Caitlin Johnstone: Μας κυβερνούν κοινωνιοπαθείς και ηλίθιοι

Η απάντηση στην κρίση της Γάζας από δυτικούς ηγέτες, μέσα ενημέρωσης και διασημότητες δείχνει πολύ ξεκάθαρα ότι πραγματικά μας οδηγούν  οι πιο ασήμαντοι ανάμεσά μας. Οι λιγότερο σοφοί. Οι λιγότερο έξυπνοι. Οι λιγότερο συμπονετικοί. Οι λιγότερο διορατικοί. Μας κυβερνούν κοινωνιοπαθείς και ηλίθιοι.

❖

Σας προσφέρονται δύο αφηγήσεις για να διαλέξετε:

1. Οι Παλαιστίνιοι στη Γάζα είναι κακοί άγριοι σαν τέρατα που θέλουν απλώς να δολοφονήσουν Εβραίους και ως εκ τούτου πρέπει να εγκλωβιστούν και να σκοτωθούν.
2. Οι Παλαιστίνιοι στη Γάζα είναι σκεπτόμενα ανθρώπινα όντα που αντιδρούν στην αφόρητη κακομεταχείριση που υφίστανται.

Ποιο είναι πιο πιστευτό;

❖

Μας λένε ότι το Ισραήλ πρέπει να διεξάγει μια ανελέητη εκστρατεία βομβαρδισμών που σκοτώνει κατά χιλιάδες αμάχους προκειμένου να εξαλείψει τη Hamas, γιατί η Hamas πρέπει να καταστραφεί για να επιτευχθεί μια διαρκής ειρήνη. Κάθε μέρος αυτού είναι προφανώς ψευδές.

Πρώτον, η υπόθεση ότι η Hamas πρέπει να εξαλειφθεί για να επιτευχθεί ειρήνη είναι εσφαλμένη. Η ειρήνη μπορεί να επιτευχθεί με την εξάλειψη της κακομεταχείρισης και τη διόρθωση των αδικιών που αρχικά οδήγησαν στην δημιουργία της Hamas. Δεν υπάρχει καμία λογική εξήγηση να πιστεύουμε ότι η Hamas θα συνέχιζε να υπάρχει στην τρέχουσα μορφή της ή θα συνέχιζε να προβάλλει βίαιη αντίσταση εάν ο σφετερισμός και η αδικία από το 1948 και μετά είχαν ανατραπεί, οι πρόσφυγες είχαν το δικαίωμα να επιστρέψουν, οι κακομεταχειρίσεις τύπου απαρτχάιντ είχαν τερματιστεί και οι άνθρωποι δεν κρατούνταν πλέον σε ένα γιγάντιο στρατόπεδο συγκέντρωσης όπου στερούνται από βασικές ανθρώπινες ανάγκες.

Δεύτερον, η υπόθεση ότι μπορείς να βομβαρδίσεις τους ανθρώπους ώστε να αποδεχτούν ένα βίαιο status quo είναι προφανώς παράλογη. Ακόμα κι αν το Ισραήλ σκοτώσει κάθε μέλος της Hamas, θα υπάρξουν εκατοντάδες χιλιάδες επιζώντες αυτής της επίθεσης που βλέπουν την εξαχρείωση από το Ισραήλ και θα αρνηθούν να τη δεχτούν. Νομίζετε ότι όλα αυτά τα ορφανά αγόρια και όλοι αυτοί οι άντρες που είδαν τα αγαπημένα τους πρόσωπα να διαμελίζονται από στρατιωτικά εκρηκτικά θα είναι απλά ψύχραιμα με το status quo από εδώ και πέρα; Φυσικά και όχι.

Και το Ισραήλ το γνωρίζει αυτό, γι’ αυτό και η προτιμώμενη λύση του  είναι να διώξει όλους τους επιζώντες αυτής της επίθεσης από τη Γάζα και να τους στείλει σε καταυλισμούς προσφύγων στη χερσόνησο του Σινά (σ.σ: ή σε ξενοδοχεία στην Ελλάδα). Γνωρίζει ότι τίποτα από αυτά που κάνει δεν θα λειτουργήσει στην πραγματικότητα και αρνείται να κάνει τις επανορθώσεις που θα λειτουργήσουν, οπότε η μόνη άλλη επιλογή είναι η εξάλειψη των κατοίκων της Γάζας με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Η εθνοκάθαρση και ο μαζικός εκτοπισμός δεν είναι «ειρήνη» με όποιο τέντωμα της φαντασίας, αλλά μπορεί να επιτρέψει στο Ισραήλ να διατηρήσει ανέπαφο το βίαιο status quo.

Αυτές είναι οι μόνες πραγματικές επιλογές του Ισραήλ για βιώσιμη σταθερότητα: είτε να διορθώσει όλα τα λάθη που οδήγησαν σε αυτό, είτε να προχωρήσει στην αντίθετη κατεύθυνση και να προκαλέσει πολύ περισσότερα λάθη για να απαντήσει μια για πάντα στο Παλαιστινιακό ερώτημα. Είναι ξεκάθαρο βλέποντας όλα αυτά ότι το Ισραήλ επέλεξε το δεύτερο.

❖

Οι μάνατζερ της αφήγησης εξακολουθούν να παλεύουν με το πρόβλημα ότι όταν ανακοίνωσαν πως οι Παλαιστίνιοι είχαν δραπετεύσει από το στρατόπεδο συγκέντρωσής τους και σκότωσαν ένα σωρό Ισραηλινούς, ένας άβολος αριθμός ανθρώπων άρχισε να ρωτάει «Μια στιγμή, τι έκαναν σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης;»

❖

Δεν βρίσκω τίποτα λιγότερο ενδιαφέρον, ηθικά ή φιλοσοφικά, από το να επικαλούμαι τον τρόπο με τον οποίο θα έπρεπε να συμπεριφέρονταν οι κακοποιημένοι κρατούμενοι ενός φρικτού στρατοπέδου συγκέντρωσης μόλις απελευθερώθηκαν από τα όριά του. Σε ό,τι με αφορά, όλα όσα συνέβησαν στις 7 Οκτωβρίου ήταν το αποτέλεσμα γενιών ισραηλινών κακοποιήσεων, των βρετανικών αποφάσεων που τα έκαναν όλα δυνατά και της αμερικανικής υποστήριξης που τα συνέχισε.

Οι πολιτικές του Ισραήλ δημιούργησαν τη Hamas. Δεν το εννοώ αυτό με τη συνήθη έννοια «ο Νετανιάχου  ενίσχυσε τη Χαμάς  για να υπονομεύσει την ειρήνη και να υπονομεύσει τους πιο μετριοπαθείς αντιπάλους της», το εννοώ με την έννοια «Αυτοί που κάνουν αδύνατη την ειρηνική επανάσταση θα κάνουν τη βίαιη επανάσταση αναπόφευκτη». Εάν εξαλείψετε κάθε πιθανή ειρηνική οδό αντίστασης, φυσικά θα δείτε την άνοδο των φατριών που ευνοούν τη βίαιη αντίσταση.

Μια από τις πιο διαμορφωτικές εμπειρίες μου στην κατανόηση αυτής της σύγκρουσης συνέβη το 2018 όταν παρακολούθησα Ισραηλινούς στρατιώτες να πυροβολούν διαδηλωτές με τουφέκια ελεύθερου σκοπευτή και ζωντανά πυρομαχικά. Ο B’Tselem  κατήγγειλε ρητά αυτό  ως παράνομο. Δεν υπάρχει τίποτα που θα μπορούσε να καταστήσει κάτι τέτοιο εντάξει, και ήταν μια πολύ ξεκάθαρη απεικόνιση του τρόπου με τον οποίο το Ισραήλ απέκοψε τους Παλαιστίνιους από όλες τις συνήθεις οδούς προς ειρηνική επίλυση.

Είπα  όταν ξεκίνησαν όλα αυτά ότι πιστεύω πως η επίθεση της Hamas θα είναι τελικά ένα καθαρό αρνητικό για τους Παλαιστίνιους, αλλά ότι δεν μπορώ με καλή συνείδηση ​​να «καταδικάσω τη Hamas» επειδή κανείς δεν μπορεί να διατυπώσει μια θετική κατεύθυνση που πρέπει να ακολουθήσουν οι Παλαιστίνιοι. Για το γεγονός ότι έχουν αποκοπεί όλοι οι ειρηνικοί δρόμοι αντίστασης δεν φταίνε οι Παλαιστίνιοι και δεν φταίει η Hamas. Φταίει η ισραηλινή κυβέρνηση.

Η Hamas είναι ακριβώς αυτό που παίρνετε όταν δημιουργείτε ένα αφόρητα καταπιεστικό κράτος απαρτχάιντ, που κρατά εκατομμύρια ανθρώπους σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης του οποίου οι κάτοικοι είναι αποκομμένοι από βασικές ανθρώπινες ανάγκες, καθιστώντας αδύνατη την ειρηνική επανάσταση. Η Hamas δεν είναι η ασθένεια, είναι ένα σύμπτωμα της ασθένειας. Η ασθένεια είναι ένα σχέδιο απαρτχάιντ εποίκων-αποικιοκρατών που δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς ατελείωτη βία, πόλεμο και κακοποίηση.

❖

Αρνούμαι να ντρέπομαι και να με δαιμονοποιούν, επειδή υποστηρίζω την ειρήνη, άνθρωποι που υποστηρίζουν τη δολοφονία χιλιάδων παιδιών.