κόμποι στο λαιμό... (μουσικό βίντεο, χιούμορ και ταινία)
Αυτοί οι κόμποι στο λαιμό…
…είν’ οι λέξεις που δεν άφησες ποτέ να βγουν απ’ τα χείλη σου… οι λέξεις που σ’ έπνιξαν… τα αισθήματα που δεν εκδηλώθηκαν… οι σκέψεις που δεν ξεστόμισες…
Κι όλα αυτά, γινήκαν κόμποι, που θέριεψαν και σε πνιγουν…
Αξίζει άραγε ο κόμπος, για μια “συγνώμη” που δεν ειπώθηκε ποτέ;
Ο εγωισμός, έριξε βαριά τη σκιά του και σε σφίγγει…
Κι ας είν’ απλό να απαλύνεις την ψυχή απ’ το βάρος μιας ανείπωτης “συγνώμης”…
Πόσα “μου λείπεις”, γινήκαν κόμποι στο λαιμό… έφταναν ως τα χείλη κι εσύ τα ‘κλεινες σφιχτά, για να μην βγουν…
Θέριευαν η περηφάνεια κι ο εγωισμός… ίσως κι ο φόβος… ίσως να φοβόσουν την απάντηση…
Κι έπαιρνες αγκαλιά τη μοναξιά και μαζί βουλιάζατε στις σιωπές…
Κι ήταν τόσο απλό να μιλήσουν τα χείλη… να ψιθυρίσουν τις λέξεις…
Κι είν’ κι εκείνο το “σ’ αγαπώ”… αυτό κι αν έγινε κόμπος και κομπάκια στο λαιμό… βούρκωμα στα μάτια…
Λες και δεν σ’ έμαθε η ζωή, πως τα λόγια, είναι για να λέγονται… πως το “σε θέλω”, το “συγνώμη” το “σ’ αγαπώ”, για να μοιράζονται..
Κι αν κοιτάξεις γύρω σου, θα δεις πρόσωπα μαραζωμένα… μάτια πονεμένα… χείλη σφικτά…
Γέμισ’ ο κόσμος μας από λόγια που δεν ειπώθηκαν… αισθήματα που δεν μοιράστηκαν… έρωτες που έμειναν σιωπηλοί… απωθημένοι…ανομολόγητοι…
Κι ο χρόνος περνάει και δεν ξαναγυρίζει… μόνο που το συνειδητοποιείς όταν είναι πια αργά…
Γι αυτό, λύσε τους κόμπους στο λαιμό… γίνε καράβι και ταξείδεψε… κι όποιος αξίζει και ρισκάρει, θα έρθει μαζί σου, συνταξιδιώτης…
καλησπέρα
Καλλιόπη
(όλη η λίστα των τραγουδιών εδώ)
Στο παράθυρο του βίντεο επιλέγετε τις Ρυθμίσεις-γρανάζι, στο αναδυόμενο παράθυρο επιλέγετε το «Υπότιτλοι», στο νέο παράθυρο που θα παρουσιαστεί επιλέγετε το «Αυτόματη Μετάφραση» και τελικώς στο ακόλουθο παράθυρο επιλέγετε την γλώσσα αρεσκείας σας – Ελληνικά.
Μοίρασέ το:
Ετικέτες: ΠΟΙΗΣΗ
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο. Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
- Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
- Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
- Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
- Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
- Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.
μην διαμαρτύρεστε
σκεφτείτε…
ο Θεός σας γλίτωσε από κακούς, ανάξιους, ανθρώπους
γιατί πληγωνεστε;
τέτοιοι άνθρωποι θα προκαλέσουν πολύ μεγάλο κακό μελλοντικά
Ε, με λίγη πίκρα, αλλά ο Θεός σε τραβάει από τέτοιους γιατί σε γλιτώνει από τον μελλοντικό ολεθρο
αν κάποιος σας θέλει θα αναποδογυρισει όχι τραπέζια, όλη την υδρόγειο για να είστε μέρος της ζωής του, της, των
όποιος υψώνει τον εαυτό του θα ταπεινωθεί
δεν υπάρχει περίπτωση
είναι απόλυτα σίγουρο
πιο απόλυτα δεν γίνεται
αναλόγως της ψωροπερηφανειας, εγωισμού που διάβασα επάνω σε σχόλιο, ανάλογη κι η ταπείνωση….
Δεν διαμαρτύρομαι… εκφράζω απλά την θλίψη μου… πολλές διαγραφές στα τελευταία χρόνια… ίσως μεγάλωσα κι έγινα πολύ απόλυτη και ασυμβίβαστη (αν και από παιδί ήμουν έτσι, αλλά τώρα έχω κτυπήσει ταβάνι)
Ταπεινότητα… την είχα πάντα οδηγό στη ζωή μου…
Κι ένα σπάνιο ”διαμάντι”
https://youtu.be/YQMSwLtoYQ4?t=125
Κύκνειο άσμα της Φλέρυς Νταντωνάκη
Ν.Β.
Δεν ξαναπέρασε φωνή σαν της Φλέρυς… σε ακουμπάει μέχρι το πιο βαθύ κομμάτι της ψυχής σου…
Υπέροχο… Κ. Καλλιόπη…
Πολύ καλησπέρα σας…
Καλησπέρα και σ’ εσάς… σας ευχαριστώ…
Τον άνθρωπο τον αρέσει να βολεύετε με τον εγωϊσμο του παρέα…
Και όχι να ξεβολευετε…
Να γνωρίσει τον άλλο…
Μπορεί να κινδυνέψει ο εγωϊσμος του…
Πόσο μάλιστα η ψευτουπερηφανια του…
Καλά ανθρώπινο είναι δεν έχω παράπονο…
Πόσο μάλιστα και από έναν αγράμματο τσομπανι… ααα όλα και ολα… Και η ψεύτικη εικόνα του που με τόσο κόπο έχει χτύσει στην κοινωνία…;
Αυτό τον ενδιαφέρει πραγματικά…
Ποιες συγγνώμες…
Και ποιες πραγματικές επαφές … Γνωριμίας…
Όλα πήγαν περίπατο … Παρέα με τους εγωϊσμους…
Κοινωνία … Γελάνε και τα ντουβάρια….
Για αυτό όπου κάτσω και δω τέτοια γυρνώ τραπέζια ανάποδα…
Το έχω κάνει πολλές φορές…
Και σε πολλά τραπέζια… Δήθεν παρεών … Γλυκουλιδων… Κρυβόμενων στα καλός πρέπει τους… Υποκριτών…
Και ας λένε ότι τους κατεβάσει η γκλάβα τους για μένα δεν με πειράζει καθόλου… μα καθόλου… Δεν χάνω απολύτως τίποτα με το τίποτα τους … Παρέα με το δικό μου τίποτα… Χαχα
Κάτι αληθινό και ας είναι και σκατα αξίζει πολύ περισσότερο …
Κρίμα ούτε ένα τηλέφωνο ρε γαμωτο …
Τι μοναξιά και αυτήν…;
Οι περισσότεροι άνθρωποι, φοβούνται να είναι αληθινοί… ο καθένας, για τους δικους του λόγους…
Κι όμως, αξίζει να είσαι ο εαυτός σου… χωρίς μάσκα… χωρίς προσποίηση…
Δεν ξέρουν τι χάνουν…
Ακριβώς…
Γιατί το να βρεις την ελευθερία…
Είναι ένα επίπονο ταξίδι μέσα στον σκλαβωμένο… Κοματιασμένο… από χίλια πράγματα εαυτό σου.. εγώ σου … Κόσμου Κ.λ.π. αλλά πραγματικο… Τα λέω και για εμένα …
Δεν υπάρχουν εξαιρεσεις σε αυτά…
Όλοι άνθρωποι είμαστε…
Με αρνητικά και θετικά… Μοναδικοί ο κάθε ένας…
Αλλά το να σε θέλουν σε ψυχαναγκαστικες… Συμπεριφορές σε κουτάκια που κάποιοι σπέρνουν σαν παραδειγματα…σαν οι ξερόλες… έτσι για να αρέσεις στην κάθε παρέα.. και στα διάφορα σχηματα που βαζουν… δύχως να γνωρίζουν την τύφλα τους για το τι λενε… Λόγο ανθρώπινης αδυναμίας … Κυριαρχεί το ψεύτικο… Ιδιοτελές…
Καλύτερα να ψάχνουμε μέσα στην άγνοια μας… Και να παραδεχόμαστε λαθοι… Πάθοι…
Και με λίγο ενδιαφέρον πραγματικό τουλάχιστον…
Χτίζεις τις καλύτερες φιλίες …
Εκεί ναι υπάρχει πολύ αλληλοκατανόηση.. και εποιήκια..