Γιατί στην επέτειο του Πολυτεχνείου συχνά πυκνά έχουμε επεισόδια και δεν έχουμε επεισόδια την 25η Μαρτίου;
Η απάντηση είναι απλή.
Η γιορτή της 25ης Μαρτίου οριζόντια αγγίζει την εθνική συνείδηση.
Η επέτειος της 17ης Νοεμβρίου είναι μια διχαστική εκδήλωση που οι μισοί έλληνες βρίζουν τους άλλους μισούς.
Είναι μια εκδήλωση που δεν προσφέρει στην πρόοδο της χώρας και πρέπει να καταργηθεί με συνοπτικές διαδικασίες.
Μισές αλήθειες, που δυστυχώς συντηρούν ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ και ΤΗΝ ΑΠΑΤΗ του Πολυτεχνείου…
Κανείς τους δεν λέει όλη την ΑΛΗΘΕΙΑ, είτε γιατί υπάρχουν προσωπικές πολιτικές σκοπιμότητες και προσωπολατρείες, είτε γιατί την αγνοεί…
Το Πολυτεχνείο, ΣΤΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗΝ CIA ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΣΙΩΝΙΣΤΕΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΙ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΒΑΛΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ…
Καλλιόπη Σουφλή
Υ.Γ. Δεν είναι όλη η γενιά του Πολυτεχνείου σάπια… όποιος – όποια το ισχυρίζεται αυτό, είναι τουλάχιστον ΗΛΙΘΙΟΣ/Α…
Το εδώ Πολυτεχνείο είναι μια αρλούμπα, η εκδήλωση για την 17η Νοεμβρίου ένα παγανιστικό έθιμο, όπου κατατίθενται στεφάνια και λουλούδια σε ανύπαρκτους νεκρούς ενώ αποτελεί κατάλληλη αφορμή οι κουκουλοφόροι να προκαλέσουν πάλι επεισόδια.
Κάθε 17 Νοεμβρίου στην Ελλάδα εορτάζεται η επέτειος του Πολυτεχνείου όπως και σήμερα 17 Νοεμβρίου 2023.
Μια επέτειος με πολλές ιστορικές ανακρίβειες, που η διατήρηση της δεν αποτελεί εξέλιξη της κοινωνίας.
Η εκδήλωση μνήμης για το Πολυτεχνείο δεν έχει καμία σχέση με τις εθνικές επετείους 25ης Μαρτίου και 28ης Οκτωβρίου καθώς προωθούν την εθνική και συλλογική συνείδηση, η εκδήλωση της 17ης Νοεμβρίου είναι διχαστική, δεν προωθεί την εθνική συνείδηση και δημιουργεί τριγμούς εντός της κοινωνίας.
Συν τοις άλλοις πολλοί έχουν συνδέσει την γενιά του Πολυτεχνείου αυτών που κυβέρνησαν και καπηλεύτηκαν τα γεγονότα εκείνης της περιόδου να αναδειχθούν στην εξουσία, να απομυζήσουν στον εθνικό πλούτο και στο τέλος να οδηγήσουν από ανικανότητα στα βράχια την χώρα.
Το Πολυτεχνείο είναι μια ιστορική αρλούμπα, μια παγανιστική εκδήλωση με ανύπαρκτους νεκρούς που δεν έχει σε τίποτε να προσφέρει στην ιστορική μνήμη.
Η Ελλάδα δεν κινδυνεύει από την δικτατορία αλλά από τα σάπια παράσιτα που έχουν διεισδύσει στην δημοκρατία.
Η Ελλάδα δεν κινδυνεύει από τους πρωταίτιους της δικτατορίας αλλά από αυτούς που από ανεπάρκεια και ανικανότητα χρεοκόπησαν την χώρα και σήμερα χρωστάει 404,6 δισ.
Για την δημοκρατία είναι πολύ πιο επικίνδυνοι αυτοί που έστειλαν την χώρα άκλαυτη στην φτώχια και όχι ο Παπαδόπουλος ή ο Παττακός.
Τα πρόσωπα αυτά ας κριθούν αμείλικτα από την ιστορία αλλά δεν χρειάζεται η επέτειος της 17ης Νοεμβρίου.
Η μάζωξη δήθεν συναισθηματικών δημοκρατών που αγωνιούν για την πορεία της χώρας και ανησυχούν για την δημοκρατία μας είναι εμετικές εικόνες τυχάρπαστων τσαρλατάνων.
Και για να είμαστε ακριβείς μόνο εκδηλώσεις που εξυψώνουν την εθνική συνείδηση έχουν νόημα.
Π.χ. η 25η Μαρτίου ή 28η Οκτωβρίου έχουν νόημα λόγω του ότι καθολικά εξυψώνουν την εθνική συνείδηση στον έλληνα.
Επέτειοι όπως της 17ης Νοεμβρίου δεν εξυψώνει καμία εθνική συνείδηση γιατί οι μεν αριστεροί εκμεταλλεύονται ένα ιστορικό γεγονός με στόχο να επιτεθούν στην δεξιά, η δε δεξιά δεν αναγνωρίζει την ύπαρξη του Πολυτεχνείου.
Το εδώ Πολυτεχνείο είναι μια αρλούμπα, η εκδήλωση για την 17η Νοεμβρίου ένα παγανιστικό έθιμο, όπου κατατίθενται στεφάνια και λουλούδια σε ανύπαρκτους νεκρούς ενώ αποτελεί κατάλληλη αφορμή οι κουκουλοφόροι να προκαλέσουν πάλι επεισόδια.
Γιατί στην επέτειο του Πολυτεχνείου συχνά πυκνά έχουμε επεισόδια και δεν έχουμε επεισόδια την 25η Μαρτίου;
Η απάντηση είναι απλή.
Η γιορτή της 25ης Μαρτίου οριζόντια αγγίζει την εθνική συνείδηση.
Η επέτειος της 17ης Νοεμβρίου είναι μια διχαστική εκδήλωση που οι μισοί έλληνες βρίζουν τους άλλους μισούς.
Είναι μια εκδήλωση που δεν προσφέρει στην πρόοδο της χώρας και πρέπει να καταργηθεί με συνοπτικές διαδικασίες.
Τι πραγματικά συνέβη στις 17 Νοεμβρίου 1973;
17 Νοεμβρίου 1973 πριν 47 χρόνια στην Ελλάδα συνέβη ένα ιστορικό γεγονός που σημάδεψε την χώρα, την κοινωνία και αποτέλεσε σύμβολο δημοκρατίας.
Τι πραγματικά συνέβη στις 17 Νοεμβρίου του 1973;
Και βεβαίως η εξέγερση των φοιτητών του Πολυτεχνείου οδήγησε στην κατάρρευση της δικτατορίας ή της χούντας ή της επανάστασης, όπως την κατονόμαζε η κάθε πλευρά;
Τα ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν ιστορικά είναι
1)Τι οδήγησε στην εξέγερση του πολυτεχνείου στις 17 Νοεμβρίου 1973;
2)Υπήρξαν νεκροί μέσα στο Πολυτεχνείο;
3)Η εξέγερση του Πολυτεχνείου έριξε την δικτατορία;
Η κεφαλή του καθηγητή Νίκου Σβορώνου δεν έχει καμία σχέση με το Πολυτεχνείο
Δυστυχώς με την πάροδο των 10ετιών τα ψέματα και οι αλήθειες, η πραγματικότητα και οι μύθοι έγιναν ένα παραποιώντας τα ιστορικά γεγονότα.
Αξίζει να αναφερθεί ότι η κεφαλή στο Πολυτεχνείο, δεν είναι κάποιος νεκρός της εξέγερσης.
Είναι η κεφαλή του καθηγητή Νίκου Σβορώνου, ο οποίος δεν είχε καμία σχέση με τα γεγονότα του 1973, άρα όσοι καταθέτουν λουλούδια, θα πρέπει να γνωρίζουν ότι ο Σβορώνος δεν έχει καμία σχέση με το Πολυτεχνείο.
Θα προσπαθήσουμε στο άρθρο αυτό που μας φιλοξενεί το bankingnews.gr να καταγράψουμε τα γεγονότα ως έχουν χωρίς μυθεύματα και χωρίς συναισθηματική φόρτιση.
Η ιστορία για να είναι αντικειμενική πρέπει να αποβάλλει το συναίσθημα.
Το βασικό ιστορικό ερώτημα βεβαίως είναι η εξέγερση του πολυτεχνείου οδήγησε στην πτώση την δικτατορία στην Ελλάδα;
Η δικτατορία δεν έπεσε από τους φοιτητές του Πολυτεχνείου και αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι η δικτατορία στην Ελλάδα κατέρρευσε στις 24 Ιουλίου του 1974 δηλαδή 9 μήνες μετά με αιτία το τραγικό λάθος του Ιωαννίδη ο οποίος είχε κάνει πραξικόπημα κατά του Παπαδόπουλου ο οποίος είχε τεθεί σε κατ΄ οίκο περιορισμό.
Ο Ιωαννίδης απέτυχε να διαχειριστεί την εισβολή στην Κύπρο από τους Τούρκους και αυτή η δραματική εξέλιξη οδήγησε σε κατάρρευση την δικτατορία στην Ελλάδα….πολλούς μήνες μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου.
Συν τοις άλλοις στις 8 Οκτωβρίου του 1973 ο Γιώργος Παπαδόπουλος είχε αναθέσει στην κυβέρνηση Μαρκεζίνη να οδηγήσει την Ελλάδα σε εκλογές στις 10 Φεβρουαρίου του 1974.
Είναι ένα στοιχείο που ιστορικά αποσιωπήθηκε η δικτατορία ήθελε εκλογές;
Και όμως είναι αποδεδειγμένο ότι ο Παπαδόπουλος ήθελε εκλογές στις 10 Φεβρουαρίου του 1974 και η απόφαση αυτή είχε ληφθεί και ανακοινωθεί πολύ πριν το Πολυτεχνείο.
Τα ιστορικά γεγονότα
Αν και η δικτατορία Παπαδόπουλου, εφάρμοσε πλήρως την δωρεάν παιδεία ωστόσο από τις αρχές του 1973 καλλιεργείτο ένταση με αφορμή και αιτία την απόφαση της δικτατορίας να εφαρμόσει το διάταγμα 1347 που ουσιαστικά οδηγούσε σε στράτευση όσους είχαν λάβει αναβολή.
Η εξέλιξη αυτή ήταν η αιτία για να αρχίσει να καλλιεργείται ένταση μεταξύ της δικτατορίας και των φοιτητών.
Στις 14 Νοεμβρίου του 1973 με αφορμή διαδήλωση φοιτητών, που κατέληξαν στο Πολυτεχνείο αποφασίζεται η κατάληψη του συμμετείχαν περίπου 1200-1350 φοιτητές μαζί και πολίτες που κατέληξαν στο Πολυτεχνείο με στόχο να στηρίξουν τους φοιτητές.
Ο Γιώργος Παπαδόπουλος, δεν έδωσε πολύ μεγάλη σημασία στο συμβάν, μάλλον αδιαφόρησε.
Στις 15 Νοεμβρίου του 1973 από ένα υποτυπώδη σταθμό που είχε δημιουργηθεί μεταδίδεται το μήνυμα εδώ Πολυτεχνείο, εδώ Πολυτεχνείο, σας μιλάει ο ραδιοφωνικός σταθμός των ελεύθερων αγωνιζομένων φοιτητών…
Πολλοί πολίτες είχαν εισρεύσει στο Πολυτεχνείο ως συμπαράσταση στους φοιτητές, οι οποίοι πραγματοποιούσαν αντιφασιστική και αντιιμπεριαλιστική εκδήλωση.
Στις 16 Νοεμβρίου του 1973 δόθηκε εντολή να διαλυθεί το πλήθος ενώ αργά το βράδυ της 16ης Νοεμβρίου έπεσαν και οι πρώτοι πυροβολισμοί στο κέντρο της Αθήνας, πριν είχαν πέσει πολλά δακρυγόνα αλλά οι πρώτοι πυροβολισμοί έπεσαν αργά το βράδυ της 16ης Νοεμβρίου του 1973.
Στις 2 τα μεσάνυκτα της 17ης Νοεμβρίου του 1973 δίδεται εντολή να λήξει η εξέγερση με καταστολή από τον στρατό και συγκεκριμένα καταφθάνουν τάνκς, όχι όμως να χτυπήσουν τους φοιτητές αλλά να δώσουν τέλος στην εξέγερση.
Είναι η πρώτη φορά που στην περίοδο της 7ετίας Παπαδόπουλου υπήρξε πραγματική ένταση μεταξύ κράτους και μέρους της κοινωνίας.
Η Δαμανάκη ήταν η εκφωνήτρια του εδώ Πολυτεχνείο, ο Κώστας Λαλιώτης προσπάθησε να καθυστερήσει την εισβολή του τάνκ και στις 3 τα ξημερώματα της 17ης Νοεμβρίου εισβάλλει το τάνκς και γκρεμίζει την κύρια είσοδο του Πολυτεχνείου.
Οι φοιτητές πανικόβλητοι αποχωρούσαν άρον άρον από το πολυτεχνείο ενώ στο κέντρο της Αθήνας είχαν ενταθεί οι πυροβολισμοί από ελεύθερους σκοπευτές.
Μέσα στο Πολυτεχνείο δεν υπήρξε κανένας νεκρός, οι νεκροί ήταν έξω από το πολυτεχνείο σε παρακείμενους δρόμους ή στο κέντρο της Αθήνας και πολλοί εξ αυτών από αδέσποτα πυρά.
Το πρόσωπο κλειδί στα γεγονότα του πολυτεχνείου ήταν ο Μιχάλης Γουνελάς ο οποίος έδωσε την διαταγή στο τάνκς να ρίξει την πύλη ήταν τότε Υπίλαρχος….
Μέρος της συνέντευξης Γουνελά…
ΕΡ.: Πέρασαν δέκα χρόνια από τα γεγονότα του Πολυτεχνείου. Ήσασταν ο αξιωματικός που οδήγησε το άρμα στην πύλη του Πολυτεχνείου. Τι έχετε να πείτε σήμερα;
ΑΠ.: Ομολογώ πως ήθελα να μιλήσω, γιατί επί 10 χρόνια τώρα, ακούγεται πάντα η άλλη πλευρά.
Και θα ήθελα να μιλήσω για δύο λόγους:
Και προσωπικά, επειδή πρέπει να διασαφηνίσω ορισμένα σημεία σχετικά με το ρόλο μου σε όλη αυτή την υπόθεση, που λέγεται Πολυτεχνείο, αλλά και εκ μέρους των συναδέλφων εκείνων που βρέθηκαν εκείνη τη συγκεκριμένη νύχτα σε εκείνο το συγκεκριμένο χώρο, χωρίς βέβαια να τους εκπροσωπώ.
Πιστεύω να μην έχουν αντίρρηση.
Όσα έχουν λεχθεί μας αδικούν.
Μας παρουσιάζουν σαν εγκληματίες, σαν ανθρώπους που δεν έχουν ηθικές αναστολές.
Σαν τέλος πάντων, ανθρώπους που μόλις τους βγάλεις από τα στρατόπεδα πρέπει να τους κρατάς για να μην σκοτώνουν, κακοποιήσουν ή δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο να κάνουν.
ΕΡ.: Ποιος ήταν ο δικός σας ρόλος, λοιπόν;
ΑΠ.: Όπως ξέρετε, τ’ όνομα μου σχετίζεται με την κατάρριψη της πύλης του Πολυτεχνείου.
Και η πύλη είναι ένα από τα σημεία εκείνα που έχει συμπυκνωθεί όλη η εκμετάλλευση.
Διότι δεν πιστεύω ότι υπάρχει κάποιος λογικός άνθρωπος που να πιστεύει ότι δεν υπάρχει εκμετάλλευση σε όλη αυτή την υπόθεση. Η πύλη προσφέρεται για να γίνει σύμβολο.
Έχει όλα τα χαρακτηριστικά ενός συμβόλου. Παρ’ όλα τα χαρακτηριστικά ενός συμβόλου.
Παρ’ όλα ταύτα, όμως, εις την πύλη δεν υπήρξε ουδείς νεκρός όπως και σε ολόκληρο το χώρο του Πολυτεχνείο, πέραν του τραυματισμού της Ρηγόπουλου ο οποίος είναι και γνωστός.
Ο τραυματισμός αυτός έγινε εξ αμελείας και δεν ήταν δυνατόν να προβλεφθεί.
Η Ρηγόπουλου έπεσε σε μια απόσταση γύρω στα 15 μέτρα.
ΕΡ.: Κύριε Γουνελά, δώστε μας μία εικόνα εκείνης της νύχτας μπροστά από την πύλη του Πολυτεχνείου, όπως την είδατε εσείς.
ΑΠ.: Οι φοιτητές μιλούσαν και διαπραγματευόντουσαν ελεύθερα με τους αστυνομικούς, χωρίς να υπάρχει κανένας ψυχολογικός καταναγκασμός.
ΕΡ.: Αφού μπήκατε, πώς σας υποδέχτηκαν οι φοιτητές που ήταν μέσα;
ΑΠ.: Όχι άσχημα!
Είχαν βέβαια κάποια ανησυχία.
Όταν όμως τους διαβεβαίωσα ότι δεν πρόκειται να κακοποιηθούν ηρέμησαν.
Η άκρως ενδιαφέρουσα προσέγγιση του Ευάγγελου Αβέρωφ Υπουργού Εθνικής Αμύνης, ο οποίος δήλωσε στις 10 Μαΐου του 1979:
Το Πολυτεχνείο υπήρξε μία ευγενική θαρραλέα δημοκρατική εκδήλωση της νεολαίας.
Μόλις όμως εκδηλώθηκε και στέριωσε, κατά την τακτική που δίδαξε ο Λένιν, υπερφαλαγγίστηκε από το ΚΚΕ και τα συνθήματα από συνθήματα Δημοκρατίας έγιναν συνθήματα κομμουνισμού.
Το Πολυτεχνείο όχι μόνο δεν έριξε την δικτατορία αλλά τη δυνάμωσε.
Γιατί αυτό ήταν το έναυσμα που ώθησε πολλούς νέους αξιωματικούς λίγο πολύ απογοητευμένους από την δικτατορία, να συσπειρωθούν γύρω από τον Ιωαννίδη που ετοίμαζε συνωμοσία αλλά δεν μπορούσε να την κάνει πράξη.
Και έτσι επιβλήθηκε μια χειρότερη δικτατορία…
Τιμώ λοιπόν ειλικρινά και βαθύτατα την πρωτοβουλία και τον ηρωισμό των νέων που ξεκίνησαν αυτό το κτύπημα.
Αλλά για να το τιμήσω, νομίζω πως πρέπει να πω αυτό που πιστεύω ότι είναι αλήθεια.
Δεν είμαι διατεθειμένος λόγω επιμόνου συνθηματολογίας, λόγω ανύπαρκτων «πολυαρίθμων νεκρών», να βοηθήσω και εγώ στην θεσμοποίηση μια ψεύτικης ιστορίας…τόνισε ο Ευάγγελος Αβέρωφ… πραγματικός πατριώτης της Δεξιάς παράταξης.
Το πόρισμα Τσεβά
Η δημοκρατική κυβέρνηση δίνει εντολή να συνταχθεί πόρισμα από την δικαιοσύνη για τα δραματικά γεγονότα της 17ης Νοεμβρίου του 1973.
Ο πόρισμα του Τσεβά όπως έμεινε στην ιστορία αναφέρει.
Α. ΝΕΚΡΟΙ:
Βαρύς υπήρξεν ο φόρος του αίματος εις νεκρούς και τραυματίας ο καταβληθείς δια την καταστολήν της εξεγέρσεως του Πολυτεχνείου. Και των μεν τραυματιών τον αριθμόν, ήγγισε, μετά βεβαιότητας μάλλον, η έρευνα.
Ανεξιχνίαστος, όμως, παραμένει εισέτι ο ακριβής αριθμός των νεκρών.
Περί πάντων τούτων, όμως, αναλυτικότερων, ως ακολούθως, αφού προηγουμένως τονισθεί ότι ουδείς απολύτως εκ των σπουδαστών του Πολυτεχνείου εφονεύθη κατ των οποίων είχον τοποθετηθεί και εφυλάσσοντο εις παρακείμενον χώρον ίνα μη υποπέσουν εις αντίληψιν των σπουδαστών και προκληθή πανικός (κατάθ. υπ’ αριθμ.245).
Επισήμως ανακοινωθέντες νεκροί, σύμφωνα με το επίσημο πόρισμα Τσεβά, είναι οι ακόλουθοι:
1. Διομήδης Ιωάννου Κομνηνός, ετών 17, μαθητής.
Εφονεύθη έξωθι του Πολυτεχνείου περί ώρα 22.15′ της 16.11.73. Βασίμως πιθανολογείται ότι δράστης του φόνου τούτου είναι ο προεκτεθείς Συνταγματάρχης.
2. Βασίλειος Παναγιώτου Φαμέλλος, ετών 26.
Εφονεύθη εγγύς του υπουργείου Δημοσίας Τάξεως περί ώρα 22.30′ της 16.11.73, βληθείς προφανώς υπό τίνος των εκ του υπουργείου πυροβολούντων.
3. Toril Engelend, σπουδάστρια, Νορβηγίς.
Εφονεύθη εις την πλατείαν Αιγύπτου περί ώρα 23.30′ της 16.11.1973 παρ’ αγνώστου δράστου.
4. Γεώργιος Ανδρέου Σαμούρης, σπουδαστής, ετών 22.
Εφονεύθη υπ’ αγνώστου εις άγνωστον σημείον εξ επαφής περί το μεσονύκτιον της 16.11.1973 και το πτώμα του μετεφέρθη και απερρίφθη εις την διασταύρωσιν των οδών Καλλιδρομίου και Ζωσιμάδων (Κατάθεσις υπ’ αριθμ. 137).
5. Αλέξανδρος Ευστρατίου Σπαρτίδης, ετών 16, μαθητής. Εφονεύθη επί της οδού Κότσικα (παρόδου Πατησίων) την 10.20 ώραν της 17.11.1973, βληθείς υπό στρατιωτών εκ του κτιρίου του ΟΤΕ.
6. Μάρκος Δημητρίου Καραμάνης, ετών 23.
Εφονεύθη ευρισκόμενος εις την επί της οδού Πατησίων και Αιγύπτου 1 πολυκατοικίαν την 10.30 ώραν της 17.11.1973, βληθείς ομοίως υπό στρατιωτών εκ του κτιρίου του ΟΤΕ.
7. Βασίλειος Καράκας, Τούρκος υπήκοος, ετών 43.
Εφονεύθη εις την πλατείαν Αιγύπτου περί ώραν 13.00′ της 17.11.1973, βληθείς εκ διερχομένου άρματος μάχης.
8. Δημήτριος Θεοφ. Θεοδώρας, ετών 6.
Εφονεύθη επί της οδού Ορεινής Ταξιαρχίας Ζωγράφου περί ώραν 13.30 της 17.11.1973, βληθείς υπό στρατιώτου ευρισκομένου έμπροσθεν του Ναού του Αγίου Θεράποντος.
9. Βασιλική Φωτίου Μπεκιάρη, ετών 17.
Εφονεύθη ευρισκομένη εις την ταράτσα της επί της οδού Μεταγένους 8 – Νέος Κόσμος οικίας της περί ώρα 12.30′ της 17.11.1973, δεχθείσα εις την κεφαλήν της βλήμα αδέσποτον άρματος.
10. Γεώργιος Αλεξάνδρου Γεριτσίδης, ετών 48, εφοριακός υπάλληλος.
Εφονεύθη ευρισκόμενος εν Ν. Λιοσίοις προς εκτέλεσιν υπηρεσίας περί ώραν 12.15′ της 17.11.1973 δεχθείς ομοίως βλήμα αδέσποτον άρματος μάχης εις την κεφαλήν.
11. Νικόλαος Πέτρου Μαρκουλής, ετών 25.
Εφονεύθη παρά την πλατείαν Βάθης περί ώραν 11.00′της 17.11.1973, βληθείς εκ διερχομένου άρματος μάχης.
12. Στυλιανός Αγαμ. Καραγεώργης, ετών 19, εργάτης. Ετραυματίσθη θανασίμως επί της οδού Πατησίων, έμπροσθεν του κινηματογράφου ΕΛΛΗΝΙΣ, περί ώρα 10.00′ της 17.11.1973, βληθείς εκ διερχομένου άρματος και απεβίωσεν εις το ΚΑΤ την 30.11.1973.
13. Ανδρέας Στεργίου Κούμπος, ετών 63.
Ετραυματίσθη σοβαρώς διερχόμενος την οδό Καποδιστρίου περί ώρα 14.00′ της 18.11.1973, βληθείς εκ διερχομένου άρματος και απεβίωσε την 30.1.1974.
14. Μιχαήλ Δημήτριου Μυρογιάννης, ετών 20.
Εφονεύθη εις την διασταύρωσιν των οδών Πατησίων και Στουρνάρα περί ώραν 13.30′ της 18.11.73, βληθείς δια περιστρόφου εις την κεφαλήν και
15. Κυριάκος Δημητρίου Παντελάκης, ετών 45, δικηγόρος. Ετραυματίσθη σοβαρώς επί της οδού Γλάδστωνος περί ώραν 12.40′ της 18.11.1973, βληθείς εκ διερχομένου επί της οδού Πατησίων άρματος και απεβίωσεν την 18.12.1973.
Το πόρισμα του Αστυνομικού Διευθυντή Γεώργιου Σαμπάνη επί κυβερνήσεως Ανδρέα Παπανδρέου αποκαλύπτει ότι δεν υπήρξε κανένας νεκρός εντός του Πολυτεχνείου.
Κανένας νεκρός εντός του Πολυτεχνείου με βάση το πόρισμα Σαμπάνη.
Καταγράφονται 12 νεκροί εκτός του Πολυτεχνείου χωρίς να αποδεικνύεται η σχέση τους με την εξέγερση.
Δώδεκα άτυχοι συμπατριώτες μας που έχασαν ΑΔΙΚΑ, την ζωή τους, εκείνη την πραγματικά ταραγμένη περίοδο.
Ο ίδιος ο πρύτανης του Πολυτεχνείου κατά τα γεγονότα Κ. Κονοφάγος κατέθεσε ως μάρτυς στις 20/1/1975, στο πενταμελές Εφετείο Αθηνών, ότι μέσα στο Πολυτεχνείο δεν σκοτώθηκε κανείς φοιτητής και τα ίδια βεβαιώνει και στο βιβλίο του «Η Εξέγερση του Πολυτεχνείου» (1982), με την προσθήκη ότι ούτε κανείς άλλος πολίτης έχασε την ζωή του μέσα στο Πολυτεχνείο.
Άρθρο του Γιώργου Γεωργίου
Ιστορικός που έχει ασχοληθεί με τον εμφύλιο, την Κύπρο και την νεότερη ιστορία της Ελλάδος.
Πηγή
Προβολές : 729
Μοίρασέ το:Ετικέτες: ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΣΕΒΑΣ, ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ 21ης ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1967, ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο.
Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
- Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
- Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
- Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
- Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
- Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.
Διαβάστε ακόμα
Πήρα 1 εκατομμύριο $ από την CIA για να ρίξω τον…Παπαδόπουλο – Ο σκοτεινός ρόλος του Ιωαννίδη στο Πολυτεχνείο
https://greeknewsondemand.com/2023/11/19/%cf%80%ce%ae%cf%81%ce%b1-1-%ce%b5%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%bf%ce%bc%ce%bc%cf%8d%cf%81%ce%b9%ce%bf-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%b7%ce%bd-cia-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%ce%bd%ce%b1-%cf%81%ce%af%ce%be%cf%89/
Μια χαρά ξέρανε οι μέσα για το τανκ κ για αυτό δεν ήταν κανείς τους στον προαύλιο χώρο του Πολυτεχνείου,όπως κ η μαντάμ Δαμανάκη μετά φυγαδεύτηκε στην αμερικανική πρεσβεία,όπως η πλάκα που γράφει τα ονόματα φοιτητών είναι για την περίοδο 1941_1944 τέτοια παραπληροφόρηση μόνο η αριστεροί με δεξιές τσέπες! έλεος πραγματικά! την σημαία της πατρίδας μου γιατί την κρατάνε τα μιάσματα;
Η Παραμύθα τού Κωλοχανείου στήθηκε για να ξεπλύνει η Αριστεράτζα τα Αίσχη τού Συμμοριτοπόλεμου…
Ιστορική Μούφα ολκής…Κάτι σαν το κορίτσι της Breck Creme Rinse (Ηλένια Ασημακοπούλου)
που έγινε ηρωίδα χωρίς να έχει πατήσει το πόδι της στην Αθήνα εκείνη την εποχή!!!
Αν ο Παπαδόπουλος είχε αφήσει τα Αμερικανικά αεροπλάνα να χρησιμοποιήσουν τον Εθνικό μας Εναέριο Χώρο,
όταν μετέφεραν βοήθεια στους οβριούς, θα κυβερνούσε ακόμα.
Για τον ίδιο λόγο, έπεσε και η Κύπρος!
Απέναντι της ποιο κράτος υπάρχει; Μα, φυσικά, το γΙσραέλι που δεν ξεχνά Ποτέ και Πάντα Τιμωρεί!
Ό Παπαδόπουλος έπρεπε να φύγει από τη μέση
και η Κύπρος έπρεπε να χαθεί από την ελληνική επιρροή γιατί είπαμε: Το γΙσραέλι δεν ξεχνά Ποτέ και Πάντα Τιμωρεί!
Μια μαρτυρία-άποψη για τα γεγονότα.
https://orthodoxostypos.gr/%cf%80%ce%bf%ce%bb%cf%85%cf%84%ce%b5%cf%87%ce%bd%ce%b5%ce%b9%ce%bf%ce%bd-%cf%84%ce%af-%e1%bc%80%ce%ba%cf%81%ce%b9%ce%b2%e1%bf%b6%cf%82-%e1%bc%a6%cf%84%ce%bf/
Αν ήξεραν αυτοί που ήταν στα κάγκελα της κεντρικής πύλης του Πολυτεχνείου ότι μοιράζονται μελλοντικά υπουργεία, γενικές γραμματίες σε ΔΕΚΟ και επιτελικές θέσεις σε ανεξάρτητες αρχές διορισμένοι από το κράτος όχι μόνο θα άνοιγαν την πύλη να περάσει το τάνκς αλλά θα παραδίδονταν για να κολήσουν αγωνιστικά αντικαθεστωτικά ένσημα.
“Είναι μια εκδήλωση που δεν προσφέρει στην πρόοδο της χώρας και πρέπει να καταργηθεί με συνοπτικές διαδικασίες.”
Συμφωνώ απολύτως.
Ομως η νεοταξίτισα κωνσταντοπούλου διαφωνεί και θέλει να καθιερωθή η αποφράς αυτή ημέρα ως εθνική επέτειος!
θυμάμαι αυτή την “γιορτή” στο σχολείο που με ξενερώνε εντελώς γιατί αυτό ακριβώς,δεν άγγιζε την εθνική συνείδηση.Με όλα αυτά τα κατά τα άλλα ομορφα τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη και το όλο αριστερό κλίμα οι σημαίες με το σφυροδρέπανο έλειπαν.
Κάποιοι δηλαδή πήγαν να την οικειοποιηθούν δημιουργώντας αναγκαστικά έναν διχασμό διότι τα παιδιά γυρνώντας στο σπίτι,άλλων οι γονείς εκθείαζαν την αντίδραση των φοιτητών ως αυτή που έριξε δήθεν την χούντα πράγμα που δεν ισχύει,απλά έγινε αλλαγή χουντοφρουράς.
Αλλων δε οι γονείς της αντίθετης πλευράς την χαρακτήριζαν ως γιορτή των κομμουνιστών κι ότι επί χούντας όσοι κοίταζαν την δουλειά τους,είχαν δουλειά,ασφάλεια, δεν τους ενοχλούσε κανένας,απλά δεν μπορούσες να εκφραστείς φανερά εναντίον του καθεστώτος και φυσικά ήσουν βδελυγμα εάν δηλώνες ευθαρσώς κομμουνιστής αλλά εάν δεν ήσουν κομμουνιστης φανερός ή κρυφός δεν έτρεχε τίποτα.
Οπότε αντί για γιορτή δημοκρατίας κατέληγε στην συνείδηση των μαθητών όχι εθνικού χαρακτήρα γεγονός,για αυτό κάποια στιγμή πιστεύω ότι και με την γνώση των πραγματικών ιστορικών γεγονότων θα μείνει στην ιστορία ως μια διαμαρτυρια μεν,ρομαντική διαμαρτυρία δε προς το καθεστώς από τους φοιτητές, και αυτή είναι μάλλον η πραγματική διάσταση του γεγονότος,ούτε κάτι περισσότερο ούτε κάτι λιγότερο.
Ποια ημερομηνία έγινε το πραξικόπημα κατά του Παπαδόπουλου δεν μας λέει. Αυτή την ημερομηνία πρέπει να θυμόμαστε κάθε χρόνο.
“Ο Ιωαννίδης απέτυχε να διαχειριστεί την εισβολή στην Κύπρο από τους Τούρκους και αυτή η δραματική εξέλιξη οδήγησε σε κατάρρευση την δικτατορία στην Ελλάδα….”
Κάθε χρόνο η ίδια ανοησία. Πως είναι δυνατόν χουντικοί να έχουν την εξουσία και να την παραδίδουν αμαχητί λες και περιμένουν να καλοπεράσουν μετά; Ακόμα κι αν δεν το περίμεναν να πάνε φυλακή, συνέπειες σε βάρος τους δεν περίμεναν; Η πραγματικότητα είναι ότι δεν την παρέδωσαν από μόνοι τους την εξουσία επειδή ηττήθηκαν, δεν ήρθαν στην Αθήνα οι τούρκοι να τους αφαιρέσουν την εξουσία με τη βία. Η πραγματικότητα είναι ότι ΔΙΑΤΑΧΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ ΝΑ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΟΥΝ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΘΑ ΓΙΝΟΤΑΝ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ή αν αποτύχαινε η απόβαση στην Κύπρο που ήταν δυνατό αν κάποιος καπετάνιος υποβρυχίου έγραφε τις μασονικές διαταγές στα @@ του και βύθιζε όλα τα αποβατικά.
Οι χουντικοί που παρέδωσαν την εξουσία στον Καραμαλή δεν πήγαν σε καμία φυλακή.Ο Γκιζίκης ως Πρόεδρος της Χουντοδημοκρατιας δεν έπρεπε να πάει;.Ο Αρχηγός Ενόπλων Δυνάμεων Μπονάνος,οι ΑΓΕΣ ΓαλατσανοςΑΓΕΝ Αραπάκης και ΑΓΕΑ Παπανικολάου,αρχηγοί των ΧουντοΕΔ δεν είχαν ευθύνες;Δεν ήταν χουντικοί του Ιωαννίδη;Μάλιστα δε ήταν στη θέση τους και στον Α και στον Β Αττίλα.
Έβαλαν μέσα τον Παπαδόπουλο ως βασικό αρχηγό της 21ης Απριλίου και τον Ιωαννίδη και κάτι άλλους.
Για μένα τουλάχιστον ο Ιωαννίδης έπρεπε χάρη της ιστορίας,εφόσον κάθησε μεχρι τέλους στη φυλακή να ξεράσει όλη την αλήθεια,για το ποιοι τον έβαλαν;Ποιοι τον παρέσυραν;Ποιοι τον διέταξαν;Ποιοι τον απείλησαν ίσως,για να κάνει το πραξικόπημα στην Κύπρο αλλά να @λάσει πατάτες στο να ενεργοποιήσει έγκαιρα τα σχέδια για την προστασία της Κύπρου.
Μετά τα πυροτεχνήματα του πραξικοπήματος στην Κύπρο η αδράνεια για την προστασία του νησιού μόνο προδοτική και εγκληματική μπορεί να χαρακτηριστεί.
Εάν είχαν εφαρμόσει τα σχέδια άμυνας έγκαιρα αντί για εθνικοί προδότες θα γινόταν ξαφνικά εθνικοί ήρωες.Θα γινόταν ντε φάκτο ένωση Ελλάδας Κύπρου.
Μάλιστα. Δεν υπήρξε δηλαδή ιεραρχία με τον Ιωαννίδη στην κορυφή αλλά μυστική ιεραρχία που τον αγνόησε. Ο Παπαδόπουλος ήταν εκείνη τη στιγμή κατ’ οϊκον περιορισμό; Και δεν κυκλοφόρησε ποτέ ελεύθερος από τότε, μέχρι που πέθανε;
Ο Παπαδοπουλος πέθανε στη φυλακη.Αν εννοείτε ιεραρχία σε σχέση με το πραξικόπημα του Μακαρίου τι στο καλό.Δεν το γνώριζαν;Θα το γνώριζαν όλοι οι παραπάνω.Αλλα το θέμα δεν είναι το πραξικόπημα.Εκει που είναι να τραβάς τα μέζεα σου είναι οτι γνώριζαν οι πάντες ότι οι Τούρκοι πάνε για απόβαση και όλοι οι παραπάνω αδρανησαν.
Εντάξει.Ο ένας πηγαινοέφερνε τα υποβρύχια πέρα δώθε,ο άλλος δεν έστειλε τα φάντομ που προβλεπόταν,στην Κύπρο αντί έστω την παραμονή της εισβολής μπορούσαν να βγάλουν τους στρατιώτες από τα στρατόπεδα,τελοσπάντων κάτι μπορούσαν να κάνουν ώστε να περιμένουν τους Τούρκους κι ότι γίνει.
Ο Μπονάνος κατά μαρτυρία του Σαμψών σε συνέντευξη άκουγε από το τηλέφωνο τις βόμβες και του έλεγε οι Τούρκοι κανουν άσκηση.
Δεν έχει ξαναγίνει τέτοιο πράγμα από στρατιωτικους στην Ελληνική ιστορία.
Ένα πράμα σαν να ήταν όλοι συνεννοημενοι να αφήσουν τους Τούρκους να μπουν.Ακομα και στην Μικρασιατική καταστροφή,έκαναν λάθη;Πάντως το πάλεψαν έφτασαν 60 χλμ πριν την Άγκυρα.
Αυτό με την Κύπρο είναι τον ξέραμε ότι έρχονται αλλά δεν κάναμε τίποτα.
Είχα διαβάσει ότι ο Ιωαννίδης κοιμόταν το βραδυ παραμονή εισβολής και τον ξύπνησαν τα πρωτοπαλίκαρα του,ενώ κανονικά έπρεπε όλοι τους να είναι στο θάλαμο επιχειρήσεων.Τι να πω.Ειχαν μπερδέψει τον ρόλο πολιτικού με στρατιωτικού και ήταν σε διχασμό για το τι είχαν καθήκον να πράξουν;
Πραγματικά δεν υπάρχει πιο ντροπιαστική στάση από αξιωματικούς στην σύγχρονη Ελληνική ιστορία.
Ανώνυμε, το θέμα που μου έστειλες το έχω προς ανάρτηση… άλλωστε πως θα μπορούσα να παραλείψω και τον αείμνηστο ΔΗΜΗΤΡΗ ΤΣΕΒΑ, και τον αείμνηστο ΓΙΑΝΝΗ ΔΕΡΜΑΤΑ και τον εξαίρετο συνάδελφο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΔΕΡΜΑΤΑ καθώς όλοι αυτοί, είναι κομμάτι της ζωής μου… ιδίως οι δυο πρώτοι…
Λίγη αναμονή…
ΟΚ. είμαστε σε αναμονή γενικότερα , γιατί είμαστε ακόμα στις ωδίνες …
Αν λέει την όλη την αλήθεια ;
Ενδεχομένως να την λέει μέχρι εκεί που αντέχει να πει, ή μέχρι εκεί που του επιτρέπουν να πει, γνωρίζοντας ίσως εκ των έσω, τους διοργανωτές, καθώς και ποιοι έχουν λάβει μέρος στην δήθεν εξέγερση, τον ρόλο που είχε έκαστος, καθώς και τις πολιτικές εξελίξεις και όλα όσα διαδραματίζονται μέχρι και τις μέρες μας. Λαμβάνοντας υπόψιν πως είχαν επιλεγεί άτομα ακόμη κι απ’την στρατιωτική ηγεσία, επιχείρηση που είχε αναλάβει ο Μοσέ Νταγιάν, ενδεχομένως να είχε κι ο Γουνελάς αναλάβει τον δικό του ρόλο σε συνεργασία με την ” επιτροπή ” .
Όσο για τον Κώστα Λαλιώτη, είναι γνωστός ο ρόλος του, καθώς κι ο ρόλος του πατέρα του…σαφή αναφορά αυτών, κάνει στα βιβλία του ο Θανάσης Στριγάς, που δεν αμφισβητούνται από κανέναν
Έτσι ακριβώς, Σοφία μου… μέχρι εκεί που αντέχει και του επιτρέπουν λέει την αλήθεια…
Σύμφωνα με την μαρτυρία του Μιχάλη Γουνελά, οδηγού του τάνκ, είχε υπάρξει συμφωνία με την ” επιτροπή ” του Πολυτεχνείου και κάνει σαφή αναφορά στον Κώστα Λαλιώτη και τις οδηγίες που έδινε κατά την είσοδο του τάνκ για να μην υπάρξουν τραυματίες.
https://www.epok1973.com/%CE%B1%CF%81%CE%B8%CF%81%CE%B1/199-%CF%84%CE%BF-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CF%85%CF%84%CE%B5%CF%87%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CE%BF-%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B1-%CE%B1%CF%80%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%BC%CF%85%CE%B8%CE%BF-%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%BF%CF%83-%CE%B2-%CF%84%CE%B1-%CE%B5%CF%80%CE%B5%CE%B9%CF%83%CE%BF%CE%B4%CE%B9%CE%B1
Σοφία, ο ρόλος του Λαλιώτη πάντα ήταν σκοτεινός… ο Γουνελάς, λέει όλη την αλήθεια;;;
Αν λέει την όλη την αλήθεια ;
Ενδεχομένως να την λέει μέχρι εκεί που αντέχει να πει, ή μέχρι εκεί που του επιτρέπουν να πει, γνωρίζοντας ίσως εκ των έσω, τους διοργανωτές, καθώς και ποιοι έχουν λάβει μέρος στην δήθεν εξέγερση, τον ρόλο που είχε έκαστος, καθώς και τις πολιτικές εξελίξεις και όλα όσα διαδραματίζονται μέχρι και τις μέρες μας. Λαμβάνοντας υπόψιν πως είχαν επιλεγεί άτομα ακόμη κι απ’την στρατιωτική ηγεσία, επιχείρηση που είχε αναλάβει ο Μοσέ Νταγιάν, ενδεχομένως να είχε κι ο Γουνελάς αναλάβει τον δικό του ρόλο σε συνεργασία με την ” επιτροπή ” .
Όσο για τον Κώστα Λαλιώτη, είναι γνωστός ο ρόλος του, καθώς κι ο ρόλος του πατέρα του…σαφή αναφορά αυτών, κάνει στα βιβλία του ο Θανάσης Στριγάς, που δεν αμφισβητούνται από κανέναν
Ξέρω…. 🙂 απλά είναι πολύ πετυχημένο και ήθελα να το δείτε!
https://youtu.be/wcL5DJ6HBPc