Ετικέτα: ΠΟΙΗΣΗ

Τούτη η εποχή δεν με γεμίζει... δεν με αντιπροσωπεύει ...

Να κοιτάς τον άλλον στα μάτια... εκεί καθρεπτίζεται η ψυχή του ...

"Μεγαλώσαμε σε μια κοινωνία, που μας έμαθε να φοβόμαστε ...

Κρύβονται οι άνθρωποι, μάτια μου ...

Να είσαι αυθεντικός... χωρίς προσωπεία στις σχέσεις σου ...

Λατρεύω τους ανθρώπους που ...

Γύρω μου κατήφεια... σιωπή ...

Μέρες τώρα, δεν μου 'κανε καρδιά να γράφω την καλημερο-καλησπέρα μου ...

Τρία και σημαντικά όλη η ζωή μας ...

Ας είμαστε ειλικρινείς... τουλάχιστον με τον εαυτό μας ...

Εμπειρίες που γίνονται κανόνες ζωής ...

Χαμένοι στην μετάφραση οι άνθρωποι ...

Γύρω μας και μέσα μας, σημάδια ...

Μην ξεχάσεις ποτέ, πως ...

Αν και τις Κυριακές τις κρατάω για μένα για αποτοξίνωση, ...

Ο κάθε άνθρωπος ξέρει πόσα είχε και πόσα έχασε ...

Μαθήματα ζωής ...

Δεν σου 'μαθες κανείς, πως η ψυχή θέλει πότισμα για να μεγαλώσει; ...

Αγέλαστοι... ανέκφραστοι... αδιάφοροι... ασυναίσθητοι... ατροφικοί... ... μ' εκείνο το "α" το στερητικό ...

Κάποτε, και μόνο στο άκουσμα της λέξης "μοναξιά", μ' έπιανε σύγκρυο κι μ' έλουζε κρύος ιδρώτας ...

Μη-δεν-ίσαμε τις ζωές μας, εμείς οι ίδιοι ...

Μην την φωνάζεις την αγάπη... ψιθυριστά να την λες, γιατί τρομάζει η κραυγή ...

Στη ζωή σου, πολλές φορές θα πέσεις... θα ηττηθείς... θ' αδικηθείς ...

Είναι κάποια μάτια τόσο σπάνια... όπως κι αυτοί που τα έχουν ...

Τη ζωή σου, εσύ επιλέγεις πως θα τη ζήσεις ...

Δεν ορίζεται ο χρόνος...σε μια σκέψη... σε μια ψυχή... σε δυο χέρια ...

"Αν αγαπας μια γυναικα, αστην να φυγει! Αν γυρισει πισω ειναι καταδικια σου! Αν ΔΕΝ γυρισει δεν ηταν ποτε!" Καλίλ Γκιμπράν ...

Μετρώ τις ρυτίδες μου... κάθε ρυτίδα και μια στιγμή ...

Κρυφτήκαμε πίσω από αμέτρητες λέξεις κενές... πίσω από γενικότητες ...

Να τους φοβάσαι τους... υπομονετικούς ανθρώπους ...