Η Θλίψη είναι σύμμαχος και μεγάλος διδάσκαλος ζωής και ψυχής.
Προβολές:220
Η θλίψη αναγκάζει τον άνθρωπο να ψάξει την αλήθεια σε κάτάσταση λήθης του σώματος, σε καταστολή της φαντασίας και στο τέλος με θρίαμβο την αλήθεια.
Θλίψη – Κατάθλιψη – Μοναξιά… βαρυ το τίμημα, αλλά ανακαλύπτεις εσωτερικούς κρυμμένους θησαυρούς και αλήθειες που λίγοι αντέχουν…
Καλλιόπη
ΘΛΙΨΗ
Μη φοβάσαι να θλίβεσαι. Η θλίψη είναι εντομοκτόνο για τα περιττά, τα μπερδεμένα και τα ανούσια. Η θλίψη είναι χλωρίνη να καθαρίσει, να γυαλίσει και να λευκάνει ό,τι ήταν ψευδαίσθηση, εξαπάτηση και οφθαλμαπάτη.
Μη τρέμεις τη σιωπή του νου στη θλίψη, είναι θρόνος να σε χρίσει βασιλιά ενός πραγματικού εαυτού που κάποτε ήθελε να βγει στην αυλή να παίξει λάστιχο και πεντόβολα μα δεν την άφησε η ιδεατή εικόνα του καθρέπτη.
Μην αγωνιάτε όταν κάποιος κλαίει, το μνημόσυνο είναι για όταν δεν ξέρει να κλάψει.
Η θλίψη μαζεύει τις αισθήσεις, αναγκάζει τον ματαιόδοξο νου να κάνει αυτοκριτική και στο τέλος να βρει τη θέση του ως εκτελεστικό όργανο και όχι ως αυτό της εξουσίας.
Η θλίψη αναγκάζει τον άνθρωπο να ψάξει την αλήθεια σε κάτάσταση λήθης του σώματος, σε καταστολή της φαντασίας και στο τέλος με θρίαμβο την αλήθεια.
Αλήθεια = άρση της λήθης, άρση της ταφόπλακας που σε βάζει καθημερινά ο κόσμος για να σε κάνει όμοιο του και στο τέλος να σε πετάξει.
ΟΧΙ λοιπον! Η Θλίψη είναι σύμμαχος και μεγάλος διδάσκαλος ζωής και ψυχής.
Πάρτε χαρτί και μολύβι, ακούστε τον ψίθυρο απο το δάκρυ, μυρίστε τον ιδρώτα της σιωπής και στο τέλος βγείτε απο τους σπασμένους καθρέπτες.
Η κατάθλιψη είναι γέφυρα με φάρο να την περάσεις λίγο λίγο, βήμα βήμα έστω και με τρέμουλο στη ψυχη μα μη σε νοιάζει. Θα σε αποζημιώσει με γνώση στο τέλος.
Και ας μην αναφέρω καν πόσα αστέρια θα πέσουν για σένα όσο θα περνάς τη γέφυρα!
Χριστίνα Μπογιατζή
Προβολές : 220
Μοίρασέ το:
Ετικέτες: ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο. Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
- Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
- Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
- Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
- Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
- Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.
Μπράβο το Χριστινάκι….
βαριά η θλίψη…
Και ποιος την θέλει …;
Εξαγοράζοντας την με οποιοδήποτε ψέμα …
Θάβοντας την αλήθεια…
Εντός σου…
Και εκτός σου….
Αθήνα…
Και με τα τρελά παιχνίδια της…
Γίνοταν τροφή εξάρσεων …
Φιλοσοφίμάτων…
Αναζητήσεων…
Μαλωμάτων…
Με παρέες…
Μόνος…
Συναυλίες φούλ…
Rock… Electro… Dark …
Τρελές καταστάσεις…
Αλλά γνήσιες…
Αληθινές…
Θυμαμε που πίναμε στο μπαλκόνι πιάτο την δυτική Αθήνα… Όταν βασίλευε ο ήλιος…
Με έναν εξαιρετικό φίλο …
Να μου λέει…
Ξέρεις…
Πρέπει να ισοσταθμήσεις την λογική…
Με το συναίσθημα…
Η ζηγαριά πάτωσε στο συναίσθημα …
Σε έχει υπερκεράσει…
Καμία παρέα και κανένας φίλος δεν είπαν οχί …
Αλητάδες και μη. ..
Εκτός από κάτι κηριλαδες…
Ραγιάδες…
Βολεμένοι…
Ή δυψασμενοι για βόλεψη….
Όπως κάτι σκάχτρα έξω…
Που νόμιζαν ότι είναι ο εαυτός τους…
Σε αυτό που επικρατούσε…
Ψέμα…λαμόγια…ιδιοτέλεια…και εικώνα…
Που πάντα τους χαλούσα το πάρτι …
Μα που να ξέρω την λογική…;
Στην κατάσταση που βρισκομουν…
Και αυτό που λένε απωθημένα…
Τα εσβήνα…
Είτε λάθος…
Είτε σωστά…
Ποτέ δεν πείραξα κανέναν…
Είναι αυτήν που θα σε βγάλει από τα ψέματα…
Εντός εκτός και επί τα αυτά…
Βλέπεις πολλά πράγματα με την θλίψη…
Υπάρχει ο φάρος της θλίψης. .
σου δείχνει πολλά…
Πρέπει να την αντέξεις…
Είναι ένας απαρετητος δάσκαλος…
Για την λύτρωση…
Να την εκφράζεις…
Όταν σου δείχνει την ομή αλήθεια..
Μέσα σου…
Και έξω. ..
Ζωγραφική;
Οι τοίχοι στο σπίτι στην Αθήνα μαρτυρούσαν με μολιβακη κάρβουνο…
Την σχιζοφρένια της εποχής…
Όπως και τετράδια…
Ζαλησμένα με το φώς των κεριών….
Πόλεμος…
Σκληρός…
Ανελέητος…
Μα επαναστατικός…