Σκέψεις…
Πονάνε οι χωρισμοί, τα αντίο, πονάει η ανάληψη ευθυνών, πονάει η αντίδραση του άλλου οταν φεύγεις, τα λόγια τα σκληρά που ο πόνος του θα στάξει προς το πρόσωπό σου, πονάει ο πόνος που ξέρεις πως εσύ προκαλείς, μα πιο πολύ, φίλε μου, να ξέρεις πως πονάνε οι συμβιβασμοί.
Ναι στους συμβιβασμούς, γιατί κι αυτοί χρειάζονται στη ζωή μας, αλλά όχι επειδή δεν μπορείς να έχεις αυτό που ονειρεύεσαι…
Όχι στους συμβιβασμούς που σε πνίγουν… όχι στους συμβιβασμούς που δεν αφήνουν την ψυχή σου ν’ ανασάνει… όχι στους συμβιβασμούς που χάνεται η αξιοπρέπειά σου…
Καλλιόπη
Μυρικασμοί ατέλειωτοι. Αναμασημένες σκέψεις. Φεύγουν, ξανάρχονται, επεξεργάζονται, αναλύονται τόσο ώστε να μένουν στεγνές. Μένει η πρώτη ύλη. Συντροφικότητα.
Είναι άραγε τόσο μεγάλο κεφάλαιο στη ζωή μας, ή μήπως εμείς το κάνουμε; Πόση μοναξιά μπορεί να αντέξει κάποιος άνθρωπος;
Και πόση συντροφικότητα με λάθος προϋποθέσεις;
Προυποθέσεις. Ποιες είναι τελικά αυτές οι ιδιότητες που επιλέγουμε να βρούμε στον άλλο ώστε να πληρείται η επιθυμία μας να μοιραστούμε το είναι μας μαζί του;
Καθαρά προσωπικές, άκρως υποκειμενικές. Αρκεί κάποιος να ‘ναι αυτό που λέμε “καλός άνθρωπος” για να θέλουμε να είμαστε μαζί του ως σύντροφοι; Αρκεί να πίνει νερό στο όνομά μας; Αρκεί να μας αγαπά αναμφίβολα; Αρκεί να απλώνει στα πόδια μας τον ουρανό με τ’ άστρα;
Θα έλεγα ότι η απάντηση σε όλες τις ερωτήσεις είναι τι θες εσύ. Εσύ, πάνω απ’ όλα τι νιώθεις; Ίσως σου ακούγεται εγωιστικό, μα δεν είναι. Είναι τίμιο προς τους άλλους, και προς εσενα Δεν έχει σημασία τι κανει ο άλλος, αλλά εσύ. Η αγάπη μπορεί να υπάρχει, αλλά ο έρωτας; Υπάρχει; Θα μου πεις, ο έρωτας περνά; Περνά; Σε άλλους κράτησε τόσο, σε άλλους περισσότερο, σε άλλους λιγότερο και κάποιοι δεν τον νιώσανε ποτέ. Ναι, αλήθεια σας το λέω. Μου το έχουν ομολογήσει. Κάποιοι άλλο πάλι, δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς αυτόν. Είναι σαν το οξυγόνο για δαύτους. Σας το ορκίζομαι πως έτσι ειναι.
Ποια θέση έχει, λοιπόν, ο έρωτας μέσα σε μια ιστορία; Τον βάζουμε στην άκρη και σφυρίζουμε ανέμελα ως την επόμενη μέρα που θα νιώσουμε πως κάτι μας λείπει, ώστε αυτό το κάτι να μας πνίγει;
Σκέψεις… Πάντα πολλές. “Έλα, μωρέ, η ζωή είναι απλή, μην την κανεις δύσκολη. Μη σκέφτεσαι τόσο πολύ, μόνο πράξε” σου λένε ακόμη και οι ειδήμονες.
Κι εγώ ρωτώ: “Μα ποιος μπορεί να πράττει χωρίς σκέψη, τόσο ελαφρά τη καρδία, χωρίς να αναλογιστεί τις συνέπειες των πράξεών του για τους άλλους, μα και τον ίδιο; Ευθύνη λέγεται και ειλικρίνεια.
Και αν είσαι από αυτούς τους τύπους που οι ενοχές τους τρώνε αν άθελά τους πληγώσουν, τότε πέρα από αυτό το μαρτύριο, θα σου πω πως έχεις και μιαν άλλη ευθύνη – αυτήν προς τον εαυτό σου. Να ‘σαι ειλικρινής λοιπον στα συναισθήματά σου, στα θέλω σου και να θυμάσαι πως η απάντηση σε όλες τις ερωτήσεις σου ειναι: “εσύ”.
Πονάνε οι χωρισμοί, τα αντίο, πονάει η ανάληψη ευθυνών, πονάει η αντίδραση του άλλου οταν φεύγεις, τα λόγια τα σκληρά που ο πόνος του θα στάξει προς το πρόσωπό σου, πονάει ο πόνος που ξέρεις πως εσύ προκαλείς, μα πιο πολύ, φίλε μου, να ξέρεις πως πονάνε οι συμβιβασμοί.
Γι’ αυτό, διάλεξε και πάρε.
Ελένη Καρβουνάρη
Μοίρασέ το:
Ετικέτες: ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο. Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
- Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
- Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
- Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
- Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
- Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.
