«ΗΠΑ και ΝΑΤΟ προετοιμάζουν το πρώτο πυρηνικό πλήγμα κατά της Ρωσίας»

Γράφει ο ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗΣ

Συνήθως όταν ένας πόλεμος οδεύει σε ήττα του ενός μέρους και γίνεται εμφανής η αδυναμία του ακόμη και να συνεχίσει να αμύνεται, τη σκυτάλη παίρνει η παράδοση ή οι διαπραγματεύσεις.

Στην περίπτωση της Ουκρανίας, που μετά την παταγώδη αποτυχία της αντεπίθεσης χάνει κάθε μέρα το ένα χωριό μετά το άλλο, συμβαίνει το αντίθετο: την σκυτάλη παίρνει η εξάπλωση και η γενίκευση του πολέμου!

Η απόφαση των κρατών μελών του ΝΑΤΟ να ανάψουν το πράσινο φως στην Ουκρανία για να χρησιμοποιήσει τα όπλα τους σε επιθέσεις εντός του ρωσικού εδάφους ισοδυναμεί με κλιμάκωση του πολέμου. Κλιμάκωση μάλιστα πρωτοφανή, για τα ως τώρα δεδομένα.

Η άδεια των δυτικών κρατών συνοδεύεται σε λεκτικό επίπεδο από πλήθος περιορισμών, που υποτίθεται αποτρέπουν την κλιμάκωση. Στην πράξη, όμως, αν κάτι εξυπηρετούν είναι την μετακύλιση στη Ρωσία της ευθύνης για την επικείμενη κι αναπόφευκτη κλιμάκωση. Ας δούμε ορισμένες από αυτές. Η Γαλλία, για παράδειγμα, έδωσε την έγκρισή της  προσθέτοντας ότι η άδεια της αφορά στρατιωτικές εγκαταστάσεις στη Ρωσία που έχουν πάρει ενεργό μέρος στην επίθεση κατά της Ουκρανίας. Ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, Ζενς Στόλτενμπεργκ, μιλώντας στον βρετανικό Economist, αναφέρθηκε σε νόμιμους στρατιωτικούς στόχους σε ρωσικά εδάφη.

Οι ΗΠΑ, που ήδη από τον Φεβρουάριο του 2022 έχουν παραδώσει οπλισμό και υπηρεσίες αξίας 175 δισ.  δολ. στην Ουκρανία, εξειδίκευσαν ακόμη περισσότερο (στα λόγια) την άδεια τους, τονίζοντας ότι θα αφορά χτυπήματα που σχετίζονται με την εν εξελίξει επίθεση της Ρωσίας στο Χάρκοβο, που είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Ουκρανίας… Στην πραγματικότητα, ήδη όλες αυτές οι αιρέσεις που συνοδεύουν τις άδειες χρήσης του δυτικού οπλισμού έχουν ξεπεραστεί· είναι εδώ και πολλούς μήνες κενό γράμμα.

Πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι οι επιθέσεις στο ρωσικό σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης πυρηνικής επίθεσης που βρίσκεται στα εδάφη του Καζακστάν, 1.100 μίλια μακριά από την γραμμή του πολέμου, κι αφορά ενδεχόμενη επίθεση από Ινδία και Κίνα. Η συγκεκριμένη επίθεση των Ουκρανών, καίτοι απετράπη, όφειλε να σημάνει συναγερμό σε κάθε πολίτη του κόσμου, γιατί τέσταρε τη δυνατότητα νέκρωσης της αντιπυρηνικής θωράκισης της Ρωσίας, δηλαδή την αποτελεσματικότητα που θα έχει μια μελλοντική πυρηνική επίθεση εναντίον της Ρωσίας! Πρόκειται για βήμα που ισοδυναμεί όχι μόνο με κλιμάκωση αλλά με ραγδαία αναβάθμιση των απειλών στην ειρήνη, καθώς η Ρωσία που έχει κατ’ επανάληψη και δημόσια απειλήσει με πυρηνικό πλήγμα σε περίπτωση που απειληθεί, πέρα από ασκήσεις, δεν έχει προβεί σε κανένα πρακτικό μέτρο προετοιμασίας πυρηνικής επίθεσης, μέχρι στιγμής. Ουκρανία και ΝΑΤΟ το έπραξαν!

Η ανησυχία γίνεται πολύ μεγαλύτερη αν λάβουμε υπόψη μας ότι στην περίφημη «Στρατηγική ΝΑΤΟ 2030» που υιοθετήθηκε στην Σύνοδο Κορυφής του επιθετικού οργανισμού το 2016 περιλαμβάνεται το πρώτο πυρηνικό πλήγμα, ως απάντηση του σε περίπτωση που δεχθεί απειλή. Το πρώτο πυρηνικό πλήγμα επιβεβαιώθηκε στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες τον Ιούνιο του 2021. Παράλληλα, οι ανακοινώσεις για την δημιουργία νέας αντιπυραυλικής ασπίδας στην Ευρώπη, που έχει ξεκινήσει με γερμανική πρωτοβουλία από τον Ιούνιο του 2023 ενώ πρόσφατα εκδήλωσε και η Ελλάδα ενδιαφέρον ένταξης (προφανώς για να καλύπτουμε Σούδα, Άκτιο και Αλεξανδρούπολη), σχέδια επίθεσης υποδηλώνουν κι ας προβάλλονται ως μέσα άμυνας.

Η σοβαρότητα της «ουκρανικής» επίθεσης εναντίον των ρωσικών συστημάτων έγκαιρης προειδοποίησης υπογραμμίστηκε από τις αποστάσεις που φρόντισε ο Λευκός Οίκος να δείξει ότι τηρεί από τη συγκεκριμένη ενέργεια, όσο κι αν όλοι ξέρουν ότι κανένας Ουκρανός δεν θα εκτελούσε τέτοια ενέργεια χωρίς την έγκριση των ΗΠΑ. Έγραφαν χαρακτηριστικά οι New York Times στις 30 Μαΐου: «Τα χτυπήματα στα συστήματα των ραντάρ ανησύχησαν επίσης του αμερικανούς αξιωματούχους για κλιμάκωση, σύμφωνα με ανώτατο αξιωματούχο της διοίκησης Μπάιντεν. Η διοίκηση μετέφερε τη ανησυχία της αυτή την εβδομάδα στην Ουκρανία για τα πρόσφατα χτυπήματα με drones και πυραύλους εναντίον τουλάχιστον τριών σταθμών ραντάρ έγκαιρης πυρηνικής προειδοποίησης μέσα στη Ρωσία». Οι δε Financial Times την ίδια μέρα, ακριβώς στο ίδιο κλίμα, έγραφαν ότι «οι Ουκρανικές επιθέσεις στα δύο συστήματα ραντάρ που αποτελούν μέρος του συστήματος πυρηνικής προειδοποίησης της Μόσχας αποτέλεσαν ξεχωριστό σημείο σύγκρουσης με την Ουάσιγκτον, που ανησυχεί ότι μπορεί να προκληθεί η Μόσχα και να κλιμακώσει περαιτέρω τον πόλεμο». Κι όλα αυτά περιγράφονται σε ένα άρθρο σχετικά με την διμερή συμφωνία ασφάλειας που ετοιμάζονται να υπογράψουν οι ΗΠΑ με την Ουκρανία…

Οι προσπάθειες των ΗΠΑ να αποστασιοποιηθούν από τις προκλήσεις της Ουκρανίας αποδείχθηκαν κινήσεις εντυπωσιασμού όταν την ίδια ακριβώς ημέρα που αποκαλύφθηκε ότι η Ουκρανία (λειτουργώντας για μια ακόμη φορά ως αντιπρόσωπος) τεστάρει τα πυρηνικά ραντάρ της Ρωσίας στα σύνορα του Καζακστάν, οι ΗΠΑ της έδωσαν άδεια να χρησιμοποιεί τα όπλα τους στα βάθη της Ρωσίας!

Αν οι Ουκρανοί λειτουργούν ανεξέλεγκτα, τότε ποιο το περιεχόμενο της διμερούς συμφωνίας; Επίσης, γιατί τους δίνουν άδεια χρήσης των όπλων τους εντός της Ρωσίας;

Οι επιφυλάξεις με τις οποίες συνοδεύουν οι Δυτικοί την έγκριση των επιθέσεων στη Ρωσία αποσκοπούν στις εντυπώσεις γιατί ήδη η Ουκρανία με δυτικά όπλα έχει βομβαρδίσει κατ’ επανάληψη λαϊκές αγορές στο Ντονέτσκ σκοτώνοντας αθώους πολίτες, όπως και στη ρωσικήπόλη Μπελγκορόντ. Η Ουκρανία βομβάρδισε με drones ακόμη και το επιχειρηματικό διαμέρισμα της Μόσχας τον Αύγουστο του 2023. Χώρια των στρατιωτικών πληγμάτων στην Μαύρη Θάλασσα και την Κριμαία από drones ορισμένα εκ των οποίων μάλιστα είναι όμοια με εκείνα που σταθμεύουν στην αμερικανική βάση της Σούδας – μια «σύμπτωση» που θέτει την Ελλάδα στην πρώτη γραμμή των επαπειλούμενων στόχων για αντίποινα…

Όλες αυτές οι επιθέσεις πραγματοποιήθηκαν ενώ υποτίθεται πώς ούτε τα αμερικανοΝΑΤΟϊκά όπλα, ούτε οι αμερικανοΝΑΤΟϊκές βάσεις χρησιμοποιούταν για χτυπήματα στο εσωτερικό της Ρωσίας… Μπορούμε να φανταστούμε επομένως τι έχει να συμβεί από δω και πέρα, που οι ΝΑΤΟϊκοί αξιωματικοί θα αποφασίζουν με λυτά χέρια από την πολιτική τους ηγεσία, σε ποια ρωσική πόλη θα ρίξουν τους επόμενους πυραύλους.

Η μεταφορά του πολέμου από τα ουκρανικά εδάφη στο εσωτερικό της Ρωσίας ισοδυναμεί μεν με κλιμάκωση που μας φέρνει πιο κοντά στον πυρηνικό πόλεμο, αλλά αν έρχεται κάτι να αποφύγει μεταθέτοντας το για το απώτερο μέλλον αυτό είναι η ολοκληρωτική ήττα της Ουκρανίας. Το ΝΑΤΟ, για πολλοστή φορά στην ιστορία του, έκανε μια επιλογή που αποδείχθηκε λανθασμένη – αν θεωρήσουμε ως στόχο του την υπεράσπιση της Ουκρανίας ως αιχμή του δόρατος στον πόλεμο κατά της Ρωσίας κι όχι την πώληση όπλων από τη ΝΑΤΟϊκή πολεμική βιομηχανία. Κι αντί να επιλέξει έναν έντιμο συμβιβασμό αποτρέποντας περαιτέρω ζημιές, επιλέγει να οδηγήσει τον πόλεμο σε ένα επίπεδο το οποίο ουδέποτε άλλοτε έχει δοκιμαστεί, δεδομένου ότι η μοναδική φορά προηγούμενης χρήσης πυρηνικών όπλων από τις ΗΠΑ έγινε σε μια ηττημένη χώρα, την Ιαπωνία.

Ο εμπρηστικός χαρακτήρας των αμερικανικών σχεδίων αποκαλύπτεται επίσης αν λάβουμε υπόψη μας ότι ακόμη και δυτικές πηγές ομολόγησαν στην Washington Postτην 1^η Ιουνίου ότι η επέκταση του θεάτρου του πολέμου, με την άδεια βομβαρδισμού στο εσωτερικό της Ρωσίας, δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι σημαντικά στο πεδίο της μάχης. Ούτε καν να ανακόψει την ταχύτητα προέλασης του ρωσικού στρατού. Απλώς, θα μεταθέσει χρονικά την κατάρρευση του ουκρανικού στρατού, και θα αυξήσει τον φόρο αίματος και το κόστος της νίκης της Ρωσίας.

Αποστολή χερσαίων δυνάμεων.

Η αμερικανοΝΑΤΟϊκή απόφαση κλιμάκωσης του πολέμου, μέσω της διεύρυνσης και διάχυσης των θεάτρου των μαχών, υποστηρίζεται επίσης από την απόφαση αποστολής εκπαιδευτών εντός της Ουκρανίας. Ως τώρα οι ΝΑΤΟϊκοί εκπαίδευαν τους Ουκρανούς, πριν τους ρίξουν στην κρεατομηχανή του πολέμου, για λίγες εβδομάδες, στην Πολωνία και τη Γερμανία. Η απόφαση μεταφοράς των εκπαιδευτικών εγκαταστάσεων στο έδαφος της Ουκρανίας θα επιτρέψει την επίσημη μετακίνηση και στρατοπέδευση εντός της Ουκρανίας χιλιάδων οπλιτών και αξιωματικών από ΝΑΤΟϊκές χώρες που θα υπογράψουν διμερή συμφωνία με την Ουκρανία, μιας και συλλογική απόφαση εκ μέρους του ΝΑΤΟ δεν υφίσταται, κι ούτε πρόκειται για το άμεσο μέλλον. Ανεπίσημα ωστόσο πολεμούν κατά χιλιάδες οι ΝΑΤΟϊκοί στρατιώτες εναντίον της Ρωσίας. Το θα γίνει όμως όταν ένας πύραυλος Κινζάλ σκοτώσει δεκάδες ή εκατοντάδες στρατιωτικούς της Γαλλίας, της Γερμανίας ή της Αγγλίας; Ποια θα είναι η απάντηση των ΝΑΤΟϊκών;

Η επίσημη ανακοίνωση της αποστολής χερσαίων δυνάμεων στην Ουκρανία, με τους εκπαιδευτές να λειτουργούν σαν εμπροσθοφυλακή, προλειάνθηκε από την δήλωση του Μακρόν τον Φεβρουάριο ότι «τίποτε δεν αποκλείεται». Ήταν μια ανακοίνωση που φάνηκε να  ξαφνιάζει τις υπόλοιπες ΝΑΤΟϊκές χώρες, όπως την Γερμανία που δια στόματος Σολτς δήλωσε ότι «δεν θα υπάρχουν χερσαία στρατεύματα, ούτε στρατιώτες στο Ουκρανικό έδαφος σταλμένοι εκεί από ευρωπαϊκά κράτη».

Αν οι προσεκτικοί αναγνώστες από την διατύπωση του γερμανού καγκελάριου κράτησαν ότι ευρωπαίοι στρατιώτες μπορούν να πάνε «κατά μόνας» ή στο πλαίσιο μιας δύναμης υπό την σημαία της ΕΕ, προσεκτικοί και απρόσεκτοι αναγνώστες κατάλαβαν ότι τα πάντα είναι πιθανά μετά την πρόσκληση της επικεφαλής της Επιτροπής Άμυνας της Γερμανικής Βουλής να κληθούν ξανά στα όπλα 900.000 έφεδροι Γερμανοί.

Η δήλωση της Γερμανίδας έγινε μια μέρα μετά το πράσινο φως που άναψε και το Βερολίνο με τη σειρά του για χρήση των γερμανικών όπλων από τους Ουκρανούς εντός της Ρωσίας.

Οι επίσημες δηλώσεις για την αποστολή ΝΑΤΟϊκών εκπαιδευτών στην Ουκρανία αναμένεται να γίνουν στις 6 Ιουνίου στις πανηγυρικές εκδηλώσεις που θα πραγματοποιηθούν προς ανάμνηση της απόβασης στη Νορμανδία.

Με την παρουσία μάλιστα του ίδιου του Μπάιντεν. Υπό μία έννοια είναι  πέρα για πέρα συμβολικό.

Η περίφημη D-Day πραγματοποιήθηκε για να αποτρέψει τον Κόκκινο Στρατό να φτάσει μέχρι τα στενά της Μάγχης. Η Ευρώπη είχε ήδη απελευθερωθεί από τον Κόκκινο Στρατό, με τους Αμερικανούς να κοιτούν απαθείς αφού πρώτα με τις πολυεθνικές τους είχαν στηρίξει την άνοδο του Χίτλερ. Ογδόντα χρόνια μετά οι ελίτ της Ευρώπης, που στην πλειοψηφία τους παραδόθηκαν αμαχητί στην φασιστική λαίλαπα όταν έπρεπε να σώσουν την τιμή της αστικής δημοκρατίας, επιστρέφουν ξανά στην ζεστή αγκαλιά του αμερικάνου αδερφού για να ανταποδώσουν τη διάσωσή τους, εξορμώντας εναντίον της Ρωσίας για χάρη της Αμερικανοκρατίας και της πολεμικής τους βιομηχανίας…