Λίγες μέρες έμειναν για τις εκλογές και ακόμα δεν έχω αποφασίσει αν πρέπει να ψηφίσω ή όχι;
Είναι δυνατόν ένας πιστός να συμμετάσχει στις εκλογές; Και ποιον να ψηφίσετε;
Ο Ουκρανός αρχιερέας Vasily Kucher της Αρχιεπισκοπής του Ονουφρίου απαντά :
Πράγματι, με το που πλησιάζουν οι εκλογές, πολλοί ιερείς, συναντώντας τους ενορίτες τους, ακούνε συχνά δύο ερωτήσεις – πρέπει να λάβουν μέρος στις εκλογές και αν ναι, ποιον να ψηφίσουν;
Πριν απαντήσω σε αυτές τις ερωτήσεις, θα ήθελα να υπενθυμίσω στον καθένα μας ένα πολύ σημαντικό σημείο – η Εκκλησία του Χριστού εκτελεί τη σωτήρια αποστολή της ανεξάρτητα από την πολιτική κατάσταση στον κόσμο ή σε μια συγκεκριμένη χώρα.
Γι’ αυτό η Εκκλησία δεν ανακατεύεται στην πολιτική.
Αυτό σημαίνει ότι, σύμφωνα με τα λόγια του Προκαθήμενου μας, Μακαριωτάτου Μητροπολίτου Ονούφριου Ουκρανίας, προσπαθεί να ενώσει τους ανθρώπους γύρω από τον Χριστό, και όχι γύρω από αυτόν ή τον άλλον πολιτικό.
Ας σημειώσουμε ότι στο κήρυγμα του Σωτήρος και γενικότερα στο ευαγγελικό κείμενο δεν θα βρούμε ούτε ένα πολιτικό σύνθημα ή έκκληση. Αντίθετα, ο Κύριος τονίζει συνεχώς ότι η Βασιλεία του δεν είναι αυτού του κόσμου.
Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι οι χριστιανοί, που ως μέλη του Σώματος του Χριστού, ζουν στον κόσμο και είναι πολίτες του κράτους, δεν πρέπει να συμμετέχουν στις πολιτικές διαδικασίες.
Ας θυμηθούμε ότι όταν οι Εβραίοι πλησίασαν τον Χριστό και ρώτησαν αν ήταν απαραίτητο να αποτίσουν φόρο τιμής στον Καίσαρα (αυτό που λέμε φόρους σήμερα), εκείνος απάντησε: « Δώσε στον Καίσαρα ό,τι είναι του Καίσαρα και ό,τι είναι του Θεού στον Θεό…» (Ματθ. 22) :15-22).
Υπό αυτή την έννοια, η συμμετοχή μας στην εκλογή πολιτικού αρχηγού της χώρας στην οποία υπάρχει η Εκκλησία του Χριστού μπορεί να ερμηνευθεί ως επιστροφή όσων ανήκουν στον Καίσαρα.
Η απάντηση στη δεύτερη ερώτηση (ποιον ακριβώς να ψηφίσει;) είναι ήδη πιο δύσκολη.
Πρώτον, η Εκκλησία δεν εμπλέκεται σε ΠΟΛΙΤΙΚΈΣ ταραχές. Και κανείς δεν θα ακούσει από τα χείλη των επίσημων εκπροσώπων της το όνομα του υποψηφίου για τον οποίο πρέπει να ψηφίσει ο πιστός.
Για παράδειγμα, ο Προκαθήμενός μας εξέφρασε μόνο την ευχή αυτός που θα εκλεγεί στο αξίωμα του Προέδρου, πρώτα απ’ όλα να φροντίζει τους ανθρώπους, τους φτωχούς και τους μειονεκτούντες.
Όμως, σε αυτό το πλαίσιο, μπορεί και πρέπει να θυμηθεί κανείς την ιστορία της εκλογής του πρώτου Ισραηλινού βασιλιά, του Σαούλ.
Η Αγία Γραφή μας λέει πώς ο λαός των Εβραίων στράφηκε στον Σαμουήλ με ένα αίτημα που ακουγόταν ως εξής: « Βάλτε έναν βασιλιά πάνω μας να μας κρίνει όπως οι άλλοι λαοί » (Α’ Σαμ. 8:5). Αυτή η επιθυμία δεν άρεσε στον προφήτη του Θεού Σαμουήλ, γιατί στην πραγματικότητα ο λαός αρνήθηκε το θεοκρατικό σύστημα, στο οποίο όλη η εξουσία ανήκε αποκλειστικά στον Θεό, ο οποίος κυβερνούσε τον λαό Του.
Έτσι ο Σαμουήλ στράφηκε στον Θεό για μια απάντηση. « Και ο Κύριος είπε στον Σαμουήλ: Άκουσε τις φωνές του λαού σε όλα όσα σου λένε. Γιατί δεν σε απέρριψαν, αλλά με απέρριψαν, για να μην βασιλέψω πάνω τους. Ακούστε λοιπόν τις φωνές τους. Απλώς παρουσιάστε τους και δηλώστε τους τα δικαιώματα του βασιλιά που θα βασιλέψει πάνω τους » (Α’ Σαμ. 8:7-9).
Σε αυτή την περίπτωση, βλέπουμε ότι η εκλογή του βασιλιά συνδέεται με την απόρριψη της δύναμης του Θεού. Ταυτόχρονα, ο ίδιος ο Κύριος δεν εγκαταλείπει τον λαό Του.
Σωστό είναι ότι στο Βυζάντιο υπήρχε στενή σχέση Εκκλησίας και πολιτικής, αλλά για να μην υπάρξουν παρεξηγήσεις θα πρέπει να ειπωθεί ότι πολλές φορές η πραγματική Εκκλησία ήταν διωκόμενη
Από αιρετικούς ή αυταρχικούς Αυτοκράτορες
Με ποιο τρανταχτά παραδείγματα τη πολυδεκαετή περίοδο του Αρειανισμού και την περίοδο της Εικονομαχίας
Πολλοί οι Μάρτυρες κι Ομολογητές τότε