μπαίνουν οι τρεις βασικοί πυλώνες της παγκόσμιας κυριαρχίας:

1. Ψηφιακό χρήμα
2. Ψηφιακή ταυτότητα
3. «Κλιματική ατζέντα»

Ας ρίξουμε μια ματιά στο καθένα με τη σειρά του.

1. ΨΗΦΙΑΚΟ ΧΡΗΜΑ

Πάνω από το 90% των εθνών του κόσμου βρίσκονται αυτή τη στιγμή στη διαδικασία εισαγωγής ενός νέου ψηφιακού νομίσματος που θα εκδίδεται από την κεντρική τους τράπεζα. Η OffG – και άλλοι – καλύπτουν την ώθηση για ψηφιακά νομίσματα της Κεντρικής Τράπεζας (CBDC) εδώ και χρόνια.

Με απλά λόγια, το εξ ολοκλήρου ψηφιακό χρήμα επιτρέπει την πλήρη επιτήρηση κάθε συναλλαγής. Εάν το νόμισμα είναι προγραμματιζόμενο, επιτρέπει τον έλεγχο κάθε συναλλαγής.

Είναι σαφές ότι τα CBDC είναι ένας δυνητικά δυστοπικός εφιάλτης που θα παραβιάζει τα δικαιώματα οποιουδήποτε αναγκάζεται να τα χρησιμοποιήσει… αλλά πώς αποτελούν δομικό στοιχείο της παγκόσμιας κυβέρνησης;

Η απάντηση σε αυτό είναι η «διαλειτουργικότητα» .

Ενώ τα εθνικά CBDC του κόσμου θα είναι πλασματικά χωριστά το ένα από το άλλο, η πλειονότητα κωδικοποιείται ώστε να αναγνωρίζει και να αλληλεπιδρά μεταξύ τους. Αναπτύσσονται σχεδόν όλα σύμφωνα με κατευθυντήριες γραμμές που παράγονται από την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών και άλλα παγκοσμιοποιητικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, και όλα έχουν προγραμματιστεί από την ίδια χούφτα τεχνολογικών γιγάντων.

Μια έκθεση του Ιουνίου 2023 για το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ σημείωσε τη σημασία των «Παγκόσμιων Αρχών Διαλειτουργικότητας Ψηφιακού Νομίσματος της Κεντρικής Τράπεζας» και κατέληξε στο συμπέρασμα:

Είναι ζωτικής σημασίας για τις κεντρικές τράπεζες να δίνουν προτεραιότητα στα ζητήματα διαλειτουργικότητας απο νωρίς στη διαδικασία σχεδιασμού, τηρώντας μια σειρά από κατευθυντήριες αρχές. Για να διευκολυνθεί ο παγκόσμιος συντονισμός και να διασφαλιστεί η αρμονική εφαρμογή των CBDC, η ανάπτυξη ενός ολοκληρωμένου συνόλου αρχών και προτύπων καθίσταται επιτακτική. Με βάση προηγούμενες έρευνες, αυτό το σύνολο αρχών μπορεί να χρησιμεύσει ως θεμέλιο, καθοδηγώντας τις κεντρικές τράπεζες να εξετάσουν προληπτικά τη διαλειτουργικότητα από την αρχή των πρωτοβουλιών τους το CBDC. Υιοθετώντας αυτές τις αρχές, οι κεντρικές τράπεζες μπορούν να εργαστούν για τη δημιουργία ενός συνεκτικού και διασυνδεδεμένου οικοσυστήματος CBDC.

Σχολιάζοντας την έκθεση, ο ιστότοπος του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ σημείωσε:

Για να διασφαλιστεί η επιτυχής εφαρμογή τους και να προωθηθεί η διαλειτουργικότητα, ο παγκόσμιος συντονισμός γίνεται ύψιστης σημασίας […] με την τήρηση των αρχών διαλειτουργικότητας, τα CBDC μπορούν να προχωρήσουν αρμονικά, οδηγώντας σε αποτελεσματικά και διασυνδεδεμένα συστήματα ψηφιακών πληρωμών.

Δεν χρειάζεται να είσαι ιδιοφυΐα για να αποκωδικοποιήσεις τις φράσεις «παγκόσμιο συντονισμό», «συνεκτικό οικοσύστημα», «αρμονική πρόοδο» και «διασυνδεδεμένα συστήματα πληρωμών».

Δεν υπάρχει καμία πρακτική διαφορά μεταξύ 195 «διαλειτουργικών» και διασυνδεδεμένων ψηφιακών νομισμάτων και ενός ενιαίου παγκόσμιου νομίσματος.

Στην πραγματικότητα, η «διαλειτουργικότητα» είναι το σύνθημα για όλες τις παγκοσμιοποιητικές δομές εξουσίας που προχωρούν. Και που μας οδηγούν στην…

2. ΨΗΦΙΑΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ

Η παγκόσμια ώθηση για υποχρεωτικές ψηφιακές ταυτότητες είναι ακόμη πιο παλιά από την ατζέντα του ψηφιακού νομίσματος, χρονολογείται από τις αρχές του αιώνα και τα «εθνικά δελτία ταυτότητας» του Τόνι Μπλερ .

Για δεκαετίες ήταν μια «λύση» που έρχεται ως απάντηση σε κάθε «πρόβλημα».

Τρομοκρατία; Η ψηφιακή ταυτότητα θα σας κρατήσει ασφαλή .

Παράνομη μετανάστευση; Η ψηφιακή ταυτότητα θα ασφαλίσει τα σύνορα .

Πανδημία; Η ψηφιακή ταυτότητα θα παρακολουθεί ποιος είναι εμβολιασμένος και ποιος όχι .

Για όλα τα προβλήματα που δημιούργησαν, έρχονται να μας δώσουν και την λύση. Την ψηφιακή ταυτότητα που θα αποδείξει επίσης ποιος είναι άνθρωπος.

Φτώχεια; Η ψηφιακή ταυτότητα θα «προωθήσει την οικονομική ένταξη»

Σαφώς, όπως και με τα CBDC, μια ευρείας εμβέλειας ψηφιακή ταυτότητα αποτελεί απειλή για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Και, όπως και με τα CBDC, εάν διασυνδέσετε εθνικές πλατφόρμες ψηφιακής ταυτότητας, μπορείτε να δημιουργήσετε ένα παγκόσμιο σύστημα.

Και πάλι, όλα έχουν να κάνουν με τη «διαλειτουργικότητα». Χρησιμοποιούν ακριβώς την ίδια γλώσσα.

Το πρόγραμμα Identity4Development της Παγκόσμιας Τράπεζας ισχυρίζεται:

Η διαλειτουργικότητα είναι ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη αποτελεσματικών, βιώσιμων και χρήσιμων οικοσυστημάτων ταυτότητας.

Οι Υπουργοί Ψηφιοποίησης της Σκανδιναβίας και της Βαλτικής ζήτησαν δημόσια «διασυνοριακά» επιχειρησιακά ψηφιακά αναγνωριστικά.

ΜΚΟ όπως το Open Identity Exchange (OIX) δημοσιεύουν αναφορές σχετικά με την «ανάγκη για πρότυπα δεδομένων για τη διαλειτουργικότητα των ψηφιακών αναγνωριστικών τόσο σε ομοσπονδίες εντός ενός οικοσυστήματος ID όσο και σε όλα τα οικοσυστήματα ID».

Ο κατάλογος των εθνικών κυβερνήσεων που εισάγουν ψηφιακές ταυτότητες, «συνεργάζονται» με εταιρικούς κολοσσούς για να το κάνουν ή/και προωθούν τη «διασυνοριακή διαλειτουργικότητα» είναι μακρύς ο κατάλογος και μεγαλώνει συνεχώς.

Τον Οκτώβριο του 2023 το Αναπτυξιακό Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών δημοσίευσε τις «κατευθυντήριες γραμμές» τους για το σχεδιασμό και τη χρήση ψηφιακών ταυτοτήτων.

Δεν υπάρχει καμία πρακτική διαφορά μεταξύ 195 δικτυωμένων πλατφορμών ψηφιακής ταυτότητας και ενός ενιαίου προγράμματος παγκόσμιας ταυτότητας.

Εντάξει, άρα έχουν σε εφαρμογή προγράμματα παγκόσμιου νομίσματος και ταυτότητας. 

Τώρα μπορούν να ελέγχουν και να παρακολουθούν τις κινήσεις όλων, τις οικονομικές συναλλαγές, την υγεία, την μετανάστευση και πολλά άλλα. 

Αυτός είναι ο μηχανισμός επιτήρησης και ελέγχου, που χειρίζονται όλα σε ένα κατανεμημένο μοντέλο που έχει σχεδιαστεί για να θολώνει την ίδια την ύπαρξη μιας παγκόσμιας κυβέρνησης.

Τι γίνεται όμως με την πολιτική;

Πώς αυτή η παγκόσμια κυβέρνηση θα δικαιολογήσει την νομοθεσία χωρίς να παραιτείται από την ύπαρξή της;

Με την κλιματική αλλαγή, έτσι;

3. «ΔΡΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΛΙΜΑ»

Η κλιματική αλλαγή βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της παγκοσμιοποίητικης ατζέντας εδώ και χρόνια. Είναι ο δούρειος ίππος του αντιανθρώπινου τεχνοκράτη.

Ήδη από το 2010, οι «ειδικοί» της Κλιματικής Αλλαγής υποστήριζαν ότι «οι άνθρωποι δεν έχουν εξελιχθεί αρκετά» για να καταπολεμήσουν την κλιματική αλλαγή και ότι «ίσως είναι απαραίτητο να τεθεί σε αναμονή η δημοκρατία για λίγο».

Πιο πρόσφατα, το 2019, το Bloomberg δημοσίευσε άρθρα με τίτλους όπως «Η κλιματική αλλαγή θα σκοτώσει την εθνική κυριαρχία όπως την ξέρουμε» και οι ακαδημαϊκοί μας λένε:

Τα κράτη θα είναι ανίκανα να επιλύσουν τις παγκόσμιες κρίσεις όπως η κλιματική αλλαγή έως ότου εγκαταλείψουν την κυριαρχία τους

Για χρόνια η κλιματική αλλαγή πωλείται ως ο λόγος που μπορεί να «αναγκαζόμαστε» να εγκαταλείψουμε τη δημοκρατία ή την κυριαρχία.

Παράλληλα με αυτό, υπάρχει μια παρατεταμένη προπαγάνδα αφιερωμένη στην αλλαγή της «κλιματικής αλλαγής» από περιβαλλοντικό ζήτημα σε ένα θέμα για τα πάντα .

Σε αυτό το σημείο, όλες οι εθνικές κυβερνήσεις συμφωνούν ότι η «κλιματική αλλαγή» είναι ένα επείγον πρόβλημα που απαιτεί παγκόσμια συνεργασία για να λυθεί. Φιλοξενούν τεράστιες συνόδους κορυφής στις οποίες υπογράφουν διεθνείς συμφωνίες, δεσμεύοντας τα εθνικά κράτη σε ορισμένες πολιτικές, για χάρη του πλανήτη.

Έχοντας καθιερώσει αυτό το μοντέλο, διευρύνουν το πεδίο της «κλιματικής αλλαγής» σε απάντηση προς κάθε ερώτηση:

Προφανώς, η «κλιματική αλλαγή» επρόκειτο πάντα να επηρεάσει την ενέργεια και τις μεταφορές .

Μετά τον Covid, η «κλιματική αλλαγή» έχει ήδη μετονομαστεί σε «κρίση υγείας» .

Τώρα μας λένε ότι «η αλλαγή του κλίματος» προκαλεί επισιτιστική κρίση .

Μας λένε ότι το διεθνές εμπόριο πρέπει να έχει συνείδηση ​​του κλίματος .

Η Παγκόσμια Τράπεζα μας λέει ότι η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση θα βοηθήσει στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής.

Το ΔΝΤ μας λέει ότι κάθε χώρα στον κόσμο πρέπει να φορολογεί τον άνθρακα και, αυτό είναι κάτι που διαστραυρώνεται με το CBDC, τα CBDC μπορούν να vfel;hsoyn το περιβάλλον.

Πως θα δουλέψει αυτό;

Γεωργία και τρόφιμα, δημόσια υγεία, ενέργεια και μεταφορές, εμπόριο, φορολογική πολιτική, ακόμη και εκπαίδευση. Σχεδόν κάθε τομέας της διακυβέρνησης καλύπτεται πλέον δυνητικά από την ομπρέλα της «κλιματικής αλλαγής».

Δεν χρειάζονται πλέον μια κυβέρνηση για όλο τον κόσμο, χρειάζονται απλώς μια ενιαία ομάδα «αμερόληπτων διεθνών ειδικών στην κλιματική αλλαγή» που εργάζονται για να σώσουν τον πλανήτη.

Μέσα από το πρίσμα της «κλιματικής αλλαγής», αυτοί οι ειδικοί θα είχαν την εξουσία να υπαγορεύουν την κυβερνητική πολιτική σχεδόν σε κάθε τομέα της ζωής σε κάθε έθνος στον πλανήτη.

Αυτή είναι η παγκόσμια κυβέρνηση στον σύγχρονο κόσμο, όχι συγκεντρωτική αλλά κατανεμημένη. Cloud computing. Ένας υπερεθνικός εταιρικός-τεχνοκράτης. Χωρίς επίσημη ύπαρξη ή εξουσιοδότηση, και επομένως χωρίς λογοδοσία και διοχέτευση όλων των πολιτικών τους αποφάσεων μέσω ενός φίλτρου – της κλιματικής αλλαγής.

Δεν θα υπάρχει ένα ενιαίο παγκόσμιο νόμισμα, θα υπάρχουν δεκάδες «διαλειτουργικά» ψηφιακά νομίσματα που δημιουργούν ένα «αρμονικό οικοσύστημα πληρωμών».

Δεν θα υπάρχει μια ενιαία παγκόσμια υπηρεσία ψηφιακής ταυτότητας, θα υπάρχει μια σειρά «διασυνδεδεμένων δικτύων ταυτότητας» που θα συμμετέχουν στην «ελεύθερη ροή δεδομένων για την προώθηση της ασφάλειας».

Δεν θα υπάρξει παγκόσμια κυβέρνηση, θα υπάρχουν διεθνείς επιτροπές «αμερόληπτων εμπειρογνωμόνων», που διορίζονται από τον ΟΗΕ και θα κάνουν «συστάσεις πολιτικής», έτσι θα τις λένε…

Οι περισσότερες ή όλες οι χώρες του κόσμου θα ακολουθήσουν τις συστάσεις, αλλά όποιος αποκαλεί αυτά τα πάνελ παγκόσμιες κυβερνήσεις θα προωθηθούν έλεγχοι δεδομένων από το Snopes ή το Politifact, τονίζοντας ότι «οι επιτροπές εμπειρογνωμόνων του ΟΗΕ ΔΕΝ αποτελούν παγκόσμια κυβέρνηση επειδή δεν έχουν νομοθετική εξουσία».