Διαβασε το, Πατριωτη, αξιζει τον χρονο σου. Εγινε κρονια, θυσιαστικη τελετη στο παναρχαιο μερος των τυμβων του πυθωνα.

Διαβασε το, Πατριωτη, αξιζει τον χρονο σου. Εγινε κρονια, θυσιαστικη τελετη στο παναρχαιο μερος των τυμβων του πυθωνα.

19 Μαρτίου, 2023 15 Από Καλλιόπη Σουφλή
Προβολές:2,383
Μοίρασέ το

 

 

Δεν αμφισβητω το καλοπροαιρετο των προθεσεων οσων ερευνουν, αλλα δεν εχουν μελετησει αρκετα τα κειμενα του ροθτσιλντισμου (εχθρογνωσια λεγεται), επομενως σφαλλουν.

Οι προαναγγελιες δεν απευθυνονται σε εμας, αλλα σε εκεινους, στους οποιους λογοδοτουν

Όσα ζούμε με την ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΣΤΑ ΤΕΜΠΗ, είναι μια επανάληψη της ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ ΣΤΟ ΜΑΤΙ.
ΑΝΘΡΩΠΟΘΥΣΙΕΣ ΕΙΝΑΙ, ΣΕ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ ΣΑΤΑΝΙΣΤΙΚΕΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΕΣ…
Αρκεί και μόνο αφού διαβάσετε το παρακάτω άρθρο, να διαβάσετε τη δράση και τα ονόματα του CFR, που παραθέτω στο τέλος της ανάρτησης… και ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΠΟΛΛΑ…
Καλλιόπη Σουφλή
Υ.Γ. Και στο ΜΑΤΙ, υπήρξαν … προαναγγελίες της ΑΝΘΡΩΠΟΘΥΣΙΑΣ.
Ανώνυμος λέει:

 

Διαβασε το, Πατριωτη, αξιζει τον χρονο σου.

 

Συνοψιζω οσα εγιναν, καθοτι πρακτικος και λογικος ανθρωπος, κι ας με θεωρεις ακραιο υπερεθνικιστη.

 

Γνωριζουμε τι εγινε; Ναι.

Γνωριζουμε τον τοπο; Ναι.

Γνωριζουμε τον χρονο; Ναι.

Γνωριζουμε ποιοι εμπλεκονται; Μερικως.

Γνωριζουμε ποσοι εμπλεκονται; Μερικως (πχ, οι νεκροι δεν ειναι 57, αλλα περισσοτεροι των 100).

Γνωριζουμε γιατι εγινε; Οχι, και ουτε προκειται, αφου δεν θα μπουμε ποτε στο μυαλο των πρωταγωνιστων.

Γνωριζουμε πως εγινε; Οχι, διοτι ουτε μας λενε ουτε θα μας πουνε, καθως η παρασιωπηση/αποσιωπηση συνεχιζονται.

Αρα ολα οσα γραφονται ειναι υποθεσεις με επιμερους τεκμηρια, και απο τον τροπο, προσπαθουμε να τεκμαιρουμε τις αιτιες. Εχει καποια ιδιαιτερη σημασια, αν εγινε με τον Α ή τον Β τροπο; Οχι, κατ’εμε.

 

Εχουμε λοιπον και λεμε:

Το τραινο ηταν σταματημενο; Ναι.

Το τραινο ηταν οβραικων συμφεροντων; Ναι.

Το οβραικων συμφεροντων βαγονι του τραινου εξερραγη πριν την συγκρουση; Ναι.

Ο δισεκατομμυριουχος, οβριος ιδιοκτητης του τραινου ηταν μελος του CFR. Ναι.

Το CFR (https://en.wikipedia.org/wiki/Council_on_Foreign_Relations) εργαζεται για το καλο μας; Οχι, αποδεδειγμενα.

Απο τον αριθμο BIC του εμπορευματοκιβωτιου προκυπτει οτι μετεφερε επικινδυνες ουσιες. Ναι.

Ο μηχανοδηγος το ειδε πριν την συγκρουση; Οχι, ειδαλλως θα ειχε ειδοποιησει με καποιον τροπο.

Στρατος υπο τη διοικηση του ΝΑΤΟ και δεκαδες ασθενοφορα βρεθηκαν απο τα πρωτα λεπτα εκει; Ναι.

Την προγουμενη ημερα διεξηχθη ασυνηθιστη ασκηση ετοιμοτητας σε πλησιεστερο νοσοκομειο; Ναι.

Οι πυροσβεστες καηκαν στο δερμα, χωρις να καουνε οι φορμες τους; Ναι.

Ο μιστερ CFR θα ρισκαριζε να παθει τετοια ζημια, γνωριζοντας την δυσλειτουργικοτητα του ΟΣΕ και την σημαντικοτητα του φορτιου;

Οχι, αλλιως ουτε δισεκατομμυριουχος θα ηταν ουτε μελος του CFR.

Ο ΟΣΕ καταντησε δυσλειτουργικος απο ολες τις κυβερνησεις, επι δεκαετιες; Ναι.

Οι κυβερνωντες ειναι απολυτως ειλικρινεις και διαφανεις σε οσα διαδραματιζονται; Οχι.

Πως πραττουν οι κυβερνωντες επ΄αυτου. Οπως παντα, το διαχειριζονται επικοινωνιακα και επιδοματικα.

Ποιοι το συνδιαχειριζονται επικοινωνιακα; Οι -χαλαρων ηθων και μελη ιδιωτικων εταιρ(ει)ων- ανοιχτοσκελες του λισταρχου π€τσα.

Μπορουν να αμφισβητηθουν οι παραπανω προτασεις; Ναι, απο τους πορτοσαλταρισμενους.

Υποθεση. Αν μια πολυ δολια ομαδα “ανθρωπων” ηξερε ηδη την δυσλειτουργικοτητα του ΟΣΕ και ηθελε να προκαλεσει οσα εγιναν, πως θα το οργανωνε; Μεταξυ των αλλων, αναζητωντας και προσλαμβανοντας ενα εξιλαστηριο θυμα της τελευταιας στιγμης.

Εξ αυτων, τι υποθετουμε, εν ολω; Οτι υπηρξε δολος, αρα δεν ηταν τυχαιο. Αποδεικνυεται; Οχι.

Ποια ειναι η αναποδεικτη γνωμη μας; Εγινε κρονια, θυσιαστικη τελετη στο παναρχαιο μερος των τυμβων του πυθωνα.


Πως προκυπτει αυτη η -ακατανοητη στα ματια ενος αδαους- προταση; Απο μελετη χιλιαδων κειμενων, επι δεκαετιες.

Ποιοι θα αποδεκτουνε την αναποδεικτη γνωμη μας; Ελαχιστοι (μιλαμε για μονοψηφιο ποσοστο του ελληνικου πληθυσμου).

Οι περισσοτεροι ποια γνωμη αποδεχονται; Την εγκληματικη ευθυνη για την κακοδιαχειριση του ΟΣΕ.

Απαντωνται ολα ευλογα ερωτηματα μονο απο την εγκληματικη ευθυνη για την κακοδιαχειριση του ΟΣΕ; Οχι.

Τι θα συμβει, κατοπιν ολων αυτων; Οτιδηποτε εγινε και σε παρομοιες τραγωδιες στο παρελθον. Τιποτα.

 

Τι μπορουμε να κανουμε; Να ξερουμε τι διαδραματιζεται με γνωση και περισκεψη.

Υπαρχει πιθανοτητα να επαναληφθει κατι αναλογο; Ναι.

Ποτε; Ισως σε μια απο αυτες τις επαναλαμβανομενες νυχτομηνιες

(https://pbs.twimg.com/media/FS0dd8jWAAMMKxs.jpg:large).

 

Σε ποια μερη γινονται οσα περιγραφονται στο νυχτολογιο τους; Παντου, σε ολοκληρο τον πλανητη.

Σε ποσα μερη στην Ελλαδα θα μπορουσαν να επαναληφθουν; Σε περιπου 10000 (καποιοι παιδευτηκαμε και τα μετρησαμε).

Σε ποσα εξ αυτων οι πιθανοτητες ειναι περισσοτερες; Ουτε 100.

Σε αυτα τα μερη μνημονευεται βεβαρημενο ιστορικο παρομοιας εθνοφονιας; Ναι.

Αποκαλυπτεται καποια τελετουργικη λεπτομερεια, ωστε να την παρακολουθουμε; Ναι, συνηθως προαναγγελουν* την τελετη.

Τι μπορουμε να πραξουμε, πρακτικα; Τις συγκεκριμενες ημερονυχτιες να μην μετακινουμαστε.

Και λιγα λογια για την ΟΥΑ, διοτι η “πιατσα” ειναι μικρη και ολα παρακολουθουνται.

Οντας σιωπηλος και μεθοδικος, τους παρακολουθουσα και κατεγραφα προσεχτικα ολες τις ανακοινωσεις τους, απο την πρωτη μερα που δημοσιευσανε τις σκεψεις τους, ως προτρεπτικες πληροφοριες.

Ωστοσο, κατα την διαρκεια της κρισης των λαθραια εισερχομενων αλλοδαπων στην Πατριδα μας, δημοσιευσαν ψευδη.

Κατοπιν αναλυσης και περισκεψης, το συμπερασμα μου ηταν το εξης: Προκειται περι ομαδας υψηλοβαθμων (συνταξιουχων) στελεχων της αστυνομιας, οι οποιοι οργανωθηκαν, δομικως, σε αλλοδαπα προτυπα οργανωσης.

Και ειτε παραφρονησαν λογω ηλικιας και απελπισιας, ανακοινωνοντας ψευδη, με σκοπο την συναισθηματικη εμψυχωση και προτροπη των αναγνωστων, ειτε ειναι βαλτοι, ανακοινωνοντας ψευδη, με σκοπο την παραπλανηση.

Επισημανα εντονως και στοιχειοθετημενα τις ενστασεις μου σε οσες ηλ. σελιδες αναμετεδιδαν τις ανακοινωσεις τους.

Ολοι με αγνοησαν.

Ο δε καλοκαγαθος Μιχαηλ της Τρικλοποδιας δεν φανηκε να συμμεριζεται τα επιχειρηματα μου.

Ο μονος που με ακουσε ηταν ο ΚΟΥΡΗΤΗΣ, οποιος και επαψε να ασχολειται μαζι τους αυθωρει.

 

*Δωσε βαση και σε αυτον τον αστερισκο, διοτι ειναι σημαντικος.

Εγω οταν γραφω, γραφω παντα σοβαρα και μετραω τα λογια μου.

Κυκλοφορουνε εικασιες αφυπνισμενων σε ολοκληρο τον πλανητη, οι οποιες ειναι εσφαλμενες.

Δεν αμφισβητω το καλοπροαιρετο των προθεσεων οσων ερευνουν, αλλα δεν εχουν μελετησει αρκετα τα κειμενα του ροθτσιλντισμου (εχθρογνωσια λεγεται), επομενως σφαλλουν.

Οι προαναγγελιες δεν απευθυνονται σε εμας, αλλα σε εκεινους, στους οποιους λογοδοτουν

(https://img.ifunny.co/images/7e1bbc9ca09e8e3b295a1d09a906670950eadd66b6182eda1d08006262e03701_1.jpg).

 

Το καταλαβες τωρα;

 

Πηγή σχολίου

 

Τι είναι Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων (CFR)

Το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων ( CFR ) είναι μια αμερικανική δεξαμενή σκέψης που ειδικεύεται στην εξωτερική πολιτική και τις διεθνείς σχέσεις των ΗΠΑ . Ιδρύθηκε το 1921, είναι ένας ανεξάρτητος και μη κομματικός μη κερδοσκοπικός οργανισμός . Η CFR εδρεύει στη Νέα Υόρκη , με ένα επιπλέον γραφείο στη Μασαχουσέτη . Τα μέλη της περιλαμβάνουν ανώτερους πολιτικούς, πολυάριθμους υπουργούς Εξωτερικών , διευθυντές της CIA , τραπεζίτες, δικηγόρους, καθηγητές, εταιρικούς διευθυντές και διευθύνοντες συμβούλους, και ανώτερα στελέχη των μέσων ενημέρωσης .

Οι συναντήσεις του CFR συγκαλούν κυβερνητικούς αξιωματούχους, ηγέτες παγκόσμιων επιχειρήσεων και εξέχοντα μέλη της κοινότητας πληροφοριών και εξωτερικής πολιτικής για να συζητήσουν διεθνή θέματα. Το CFR δημοσιεύει το διμηνιαίο περιοδικό Foreign Affairs από το 1922. Διαχειρίζεται επίσης το Πρόγραμμα Σπουδών David Rockefeller , το οποίο επηρεάζει την εξωτερική πολιτική κάνοντας συστάσεις στην προεδρική διοίκηση και τη διπλωματική κοινότητα, καταθέτοντας ενώπιον του Κογκρέσου , αλληλεπιδρώντας με τα μέσα ενημέρωσης και δημοσιεύοντας σε ξένα ζητήματα πολιτικής.

 

ΙΣΤΟΡΙΑ

Προέλευση, 1918 έως 1945Επεξεργασία

Ο Elihu Root (1845–1937) υπηρέτησε ως ο πρώτος επίτιμος πρόεδρος (1921–1937) του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων. [2] (Εικόνα 1902, ηλικία 57).

Τον Σεπτέμβριο του 1917, προς το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου , ο Πρόεδρος Γούντροου Γουίλσον ίδρυσε μια συντροφιά περίπου 150 μελετητών που ονομαζόταν « Η Έρευνα », επιφορτισμένη να τον ενημερώσει για τις επιλογές για τον μεταπολεμικό κόσμο όταν η Γερμανία νικήθηκε. Αυτή η ακαδημαϊκή ομάδα, που διευθύνεται από τον στενότερο σύμβουλο και μακροχρόνιο φίλο του Wilson, “Colonel” Edward M. House , και με τον Walter Lippmann ως επικεφαλής της έρευνας, συναντήθηκαν για να συναρμολογήσουν τη στρατηγική για τον μεταπολεμικό κόσμο. [3] : 13–14 Η ομάδα παρήγαγε περισσότερα από 2.000 έγγραφα που περιγράφουν λεπτομερώς και αναλύουν τα πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά δεδομένα παγκοσμίως που θα ήταν χρήσιμα για τον Wilson στις ειρηνευτικές συνομιλίες. Οι εκθέσεις τους αποτέλεσαν τη βάση για τα Δεκατέσσερα Σημεία , τα οποία σκιαγράφησαν τη στρατηγική του Wilson για την ειρήνη μετά το τέλος του πολέμου. Αυτοί οι μελετητές ταξίδεψαν στη συνέχεια στη Διάσκεψη Ειρήνης του Παρισιού το 1919 και συμμετείχαν στις εκεί συζητήσεις. [4] : 1–5 

Ο John W. Davis ήταν ο πρώτος εκλεγμένος πρόεδρος του CFR [2]

Ως αποτέλεσμα των συζητήσεων στη Διάσκεψη της Ειρήνης, μια μικρή ομάδα Βρετανών και Αμερικανών διπλωματών και μελετητών συναντήθηκε στις 30 Μαΐου 1919, στο ξενοδοχείο Majestic στο Παρίσι. Αποφάσισαν να δημιουργήσουν μια αγγλοαμερικανική οργάνωση με το όνομα «The Institute of International Affairs», η οποία θα είχε γραφεία στο Λονδίνο και τη Νέα Υόρκη. [3] : 12  [4] : 5  Τελικά, οι Βρετανοί και οι Αμερικανοί αντιπρόσωποι σχημάτισαν ξεχωριστά ινστιτούτα, με τους Βρετανούς να αναπτύσσουν το Βασιλικό Ινστιτούτο Διεθνών Υποθέσεων (γνωστό ως Chatham House ) στο Λονδίνο. Λόγω του απομονωτικούΑπόψεις που επικρατούσαν στην αμερικανική κοινωνία εκείνη την εποχή, οι μελετητές δυσκολεύτηκαν να αποκτήσουν έλξη με το σχέδιό τους και αντ’ αυτού έστρεψαν την εστίασή τους σε ένα σύνολο διακριτικών συναντήσεων που λάμβαναν χώρα από τον Ιούνιο του 1918 στη Νέα Υόρκη, με την ονομασία «Council on Foreign Relations “. Επικεφαλής των συναντήσεων ήταν ο εταιρικός δικηγόρος Elihu Root , ο οποίος είχε διατελέσει Υπουργός Εξωτερικών υπό τον Πρόεδρο Theodore Roosevelt , και συμμετείχαν 108 “υψηλά ιστάμενα στελέχη τραπεζικών, κατασκευαστικών, εμπορικών και χρηματοοικονομικών εταιρειών, μαζί με πολλούς δικηγόρους”.

Πρώτος αντιπρόεδρος του CFR, δικηγόρος Paul Drennan Cravath

Τα μέλη ήταν υποστηρικτές του διεθνισμού του Wilson , αλλά ανησυχούσαν ιδιαίτερα για «την επίδραση που μπορεί να έχει ο πόλεμος και η συνθήκη ειρήνης στις μεταπολεμικές επιχειρήσεις». [4] : 6–7  Οι μελετητές από την έρευνα είδαν την ευκαιρία να δημιουργήσουν έναν οργανισμό που έφερε διπλωμάτες, υψηλού επιπέδου κυβερνητικούς αξιωματούχους και ακαδημαϊκούς μαζί με δικηγόρους, τραπεζίτες και βιομήχανους για να σχεδιάσουν την κυβερνητική πολιτική. Στις 29 Ιουλίου 1921, κατέθεσαν πιστοποιητικό σύστασης , σχηματίζοντας επίσημα το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων. [4] : 8–9  ιδρυτικά μέλη περιλάμβαναν τον πρώτο επίτιμο πρόεδρό του, Elihu Root, και πρώτος εκλεγμένος πρόεδρος, ο John W. Davis , ο αντιπρόεδρος Paul D. Cravath και ο γραμματέας-ταμίας Edwin F. Gay . [5] [2]

Ο οικονομολόγος του Harvard Business School Edwin F. Gay , 1908.

Το 1922, ο Gay, ο οποίος ήταν πρώην κοσμήτορας του Harvard Business School και διευθυντής του Shipping Board κατά τη διάρκεια του πολέμου, πρωτοστάτησε στις προσπάθειες του Συμβουλίου να ξεκινήσει τη δημοσίευση ενός περιοδικού που θα ήταν η «έγκριτη» πηγή για την εξωτερική πολιτική. Συγκέντρωσε 125.000 δολάρια ΗΠΑ (που ισοδυναμεί με 2.023.608 δολάρια το 2021) από τα πλούσια μέλη του συμβουλίου, καθώς και στέλνοντας επιστολές ζητώντας χρήματα στους «χίλιους πλουσιότερους Αμερικανούς». Χρησιμοποιώντας αυτά τα κεφάλαια, το πρώτο τεύχος του Foreign Affairs εκδόθηκε τον Σεπτέμβριο του 1922. Μέσα σε λίγα χρόνια, είχε αποκτήσει φήμη ως η «πιο έγκυρη αμερικανική επιθεώρηση που ασχολείται με τις διεθνείς σχέσεις». [3] : 17–18 

Στα τέλη της δεκαετίας του 1930, το Ίδρυμα Ford και το Ίδρυμα Ροκφέλερ άρχισαν να συνεισφέρουν μεγάλα χρηματικά ποσά στο Συμβούλιο. [6] Το 1938, δημιούργησαν διάφορες Επιτροπές Εξωτερικών Σχέσεων, οι οποίες αργότερα διοικούνταν από τις Αμερικανικές Επιτροπές Εξωτερικών Σχέσεων στην Ουάσιγκτον, DC , σε όλη τη χώρα, χρηματοδοτούμενες από επιχορήγηση από την Carnegie Corporation. Οι άνδρες με επιρροή επρόκειτο να επιλεγούν σε πολλές πόλεις και στη συνέχεια να συγκεντρωθούν για συζητήσεις στις κοινότητες τους καθώς και να συμμετάσχουν σε ένα ετήσιο συνέδριο στη Νέα Υόρκη. Αυτές οι τοπικές επιτροπές χρησίμευσαν για να επηρεάσουν τους τοπικούς ηγέτες και να διαμορφώσουν την κοινή γνώμη για να δημιουργήσουν υποστήριξη για τις πολιτικές του Συμβουλίου, ενώ λειτουργούσαν επίσης ως «χρήσιμα σημεία ακρόασης» μέσω των οποίων το Συμβούλιο και η κυβέρνηση των ΗΠΑ μπορούσαν να «αισθανθούν τη διάθεση της χώρας». [3] : 30–31 

Ξεκινώντας το 1939, και διήρκεσε πέντε χρόνια, το Συμβούλιο πέτυχε πολύ μεγαλύτερη εξέχουσα θέση στην κυβέρνηση και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ , όταν καθιέρωσε τις αυστηρά εμπιστευτικές Σπουδές Πολέμου και Ειρήνης , που χρηματοδοτήθηκαν εξ ολοκλήρου από το Ίδρυμα Ροκφέλερ . [4] : 23  Η μυστικότητα γύρω από αυτήν την ομάδα ήταν τέτοια που τα μέλη του Συμβουλίου που δεν συμμετείχαν στις συζητήσεις της αγνοούσαν εντελώς την ύπαρξη της ομάδας μελέτης. [4] : 26  Χωρίστηκε σε τέσσερις λειτουργικές θεματικές ομάδες: οικονομική και χρηματοοικονομική. ασφάλεια και εξοπλισμοί ; εδαφικός; και πολιτικό. Επικεφαλής της ομάδας ασφαλείας και εξοπλισμών ήταν ο Allen Welsh Dulles, ο οποίος αργότερα έγινε κεντρικό πρόσωπο του προκατόχου της CIA , του Γραφείου Στρατηγικών Υπηρεσιών (OSS). Το CFR δημιούργησε τελικά 682 υπομνήματα για το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, τα οποία επισημάνθηκαν ως ταξινομημένα και κυκλοφόρησαν μεταξύ των κατάλληλων κυβερνητικών υπηρεσιών. [4] : 23–26 

Εποχή Ψυχρού Πολέμου, 1945 έως 1979Επεξεργασία

Ο Ντέιβιντ Ροκφέλερ (1915–2017), εντάχθηκε στο Συμβούλιο το 1941 και διορίστηκε διευθυντής το 1949.

Μια κριτική μελέτη διαπίστωσε ότι από τους 502 κυβερνητικούς αξιωματούχους που ρωτήθηκαν από το 1945 έως το 1972, περισσότεροι από τους μισούς ήταν μέλη του Συμβουλίου. [4] : 48  Κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης Αϊζενχάουερ , το 40% των κορυφαίων αξιωματούχων εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ ήταν μέλη του CFR (ο ίδιος ο Αϊζενχάουερ ήταν μέλος του συμβουλίου). υπό τον Τρούμαν , το 42% των κορυφαίων θέσεων καλύπτονταν από μέλη του συμβουλίου. Κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης Κένεντι , ο αριθμός αυτός αυξήθηκε στο 51% και κορυφώθηκε στο 57% υπό την κυβέρνηση Τζόνσον . [3] : 62–64 

Σε ένα ανώνυμο άρθρο με τίτλο “Οι πηγές της Σοβιετικής Συμπεριφοράς” που εμφανίστηκε στο Foreign Affairs το 1947, το μέλος της ομάδας μελέτης του CFR George Kennan επινόησε τον όρο ” περιορισμός “. Το δοκίμιο θα αποδειχθεί ότι έχει μεγάλη επιρροή στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ για επτά επερχόμενες προεδρικές διοικήσεις. Σαράντα χρόνια αργότερα, ο Kennan εξήγησε ότι ποτέ δεν είχε υποψιαστεί ότι οι Ρώσοι επιθυμούσαν να εξαπολύσουν επίθεση στην Αμερική. νόμιζε ότι ήταν αρκετά προφανές και δεν χρειαζόταν να το εξηγήσει στο δοκίμιό του. Ο William Bundy απέδωσε πιστώσεις στις ομάδες μελέτης του CFR ότι βοήθησαν στη διαμόρφωση του πλαισίου σκέψης που οδήγησε στο Σχέδιο Μάρσαλ και στο ΝΑΤΟ . Λόγω του νέου ενδιαφέροντος για την ομάδα, τα μέλη αυξήθηκαν σε 1.000.[4] : 35–39 

Τα κεντρικά γραφεία του CFR, που βρίσκονται στο πρώην Harold Pratt House στη Νέα Υόρκη

Ο Dwight D. Eisenhower προήδρευσε μιας ομάδας μελέτης CFR ενώ υπηρέτησε ως Πρόεδρος του Πανεπιστημίου Columbia . Ένα μέλος είπε αργότερα, «ό,τι γνωρίζει ο στρατηγός Αϊζενχάουερ για τα οικονομικά, το έχει μάθει στις συναντήσεις της ομάδας μελέτης». [4] : 35–44  Η ομάδα μελέτης CFR επινόησε μια διευρυμένη ομάδα μελέτης που ονομάζεται «Αμερικανοί για τον Αϊζενχάουερ» για να αυξήσει τις πιθανότητές του για την προεδρία. Ο Αϊζενχάουερ αργότερα θα αντλούσε πολλά μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου από τις τάξεις του CFR και θα γινόταν ο ίδιος μέλος του CFR. Ο κύριος διορισμός του στο CFR ήταν ο υπουργός Εξωτερικών John Foster Dulles . Ο Ντάλες έδωσε δημόσια ομιλία στο Χάρολντ Πρατ Χάουζστην πόλη της Νέας Υόρκης, όπου ανακοίνωσε μια νέα κατεύθυνση για την εξωτερική πολιτική του Αϊζενχάουερ: “Δεν υπάρχει τοπική άμυνα που από μόνη της θα περιέχει την πανίσχυρη χερσαία δύναμη του κομμουνιστικού κόσμου. Οι τοπικές άμυνες πρέπει να ενισχυθούν από την περαιτέρω αποτροπή της τεράστιας δύναμης αντιποίνων.” Μετά από αυτή την ομιλία, το συμβούλιο συγκάλεσε σύνοδο με θέμα «Πυρηνικά Όπλα και Εξωτερική Πολιτική» και επέλεξε τον Χένρι Κίσινγκερ ως επικεφαλής του. Ο Κίσινγκερ πέρασε το επόμενο ακαδημαϊκό έτος δουλεύοντας για το έργο στα κεντρικά γραφεία του Συμβουλίου. Το ομώνυμο βιβλίο που εξέδωσε από την έρευνά του το 1957 του χάρισε εθνική αναγνώριση, κατακτώντας τις πρώτες λίστες των εθνικών μπεστ σέλερ. [4] : 39–41 

Στις 24 Νοεμβρίου 1953, μια ομάδα μελέτης άκουσε μια αναφορά από τον πολιτικό επιστήμονα William Henderson σχετικά με τη συνεχιζόμενη σύγκρουση μεταξύ της Γαλλίας και των δυνάμεων του Βιετνάμ του Βιετναμέζου κομμουνιστή ηγέτη Χο Τσι Μινχ , έναν αγώνα που αργότερα θα γίνει γνωστός ως Πρώτος Πόλεμος της Ινδοκίνας . Ο Χέντερσον υποστήριξε ότι η υπόθεση του Χο ήταν κυρίως εθνικιστικήστη φύση και ότι ο μαρξισμός είχε «λίγη σχέση με την τρέχουσα επανάσταση». Επιπλέον, ανέφερε η έκθεση, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μπορούσαν να συνεργαστούν με τον Χο για να οδηγήσουν το κίνημά του μακριά από τον κομμουνισμό. Αξιωματούχοι του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, ωστόσο, εξέφρασαν σκεπτικισμό για την άμεση αμερικανική επέμβαση στο Βιετνάμ και η ιδέα κατατέθηκε. Τα επόμενα είκοσι χρόνια, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα βρεθούν σύμμαχοι με το αντικομμουνιστικό Νότιο Βιετνάμ και ενάντια στον Χο και τους υποστηρικτές του στον πόλεμο του Βιετνάμ . [4] : 40, 49–67 

Το Συμβούλιο χρησίμευσε ως «γόνος αναπαραγωγής» για σημαντικές αμερικανικές πολιτικές όπως η αμοιβαία αποτροπή , ο έλεγχος των όπλων και η μη διάδοση των πυρηνικών όπλων . [4] : 40–42 

Το 1962 η ομάδα ξεκίνησε ένα πρόγραμμα φέρνοντας επίλεκτους αξιωματικούς της Πολεμικής Αεροπορίας στο Harold Pratt House για να σπουδάσουν μαζί με τους μελετητές της. Ο Στρατός, το Ναυτικό και το Σώμα Πεζοναυτών ζήτησαν να ξεκινήσουν παρόμοια προγράμματα για τους δικούς τους αξιωματικούς. [4] : 46 

Μια τετραετής μελέτη των σχέσεων μεταξύ Αμερικής και Κίνας διεξήχθη από το Συμβούλιο μεταξύ 1964 και 1968. Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε το 1966 κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι Αμερικανοί πολίτες ήταν πιο ανοιχτοί σε συνομιλίες με την Κίνα από τους εκλεγμένους ηγέτες τους. Ο Χένρι Κίσινγκερ συνέχισε να δημοσιεύει στο Foreign Affairs και διορίστηκε από τον Πρόεδρο Νίξον για να υπηρετήσει ως Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας το 1969. Το 1971, ξεκίνησε ένα μυστικό ταξίδι στο Πεκίνο για να ξεκινήσει συνομιλίες με Κινέζους ηγέτες. Ο Ρίτσαρντ Νίξον πήγε στην Κίνα το 1972 και οι διπλωματικές σχέσεις εξομαλύνθηκαν πλήρως από τον Υπουργό Εξωτερικών του Προέδρου Κάρτερ , ένα άλλο μέλος του Συμβουλίου, τον Σάιρους Βανς .[4] : 42–44 

Το Βιετνάμ δημιούργησε ρήγμα μέσα στην οργάνωση. Όταν ο Hamilton Fish Armstrong ανακοίνωσε το 1970 ότι θα άφηνε το τιμόνι των Foreign Affairs μετά από 45 χρόνια, ο νέος πρόεδρος David Rockefeller πλησίασε έναν οικογενειακό φίλο, William Bundy , για να αναλάβει τη θέση. Υποστηρικτές κατά του πολέμου στο Συμβούλιο σηκώθηκαν σε ένδειξη διαμαρτυρίας εναντίον αυτού του διορισμού, ισχυριζόμενοι ότι το γεροδεμένο ιστορικό του Μπάντι στα Υπουργεία Εξωτερικών και Άμυνας και στη CIA τον εμπόδιζε να αναλάβει ένα ανεξάρτητο περιοδικό. Κάποιοι θεωρούσαν τον Μπάντι εγκληματία πολέμου για τις προηγούμενες ενέργειές του. [4] : 50–51 

Τον Νοέμβριο του 1979, ενώ ήταν πρόεδρος του CFR, ο Ντέιβιντ Ροκφέλερ ενεπλάκη σε ένα διεθνές επεισόδιο όταν μαζί με τον Χένρι Κίσινγκερ, μαζί με τους βοηθούς του Τζον Τζ. ΜακΚλόι και Ροκφέλερ, έπεισαν τον Πρόεδρο Τζίμι Κάρτερ μέσω του Στέιτ Ντιπάρτμεντ να παραδεχθεί τον Σάχη του Ιράν, Μοχάμαντ Ρέζα . Παχλαβί , στις ΗΠΑ για νοσοκομειακή περίθαλψη για λέμφωμα .

Αυτή η ενέργεια προκάλεσε άμεσα αυτό που είναι γνωστό ως κρίση ομήρων στο Ιράν και έθεσε τον Ροκφέλερ υπό έντονο έλεγχο των μέσων ενημέρωσης (ιδιαίτερα από τους New York Times ) για πρώτη φορά στη δημόσια ζωή του. [7] [8]

Στο βιβλίο του, Ημερολόγιο του Λευκού Οίκου , ο Κάρτερ έγραψε για την υπόθεση, “9 Απριλίου [1979] ο Ντέιβιντ Ροκφέλερ ήρθε, προφανώς για να με παρακινήσει να αφήσω τον σάχη να έρθει στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο Ροκφέλερ, ο Κίσινγκερ και ο Μπρεζίνσκι φαίνεται να το υιοθετούν αυτό . ως κοινό έργο». [9]

 

ΤΡΕΧΟΥΣΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

Ιδιότητα μέλους

Το CFR έχει δύο τύπους μελών: ισόβια συνδρομή. και θητεία ιδιότητας μέλους, η οποία διαρκεί για 5 χρόνια και είναι διαθέσιμη μόνο σε άτομα ηλικίας μεταξύ 30 και 36 ετών.Μόνο οι πολίτες των ΗΠΑ (γεννημένοι ιθαγενείς ή πολιτογραφημένοι) και οι μόνιμοι κάτοικοι που έχουν υποβάλει αίτηση για υπηκοότητα των ΗΠΑ είναι επιλέξιμοι.Ένας υποψήφιος για ισόβια μέλος πρέπει να υποδειχθεί εγγράφως από ένα μέλος του Συμβουλίου και να αποσπαστεί από τουλάχιστον τρία άλλα μέλη. Απαγορεύεται στους επισκέπτες υποτρόφους να υποβάλουν αίτηση για ένταξη έως ότου ολοκληρώσουν τη θητεία της υποτροφίας τους. [10]Τα εταιρικά μέλη (250 συνολικά) χωρίζονται σε “Συνεργάτες”, “Συνεργάτες”, “Κύκλος Προέδρου” και “Ιδρυτές”.

Όλα τα εταιρικά εκτελεστικά μέλη έχουν ευκαιρίες να ακούσουν ομιλητές, συμπεριλαμβανομένων ξένων αρχηγών κρατών, προέδρων και διευθύνων συμβούλων πολυεθνικών εταιρειών, αξιωματούχων και μελών του Κογκρέσου των ΗΠΑ.

Ο Πρόεδρος και τα μέλη premium έχουν επίσης το δικαίωμα να παρευρίσκονται σε μικρά, ιδιωτικά δείπνα ή δεξιώσεις με ανώτερους Αμερικανούς αξιωματούχους και παγκόσμιους ηγέτες. [11]

Οι γυναίκες αποκλείονταν από τα μέλη μέχρι τη δεκαετία του 1960. [12]

Χρηματοδότηση και αντιπαραθέσειςΕπεξεργασία

Το 2019, επικρίθηκε για την αποδοχή μιας δωρεάς από τον Len Blavatnik , έναν Ουκρανικής καταγωγής Άγγλο δισεκατομμυριούχο με στενούς δεσμούς με τον Βλαντιμίρ Πούτιν . Αναφέρθηκε ότι δέχθηκε πυρά από τα δικά της μέλη και δεκάδες ειδικούς σε θέματα διεθνών υποθέσεων σχετικά με την αποδοχή δώρου 12 εκατομμυρίων δολαρίων για τη χρηματοδότηση ενός προγράμματος πρακτικής άσκησης. [13]

Πενήντα πέντε μελετητές διεθνών σχέσεων και ειδικοί στη Ρωσία έγραψαν επιστολή στο διοικητικό συμβούλιο του οργανισμού και στον πρόεδρο του CFR, Richard N. Haass.

«Προτιμάται η άποψή μας ότι ο Blavatnik χρησιμοποιεί τη «φιλανθρωπία» του – κεφάλαια που αποκτήθηκαν από και με τη συγκατάθεση του Κρεμλίνου, σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού και του ρωσικού λαού – σε κορυφαία δυτικά ακαδημαϊκά και πολιτιστικά ιδρύματα για να προωθήσει την πρόσβασή του σε πολιτικά Θεωρούμε ότι αυτό είναι ένα ακόμη βήμα στη μακροχρόνια προσπάθεια του κ. Μπλαβάτνικ —ο οποίος… έχει στενούς δεσμούς με το Κρεμλίνο και το κλεπτοκρατικό του δίκτυο— να ξεπλύνει την εικόνα του στη Δύση».

 

Μέλη του Διοικητικού ΣυμβουλίουΕπεξεργασία

Μέλη του διοικητικού συμβουλίου του CFR περιλαμβάνουν: [14]

Εξωτερικών ΥποθέσεωνΕπεξεργασία

Το συμβούλιο εκδίδει το περιοδικό διεθνών υποθέσεων Foreign Affairs . Ιδρύει επίσης ανεξάρτητες ομάδες εργασίας, οι οποίες συγκεντρώνουν διάφορους εμπειρογνώμονες για την παραγωγή εκθέσεων που προσφέρουν ευρήματα και συνταγές πολιτικής για θέματα εξωτερικής πολιτικής. Το CFR έχει υποστηρίξει περισσότερες από πενήντα εκθέσεις, συμπεριλαμβανομένης της Independent Task Force για το Μέλλον της Βόρειας Αμερικής που δημοσίευσε την έκθεση Νο. 53, με τίτλο Building a North American Community , τον Μάιο του 2005. [15]

Ως φιλανθρωπικό ίδρυμαΕπεξεργασία

Το συμβούλιο έλαβε βαθμολογία τριών αστέρων (από πιθανά τέσσερα αστέρια) από το Charity Navigator το οικονομικό έτος 2016, όπως μετρήθηκε από την ανάλυση των οικονομικών δεδομένων του συμβουλίου και την «υπευθυνότητα και διαφάνεια». [16]

 

Πηγή μετάφρασης

Πηγή ξενόγλωσσου κειμένου

Προβολές : 2,383


Μοίρασέ το:



Ετικέτες: , , , , , , , ,

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ


Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο. Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
  • Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
  • Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
  • Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
  • Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
  • Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.

Διαβάστε ακόμα