Δέσπω, Βαγγέλη, ας τιμήσουμε τη μνήμη τους δέκα εννέα χρόνια μετά... επειδή στα ΑΤΤΙΚΑ ΝΕΑ, ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ... (βίντεο)
ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ “HELIOS”…
Στο “σταυροδρόμι”, εκεί στο Μαύρο Βουνό, άλλαξε η ζωή πολλών… κι άφησε ΑΝΕΞΙΤΗΛΑ ΣΗΜΑΔΙΑ…
Γράφει η Καλλιόπη Σουφλή
Ψάχνω να βρω τις λέξεις, δεκαεννιά χρόνια μετά, για να περιγράψω μια τραγωδία ανείπωτη, που την έζησα από τις πρώτες σχεδόν στιγμές… μια τραγωδία, που σημάδεψε τη ζωή μου… την ανέτρεψε… δημοσιογραφικά και προσωπικά…
Δεκαεννιά χρόνια, κουβαλάω στην ψυχή, στην σκέψη και στο κορμί μου, εικόνες ανείπωτης φρίκης… κι εκείνη την μυρωδιά της καμμένης σάρκας που κόλλησε πάνω σε κάθε μόριο του σώματός μου… βίασε την ψυχή μου με τον πλέον σκληρό τρόπο…
Τέτοια γεγονότα, δεν περιγράφονται… δεν βρίσκεις τις λέξεις… μοιάζουν όλες γυμνές… ψυχρές… άηχες…φτωχές… ανίκανες κι ακατάλληλες ν’ αποδώσουν κείνη την τραγωδία, παραμονή της Παναγιάς…
14 Αυγούστου 2005… ΜΑΥΡΟ ΒΟΥΝΟ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΥ 121 κι ο Αρχάγγελος, στο πλευρό τους να βαδίζει λυπημένος…
Πάντα στις μεγάλες στιγμές πόνου της ζωής μου, γινόμουν πέτρα… κι ύστερα από καιρό, έσπαγα σε χιλιάδες κομμάτια…
Σ’ αυτή την τραγωδία, ούρλιαξα μιαν ευχή, κοιτάζοντας τον ουρανό: “Θεέ μου, πάγωσε την ψυχή και το μυαλό μου, για ν’ αντέξω…”.
Γύρω μου νεκρά κορμιά… συντρίμια…
Εικόνες φρίκης που δεν αποτυπώνονται με λέξεις…
Η εικόνα του θανάτου είχε ξεράνει το στόμα μου…
Η μυρωδιά της καμμένης σάρκας, είχε αγγιστρωθεί στο κορμί μου…
Ξέρω πως δεν θα φύγει ποτέ… στις αποσκευές της αιωνιότητας θα την κουβαλώ… αναπόσπαστο κομμάτι της ύπαρξής μου…
Θρύψαλλα η ψυχή, δεν μπόρεσε να ενώσει όλα τα κομμάτια της… κάποια έμειναν εκεί πάνω… στο ΜΑΥΡΟ ΒΟΥΝΟ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΥ… δίπλα σε 121 ψυχές… στον πραγματικό τους τάφο…
Κάποια άλλα κομμάτια της ψυχής μου, έμειναν στην Κύπρο… στην Δέσπω Κόνιζου – Λοϊζιά, που έγινε η αδελφή που δεν είχα ποτέ…
Στην Δέσπω, που έχασε κι αυτή δικούς της ανθρώπους… συγγενείς… Στην Δέσπω, που έκανε τον πόνο στίχο… τον στίχο τραγούδι… το τραγούδι, κραυγή…
Κάποια κομμάτια της ψυχής μου, ταξείδεψαν στην Θεσσαλονίκη στον Βαγγέλη Μαστρόγιαννη, ένα άγνωστο παλλικάρι, που μπηκε στη ζωή και στην ψυχή μου… τραγούδησε δυο από τα τρία μελοποιημένα ποιήματα της Δέσπως, με την φωνή του να θυμίζει Στέλιο Καζαντζίδη… και να σ’ ανατριχιάζει πόσο βαθιά έπιασε τον παλμό μιας τραγωδίας που ο ίδιος δεν έζησε, αλλά απέδωσε με βαθύ σεβασμό…
Η ζωή ενώνει ψυχές που σχετίστηκαν μ’ αυτή την τραγωδία… έστω και μετά από δέκα εννιά χρόνια… και ξανασμίγουν κι ας χάθηκαν…
Τίποτε δεν γίνεται τυχαία…
Για μένα, η Δέσπω και ο Βαγγέλης, είναι πολύτιμα κομμάτια της ψυχής μου… κι αυτά που ζήσαμε από τις μέρες της τραγωδίας, θα μείνουν για πάντα χαραγμένα στην ψυχή μας, στο αιώνιο ταξείδι της…
ΠΟΥΛΙΑ ΜΟΥ ΔΙΑΒΑΤΑΡΙΚΑ
Το εμβληματικό ποίημα της θεατρικής συγγραφέως από την Κύπρο ΔΕΣΠΩΣ ΚΟΝΙΖΟΥ ΛΟΪΖΙΑ, για την αεροπορική τραγωδία της “ΗΛΙΟΣ”.
ΕΚΑΤΟΝ ΕΙΚΟΣΙ ΕΝΑ ΚΙ Ο ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΣ – ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ
Κάποια κομμάτια, τα πήρε μαζί του στο μακρύ του ταξείδι, ο αείμνηστος αγαπημένος φίλος Γιώργος Κόλλιας, που μαζί ζήσαμε εκείνη την τραγωδία και ανέλαβε να ντύσει τα ποιήματα της Δέσπως…
Κάποια κομμάτια της ψυχής μου, τα πήρε μαζί του φεύγοντας από αυτή τη ζωή, ο σύζυγός μου…
Σε δυο μεγάλες κούτες, είναι κλεισμένες οι μνήμες από κείνη την τραγική μέρα και τις μέρες οδύνης που ακολούθησαν…
Λίγους μήνες μετά την τραγωδία, δέχθηκα ένα ανατριχιαστικό τηλεφώνημα, από κάποιο σημαίνον πρόσωπο…
“Κυρία Σουφλή, από τα συντρίμια πήρα ένα λούτρινο κουκλάκι… ξέρετε… αυτά τα παιχνίδια που μόλις τα πατήσεις αρχίζουν και χοροπηδάνε… ήταν βουβό, μέχρι την μέρα των Χριστουγέννων… και ξαφνικά, άρχισε να παίζει μόνο του… Δεν μπορώ να το κρατήσω… νομίζω πως στα δικά σας χέρια, θα γίνει το φυλακτό ενός … αγγέλου”!
Σε δυο μεγάλες κούτες, είναι κλεισμένες μνήμες και αντικείμενα από κείνη την τραγική μέρα και τις μέρες οδύνης που ακολούθησαν…
Πέρασαν δέκα εννιά ολόκληρα χρόνια…
Ηθικό χρέος, ένα αφιέρωμα στη μνήμη τους… έτσι όπως κατέγραψα χρονικά τα γεγονότα, από τις σελίδες των ΑΤΤΙΚΩΝ ΝΕΩΝ…
Και μια ευχή… ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ!
ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ
Ας είναι αναπαυμένη η ψυχή του αγαπημένου φίλου και πρώην προέδρου του κατακαμμένου Βαρνάβα, του αείμνηστου ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΟΛΛΙΑ που φρόντισε να διασώσει τα τραγούδια της Δέσπως, με τις εικόνες από την εφημερίδα μου ΑΤΤΙΚΑ ΝΕΑ…
Τι συγκλονιστικές στιγμές ήταν κι αυτές που ζήσαμε με τον Γιώργο…
Μεγάλος αγωνιστής…
Παρών και τότε που στήναμε τον ΣΤΑΥΡΟ στο χώρο της αεροπορικής τραγωδίας, τρεις μέρες μετά…
Και ο μοναδικός τηλεοπτικός σταθμός που στάθηκε δίπλα μου σ’ αυτή την τρομακτική τραγωδία και κάλυψε πολλές δράσεις, ήταν ο ALPHA και … αγαπητοί συνάδελφοι…
Στα χιλιάδες “ΓΙΑΤΙ” αυτής της τραγωδίας, δεν πήρα μέχρι σήμερα απαντήσεις…
Ούτε στην ΙΕΡΟΣΥΛΙΑ που γίνεται στον τάφο 121 ΑΘΩΩΝ!
Σε απόσταση λίγων μέτρων από το σημείο της τραγωδίας, γίνεται ο ΧΥΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΥ…
Η Δέσπω στο ποίημα της, τα έγραψε όλα…
Βρέθηκαν κι εκεί κορμιά των θυμάτων… αλλά αυτό, δεν σταμάτησε τους ΙΕΡΟΣΥΛΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΟ ΝΤΑΒΑΤΖΗ ΓΙΩΡΓΟ ΜΠΟΜΠΟΛΑ, και το έργο συνεχίζεται και πρόκειται σύντομα να λειτουργήσει…
Ο αείμνηστος Πρόεδρος της Κύπρου, Τάσσος Παπαδόπουλος, σύμφωνα με τις δηλώσεις του, επρόκειτο να στείλει επίστολή στον τότε πρωθυπουργό της Ελλάδος, Κώστα Καραμανλή, ζητώντας του να μην κατασκευαστεί εκεί ΧΥΤΑ…
Όταν όμως ως πρωθυπουργός της χώρας, την παραδίδεις με την ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΗΣ ΛΙΣΣΑΒΩΝΑΣ στους διεθνείς εχθρούς, είναι δυνατόν να νοιαστείς για 121 ΝΕΚΡΟΥΣ;;;;
Ούτε ο … “μακαριστός” Χριστόδουλος, απέτρεψε το ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΧΥΤΑ, παρ’ ότι ενημερώθηκε…
Ούτε το ΣτΕ, που επισκεφθήκαμε με τον σύζυγό μου και στην συνέχεια με αντιπροσωπεία των Κοινοτικών Αρχών Γραμματικού και Βαρνάβα και τοπικούς συλλόγους, αν και ενημερώθηκε ο τότε πρόεδρος του Ε΄ Τμήματος του ΣτΕ, έκανε κάτι…
Ο εισηγητής Παναγιώτης Πικραμμένος, ο γερμανοτραφής μετέπειτα υπηρεσιακός πρωθυπουργός και υπουργός του Κυριάκου Μητσοτάκη, μαζί με την (βάλτε ότι χαρακτηρισμό θέλετε γιατί ο δικός μου θα είναι πολύ σκληρός)… απεχθέστερη πρόεδρο δημοκρατίας που πέρασε ποτέ, απέρριψαν όλες τις νόμιμες και ηθικές προσφυγές κατά του ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΟΥ ΕΡΓΟΥ.
Τα συμφέροντα και τα ΚΤΗΝΗ που τα εκπροσωπούν, δεν καταλαβαίνουν από… αεροπορικές τραγωδίες…
Ένα ΕΓΚΛΗΜΑ… γιατί για μένα και για κάποιους άλλους, ΕΓΚΛΗΜΑ ήταν η ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ στο ΜΑΥΡΟ ΒΟΥΝΟ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΥ, σκεπάζεται από ένα νέο ΕΓΚΛΗΜΑ.
Το πρώτο, ήταν πολιτικό και είχε ανθρώπινα θύματα.
Το ίδιο και το δεύτερο ΕΓΚΛΗΜΑ… η κατασκευή του ΧΥΤΑ…
Βαθιά πολιτικό ΕΓΚΛΗΜΑ, που θα έχει θύματα … 5.000.000 ανθρώπους… όσους κατοικούν στο Λεκανοπέδιο Αττικής…
Πώς μπορείς να παρηγορήσεις μια ΜΑΝΑ που ακούς την κραυγή της ν’ αντιλαλεί στο ΜΑΥΡΟ ΒΟΥΝΟ;
Έζησα τον πόνο της… πάγωσα με την κραυγή της…
“ΑΝΔΡΕΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ”!!!
Κραυγή βαθιά, που σ΄ανατρίχιαζε… σαν ουρλιαχτό πληγωμένου ζώου…
Με τι άραγε να την παρομοιάσεις την κραυγή της πληγωμένης ΜΑΝΑΣ που έχασε το παιδί της;;;
Πίστεψα πως θα βγει όλη η αλήθεια…
Πίστεψα…
ΤΩΡΑ ΠΙΑ, ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩΣ ΒΓΗΚΕ…
Σαράντα μέρες πάνω σ’ ένα βουνό… να καταγράφω μια πορεία φρίκης κι αβάσταχτου πόνου…
Λυγίζεις… τσακίζεσαι…
Πόσοι από όσους βρεθήκαμε εκεί, δεν είδαμε και τις δικές μας ζωές να συντρίβονται…
Οι 121 νεκροί, έγιναν και δικοί μας άνθρωποι…
Δέθηκα με τα μέλη της Επιτροπής Διερεύνησης Αεροπορικών Ατυχημάτων και Ασφάλειας Πτήσεων…
Στις τραγωδίες, δένεσαι πιότερο με τους ανθρώπους…
Πίστεψα, πως η επιστολή του τότε Προέδρου της Κύπρου, Τάσσου Παπαδόπουλου, θα σταματούσε το δεύτερο ΕΓΚΛΗΜΑ…
Γελάστηκα…
Για κάθε δημοσιογράφο, μια Παγκόσμια Αποκλειστικότητα, είναι τεράστια επιτυχία…
Για μένα, ήταν μόνο μια ελπίδα, ότι θα αποκαλυφθεί όλη η αλήθεια…
ΔΕΝ ΑΠΟΚΑΛΥΦΘΗΚΕ!
Έχουν μείνει πολλά κενά…
Εκείνη τη μέρα που πήρα σε Παγκόσμια Αποκλειστικότητα την συνέντευξη από τον Πρόεδρο της Επιτροπής Διερεύνησης Αεροπορικών Ατυχημάτων κ. Ακριβό Τσολάκη, γνώριζα πως είχα το ΠΟΡΙΣΜΑ, έξι μήνες πριν την δημοσιοποίησή του…
ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΟΜΩΣ ΟΛΗ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ…
Έμειναν πολλά αναπάντητα ερωτήματα…
Η οικειοθελής κατάθεσή μου, για τις συνθήκες που ξέσπασε η πυρκαγιά και κατέκαψε πολλά στοιχεία, δεν αξιοποιήθηκε ποτέ…
ΚΑΠΟΙΟ ΧΕΡΙ ΤΗΝ ΑΦΑΙΡΕΣΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΩΝ ΑΤΥΧΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΠΤΗΣΕΩΝ ΠΟΥ ΤΗΝ ΚΑΤΕΘΕΣΑ ΤΗΝ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΠΗΡΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΚΡΙΒΟ ΤΣΟΛΑΚΗ…
ΓΙΑΤΙ, ΑΡΑΓΕ;;;
Άραγε, μήπως αυτό το σχόλιο δίνει κάποιες απαντήσεις;;;
Μήπως η αλήθεια βρίσκεται σ’ αυτή την ανάρτηση;;;
‘Ηλιος-522. Η μεγάλη ανθρωποθυσία από τους μπλε του cern. Τα συντρίμμια οι μάρτυρες (βίντεο)
Μια Παγκόμια Αποκλειστικότητα… μια τρομοκρατική ενέργεια κατά της εφημερίδας μου… κατά των ΑΤΤΙΚΩΝ ΝΕΩΝ…
Δύσκολη υπόθεση Η ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ, σε εποχές κοινωνικής ισοπέδωσης…
Τίποτα απ’ όσα ζει σήμερα η Πατρίδα και ο λαός, δεν έγινε τυχαία…
Τα ίδια μοιραία πολιτικά πρόσωπα της Αεροπορικής Τραγωδίας, υπέγραψαν την θανατική καταδίκη όχι μόνον των 121 νεκρών, αλλά και της Ελλάδας…
Η σημερινή “Καλημέρα” αναβάλεται λόγω σεβασμού στην μνήμη 121 αθώων συμπατριωτιών μας…
Καλλιόπη Σουφλή
Μοίρασέ το:
Ετικέτες: ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ HELIOS, ΑΤΤΙΚΑ ΝΕΑ, ΚΑΛΛΙΟΠΗ ΣΟΥΦΛΗ ΡΕΠΟΡΤΑΖ
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο. Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
- Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
- Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
- Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
- Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
- Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.
https://youtu.be/38_vcGWzhlA?si=3RQDd2ioTe7X-yj9
μια μικρή παρηγοριά στους πενθούντες αν κάποιος γνωρίζει κάποιους ας το στείλει το βίντεο
αυτήν την Αγιά μέρα τι Πάσχα του καλοκαιριού, Κοίμηση της Θεοτόκου
δεν κατάλαβαν τίποτα…
χρόνια πολλά κι ευλογημένα, σε ολους
https://youtu.be/qJNdYGiCAwI?si=pIZDmXIOh99BTMc-
Δεν μας λές και τι σχέση έχει το βίντεο με το θέμα;;;
Καθαρότητα…
δικαιοσύνη…
Για τα αίτια…
https://youtu.be/wmHHWXaR1Ok?feature=shared
Δύσκολη υπόθεση Η ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ, σε εποχές κοινωνικής ισοπέδωσης…
Εποχές…
Απόλυτης μαστούρας ……………..
Τα lsd…
Ήταν γατάκια…
Μπροστά μας….
“Θεέ μου, πάγωσε την ψυχή και το μυαλό μου, για ν’ αντέξω…”.
Το πάλεψα χρόνια πολλά….
Λάθος τα κατάφερα…
Αναζητώ…
Όλες τις συγκινήσεις….
Λεπτές ..
Χοντρές …
Και τις βλέπω…
Στέκοντας εκεί ..
Στην γωνιά…
Που τις στριμωξα….
Λέγοντας…
Μπορείς…;
Να ξανά ρθουμε…;
Ή τέντα ρεντα …
Μπορώ…. Θα τα καταφέρουμε….!
Πρέπει…
Δεν γίνεται αλλιώς…
Ανθρώπινος …
Όχι….
Αλλά αλλιώς…
Θα σας αγκαλιάσω…
Με όσοι αγάπη έχω…
Δεν είναι καιροί ….
Εξαντλήσεως …
Είναι…
Καιροί …
Να γίνεστε τσουνάμι …
Και αν λαβωθεις …
Καλός …
Σήκω…
Κουρέλι…
Και συνέχισε….
Κανείς δεν δικαιολόγητε…
Οι καιροί …
Δεν περημαίνουν άλλο …
Ελλα και ανάπηρος …
Θλιμμένος….
Απελπισμένος …
Συντετριμμένος …
Για μια ανιδιοτελή αγκαλιά….
Δίχως κακία….
Και οι απέξω …
Μόνο σκαλπ…
Με ευχή….
Να μην τους αποτελειωση το ρεύμα….
δε τη
ΣΚΟΤΑΔΙ ΚΑΙ ΕΚΕΙ… ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΠΙΛΟΤΟΙ…..ΠΟΥ ΔΕΝ ΒΡΕΘΗΚΑΝ….ΚΑΙ ΤΟ ΑΕΡΟΠΛΑΝΟ ΚΛΕΙΔΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΑΥΤΟΜΑΤΟ ΠΙΛΟΤΟ ΜΕ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟ ΜΑΡΟΥΣΙ….
ΕΔΩ ΕΜΕΙΣ ΜΟΝΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΑ… ΚΑΙ ΔΑΚΡΥΑ…. ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΧΩΡΙΣ ΜΝΗΜΗ…..