Τελικά δε πρέπει να βασίζεσαι σε κανέναν- Καλύτερα να είσαι μόνος, παρά να νιώθεις μόνος.
Τελικά δε πρέπει να βασίζεσαι σε κανέναν. Πρέπει να στηριζόμαστε στα δικά μας πόδια, στις δικές μας δυνάμεις και όταν είσαι ολοκληρωμένη σαν προσωπικότητα και όταν τα έχεις βρει με τον εαυτό σου κάτσε και κάνε ένα ξεκαθάρισμα αυτών που έχεις επιλέξει να έχεις κοντά σου.
Μπούγιο οι άνθρωποι γύρω μου.
Άλλοι έρχονται, άλλοι φεύγουν, άλλοι παραμένουν ακούνητοι πλάι μου μέχρι που έρχεται η στιγμή που κάποιον έχεις ανάγκη, κάποιος θέλεις να σε στηρίξει όταν νιώθεις down, όταν η ψυχολογία σου για τον οποιοδήποτε λόγο είναι χάλια και κάπου θέλεις να στηριχτείς και απλά να παραμείνει δίπλα σου ένας από όλους αυτούς που στα ωραία και στο χαβαλέ είναι εκεί και να σου πει απλά δυο κουβέντες.
Κι εγώ όταν είμαι στα καλά μου νιώθω πλήρης. Όλοι είναι παρόν ανα πάσα ώρα όμως η ζωή δεν είναι πάντα όμορφη. Έχει σκαμπανεβάσματα και κάπου εκεί που κατρακυλώ στην απογοήτευση από διάφορες δοκιμασίες ψάχνω γύρω μου, αναζητώ το συγγενή, τον φίλο που θα τηρήσει τις υποσχέσεις που μου είχε δώσει και θα είναι πάντα εδώ μαζί μου, σε όλα.
Με τα λύπης μου διαπιστώνω ότι κάποιες λέξεις μερικοί τις έχουν για καραμέλες και τις λένε χωρίς να τις εννοούν.
Πάντα θα είσαι εδώ; Ποτέ δε θα με στενοχωρήσεις; Με αγαπάς;
Καλύτερα να λες θα προσπαθήσω να μη σε στενοχωρήσω ποτέ και θα είμαι εδώ όσο αντέξω, όσο μου το επιτρέψουν οι συνθήκες και οι δυνατότητές σου. Πιο ειλικρινές μου ακούγεται.
Και με αγαπάς λες ε;
Πως το ανακάλυψες αυτό αφού δεν πάλεψες καν για να διατηρήσεις το ρόλο που σου έδωσα στη ζωή μου.
Είμαι μόνη και νιώθω άδεια.
Τελικά δε πρέπει να βασίζεσαι σε κανέναν. Πρέπει να στηριζόμαστε στα δικά μας πόδια, στις δικές μας δυνάμεις και όταν είσαι ολοκληρωμένη σαν προσωπικότητα και όταν τα έχεις βρει με τον εαυτό σου κάτσε και κάνε ένα ξεκαθάρισμα αυτών που έχεις επιλέξει να έχεις κοντά σου.
Γιατί βρίσκονται εκεί, τι ρόλο έχουν σε σχέση με σένα και που ήταν όταν τους χρειαζόσουν και αν δεν ήταν εκεί υπήρχε σοβαρός λόγος απουσίας ή απλά δεν ήθελαν να χαλάσουν τη ζαχαρένια τους και βρήκαν μια πρόχειρη δικαιολογία να σου ξεφουρνίσουν.
Εκεί να δώσεις τη βαρύτητα για να αποφασίσεις ποιος αξίζει να πορεύεται μαζί σου. Ούτε πλάι σου, ούτε κοντά σου, ούτε γύρω σου αλλά μαζί σου…
Μην απογοητευτείς όταν συμπεράνεις ότι ελάχιστοι παρέμειναν στη λίστα σου. Θα ξέρεις τουλάχιστον ότι είναι λίγοι αλλά αληθινοί γιατί με την αξία τους κέρδισαν τη θέση αυτή.
Ιωάννα Ντρε
Πηγή: loveletters.gr
Μοίρασέ το:
Ετικέτες: ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο. Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
- Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
- Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
- Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
- Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
- Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.
Πολύ αληθινή αυτή η ανάρτηση. Εχω προσφατο περιστατικό, που ένιωσα έτσι. Στην απλή καθημερινότητα, είναι ευκολο να νιώσει κανείς πως “εχει ανθρωπους διπλα του, να του παρασταθούν σε μια ανάγκη”.
Κι όταν έρχεται η ανάγκη, είτε σφυρίζουν αδιάφορα, είτε έχουν υποχρεώσεις, είτε ετυχε να είναι άρρωστοι και δε μπορούν, είτε (ακόμα χειρότερα) σε βοηθούν αλλά απαιτώντας στην πορεία κάποιο αντάλλαγμα, δηλαδή καταλήγεις να τους είσαι “υποχρεωμένος” και εκεινοι να ειναι “από πάνω” γιατι σε βοήθησαν στη δύσκολη ώρα.
Και δεν εννοώ οικονομική βοήθεια (μπορεί μαλιστα εσύ να τους έχεις βοηθήσει οικονομικά, σε άλλες περιπτωσεις)
Εννοώ να σε βρουν καπου μονη κι αβοήθητη (συναισθηματικά κυρίως), και να το εκμεταλλευτούν για να σε παγιδευσουν, πατώντας πάνω στο φιλότιμό σου, ότι στη δύσκολη στιγμή πιαστηκες από τη βοηθεια τους και “σε έσωσαν” (σε πολλά εισαγωγικά αυτό το τελευταίο).
Δεν ξέρω αν γινομαι αντιληπτή.
Υπάρχει πολλή βρωμιά εκει έξω.
Καμιά φορά, είναι προτιμώτερο να σου δειξουν -που λέει ο λογος- ξεκαθαρη αδιαφορία (γιατι ειναι πιο ειλικρινες αυτό), παρά να σε “βοηθησουν” και υστερα να σε παγιδευσουν για να τους εισαι υποχρεη…
Στο κάτω-κάτω, και το κρατος σημερα έτσι δεν κάνει με τους πολιτες?
Δημιουργει πρωτα τις συνθήκες της φτώχειας, και υστερα, όταν ο πολιτης βρίσκεται σε κατασταση αναγκης γιατι δεν τα βγάζει περα (οικονομικά όμως, εδω), τους πεταει ένα ξεροκομματο-επιδομα, και αυτοανακυρησσεται ως “κρατος-σωτηρας” (σε πολλά εισαγωγικά, επισης).
Η μόνη λυση ειναι η προσευχη, να μην επιτρέψει ο Θεός να πεσουμε στην ανάγκη κανενός ή όταν χρειαστούμε κάτι να μας στειλει διπλα μας μερικούς ανθρωπους με λιγη μπέσα και ανθρωπιά.
Πραγμα σπάνιο, αλλά θελω να πιστευω πως καπου εκει έξω, δε μπορεί, θα πρεπει να ζουν και να αναπνεουν και οι αληθινοι, μπεσαλήδες, ανύποκριτοι άνθρωποι.
Συνηθως οι ανθρωποι αυτοι δεν κανουν θορυβο με την παρουσια τους.
Ζουν απλά, και ζητουν λιγα.
Δεν είναι τυχαίο που ο Κύριός μας αγαπησε περισσοτερο τους φτωχους και ταπεινους (και που ο ληστής στα δεξιά Του στον Σταυρό, ήταν και ο πρώτος που μπήκε στον Παραδεισο), παρα τους “μεγαλους” και δήθεν και υποκριτες..
Καλημερα σε όλους 🙂
Υπάρχουν ΑΝΘΡΩΠΟΙ, Μαρία μου… και εύχομαι να τους βρεις…
ταυτιζομε σε αυτο !!!!!!!!