“Τσαπαλάκο”, όταν εμπλέκεις το όνομά μου με ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΛΑΜΟΓΙΑ, θα παίρνεις και δημόσιες απαντήσεις...

“Τσαπαλάκο”, όταν εμπλέκεις το όνομά μου με ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΛΑΜΟΓΙΑ, θα παίρνεις και δημόσιες απαντήσεις...

2 Νοεμβρίου, 2024 23 Από Καλλιόπη Σουφλή
Προβολές:987
Μοίρασέ το

 

 

Αν κάποιοι εμπιστεύονται και προβάλουν ΕΘΝΙΚΟΥΣ ΠΡΟΔΟΤΕΣ (ΝΙΚΟΣ ΜΑΥΡΑΓΑΝΗΣ) που ψήφισαν ΜΝΗΜΟΝΙΟ και ΠΡΟΣΩΠΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ, λυπάμαι, αλλά ΕΓΩ, ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΕΜΠΙΣΤΕΥΟΜΑΙ.

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΠΤΟΣ…

 

Και να θυμάστε: ΟΙΑ Η ΜΟΡΦΗ ΤΟΙΑΔΕ ΚΑΙ Η ΨΥΧΗ…

“Τσαπαλάκο”, όταν εμπλέκεις το όνομά μου με ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΛΑΜΟΓΙΑ, θα παίρνεις και δημόσιες απαντήσεις...

 

Γράφει η Καλλιόπη Σουφλή

 

Αναγκάζομαι εκ των πραγμάτων να αναδείξω την επίθεση που έχω δεχθεί τους τελευταίους μήνες, από πρόσωπο που φαίνεται πως θεωρεί τον εαυτό του ως κάτι ξεχωριστό… και να υπερασπιστώ τον εαυτό μου από τους…“τρωγλοδύτες του συστήματος” που το παίζουν “μπατριώτες”, ενώ συναλλάσσονται, προβάλουν και στην ουσία προμοτάρουν ΕΘΝΙΚΟΥΣ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΚΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΛΑΜΟΓΙΑ…

Αναφέρομαι στον Λάμπρο Τσαπαλή, ο οποίος την είδε… δημοσιογράφος… και Equalizer (αντιστάτης – εξισωτής και του κώλου τα εννιάμερα) όπως αυτοπροβάλλεται, από την γνωστή ταινία… τρομάρα του…

Χωρίς πολλά λόγια, παραθέτω το σχόλιό του και την δική μου απάντηση, καθώς και φωτογραφικό υλικό από τους “μπατριώτες” που προβάλει από το κανάλι του και αφήνω στην κρίση των αναγνωστών το ποιόν του και τους σκοπούς του…

 

Καλλιόπη Σουφλή

 

Ο Τσάπαλης Λάμπρος (Equalizer ” λέει:

Θα σου απαντήσω μόνο με αυτό κ. Σουφλέ αφού τόλμησες να με αγγίξεις χωρίς να σε ενοχλήσω πουθενά. Ελπίζω να καταλάβεις αλλά και πάλι δεν έχεις το ποιόν να το κάνεις. Μόνο μίσος και απειλές μπορείς να ξεστομίσειις. Όπως κάνεις για όλους αυτά τα χρόνια. Να μας πεις και το γιατί.

Διάβασε λοιπόν. Και είναι μήνυμα και προς αυτούς που συνεχίζουν να χτυπούν ανθρώπους που δεν μπορούν να τους φτάσουν ούτε στις φτέρνες τους. Αυτοί που μας πολέμησαν πισώπλατα στο Υπουργείο με αραδιασμενα ψέμματα αφού αποκάλυψαμε τον ιδιωτικό παχυλο λογαριασμό τους. Αυτοί που συντάχθηκαν με τους συνδικαλιστιστες του συστήματος και της πριδοτικης ΠΟΕΔΗΝ. Δεν στα ειπαν καλά. Και το βίντεο είναι δικό μου. Αποφάσισε. Είμαι τουΤσιπρα. ή του Γεωργιάδη. Η Μπατριώτης ; Ούτε κατάλαβες με ποιόν έχεις να κάνεις. Έχω διαβάσει καλά την ιστορία. Ακου λοιπόν.

 

Κάποτε ήταν ένα παιδί. Και άντεχε σ΄όλες τις δυσκολίες. Ότι προκλήσεις και αν του βάζαν, όσα εμπόδια και αν έπρεπε να περάσει αυτός τα κατάφερνε. Έμοιαζε πολύ δυνατός. Βράχος. Έτσι τον λέγαν όλοι. Βράχος που τα κύματα έσκαγαν πάνω του και εκείνος ακλόνητος, αγέρωχος και περήφανος τα άντεχε.

Μα πέρασαν τα χρόνια. Και τα κύματα συνέχιζαν να έρχονται. Και συνέχιζαν. Και ο βράχος άρχισε να διαβρώνεται. Αλλά άντεχε. Και τα κύματα συνέχιζαν να έρχονται. Κι ο βράχος έσπασε. Ας κομμάτια. Λειάνθηκε. Έγινε βότσαλα. Και τα κύματα πια δε σταμάταγαν. Περνούσαν από πάνω του.

Όσοι τον ξέραν από παλιά συνέχισαν να του ζητούν να αντέχει. Να συνεχίσει να σπάει τα κύματα. Αλλά ο βράχος που ήταν πλέον βότσαλα ήξερε ότι κι αν είναι ακόμα από πέτρα δεν μπορεί πια να σταματήσει τα κύματα. Ήξερε ότι πρόδωσε όσους τον αγάπησαν ως βράχο. Αλλά κουράστηκε.

Κουράστηκε να σταματάει τα κύματα. Νιώθει ότι δεν μπορεί πια. Θέλει να τα αφήσει να περάσουν από πάνω του γλυκά. Τον κούρασε το όχι του. Κέρδισε πολλές μάχες αλλά κουράστηκε.

 

Άλλοι βράχοι σαν κι αυτόν αντέχουν ακόμα. Δεν τους ζηλεύει. Δεν τους ζήλεψε ποτέ. Γιατί εκείνος ήθελε να ‘ναι βράχος, όχι για να σπάνε πάνω του τα κύματα αλλά για να κάθονται πάνω του οι γλάροι. Και έχει πια καιρό να δει γλάρους! Είναι καιρός πάλι να τους ξανανταμώσει!

 

Όσο για τα σαπιοκάραβα που τόλμησαν να περάσουν από πάνω του είναι ήδη στον πάτο της θάλασσας…Κι εκεί θα παραμείνουν ως κουφάρια ενός αλαζονικού παρελθόντος θυμίζοντας σε όλους ότι τελικά ο βράχος ως ένα αυθεντικό κομμάτι της φύσης έπαιξε το ρόλο του εξισσοροπιστή και του Αντιστάτη.

 

Υ.Σ. Ελπίζω κάποιοι να παρεκκλίνουν της πορείας τους όσο είναι νωρίς. Νίπτω τας χείρας μου.
“Προς Άπαντες”” και στα τσιράκια σου

 

 

Η Καλλιόπη Σουφλή λέει:

Αφού έχεις το θράσος να θες να βγεις κι από πάνω, άκου τα για να τελειώνουμε…

Όλο σου το σχόλιο, είναι ένας εγωπαθής θεατρικός μονόλογος κάτι σαν έκθεση ιδεών, με μια φαντασιακή αυτοπροβολή βραχοποίησης του εαυτού σου…

Όταν το 2022 ξεκινήσατε την απεργία σας, στάθηκα δίπλα σας…
https://attikanea.info/tag/%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B7/?_page=8&swcfpc=1

https://attikanea.info/tag/%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B7/?_page=7&swcfpc=1

https://attikanea.info/tag/%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B7/?_page=6&swcfpc=1
όπως έχω σταθεί δίπλα σε κάθε αγωνιζόμενο κατά του δικτατορικού καθεστώτος.

Σε ξαναβρίσκω να παίρνεις συνέντευξη από έναν ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΑΠΑΤΕΩΝΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΠΡΟΜΟΤΑΡΕΙΣ…ΚΑΙ ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ, ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΣ ΜΕ ΔΟΛΙΟ ΤΡΟΠΟ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ ΟΤΙ ΔΗΘΕΝ ΚΑΤΗΓΟΡΩ ΑΝΑΙΤΙΑ ΤΟΝ ΒΙΤΑΛΗ…

Και μόνο η παρακάτω εικόνα με τον Βιτάλη και με τα έτερα λαμόγια μπατριώτες, που στη συνέχεια πλακώθηκαν μεταξύ τους,  δείχνει πολλά…

ΤΙ ΝΑ ΕΞΙΣΩΣΕΙΣ ΡΕ ΤΣΑΠΑΛΗ, Μ’ ΑΥΤΑ ΤΑ ΛΑΜΟΓΙΑ;;;

 


https://attikanea.info/tag/%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%85%CF%81%CE%BF%CF%83-%CE%B2%CE%B9%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%B7%CF%83/

https://attikanea.info/tag/%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%85%CF%81%CE%BF%CF%83-%CE%B2%CE%B9%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%B7%CF%83/?_page=2&swcfpc=1

Αυτά τα ολίγα, ως προς το παρόν ιστολόγιο και τον ΑΠΑΤΕΩΝΑ ΒΙΤΑΛΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΕΑ ΤΟΥ, καθώς δεκάδες ήταν οι αναφορές σ’ αυτόν στο παλιό μου ιστολόγιο που μου το έριξε ένας εχθρός της Πατρίδας ΜΟΥ…

ΚΑΙ ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ, ΝΑ ΕΜΠΛΕΚΕΙΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ ΜΕ ΤΟ ΛΑΜΟΓΙΟ… το σχετικό θέμα θα το βρεις ανάμεσα στις αναρτήσεις για τον ΑΠΑΤΕΩΝΑ… κι έτσι ασχολήθηκα ξεχωριστά μαζί σου…

Στη συνέχεια σε βρίσκω να έχεις ΕΞΑΡΓΥΡΩΣΕΙ τους αγώνες σου με μια κάθοδο στην πολιτική… δικαίωμά σου, αλλά δεν μπορείς να δηλώνεις κατά του Συστήματος και να κατεβαίνεις με τους όρους του Συστήματος…

Και το χειρότερο, να κατέρχεσαι στις εκλογές, δίπλα σε ένα πρόσωπο, από τις εκπομπές του οποίου παρήλαυναν “επικίνδυνα φυντάνια”, αλλά και μεγάλες προσωπικότητες… το θέμα μας όμως είναι τα “επικίνδυνα φυντάνια”, που παρέσυραν τους αφελείς σε δράσεις που τους κατέστησαν συρόμενους στις φυλακές και στα δικαστήρια…

ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΦΥΝΤΑΝΙΑ, ΠΟΥ ΕΚΑΨΑΝ ΚΟΣΜΟ…
ΜΗΠΩΣ ΑΥΤΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ;;;


ΨΑΞΕ ΚΑΙ ΡΩΤΑ ΤΙ ΕΣΤΙ ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΥΛΟΣ, ΠΡΙΝ ΤΟΝ ΠΡΟΜΟΤΑΡΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ ΣΟΥ…

https://attikanea.info/tag/%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CF%84%CF%85%CE%BF-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%85/

Και απ’ ότι διαπιστώνω, τον έχεις προσκεκλημένο σήμερα…
Και μετά έχεις το θράσος να μου επιτίθεσαι και να γράφεις για… τσιράκια μου…
ΤΕΛΙΚΑ, ΤΙ ΡΟΛΟ ΒΑΡΑΣ, Τσαπαλάκο;;;

 

 

Υ.Γ.1. Γελώ με τις φαντασιώσεις σου, να αποκαλείς τον εαυτό σου “βράχο” και … Equalizer… δηλαδή εξισωτή…

Στη ζωή, δεν είναι όλα μια εξίσωση, Τσαπαλάκο…

Και να προσέξεις το ΕΓΩ σου… είναι δυστυχώς πολύ μεγαλύτερο από την μαλλούρα και το μουστάκι σου… χαμήλωσέ το… δεν είσαι και τίποτα το ξεχωριστό, επειδή έκανες μια απεργία πείνας…

 

 

Υ.Γ.2. Ποτέ δεν είχα στην ζωή μου “τσιράκια”… μάλλον κρίνεις εξ ιδίων τα αλλότρια…
Είχα όμως πάντα ανθρώπους που με σέβονταν και με τιμούσαν γιατί ποτέ δεν το έπαιξα “κάποια”…

 

 

Υ.Γ.3. Και μια και θεωρείς τον εαυτό σου “βράχο”, σου αφιερώνω ένα από τα αγαπημένα μου ποίηματα, που είχα απαγγείλει σε σχολική Εθνική Επέτειο (θυμάμαι ακόμα την ανατριχίλα και τη συγκίνηση που ένοιωθα όταν απήγγειλα αυτό το ποίημα)… μήπως και καταλάβεις το νόημα… μήπως και συνειδητοποιήσεις πως το κύμα είναι πιο δυνατό από τον βράχο…

Αυτό το ποίημα, έχει μέσα του την ψυχή , την αιώνια, επίμονη και συστηματική προσπάθεια των προγόνων μας για ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ…

Κι η Ελλάδα ήταν πάντα ένα κύμα που κονιορτοποιούσε τους βράχους που εμπόδιζαν την ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΤΗΣ…

Γι αυτό, μην θεωρείς και τόσο τιμητικό για τον εαυτό σου το … “βράχος”

 

Υ.Γ.4. Ένα από τα βασικά στοιχεία που με διαφοροποιεί από εσένα είναι πως μιλώ και γράφω με αποδείξεις…

 

 

Μέριασε Βράχε να διαβώ!

 

«Μέριασε βράχε νὰ διαβῶ!» τὸ κύμα ἀνδρειωμένο
λέγει στὴν πέτρα τοῦ γυαλοῦ θολό, μελανιασμένο.
Μέριασε, μὲς στὰ στήθη μου, ποὖσαν νεκρὰ καὶ κρύα,
μαῦρος βοριὰς ἐφώλιασε καὶ μαύρη τρικυμία.

Ἀφροὺς δὲν ἔχω γι᾿ ἅρματα, κούφια βοὴ γι᾿ ἀντάρα,
ἔχω ποτάμι αἵματα, μὲ θέριεψε ἡ κατάρα
τοῦ κόσμου, ποὺ βαρέθηκε, τοῦ κόσμου, πού ῾πε τώρα,
βράχε, θὰ πέσης, ἔφτασεν ἡ φοβερή σου ἡ ὥρα!

Ὅταν ἐρχόμουνα σιγά, δειλό, παραδαρμένο
καὶ σὄγλυφα καὶ σὄπλενα τὰ πόδια δουλωμένο,
περήφανα μ᾿ ἐκύτταζες καὶ φώναζες τοῦ κόσμου
νὰ δεῖ τὴν καταφρόνεση, ποὺ πάθαινε ὁ ἀφρός μου.

Κι ἀντὶς ἐγὼ κρυφὰ κρυφά, ἐκεῖ ποὺ σ᾿ ἐφιλοῦσα
μέρα καὶ νύχτα σ᾿ ἔσκαφτα, τὴ σάρκα σου ἐδαγκοῦσα
καὶ τὴν πληγὴ ποὺ σ᾿ ἄνοιγα, τὸ λάκκο πού ῾θε κάμω
μὲ φύκη τὸν ἐπλάκωνα, τὸν ἔκρυβα στὴν ἄμμο.

Σκύψε νὰ ἰδῆς τὴ ρίζα σου στῆς θάλασσας τὰ βύθη,
τὰ θέμελά σου τά ῾φαγα, σ᾿ ἔκαμα κουφολίθι.
Μέριασε, βράχε, νὰ διαβῶ! Τοῦ δούλου τὸ ποδάρι
θὰ σὲ πατήση στὸ λαιμό… Ἐξύπνησα λιοντάρι!»

Ὁ βράχος ἐκοιμότουνε. Στην καταχνιὰ κρυμμένος,
ἀναίσθητος σοῦ φαίνεται, νεκρός, σαβανωμένος.
Τοῦ φώτιζαν τὸ μέτωπο, σχισμένο ἀπὸ ρυτίδες,
τοῦ φεγγαριοῦ, ποὖταν χλωμό, μισόσβηστες ἀχτίδες.
Ὁλόγυρά του ὀνείρατα, κατάρες ἀνεμίζουν
καὶ στὸν ἀνεμοστρόβιλο φαντάσματα ἀρμενίζουν,
καθὼς ἀνεμοδέρνουνε καὶ φτεροθορυβοῦνε
τὴ δυσωδία τοῦ νεκροῦ τὰ ὄρνια ἂν μυριστοῦνε.

Τὸ μούγκρισμα τοῦ κύματος, τὴν ἄσπλαγχνη φοβέρα,
χίλιες φορὲς τὴν ἄκουσεν ὁ βράχος στὸν ἀθέρα
ν᾿ ἀντιβοᾶ τρομαχτικὰ χωρὶς κὰν νὰ ξυπνήσει,
καὶ σήμερα ἀνατρίχιασε, λὲς θὰ λιγοψυχήσει.

«Κῦμα, τὶ θέλεις ἀπὸ μὲ καὶ τὶ μὲ φοβερίζεις;
Ποιὸς εἶσαι σὺ κι ἐτόλμησες, ἀντὶ νὰ μὲ δροσίζεις,
ἀντὶ μὲ τὸ τραγούδι σου τὸν ὕπνο μου νὰ εὐφραίνεις,
καὶ μὲ τὰ κρύα σου νερὰ τὴ φτέρνα μου νὰ πλένεις,
ἐμπρός μου στέκεις φοβερό, μ᾿ ἀφροὺς στεφανωμένο;
Ὅποιος κι ἂν εἶσαι μάθε το, εὔκολα δὲν πεθαίνω!»

«Βράχε, μὲ λένε Ἐκδίκηση. Μ᾿ ἐπότισεν ὁ χρόνος
χολὴ καὶ καταφρόνεση. Μ᾿ ἀνάθρεψεν ὁ πόνος.
Ἤμουνα δάκρυ μιὰ φορὰ καὶ τώρα κοίταξέ με,
ἔγινα θάλασσα πλατιά, πέσε, προσκύνησέ με.
Ἐδῶ μέσα στὰ σπλάγχνα μου, βλέπεις, δὲν ἔχω φύκη,
σέρνω ἕνα σύγνεφο ψυχές, ἐρμιὰ καὶ καταδίκη,
ξύπνησε τώρα, σὲ ζητοῦν τοῦ ἄδη μου τ᾿ ἀχνάρια…
Μ᾿ ἔκαμες ξυλοκρέβατο… Μὲ φόρτωσες κουφάρια…
Σὲ ξένους μ᾿ ἔριξες γιαλούς… Τὸ ψυχομάχημά μου
τὸ περιγέλασαν πολλοὶ καὶ τὰ πατήματά μου
τὰ φαρμακέψανε κρυφὰ μὲ τὴν ἐλεημοσύνη.
Μέριασε βράχε, νὰ διαβῶ, ἐπέρασε ἡ γαλήνη,
καταποτήρας εἶμαι ἐγώ, ὁ ἄσπονδος ἐχθρός σου,
γίγαντας στέκω ἐμπρός σου!»

Ὁ βράχος ἐβουβάθηκε. Τὸ κῦμα στὴν ὁρμή του
ἐκαταπόντησε μεμιᾶς τὸ κούφιο τὸ κορμί του.
Χάνεται μὲς τὴν ἄβυσσο, τρίβεται, σβήεται, λιώνει
σὰ νἆταν ἀπὸ χιόνι.

Ἐπάνωθέ του ἐβόγγιζε γιὰ λίγο ἀγριεμένη
ἡ θάλασσα κι ἐκλείστηκε. Τώρα δὲν ἀπομένει
στὸν τόπο ποὖταν τὸ στοιχειό, κανεὶς παρὰ τὸ κῦμα,
ποὺ παίζει γαλανόλευκο ἐπάνω ἀπὸ τὸ μνῆμα.

Ποίημα του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη.

 

Πηγή σχολίων



Αγαπητοί αναγνώστες των ΑΤΤΙΚΩΝ ΝΕΩΝ,
Μπορείτε να στηρίξετε αυτή την προσπάθεια, με την μηνιαία συνδρομή σας, στην Paypal επιλέγοντας το μπανεράκι που βρίσκεται ακριβώς κατώ απο το κείμενο αυτό , και να προχωρήσετε στην διαδικασία δωρεάς όσο κοστίζει ένας καφές.Η διαδικασία είναι πολύ απλή είτε έχετε λογαριασμό Paypal είτε όχι.Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να συμπληρώσετε το ποσο και να επιλέξετε το κουτάκι με την σήμανση ‘Make this a monthly donation’ και εν συνεχεία να πατήσετε το κουμπακι ‘Donate with PayPal’ αν έχετε λογαριασμό με Paypal , η ‘Donate with a Debit or Credit Card’, αν δεν έχετε λογαριασμό με Paypal και κάνετε την δωρεά με χρεωστική η πιστωτική κάρτα.Αν έχετε πρόβλημα με την διαδικασία μπορείτε να επικοινωνήσετε στο email [email protected] η να στείλετε μήνυμα απο την φόρμα επικοινωνίας που βρίσκεται σταθερά στο κάτω μέρος της σελίδας.Σας ευχαριστώ για την στήριξη σας.Καλλιόπη Σουφλή

 

Προβολές : 987


Μοίρασέ το:



Ετικέτες: , , , ,

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ


Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο. Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
  • Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
  • Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
  • Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
  • Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
  • Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.

Διαβάστε ακόμα