Είμαστε οι πράξεις μας και όχι τα λόγια και οι θεωρίες μας.
Οι πράξεις μας μπορούν να μιλήσουν, να φωνάξουν, να κερδίσουν, να λυγίσουν και να ακουστούν σε τέτοιο βαθμό, που αναγκάζουν τις λέξεις μας, λέξεις που μόνοι μας ντύσαμε με περισσή υποκρισία, να υποκλιθούν μπροστά τους.
Το ραδιόφωνο στη διαπασών. Κάτι τέτοιες ώρες το μόνο που θες είναι ηρεμία και εκεί που είσαι μεταξύ χαλαρότητας και απόλυτης σιωπής, ένα τραγούδι σε βάζει σε σκέψεις.
“Λόγια ψεύτικα” ακούς στα ηχεία και οι μνήμες απλά ξυπνούν και στήνουν χορό, καταλαμβάνοντας το χώρο του μυαλού μου. Πόσα λόγια έχουμε ακούσει;
Θεέ μου, πόσες αμέτρητες λέξεις, που τελικά λέξεις έμειναν ανείπωτες..
Λέξεις που απλά θυμίζουν στιγμές σαν σε όνειρο, αναλαμπές που απλά εξαφανίστηκαν αφήνοντας τα σημάδια τους στο χρόνο.
Όλοι οι άνθρωποι λέμε πολλά. Άλλωστε τα λόγια είναι ο τρόπος που επικοινωνούμε και εκφραζόμαστε.
Όσο όμως έχουμε εξελίξει τη θεωρία και την επικοινωνία, άλλο τόσο μείναμε στάσιμοι στον τομέα πράξη.
Εκεί σε θέλω τώρα!
Ναι, εκεί φαίνεται τι εννοείς και πόσο τελικά το εννοείς, στην φωτιά της πράξης.
Μέσα από αυτές τις σπίθες, ξεπηδούν οι αλήθειες μας.
Γιατί είμαστε τελικά οι πράξεις μας όχι οι θεωρίες μας. Καθοριζόμαστε από αυτά που επιλέγουμε να πράξουμε. Καλή η οδός θεωρίας , αλλά η οδός πράξης δύσκολα συμπορεύεται μαζί της, έτσι;
Μη μου γεμίζεις λοιπόν τη ζωή μου θεωρίες. Έχω χορτάσει από αυτές. Δεν θέλω άλλες ακάλυπτες επιταγές δίχως αντίκρυσμα. Δεν αντέχω άλλες ατέρμονες συζητήσεις, ούτε εντυπωσιακές φανφάρες που γίνονται καπνός στην πρώτη δυσκολία .
Όταν οι λέξεις έχουν ευτελισθεί και πλήρως απαξιωθεί, μην περιμένεις να πιστέψω σε θαύματα λεκτικά και ίσως κάλπικα. Δεν πιστεύω σε ωραίες λέξεις πια!
Tις πράξεις εμπιστεύομαι και ερωτεύομαι. Με αυτές θέλω να ζω και να πορεύομαι.
Δεν θέλω λέξεις που δεν έχουν δόση αλήθειας, θέλω αλήθειες δοσμένες και δοκιμασμένες να περπατούν μόνες τους στης ζωής το μονοπάτι.
Γιατί οι πράξεις βαφτισμένες με αίμα αλήθειες είναι. Ζούμε μέσα από αυτές. Μας δικαιώνουν ή μας δικάζουν.
Εκεί μπαίνει η υπογραφή των λόγων μας. Η τελεία και η παύλα. Η σφραγίδα και το ουσιαστικό θέλω μας.
Οι πράξεις μας μπορούν να μιλήσουν, να φωνάξουν, να κερδίσουν, να λυγίσουν και να ακουστούν σε τέτοιο βαθμό, που αναγκάζουν τις λέξεις μας, λέξεις που μόνοι μας ντύσαμε με περισσή υποκρισία, να υποκλιθούν μπροστά τους.
Μίλα μου λοιπόν. Μιλά μου με πράξεις όμως. Αλλιώς σώπα!
Δεν θέλω να ακούσω άλλο.
Ελένη Τσακίρη wp.loveletters.gr
Μοίρασέ το:
Ετικέτες: ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο. Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
- Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
- Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
- Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
- Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
- Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.
