Τα πέντε κακά της μοίρας μας – Διαπιστωμένα κατά τον 19ο αιώνα
«Σε κοινοβουλευτικά καθεστώτα οι ιθύνοντες ενεργούν όπως το Έθνος θέλει αυτούς να ενεργούν. Κατά συνέπεια, ακόμη και η εναλλαγή των κομμάτων στην εξουσία μπορεί να αποδειχθεί χωρίς νόημα. Είναι σαν να κυττάζουμε το πρόσωπό μας σε ένα καθρέφτη και, επειδή δεν μας αρέσει αυτό που βλέπουμε, να σπάμε τον καθρέφτη και να παίρνουμε άλλον. Μάταιος κόπος! Όσους καθρέφτες και αν αλλάξουμε, πάντα το ίδιο πρόσωπο θα βλέπουμε».
Καλόν θα ήταν και ο Παπαρηγόπουλος και οι αναφερόμενοι φιλοσοφούντες και ιστορικοί, να ελάμβαναν υπόψη τους, πως ο ελληνικός λαός, αφενός μεν πέρασε από τετρακόσια χρόνια της τουρκικής δουλείας στην εβραιοσιωνιστική δουλεία και αφετέρου πως οι Γεφυραίοι, διέφθειραν από αρχαιοτάτων χρόνων τους έλληνες…
Οι γνήσιοι Έλληνες έχουν πολλά καλά στοιχεία πάνω τους…και εξακολουθούν να τα έχουν και σ’ αυτούς τους τραγικά σκοτεινούς καιρούς…
Καλλιόπη Σουφλή
Βιώνουμε, αυτόν τον καιρό, καταστάσεις όχι απλώς πρωτόγνωρες μα δραματικές. Η ένταση όμως της εμπειρίας που τραγικώς μας καταπιέζει ας μη καλύψει την ευθύνη μας, ως ανθρώπων γενικώς και ως Ελλήνων ιδιαιτέρως, για αυτά που ζούμε. Όπως έλεγαν οι Αρχαίοι μας, τα αίτια των κοινωνικών φαινομένων ανιχνεύονται βαθιά μέσα στο παρελθόν. Δεν είναι κατά συνέπεια άσκοπο να επιχειρηθεί ένας “αναστοχασμός” του δικού μας παρελθόντος, συγκεκριμένα για “τα πέντε κακά της μοίρας μας”.
Και ας αρχίσουμε με το γενικής εμβέλειας αξίωμα ενός σήμερα λησμονημένου σοφού.
Ο Ιωσήφ ντε Μαιτρ (Joseph de Maistre [1753-1821]) ήταν Γαλλοϊταλός φιλόσοφος, που προσπάθησε να ερμηνεύσει και να λύσει τα κοινωνικά προβλήματα υπό το πρίσμα του Χριστιανισμού. Βέβαια, υπήρξε αταλάντευτα προσκολλημένος στην Καθολική Εκκλησία. Πέρασε όμως μέρος της ζωής του στη Ρωσία, όπου συνδέθηκε στενά με προσωπικότητες του εκεί μοναρχικού καθεστώτος, και περί τα τέλη του βίου του κατέληξε στο εξής συμπέρασμα: «Κάθε κυβέρνηση μπορεί να είναι καλή, άμα ο λαός της είναι καλός»,
Και επειδή τα μεγάλα πνεύματα παντού και πάντοτε συναντώνται, επέτειλε και δικός μας, ο Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος, ο οποίος ανέλυσε οιονεί λεπτομερώς το εν λόγω αξίωμα του Ντε Μαιτρ. Δήλωσε, πράγματι, ο εθνικός μας ιστορικός τα εξής: «Σε κοινοβουλευτικά καθεστώτα οι ιθύνοντες ενεργούν όπως το Έθνος θέλει αυτούς να ενεργούν. Κατά συνέπεια, ακόμη και η εναλλαγή των κομμάτων στην εξουσία μπορεί να αποδειχθεί χωρίς νόημα. Είναι σαν να κυττάζουμε το πρόσωπό μας σε ένα καθρέφτη και, επειδή δεν μας αρέσει αυτό που βλέπουμε, να σπάμε τον καθρέφτη και να παίρνουμε άλλον. Μάταιος κόπος! Όσους καθρέφτες και αν αλλάξουμε, πάντα το ίδιο πρόσωπο θα βλέπουμε».
Διαβάστε τη συνέχεια εδώ…
Μοίρασέ το:
Ετικέτες: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ, ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο. Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
- Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
- Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
- Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
- Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
- Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.
«Σε κοινοβουλευτικά καθεστώτα οι ιθύνοντες ενεργούν όπως το Έθνος θέλει αυτούς να ενεργούν.”
Μέγιστη ανοησία.
Ο κοινοβουλευτισμός επινοήθηκε για να καταστρέψη τα Εθνη.
Τα αποτελέσματα βλέπουμε παντού σήμερα.
Όπως πολύ ωραία είχε πει ο Αρκάς, στην Ελλάδα δεν πρέπει να είσαι ο “άλλος”. Και αυτό, διότι, στη χώρα μας, πάντοτε και για οτιδήποτε “φταίνε οι άλλοι”.
Φυσικά το κυρίως φταίξιμο ανήκει στους “αλλους”
Οταν παθαίνουμε γρίπη ή πνευμονία η αιτία είναι ο ιός ή το μικρόβιο.
Φυσικά φταίμε κι εμείς που δεν ισχυροποιούμε το ανοσοποιητικό μας σύστημα.
Ομως χωρίς τον ιό ή το μικρόβιο δεν θα είχαμε αρρωστήσει.
Επομένως το φταίξιμο, ο θύτης, είναι οι “άλλοι” (ιός, μικρόβιο).
Είναι οι “άλλοι” που δολοφονούν, συνωμοτούν, δωροδοκούν, διαφθείρουν, εκβιάζουν.
Και όχι μόνο στην Ελλάδα.
Σωστός. Ο κοινοβουλευτισμός είναι μεγάλη κατάρα.
Καλλιόπη, ευχαριστώ για τη δημοσίευση!
Να είσαι καλά Δημήτρη…