Το ενδεχόμενο ο Putin να βρεθεί άναρχα εκτός εξουσίας, εκτιμάται πως θα μπορούσε να επιφέρει χάος, να πυροδοτήσει σαιξπηρικές «μάχες» για την εξουσία και να καταστήσει άγνωστο σε τίνος τα χέρια θα πέσει το πυρηνικό οπλοστάσιο.
Όπως αναφέρει σε δημοσίευμα του το Politico, αυτοί τη στιγμή, λίγοι στη Δύση θέλουν να μιλήσουν ανοιχτά και δημόσια για αυτό το σενάριο, προκειμένου να μην κατηγορηθούν ότι επιχειρούν να εμπλακούν στα εσωτερικά πολιτικά ζητήματα της Ρωσίας.
«Ιδιωτικά όμως, κράτη και αναλυτές στη Δύση εξυφαίνουν σενάρια που θα μπορούσαν να αναπτυχθούν μόλις αναγκαστικά ο Putin αποχωρήσει από την εξουσία» επισημαίνει το Politico, το οποίο επικαλείται δηλώσεις του γ.γ. του ΝΑΤΟ, Jens Stoltenberg, ο οποίος υποστήριξε πως πρέπει να είναι κανείς πολύ προσεκτικός όταν κάνει εικασίες για την εσωτερική πολιτική σκηνή της Ρωσίας.
Τα ερωτήματα
Βάσει του Politico, τυχόν αποχώρηση του Putin δεν θα είναι μια απλή μετάβαση, μια απλή αλλαγή εξουσίας.
Αλλά θα προκύψουν κορυφαία ερωτήματα και διλήμματα για τους ηγέτες της Δύσης.
Πόσο μπορούν – και πρέπει – να επηρεάσουν τη διαδικασία διαδοχής;
Τι θα έπρεπε να κάνουν εάν μια ρωσική δημοκρατία αποσχιστεί;
Τι σχέση θα πρέπει να έχουν με το διάδοχο του Putin;
«Θα πρέπει να αφήσουμε στην άκρη κάθε ψευδαίσθηση ότι αυτό που θα συμβεί αμέσως μετά, θα είναι Δημοκρατία.
Αυτό που πιστεύω ότι θα συμβεί μετά, θα είναι μια περίοδος προβλημάτων» αναφέρει ο Laurie Bristow, πρώην Βρετανός πρέσβης στη Ρωσία.
Αιματηρή ή ομαλή διαδοχή;
Αν και ο Putin αυτή τη στιγμή παίζει χωρίς αντίπαλο στην εσωτερική πολιτική σκηνή, το δημοσίευμα υποστηρίζει ότι αρχίζει να χάνει μέρος της ισχύος του λόγω των αρνητικών αποτελεσμάτων από το πεδίο της μάχης στην Ουκρανία.
«Για να διασφαλιστεί μια σταθερή διαδοχή όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου, κάτι που θα καθοριστεί σε μια στιγμή που θα επιλέξει ο ίδιος Putin, θα πρέπει να υπάρχει ένας υψηλός βαθμός συναίνεσης από την ελίτ» επισημαίνει ο Bristow, υποστηρίζοντας έχει ήδη αρχίσει ένας μεγάλος ανταγωνισμός για την καρέκλα του προέδρου και ότι η μάχη αυτή μπορεί να γίνει αιματηρή, όταν ανοίξει ο δρόμος για αυτήν.
Πάντως, ο Alexander Vershbow, πρώην ανώτερος αξιωματούχος των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, επισήμανε πως το πιθανότερο σενάριο είναι μια ομαλή μετάβαση, με ένα πρόσωπο από τον «στενό κύκλο» του Putin
«Ωστόσο, θα μπορούσε να υπάρξει μια εσωτερική αστάθεια και τα πράγματα να γίνουν πολύ απρόβλεπτα σε αυταρχικά καθεστώτα, σε προσωπικές δικτατορίες» υποστήριξε ο Vershbow, με τον Bristow να υπογραμμίζει πως οι Δυτικές δυνάμεις θα πρέπει να απέχουν από τέτοιες διαμάχες.
Τι θα γίνει με τα πυρηνικά;
Ένα ακόμα κρίσιμο ζήτημα είναι τι θα γίνει με τον έλεγχο των πυρηνικών όπλων, με τη Ρωσία να διαθέτει το μεγαλύτερο οπλοστάσιο παγκοσμίως.
Αυτό το πυρηνικό οπλοστάσιο είναι που καθιστά τη Ρωσία υπερδύναμη.
Σε μια περίοδο αβεβαιότητας για το ποιος έχει τα ηνία της χώρας, το ρωσικό πυρηνικό οπλοστάσιο μπορεί να αποτελέσει ένα πολυπόθητο σύμβολο εξουσίας.
«Υπάρχει πιθανότητα να προκύψει ένας θανάσιμος ανταγωνισμός – που θα περιλαμβάνει και ανθρώπους που θα προσπαθούσαν να συγκεντρώσουν διαφορετικά τμήματα του στρατού – για το ποιος θα ελέγξει τη 12η Κεντρική Διεύθυνση ή GUMO που έχει και τον έλεγχο του πυρηνικού οπλοστασίου» αναφέρει ο Αlberque.
Τοπικές εξεγέρσεις
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, δεδομένου ότι η Ρωσία εκτείνεται σε 11 ζώνες ώρας και είναι η μεγαλύτερη σε έκταση παγκοσμίως χώρα, υπάρχουν ρωσικές ομοσπονδίες – δημοκρατίες που έχουν μια πιο αδύναμη σχέση με τη Μόσχα, στις οποίες υπάρχουν και πολιτικά πρόσωπα με μεγάλες φιλοδοξίες.
Όπως αναφέρεται, ένα κενό εξουσίας στη Μόσχα, θα μπορούσε να προκαλέσει μια «ευκαιρία» για κάποιους τοπικούς ηγέτες να ενισχύσουν ή να επεκτείνουν την εξουσία τους.
Υπό αυτή τη σκέψη, αν και θεωρείται εξαιρετικά δύσκολο, δεν αποκλείεται το σενάριο κατακερματισμού της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
Μάλιστα, το δημοσίευμα αναφέρεται στον ηγέτη των Τσετσένων, Ramzan Kadyrov, τον οποίο κατά καιρούς έχει επιχειρήσει να παρουσιάσει ως έναν από τους πιθανούς διαδόχους του Putin.
«Θα στοιχηθεί πίσω από μια ανταγωνιστική φράξια;
Ή θα πει, είμαι εντάξει με τις δεκαετείς και πλέον επιδοτήσεις από τη Ρωσία και ότι τώρα είναι η ώρα της αποχώρησης, και ότι μπορώ να κυβερνήσω την Τσετσενία και το Νταγκεστάν;
Μπορώ να έχω τη δική μου αυτοκρατορία» επισημαίνει ο Αlberque, αν και ο Vershbow επισημαίνει ότι είναι πολύ μικρή η πιθανότητα κατακερματισμού και διάσπασης της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
Και μετά τι;
Μόλις αλλάξει η ηγεσία στο Κρεμλίνο, πολλές δυτικές κυβερνήσεις θα αρχίσουν να σκέφτονται ότι πλέον υπάρχουν οι συνθήκες για να σφυρηλατηθεί μια νέα σχέση με τη Ρωσία.
Πάντως, προηγούμενες προσπάθειες, όπως αυτές των ΗΠΑ επί προεδρίας Obama ή της Γερμανίας δεν καρποφόρησαν, αν και δεν αποκλείεται αυτήν την φορά οι πιέσεις της Γερμανίας προς τις ΗΠΑ για μια αποκατάσταση των σχέσεων να ενταθούν.
Όπως αναφέρει το Politico, σε αυτό το σενάριο η πιο ηχηρή αντίδραση θα ερχόταν από τα κράτη που βρίσκονται στην ανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ, τα οποία υποστηρίζουν πως «η Ρωσία δεν αλλάζει ποτέ» και για αυτό θα πρέπει να διατηρηθεί η δυναμική που έχει αναπτύξει το ΝΑΤΟ μετά τη ρωσική εισβολή.
«Η εκδοχή της Ρωσίας υπό τον τσάρο, ή υπό τον γενικό γραμματέα του Κομμουνιστικού κόμματος ή υπό τον Putin είναι η ίδια.
Αυτό που είναι σημαντικό για εμάς είναι να απομονώσουμε τη Ρωσία» αναφέρει ο υπουργός Άμυνας της Πολωνίας, Mariusz Błaszczak.
Κανένας διάδοχος
Αυτή τη στιγμή πάντως δεν υπάρχει κανείς που θα μπορούσε να διαδεχθεί τον Putin στην προεδρία της Ρωσίας.
Αναλυτές υποστηρίζουν πως αναμένουν πως θα υπάρξει ένα καθεστώς με την ίδια ή ακόμα και με πιο ακραία ιδεολογία.
Προς επίρρωση αυτού του επιχειρήματος, τονίζεται ότι ο Putin έχει ήδη φυλακίσει όσους του ασκούν κριτική όπως και πιθανούς αντιπάλους του όπως ο Alexei Navalny, και ότι μόνο οι σκληροπυρηνικοί είναι έξω και έτοιμοι να αναλάβουν.
Σύμφωνα με το Politico, μια μεγάλη διαφορά είναι ότι η Ευρώπη είναι πλέον λιγότερο οικονομικά εξαρτημένη από τη Μόσχα, κάτι που μειώνει το κίνητρο μιας αποκατάστασης των σχέσεων με τη Ρωσία.
«Μόνο μια Ρωσία που θα ήταν αποφασισμένη να συνεργαστεί, δεν θα μπορούσε να είναι απειλή για την Ευρώπη» επισημαίνει ο ΥΠΕΞ της Τσεχίας Jan Lipavský, κάτι που πάντως στη Δύση φαίνεται πολύ μακρινό σενάριο.
Παρόλο αυτά, οι αναλυτές υπογραμμίζουν πως η Δύση θα πρέπει να εξετάσει το πώς θα προσεγγίσει τη ρωσική κοινωνία πέρα από το Κρεμλίνο, όπως και την επόμενη γενιά των Ρώσων πολιτικών, στοχαστών, διανοούμενων και επιχειρηματιών, έτσι ώστε να υπάρχει μια εναλλακτική από την πραγματικότητα που βιώνουν σήμερα οι Ρώσοι πολίτες.
Ντάξ!Κάνουν μπαϊράμι με το μυαλό τους τι θα γίνει όταν αφήσει οριστικά ο Πούτιν την θέση του.Σαν τι να γίνει δηλαδή.Ακόμη και τώρα να φύγει,πιστεύει κανείς ότι δεν έχουν προετοιμάσει την διαδοχή κατάσταση με το ανάλογο πρόσωπο;
Μετά από αυτά που έπαθαν από την εποχή Γιέλτσιν θα φρόντισαν λογικά ώστε να υπάρχει συνεχιστής.Ο Πούτιν έτσι κι αλλιώς μέχρι πότε θα είναι.Μέσα στην δεκαετία θα πιάσει τα 80.Δε νομίζω να μπορει ακόμα να παίζει τζούντο και χοκεϊ επί πάγου διότι υπάρχει και η Ελληνική λαϊκη σοφία ότι ο γέρος πηγαινει ή από πέσιμο ή από τα γνωστά.
Έχουν δοκιμασμένο πιστό και έμπειρο ήδη τον Δημήτρη τον Αρκουδιάρη.Αλλα και ποιος ξέρει τι θα έχουν και μέσα στις μυστικές επερεσίες για παν ενδεχόμενο.Εαν οι μυστικιές επερεσίες της Ρωσίας κατάφεραν να μην πάνε στον απόπατο τον πάτο της Ρωσίας επί Γιέλτσιν πόσο μάλλον θα επιτρέψουν κάτι τέτοιο στο εγγύς μέλλον.
Βέβαια πάντα κρατάμε πισινή δια μελλοντικά γεγονότα διότι ακόμα και οι διάβολοι αλλιώς τα υπολογίζουν κι αλλα αποτελέσματα έρχονται τελικά.