Γράφει ο Τριστάνος
Αν θες να ζήσεις τον πραγματικό έρωτα σε όλη του την διάσταση, θα πρέπει να ξεφύγεις από τις εφήμερες σεξουαλικές συνευρέσεις, οι οποίες έχουν γίνει το σύνηθες κομμάτι της εποχής μας.
Ερωτικά σκηνοθετημένες πράξεις, που εξαντλούν τη χρονική διάρκεια τους, όσο κρατάει η επαφή και σε λίγα λόγια μετά από αυτήν, μέχρι την επόμενη φορά με το ίδιο άτομο ή κάποιο διαφορετικό.
Για να βιώσεις τον αληθινό έρωτα πρέπει να περάσεις σε μία άλλη διάσταση.
Εκεί που ο πόθος και η έλξη δεν θα είναι μόνο σωματική, αλλά ψυχική ένωση και τα κορμιά θα ακολουθούν αβίαστα, την αναπόφευκτη ηδονική καταιγίδα που επέρχεται.
Διαφορετικά θα είναι απλά, άλλη μία αποτυχημένη δοκιμή.
Ο αληθινός έρωτας, έρχεται όταν πετάξεις τα δικά σου “πρέπει” και τα σχόλια ή τις “συμβουλές” των γύρω σου, που αρνητικά σε καταβάλλουν.
Να αποβάλλεις κάθε καχυποψία και κράτημα και να ριχτείς στη φωτιά του, με μόνο εφόδιο την διάθεση και την επιθυμία.
Δίχως την πανοπλία του καθωσπρεπισμού και των αποστειρωμένων συναισθημάτων.
Δίχως αναλύσεις και υποθετικά σενάρια.
Δεν έχει σημασία η ηλικία, ούτε εάν είσαι άντρας ή γυναίκα. Αυτό που έχει σημασία, είναι να αφεθείς στην μαγεία και στο μεγαλείο του έρωτα.
Να απορρίψεις τις αρνητικές επιπτώσεις που μπορούν να συμβούν – εάν αυτός τερματιστεί – και όλες αυτές τις μίζερες απόψεις (κάποιων), περί ουτοπικής κατάστασης.
Ο έρωτας υπάρχει και σε περιμένει σε κάθε βήμα της ζωής σου και μόνο όταν θα πιστέψεις σε αυτόν, θα σε επισκεφτεί με όλες του τις χάρες.
Δεν έχει φρένα, κρατήματα, τεφτέρια και υπολογισμούς. Χρειάζεται μόνο δύο ψυχές, έτοιμες να ενωθούν και να μπλεχτούν ανυπεράσπιστες στη δίνη του.
Πρέπει να ρίξεις τα τείχη και τις αναστολές και να μπεις στο ανεξέλεγκτο βαγόνι της διαδρομής, χωρίς να χαρτογραφήσεις τους σταθμούς και την πορεία.
Να κατέβεις στην κόλαση και να την κάνεις δική σου.
Να ουρλιάξεις από χαρά και να ματώσεις τα χείλη σου, επαναλαμβάνοντας το όνομα της “αγάπης” σου.
Να μετακινήσεις τον “κόσμο” σου, για να κάνεις χώρο μόνο για σας τους δύο.
Ο αυθεντικός έρωτας δεν φεύγει ποτέ από μέσα σου, διότι γράφεται με ανεξίτηλα γράμματα σε όλη σου την υπόσταση.
Γράφεται με αγκαλιές και παθιασμένα φιλιά που παραλύουν τα σώματα.
Με ματιές που σημαδεύουν κατευθείαν στην καρδιά και την κάνουν να δουλεύει στα “κόκκινα”, για να μπορέσει να ανταπεξέλθει.
Έχει μέσα λαχτάρα, πάθος, τρελές πράξεις, κομμένες ανάσες, χαμένα βλέμματα και συναισθηματικές εκρήξεις. Έχει ξενύχτια, πόνο, φόβο, δάκρυα χαράς και λύπης.
Τόλμα να τον ζήσεις γυμνός από κάθε ανασφάλεια. Τόλμησε να υπερβείς τον ίδιο σου τον εαυτό. Και τότε θα νιώσεις ευλογημένος, που έστω και μία φορά στη ζωή σου, έλαβες μέσα σου αυτό το πολύτιμο θείο δώρο.
Μακάρι όταν συμβεί, να είναι αμοιβαίο και να κρατήσει για πολλά πολλά χρόνια!
Μα και ακόμη και αν δεν κρατήσει, να ξέρεις ένα πράγμα: ο έρωτας θα είναι η ομορφότερη περίοδος που θα θυμάσαι, σε ολόκληρη τη ζωή σου.
