Ο πρώην υπουργός Άμυνας και αρχηγός του Γενικού Επιτελείου περιγράφει την παρούσα κατάσταση ως μια «τρίτη καταστροφή του Ναού» για το Ισραήλ…
Καθώς η τύχη της συμφωνίας για τους ομήρους μεταξύ του Ισραήλ και της Hamas παραμένει αβέβαιη, οι εσωτερικές εντάσεις και αντιφάσεις στο εσωτερικό του σιωνιστικού κινήματος έχουν φτάσει σε άνευ προηγουμένου επίπεδα.
Για πρώτη φορά, το θέμα των Ισραηλινών ομήρων έχει καταστεί τόσο πολιτικοποιημένο ζήτημα εντός της ισραηλινής κοινωνίας.
Όχι μόνο προέκυψε διχασμός μεταξύ της πολιτικής ηγεσίας, με ηγέτες της δεξιάς να εκφράζουν ανοιχτά τη διάθεσή τους να θυσιάσουν τους ομήρους για στρατιωτικά οφέλη, αλλά και οι οικογένειες των ομήρων αντιμετωπίζονται συχνά με απαξίωση.
Σε αρκετές περιπτώσεις, μάλιστα, οι οικογένειες έχουν δεχθεί επιθέσεις από περαστικούς!
Ενώ πολιτικές και κοινωνικές διαιρέσεις υπάρχουν από καιρό στο πλαίσιο του σιωνιστικού σχεδίου, αυτή τη φορά η κρίση είναι βαθύτερη, αναγκάζοντας σε έναν επαναπροσδιορισμό της ίδιας της έννοιας του σιωνισμού.
Η κατάσταση αντικατοπτρίζει μια βαθιά, κοινωνική και ιδεολογική κρίση και εγείρει ερωτήματα σχετικά με τη μελλοντική διακυβέρνηση του Ισραήλ, ειδικά υπό το πρίσμα των συνεχιζόμενων προσπαθειών της ακροδεξιάς για αναθεώρηση του δικαστικού συστήματος.
Η υπαρξιακή αυτή κρίση εμφανίζεται σε μια χρονική στιγμή κατά την οποία το Ισραήλ υποστηρίζει ότι επαναπροσδιορίζει τις περιφερειακές πραγματικότητες και τον εν γένει συσχετισμό δύναμης στη Μέση Ανατολή.
Οι ενέργειές του περιλαμβάνουν την προώθηση εδαφικών διεκδικήσεων στον Λίβανο, παρά τις συμφωνίες με την Hezbollah για εκεχειρία, την επέκταση της παρουσίας του στη νότια Συρία εν μέσω της κατάρρευσης της κυβέρνησης Assad, και τη συστηματική εδραίωση της παρουσίας του στη Γάζα.Οι όμηροι θυσιάζονται στον βωμό του σιωνιστικού ιμπεριαλισμού
Τα πρόσφατα βήματα της ισραηλινής κυβέρνησης υποδεικνύουν μια ευρύτερη στρατηγική ιμπεριαλιστικών αξιώσεων.
Παράλληλα, η μοίρα των Ισραηλινών ομήρων έχει περάσει σε δεύτερη μοίρα, καθώς η αφήγηση της θυσίας τους για στρατιωτικά οφέλη καθίσταται μια αποδεκτή πραγματικότητα.
Άλλωστε, η ιδέα της θυσίας ομήρων για στρατιωτικό πλεονέκτημα δεν είναι καινούρια στη σιωνιστική ιδεολογία.
Επιστρέφει στην περιβόητη «Οδηγία Hannibal», η οποία επέτρεπε τη θανάτωση αιχμάλωτων στρατιωτών αντί για διαπραγματεύσεις για την απελευθέρωσή τους.
Σήμερα, αυτή η νοοτροπία εκδηλώνεται στη συνεχιζόμενη γενοκτονία στη Γάζα, όπου οι άμαχοι αιχμάλωτοι – τους οποίους το κράτος απέτυχε να προστατεύσει – θυσιάζονται συστηματικά, παρά τις διαπραγματεύσεις για την απελευθέρωσή τους.
Προς μια κοινωνία του άεναου πολέμου
Αυτή η μετατόπιση πηγάζει από τον επαναπροσδιορισμό των πολιτισμικών κωδίκων του Ισραήλ από τη μεσσιανική δεξιά, υιοθετώντας μια «σπαρτιατική» νοοτροπία, όπου η κοινωνία διαμορφώνεται για έναν αέναο πόλεμο.
Η αφήγηση πλέον εξυψώνει τον θάνατο, τη θυσία και τις στρατιωτικές κατακτήσεις εις βάρος της ανθρώπινης ζωής.
Παρότι η ισραηλινή κοινωνία σε γενικές γραμμές υποστηρίζει τη γενοκτονία στη Γάζα, η κοινή γνώμη δεν έχει ακόμη αντιληφθεί πλήρως το μακροπρόθεσμο κόστος αυτής της πορείας.
Η υποταγή σε πολιτικές που καθοδηγούνται από εκδίκηση όχι μόνο διασπά την ισραηλινή κοινωνία, αλλά και εγκυμονεί σοβαρές διεθνείς συνέπειες, καθώς ο κόσμος αντιδρά στις ανεξέλεγκτες ενέργειες του Ισραήλ εναντίον αμάχων πληθυσμών.Η Τρίτη Καταστροφή του ΝαούΟ πρώην υπουργός Άμυνας και αρχηγός του Γενικού Επιτελείου, Moshe “Bogie” Ya’alon, μια σκληροπυρηνική δεξιά φωνή, αποτελεί μία από τις ελάχιστες φωνές που προειδοποιούν για αυτή την πορεία.
Ο Ya’alon περιγράφει την παρούσα κατάσταση ως μια «τρίτη καταστροφή του Ναού» για το Ισραήλ.
Παρά την παραδοχή του για εθνοκάθαρση από την πλευρά του Ισραήλ στη βόρεια Γάζα, υπογραμμίζει επίσης πώς αυτές οι πολιτικές διαβρώνουν τη νομιμότητα του Ισραήλ και το μετατρέπουν σε κράτος-παρία.To βαρύ τίμημα ενός ατελείωτου πολέμου και η διεθνής απαξίωση προς ένα κράτος – παρία
Δεκαπέντε μήνες μετά την έναρξη του πολέμου, η ισραηλινή κοινωνία αρχίζει να αντιλαμβάνεται το υψηλό τίμημα που καλείται να πληρώσει.
Πέρα από τους κινδύνους για τη ζωή των ομήρων, οι Ισραηλινοί βρίσκονται αντιμέτωποι με μια επιδεινούμενη ποιότητα ζωής, δραστικά μέτρα οικονομικής λιτότητας στον προϋπολογισμό του 2025, διεθνή μποϊκοτάζ και την παγκόσμια αγανάκτηση προς την ισραηλινή κοινωνία.
Η ευφορία που κάποτε συνδεόταν με τις εδαφικές κατακτήσεις έχει πλέον εξαφανιστεί.
Οι διευρυνόμενες στρατιωτικές εκστρατείες δεν φέρνουν πλέον εθνική υπερηφάνεια, αλλά προμηνύουν χρόνια επιπλέον συγκρούσεων και αυξανόμενου κόστους, που επιβαρύνουν τη ζωή στο Ισραήλ.
Την ίδια στιγμή, αναφορές αποκαλύπτουν τις ψυχολογικές συνέπειες του πολέμου στους Ισραηλινούς στρατιώτες, οι οποίοι μεταφέρουν τη βία μέσα στα σπίτια τους.
Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση της Women’s International Zionist Organisation (Wizo), οι περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας αυξήθηκαν κατά 65% στους πρώτους έξι μήνες του πολέμου.
Δομικά ρήγματα στο σιωνιστικό οικοδόμημα
Οι διαφορές μεταξύ της ηγεσίας του Ισραήλ και του λαού του δεν είναι μόνο κομματικές.
Αποκαλύπτουν βαθύτερες ρωγμές στον ίδιο τον σιωνισμό.
Ο σιωνισμός υποσχόταν κάποτε ασφάλεια, οικονομική ευημερία και εβραϊκή ενότητα.
Σήμερα, η στροφή προς τις μεσσιανικές δεξιές πολιτικές έχει δημιουργήσει ένα χάσμα που δεν γεφυρώνεται εύκολα ανάμεσα σε όσα υπόσχεται και σε όσα πραγματικά παρέχει.
Οι κοσμικές σιωνιστικές ελίτ, που άλλοτε κατεύθυναν το Ισραήλ με δεξιοτεχνία μέσα από τις περιφερειακές πολυπλοκότητες, έχουν αντικατασταθεί από ηγέτες που δεν διαθέτουν τις απαραίτητες ικανότητες για τέτοιες προκλήσεις.
Το σύνθημα «ολοκληρωτική νίκη» είναι ενδεικτικό αυτής της απόκλισης.Από την Ειρήνη στις ατέρμονες συγκρούσειςΙστορικά, οι νίκες του Ισραήλ συνοδεύονταν από στρατιωτική επιτυχία και συμφωνίες ειρήνης με αραβικά έθνη, όπως οι Συμφωνίες Camp David με την Αίγυπτο ή οι Συμφωνίες του Αβραάμ.
Ωστόσο, ο νέος ορισμός της νίκης, που βασίζεται σε μακροχρόνιους πολέμους φθοράς και περιφερειακό… bullying, υπονομεύει τις πολιτικές συμμαχίες που έχουν διασφαλίσει την επιβίωση του Ισραήλ.
Το αποτέλεσμα είναι μια κοινωνία που όχι μόνο υποφέρει από εσωτερική αστάθεια, αλλά και μια χώρα που διακινδυνεύει την πολιτική και διεθνή της θέση.Οι Ισραηλινοί εγκαταλείπουν τη χώρα, το κράτος παραλύει
Η αποτυχία της 7ης Οκτωβρίου 2023 και η εμμονή με την αποκατάσταση της «αποτροπής» με κάθε κόστος έχουν διαλύσει την ισραηλινή κοινωνία, προκαλώντας πρωτοφανή κύματα μετανάστευσης.
Σύμφωνα με την Κεντρική Στατιστική Υπηρεσία του Ισραήλ, 40.600 Ισραηλινοί εγκατέλειψαν τη χώρα για μακροχρόνιο διάστημα τους πρώτους επτά μήνες του 2024, σημειώνοντας αύξηση 59% σε σύγκριση με την ίδια περίοδο το προηγούμενο έτος.
Πολλοί από αυτούς ανήκουν στο οικονομικό και πνευματικό υπόβαθρο του Ισραήλ.
Ο Ισραηλινός οικονομολόγος Dan Ben-David προειδοποιεί ότι η απώλεια ακόμη και ενός μικρού ποσοστού αυτής της πληθυσμιακής ομάδας θα μπορούσε να οδηγήσει σε παράλυση του κράτους.
Η απώλεια της ισορροπίας
Φιγούρες όπως ο Ben-David και ο Moshe “Bogie” Ya’alon εκπροσωπούν τα απομεινάρια της παλιάς ελίτ που κατανοούσε τη σημασία της ισορροπίας ανάμεσα στις στρατιωτικές εκστρατείες και τη διατήρηση της ποιότητας ζωής, της διεθνούς νομιμότητας και των ισχυρών δεσμών με τη Δύση.
Σήμερα, αυτή η ισορροπία έχει καταρρεύσει μέσα σε ένα ασταθές παγκόσμιο περιβάλλον, επιδεινωμένο από τις περιφερειακές αναταραχές σε Λίβανο, Συρία και Ιράκ, καθώς και την επικείμενη προεδρία του Donald Trump.Η σιωνιστική αλαζονεία ως πολιτική ευκαιρία της Παλαιστίνης
Το ζήτημα των ομήρων αντικατοπτρίζει μια ευρύτερη μετατόπιση εντός του σιωνισμού, αποκαλύπτοντας, έτσι, τις ρωγμές του και δημιουργώντας πρωτοφανείς πολιτικές ευκαιρίες για τους Παλαιστινίους.
Εκεί όπου οι σιωνιστικές ελίτ κάποτε συγκάλυπταν τα εγκλήματά τους με διπλωματική δεξιοτεχνία, η σημερινή ηγεσία προβάλλει αλαζονεία και αδιαφορία για την εύθραυστη διεθνή θέση του Ισραήλ.
Η αποσύνθεση των σιωνιστικών ισορροπιών προσφέρει στους Παλαιστινίους νέες δυνατότητες να επωφεληθούν από τις εσωτερικές διαμάχες και τη διεθνή απομόνωση του Ισραήλ.
Ωστόσο, το ερώτημα παραμένει: μπορεί η Παλαιστίνη ή κάποια άλλη, μεγαλύτερη περιφερειακή δύναμη να αξιοποιήσει αυτή την αλαζονεία προς όφελός της;
Θα ταυτιστώ με το παρακάτω δημοσίευμα, το μεγάλο Ισραήλ ήδη είναι σε εξέλιξη με την βοήθεια όλων και οδικά των ΗΠΑ. https://political-study.gr/ATHENS-003501-analisi-ti-ine-to-megalo-israil-mia-anapofefkti-pragmatikotita-pou-echi-xekinisi.html
ΔΕΙΤΕ ΚΙ ΑΥΤΟ
Oι τζιχαντιστές της αλ Νούσρα/HTS δηλώνουν πως θ΄ανατινάξουν το άγαλμα της ”Παναγίας της Ανατολής” στη Χομς στη Συρία που ανήγειραν οι Ορθόδοξοι Ρωμιοί. ΒΙΝΤΕΟ
https://dimpenews.com/2024/12/29/oι-τζιχαντιστές-της-αλ-νούσρα-hts-δηλώνου/
https://israel365news.com/342084/rabbi-prophecy-shows-why-president-trump-will-yet-prevail/
Χαρτί και καλαμάρι για ποιο λόγο επιλέχθηκε. Θα πιεί το ποτήρι μέχρι την τελευταία σταγόνα.
https://www.pronews.gr/pronews-tv/ygeia-pronews-tv/anisyxia-epikratei-stin-kina-me-to-ksespasma-neou-iou-gemisan-ta-nosokomeia/
φοβαμαι μην ετοιμαζουν κοβιντ δικτατορια