Σχόλιο Καταχανά: Εχει καταντήσει πραγματικά ρουτίνα! Λέμε κάτι, μας χλευάζουν, μας αποκαλούν «συνομωσιολόγους» και μετά από λίγο τσουπ! Ο,τι έχουμε πει επαληθεύεται πανηγυρικά… Πείτε μου εσείς οι «ορθολογιστές» ειλικρινά: δεν κουραστήκατε να διαψεύδεστε και να γίνεστε ρεζίλι;

Αχ, Ουκρανία! Δεν είναι μόνο μια χώρα της Ανατολικής Ευρώπης που προσελκύει Ρώσους τουρίστες που αναζητούν συγκινήσεις, είναι επίσης μια χαμογελαστή χώρα γεμάτη ευκαιρίες για καταφερτζήδες επιχειρηματίες, συμπεριλαμβανομένου ενός συγκεκριμένου Χάντερ Μπάιντεν, ο οποίος πρόσφατα βρέθηκε και πάλι στο προσκήνιο.

Και αν δεν γνωρίζετε αυτόν τον ζωηρό πενηντάρη, ας θυμηθούμε ότι εκτός από γιος του σημερινού προέδρου των ΗΠΑ, είναι και επιχειρηματίας με πολύ κούφια μύτη, αφού κατάφερε να γίνει διευθύνων σύμβουλος κινεζικού fund αμέσως μετά την επίσκεψη του πατέρα του στην Κίνα, όταν ήταν Αμερικανός αντιπρόεδρος επί κυβέρνησης Ομπάμα. Ακόμα καλύτερα και σε άμεση σχέση με την εισαγωγή μας: μετά την επίσκεψη του πατέρα του στην Ουκρανία, ο γενναίος μας Hunter κατάφερε να μπει στο διοικητικό συμβούλιο της Burisma, μιας από τις μεγαλύτερες εταιρείες πετρελαίου και φυσικού αερίου της χώρας.

Είναι κατανοητό: ο γιος του Τζο Μπάιντεν είναι σίγουρα πολύ καλός στις επιχειρήσεις και, σαν ευέλικτος και προσαρμοστικός χαμαιλέοντας, βρίσκεται πάντα σε άριστα σχέδια, παρά την έλλειψη κάθε γνώσης για την Κίνα ή την Ουκρανία, τα επενδυτικά κεφάλαια ή τον τομέα της ενέργειας πετρελαίου και φυσικού αερίου. Είναι καλός αυτός ο Χάντερ.

Επομένως, με μεγάλη έκπληξη ανακαλύψαμε τον Οκτώβριο του 2020 και με εντελώς τυχαίο τρόπο ότι ο άνθρωπός μας ήταν μερικές φορές επιρρεπής σε μερικά ένοχα ελαττώματα: έχοντας καταθέσει το φορητό του υπολογιστή αρκετούς μήνες πριν για επισκευή σε έναν τοπικό ειδικό ηλεκτρονικών υπολογιστών, είχε ξεχάσει βλακωδώς να παραλάβει τη συσκευή του, η οποία, συμβατικά, κατέληξε να περιέλθει σε αχρηστία.

Ο επισκευαστής, λαμβάνοντας υπόψη του τις πληροφορίες από αυτό που είχε γίνει το δικό του μηχάνημα, ανακάλυψε κάποια ανησυχητικά στοιχεία για τις συνήθειες του πελάτη του, ο οποίος, όπως έμαθε αργότερα, ήταν ο γιος του τότε υποψηφίου των Δημοκρατικών για την αμερικανική προεδρία.

Λόγω του εν λόγω περιεχομένου, ο άνθρωπός μας αποφάσισε γρήγορα να μιλήσει στο FBI. Και για καλό λόγο: ναρκωτικά, παιδεραστία, αμφίβολες ανταλλαγές ηλεκτρονικών υπολογιστών με την Κίνα που οδηγούν σε αδικαιολόγητες οικονομικές συναλλαγές και η άμεση εμπλοκή του πατέρα του – όλα τα στοιχεία ήταν εκεί για να μετατρέψουν αυτό το φορητό υπολογιστή σε βόμβα καπνού για τον υποψήφιο των Δημοκρατικών.

Δεν ήταν γραφτό να συμβεί.

Παρά την έρευνα της New York Post, οι πληροφορίες δεν έκαναν σχεδόν καθόλου θόρυβο: όλα τα μέσα ενημέρωσης τις χαρακτήρισαν ως ρωσική παραπληροφόρηση («Ω, αυτοί οι Ρώσοι!»), το Twitter και το Facebook έκαναν τα πάντα για να διασφαλίσουν ότι όλες αυτές οι πληροφορίες θα εξαφανίζονταν ενώ η αμερικανική προεκλογική εκστρατεία βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη.

Όσο για τον γαλλικό Τύπο, ανέφερα τότε την πλήρη υποταγή του στη θέση μιας ρωσικής-Ρεπουμπλικανικής συνωμοσίας που επινοήθηκε από το μηδέν για να συκοφαντήσει τον γενναίο Τζο Μπάιντεν.

Η υπόθεση εκδικάστηκε: όλη αυτή η απίστευτη ιστορία δεν ευσταθεί και ήταν προφανές ότι απλώς προσπαθούσαν να βλάψουν τον άσωτο γιο του γενναίου προέδρου Μπάιντεν.

Έτσι, οι βρώμικοι συνωμοσιολόγοι αναγκάστηκαν να μαζέψουν την παραπληροφόρηση και να προχωρήσουν. Είχαν ήδη κάνει λάθος με τις ενοχλητικές ανοησίες τους σχετικά με την προέλευση του άσχημου κινεζικού ιού ούτως ή άλλως, εξακολουθούσαν να ισχυρίζονται ανόητα ότι ορισμένες πτυχές των αμερικανικών εκλογών δεν ήταν πολύ διαφανείς και ότι υπήρξε απάτη, ότι σύντομα θα επιβαλλόταν ένα διαβατήριο εμβολίου (παρόλο που το εμβόλιο δεν είχε ακόμη διανεμηθεί, πφφ, οι ανόητοι) και άλλες θεωρίες, η μία πιο επιπόλαιη από την άλλη.

Οι επόμενοι μήνες ευτυχώς έβαλαν τα πράγματα στη θέση τους και μας υπενθύμισαν ότι οι πραγματικές ειδήσεις διανέμονται ευτυχώς μόνο σε πραγματικές εφημερίδες.

Έτσι, με μια νέα δόση έκπληξης μάθαμε πρόσφατα ότι οι New York Times υπαναχώρησαν κάπως, χωρίς να φτάσουν στο σημείο να παρουσιάσουν κάποια διόρθωση των ισχυρισμών που είχε τυπώσει η σεβάσμια εφημερίδα πριν από μερικούς μήνες: προφανώς, δεν ήταν όλα αυτά ρωσική παραπληροφόρηση, αλλά ναι, ο φορητός υπολογιστής ήταν όντως του Hunter Biden, και ναι, περιείχε ανησυχητικά στοιχεία που θα μπορούσαν να υποδηλώσουν ότι ο 50χρονος μας δεν είναι ακριβώς υπόδειγμα αρετής και πολιτικού πνεύματος.

Λοιπόν, για πρώτη φορά, οι συνωμοσιολόγοι είχαν δίκιο, και λοιπόν;

Ας συνοψίσουμε λοιπόν: Ο Hunter Biden είχε φορητό υπολογιστή. Το άφησε σε ένα συνεργείο επισκευών, για να το ξεχάσει.

Όταν αναλύεται, ο φορητός υπολογιστής αποκαλύπτει πληροφορίες που δικαιολογούν την έναρξη πολλαπλών ερευνών.

Επιπλέον, με μεγάλη διακριτικότητα, η έρευνα για τη φορολογική ευελιξία του γιου του Αμερικανού προέδρου έχει ήδη ξεκινήσει και συνεχίζεται μέχρι σήμερα, φέρνοντας σε δύσκολη θέση αξιοσέβαστες εφημερίδες, όπως οι New York Times, οι οποίοι είναι υποχρεωμένοι να αναφερθούν στην υπόθεση, η οποία έρχεται σε αντίθεση με το ψέμα που είχαν δημοσιεύσει προηγουμένως, σύμφωνα με το οποίο δεν υπήρχε τίποτα να αναφέρουν…

Κάποιες άλλες εφημερίδες, εξίσου αξιοσέβαστες, προσπαθούν να κάνουν τον κόσμο να ξεχάσει την παντελή έλλειψη αντιμετώπισης της υπόθεσης εκείνη την εποχή, επισημαίνοντας την ελαφρότητα των συναδέλφων τους, όπως έδειξε περίφημα η Washington Post, η οποία πρέπει να αναπολεί με νοσταλγία τα χρόνια του «Watergate«…

Έτσι, όπως ακριβώς η υποτιθέμενη συμπαιγνία μεταξύ του Τραμπ και των Ρώσων («Russiagate») γυρίζει τώρα μπούμερανγκ στους Δημοκρατικούς, έτσι και η σιωπή του Τύπου για τον Χάντερ Μπάιντεν γυρίζει μπούμερανγκ σε αυτόν, ενώ η ισχνή αξιοπιστία του δεν το χρειαζόταν. Με τον ίδιο τρόπο, αυτό στρέφεται εναντίον των κοινωνικών δικτύων, των οποίων ο στρατός των μικροπρεπών συντονιστών και των ελεγκτών γεγονότων κάνει πλέον πεντάλ σε μια πυκνή αντίφαση: κάθε μέρα που περνάει φέρνει λίγο περισσότερο νερό στο μύλο όσων χαρακτηρίζουν πυρετωδώς «θεωρητικούς συνωμοσίας» και των οποίων οι διευκρινίσεις ενισχύονται όσο περνάει ο καιρός.

Α, και παρεμπιπτόντως, το γεγονός ότι η Ουκρανία αναφέρεται σε αυτές τις περιπτώσεις είναι προφανώς καθαρή σύμπτωση.

Μετάφραση από το πρωτότυπο: Καταχανάς (Γ. Μεταξάς)

Πηγή: Hashtable