Vaffanculo! Όλη η Ελλάδα ένα τριμπούρδελο

Γεια σου πιτσιρίκο, όλα υπέροχα, όλα καλά στο προτεκτοράτο μας, αχ, αγαπημένο μας προτεκτοράτο με τους μαφιόζους μας, μαφιόζους τρόπος του λέγειν, μαφιόζοι υπάρχουν στις ταινίες και στις σειρές μόνο, εμείς πατριώτες μπίζνεσμεν διαθέτουμε, μπίζνεσμεν που κάνουν διάφορες μπίζνες και μετά επενδύουν στην Ελλάδα για να ξεπλένουν χρήμα στα ξενοδοχεία τους, στα νυχάδικα, στους φούρνους, στα βενζινάδικα, στις εταιρείες διαχείρισης, στις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, να, σαν αυτή που ένας τύπος έστησε για τον καρκίνο, σουλατσάριζε στα κανάλια, αχ, τι καλό και ωραίο παιδί και τι έργο παράγει, κι επειδή έβγαινε σε πολλά κανάλια, βιαζόταν το παιδί και χρειαζόταν γρήγορα αυτοκίνητα κότερα κι ελικόπτερα,

και κοίτα να δεις που τελικά ήταν μπροστινός ενός διαπλανητικού καθάρματος που συμμετείχε σε οικονομικά φόρουμ και θα έφερνε δισ. στην Ελλάδα, και το grande κάθαρμα αυτό έτρωγε για πρωινό καραβίδα ταρτάρ με καραμελωμένο χαβιάρι περιχυμένο με κονσομέ από λάδι αστακού μαζί με πιπεράτη ρέβα και γιαπωνέζικο shiso, αλλά, αν του έκανες χειραψία, σου έκλεβε το δαχτυλίδι διότι ήταν επαγγελματίας παπατζής, «άμα ξέρεις τον μηχανισμό -γεια σου ρε Άσιμε- απ’ τα αυτιά τον πιάνεις το λαγό»,

το ένα κάθαρμα κάλυπτε το άλλο κι απο καθάρματα άλλο τίποτα, με αποκορύφωμα τα καθάρματα που διορίζονται στον «άρειο πάγο», νομίζω γράφεται με κεφαλαία πιτσιρίκο αλλά δεν έχω όρεξη ούτε να το ψάξω, θα το γράψω με μικρά γράμματα διότι είμαι επαναστάστης του πληκτρολογίου

γαμώ τον πάγο τους τον άρειο, με όλα τα διορισμένα καρναβαλάκια εκεί μέσα που αθωώνουν τους capo dei capi της εγχώριας πατριωτικής, ριζοσπαστικής, σύγχρονης και ανατρεπτικής μαφίας και μιλούν με μεγαλύτερη έπαρση και από τον Ναπολέοντα Joaquin Phoenix,

μα, θα μπορούσε να μου προσάψει κάποιος, δεν έχεις Γιαλουράκο εμπιστοσύνη στην ελληνική δικαιοσύνη;

Χαχαχαχαχαχα, θα απαντούσα, και θα γελούσα τόσο πολύ που θα έγραφα ένα ολόκληρο κείμενο μόνο με «Χαχα» και θα στο έστελνα, πιτσιρίκο, και στον τίτλο «Χαχαχα» θα έβαζα, ή διαφορετικά θα μπορούσα να απαντήσω μονολεκτικά με τη λέξη «Τέμπη», όπου σκότωσε αυτή η χώρα τα παιδιά της και πιάσανε πόστο τα πιο σιχαμερά ανθρωπάκια να βοηθήσουν στο κουκούλωμα για να πάρουν μία θεσούλα και να φάνε και αυτοί λίγο ταρτάρ,

αλλά τους αφήνουμε, πιτσιρίκο, τους αφήνουμε γιατί τριγύρω μας κυκλοφορούν μόνο μετάνθρωποι, μιαρά ανθρωπάκια που σου μιλούν και θέλουν κάτι από σένα, τρέχουν μες στην τρέλα τους δεξιά κι αριστερά κι όταν σου μιλούν δεν σε ακούν, όχι ότι χρειάζεται να σε ακούσουν βέβαια, αλλά όπως και να έχει ακούν μόνο τους εαυτούς τους, ο διπλανός τους δεν είναι τίποτα για αυτούς, θα σε πατήσουν κάτω για λίγα ευρώ, τα παίρνουν πάνω, κάτω, δεξιά κι αριστερά απ’ το τραπέζι, σου παίρνουν και το τραπέζι, πάνε διακοπές για να πουν ότι πήγαν διακοπές, σε ρωτούν πού πήγες διακοπές για να τους ρωτήσεις πού πήγαν κι εκείνοι διακοπές ενώ κανείς δεν κάνει διακοπές,

μαλακιζόμαστε όλοι ασύστολα, idiots που κυκλοφορούμε σαν zombie από τα xanax, έτοιμοι να πλακωθούμε όλοι με όλους κι εγώ χειρότερος απ’ όλους, εγώ δεν βάζω ούτε τελεία,

όλη η Ελλάδα ένα τριμπούρδελο ένας απέραντος ΣΥΡΙΖΑ, και θα σταθώ λίγο εδώ, διότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αξιωματική αντιπολίτευση, και απ’ ό,τι ακούω δεξιά και αριστερά η κατάντια της αξιωματικής αντιπολίτευσης εγείρει θέματα δημοκρατίας μια που μία τέτοια αξιωματική αντιπολίτευση κάνει κακό στη δημοκρατία, άρα, θα έλεγα εγώ, δεν υπάρχει πρόβλημα, αφού στην Ελλάδα δεν έχουμε δημοκρατία μια που δύο θεμέλια της δημοκρατίας είναι η αυτονομία και αυτοδιάθεση (λίγος Καστοριάδης πάντα κάνει καλό) και δεν έχουμε τίποτα από τα δύο,

έχουμε όμως rafale, αλλά στην Κάσο δεν έχουμε ΑΟΖ, η μάλλον έχουμε όσο μπορεί να κολυμπήσει από την ακτή της Κάσου ένα χάρτινο καραβάκι, όχι και πολύ δηλαδή, αφού μας «τις έβρεξαν» οι Τούρκοι όταν πήγαμε να ποντίσουμε (πολύ μου αρέσει αυτό το ρήμα) ένα καλώδιο, όχι με δικό μας σκάφος, αλλά με ιταλικό σκάφος,

οι Τούρκοι όμως δεν ξεχωρίζουν Ιταλούς και Έλληνες, ούνα φάτσα ούνα ράτσα, δρόμο γκιαούρηδες από εδώ, vaffanculo, κι εμείς είπαμε, εντάξει ρε παιδιά, μην χαλάσουμε το ωραίο κλίμα τώρα για μια ψωροΑΟΖ, κομμάτια να γίνει, ελάτε να πιούμε ένα ουζάκι, ελάτε να φάμε μία pizza,

και την φάγαμε την p(u)zza, όλα καλά λοιπόν, γι’ αυτό μωρέ δεν αντέδρασαν ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, εντάξει το ΠΑΣΟΚ δεν αντιδράει σε τίποτα εδώ και καιρό, πενήντα χρόνια επιτυχίες πια, τι άλλο να σου δώσει, ο ΣΥΡΙΖΑ όμως ως «γραφείο τύπου της αμερικανικής πρεσβείας» όπως άκουσα από κάποια χείλη, τι να πει, ούτε οι 87 δεν είπαν τίποτα, αν και δεν ξέρω ποιοι είναι αυτοί οι 87,

…παλιότερα ήταν πενήντα δύο ή τρεις, κάτι τέτοιο, λες και ποντάρεις στη ρουλέτα, όχι ότι ξέρω από ρουλέτα, ούτε από ΣΥΡΙΖΑ ξέρω, δεν είμαι σίγουρος και αν αυτοί οι 87 ξέρουν από ΣΥΡΙΖΑ, ούτε ότι ανήκουν στους 87, μπορεί αυτοί οι 87 να είναι λιγότεροι ή περισσότεροι, κανείς δεν ξέρει,

κανείς δεν ξέρει τίποτα, δεν χρειάζεται να ξέρει κανείς κάτι, φτάνει να κάνει μπίζνες, να πουλάει μούρη και να τ’ αρπάζει, μετανθρωπάκια παντού, πιτσιρίκο, μετανθρωπάκια παντού, «Vultures, vultures everywhere!» όπως έλεγε και ο Curt Bois την ώρα που «βουτούσε» ένα πορτοφόλι στο μνημειώδες φιλμ, Casablanca.

Σε χαιρετώ.

Georgio Metagialouro