Μη δίνεις αξία σε ανθρώπους που δεν ξέρουν να εκτιμούν
Ανιδιοτελής είναι ο άνθρωπος που δίνει χωρίς συμφέρον και προσωπικό όφελος, όχι αυτός που δεν περιμένει τίποτα γιατί ο άλλος δεν τον υπολογίζει.
Να σέβεσαι τον εαυτό σου και να είσαι μ’ εκείνους τους ανθρώπους που σε υπολογίζουν…
Όταν εσύ προσφέρεις και ο άλλος δεν εκτιμά την προσφορά σου, δεν αξίζει να βρίσκεται δίπλα σου…
Καλλιόπη
Γράφει η Άννα Τζαβίδη
Και φτάνει εκείνη η στιγμή που συνειδητοποιείς τι έδωσες, τι είπες, τι αισθάνθηκες για λάθος ανθρώπους που πίστεψες ότι σου αξίζουν κι ότι είναι ό,τι καλύτερο σου έχει συμβεί κι εσύ ανοίχτηκες, μοιράστηκες, δέθηκες κι όμως τώρα βλέπεις πόσο λάθος έκανες, ποσό αφελής ήσουν που πίστεψες σε αυτούς κι ακόμα περισσότερο σε εσάς.
Σ’ εσένα που πάλεψες με τόσο κόπο να κρατήσεις αυτό που είχατε. Έδειξες υπομονή κι επίμονη γιατί σου έμαθαν πως έτσι είναι οι σχέσεις.
Θέλουν τον χρόνο τους και μεράκι για να αντέξουν. Έτσι εσύ στον βωμό του ερώτα θυσίαζες χρόνο, συναίσθημα, αντοχές και το έκανες με τόσο ενθουσιασμό.
Έκανες ηλίθιους συμβιβασμούς, ανώφελες υποχωρήσεις, άφησες να σε ποδοπατήσουν γιατί πίστευες μέσα σου ότι θα πετύχει, για την ακρίβεια, ήθελες τόσο να πετύχει. Απλά λίγο σπρώξιμο θέλει, έλεγες.
Είναι δύσκολο όμως το «εμείς» και το «μαζί». Δε θέλει προσπάθεια μόνο από έναν. Το παιχνίδι αυτό είναι ομαδικό, αν ο ένας πάει πάσο χάνετε κι οι δυο. Αν ο ένας παίξει για την πάρτη του, αργά ή γρήγορα πάλι δε θα τα καταφέρατε.
Σαφέστατα, πάντα κάποιος απ’ τους δυο θα νιώθει πιο πολλά , θα δίνει πιο πολλά, θα είναι έτοιμος να θυσιάσει και να θυσιαστεί, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι ο άλλος θα μείνει άπραγος.
Ανιδιοτελείς οι σχέσεις, βλέπεις, όμως ανιδιοτελής είναι ο άνθρωπος που δίνει χωρίς συμφέρον και προσωπικό όφελος, όχι αυτός που δεν περιμένει τίποτα γιατί ο άλλος δεν τον υπολογίζει.
Συχνά μπερδεύουμε τον πραγματικό ερώτα με κάτι φτηνιάρικες απομιμήσεις που δεν έχουν καν λόγο ύπαρξης. Ίσως να φταίμε κι εμείς που αφήνουμε να κάνουν κουμάντο στην καρδιά μας, ίσως να φταίνε κι αυτοί που δεν μπόρεσαν να εκτιμήσουν το παραμικρό.
Και φτάνει εκείνη η αναθεματισμένη ώρα που συνειδητοποιείς ποσά έδωσες, ποσά κράτησες για σένα και τι εκτίμησε ο άλλος από αυτά.
Και τότε απογοητεύεσαι, νιώθεις κενός και τι κατάφερες; Τώρα αυτά που έκανες κι είπες φαντάζουν τόσο άσκοπα, τόσο ανούσια αφού ο άλλος δεν έκανε τίποτα για να δώσει αξία.
Σκέφτεσαι πάλι πώς είναι δυνατόν να μην είδε τίποτα από όλα αυτά, να μην αντέδρασε σε κάτι, βρε αδελφέ. Μα γιατί να το κάνει άλλωστε; Κάνεις δε χρωστάει σε κανέναν και κανείς δεν αναγκάζει κανέναν να κάνει κάτι που δε θέλει, μονός σου πήρες το ρίσκο κι οι συνέπειες δικές σου.
Κι ύστερα, πες μου, πώς σου φαίνεται που όσα έκανες εσύ με κόπο και πείσμα, ο άλλος τα γκρεμίζει έτσι απλά μόνο με ένα βλέμμα, με μια λέξη, με μια κίνηση; Κι εσύ εκεί επιμένεις να τα ξαναχτίσεις όλα απ’ την αρχή κι αυτή τη φορά, βέβαια, στα μέτρα του έτσι ακριβώς όπως αρέσει σε εκείνον. Κι όλα αυτά γιατί;
Μόνο και μόνο γιατί φοβάσαι να παραδεχτείς στον ίδιο σου τον εαυτό ποσό λάθος έκανες ακόμη μία φορά, που έδωσες σε λάθους ανθρώπους.
Γιατί πίστευες ότι είναι ο σωστός άνθρωπος, ότι αυτός σου αξίζει, ότι αυτός είναι το άλλο σου μισό. Κάποια στιγμή τελειώνει αυτό το παραμυθάκι, αυτός φεύγει κι εσύ ξυπνάς και βλέπεις πως όλα πήγαν χαμένα, θυμώνεις με σένα που πίστεψες πάλι λανθασμένα.
Όταν όμως έρχεται η στιγμή που ο σωστός άνθρωπος μπαίνει στην ζωή σου, κομπλάρεις διότι καιρό τώρα έχεις πάψει να πιστεύεις σε αυτούς. Τότε αντιλαμβάνεσαι πραγματικά ποσά λάθος πράγματα επένδυσες σε τόσο λάθος ανθρώπους.
Πίστευες βλακωδώς ότι ήταν ό,τι καλύτερο σου έχει συμβεί, και να που έρχονται άνθρωποι που αξίζουν τόσα κι αλλά τόσα, όμως εσύ τα έδινες από εδώ κι από εκεί, σε άτομα ανίκανα να εκτιμήσουν, να παλέψουν γι’ αυτόν που είχαν διπλά τους.
Δειλοί άνθρωποι που το μόνο που ήξεραν να κάνουν είναι να παίρνουν και να φεύγουν. Γιατί τι άλλο να δώσεις, μάτια μου, και ποιος σου εγγυάται ότι δε θα πληγωθείς πάλι, ότι δε θα πετάξουν με τόση ευκολία όπως έκαναν τόσοι και τόσοι.
Και το ερώτημα είναι το εξής: στον απολογισμό που κάνεις, ποιος μένει τελικά;
pillowfights.gr
Μοίρασέ το:
Ετικέτες: ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο. Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
- Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
- Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
- Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
- Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
- Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.
Κλασσική γυναικεία κλάψα. Όταν ήμουν ένας αφελής και παρθένος αγνός 20άρης μπορεί και να τις πίστευα, τώρα ως έμπειρος 40άρης απλά γελάω με τέτοια κείμενα, γιατί κατανοώ τη γυναικεία φύση κι έχω δει πως πραγματικά φέρονται στη πραγματικότητα.
Πρώτα από όλα καμία γυναίκα και ποτέ δε προσφέρει τίποτα χωρίς ανταλλάγματα, ούτε το σάλιο της να σε φτύσει. Στις περιπτώσεις που “τα κάνει όλα αυτή” και ο άντρας δε κάνει τίποτα, αυτό γίνεται γιατί ο άντρας ερωτικά είναι πολύ πιο ελκυστικός από εκείνη και για αυτό αυτή για να “πατσίσει” τη διαφορά και να μη τον χάσει τον καλοπιάνει. Δεν έχω δει ποτέ στη ζωή μου ωραία και νέα γυναίκα να γίνεται χαλί να την πατήσει ένας άσχημος άντρας και μη επιτυχημένος επαγγελματικά/κοινωνικά…. Αν ο άντρας είναι στο ίδιο επίπεδο με τη γυναίκα στο θέμα της ερωτικής έλξης, τότε ΑΝ η γυναίκα αποφασίσει να ασχοληθεί μαζί του, θα απαιτεί πολλά πράγματα αλλιώς θα φύγει.
Δεύτερον, αν ένα από τα φύλα τείνει να μην εκτιμάει ποτέ το άλλο, αυτό είναι οι γυναίκες. Ποτέ στη ζωή μου καμία γυναίκα δεν έχει πραγματικά εκτιμήσει όσα έκανα ή ήμουν σε θέση να κάνω για αυτήν, αυτά τα έπαιρναν ΠΑΝΤΑ ως δεδομένα και ως ευτελή, ενώ τις μικρές χειρονομίες που μπορεί να έκαναν αυτές, τις έπαιρναν σαν άθλους που έπρεπε να με σκλαβώνουν από υποχρέωση μια ζωή… Έχω πολλές εξωφρενικές ιστορίες να διηγηθώ που γεμίζουν βιβλίο. Οι γυναίκες ποτέ δεν εκτιμάνε τους άντρες εκτός αν ο περίγυρός τους τους εκτιμάει, κάτι που συμβαίνει πλέον μόνο για όσους δείχνει η τηλεόραση ή έχουν πολλά λεφτά. Τους “απλούς” άντρες τους θεωρούν λίγους. Και πολλές θυσίες δε τις αναγνωρίζουν ποτέ ή και δε τις γνωρίζουν γιατί οι άντρες δεν καθόμαστε να διατυμπανίζουμε αυτά που προσφέρουμε, οι γυναίκες το κάνουν.
Τρίτον, συνήθως όταν οι γυναίκες παύουν να προσφέρουν “σε ανθρώπους που δεν τις εκτιμούν”, είναι γιατί είτε τους έφυγε η καψούρα, είτε βρήκαν το επόμενο θύμα, οπότε πρέπει να πλάσουν το αφήγημα πως ο προηγούμενος ήταν σκάρτος για να δικαιολογήσουν το κέρατο και την εγκατάλειψη που σκοπεύουν να ρίξουν… Πάντα οι γυναίκες χρειάζονται ένα αφήγημα για να μη νιώθουν πουτάνες, οπότε τον ίδιο άντρα που κάποτε εκτιμούσαν και ήταν μια χαρά, ψάχνουν και τη παραμικρή αφορμή κι αν δε βρίσκουν, τη κατασκευάζουν, για να τον βαφτίσουν “ανεπρόκοπο και αχάριστο” και έτσι να αυτο-δικαιολογηθούν για τον παρτακισμό τους και τη κακία τους.
Αρκετά με τη γυναικεία κλάψα.
Μ΄ενοχλεί η γενίκευση σε όποιο φύλο και ν’ αναφέρεται… την βρίσκω φασιστική και κυρίως απέχει τελείως η αυτοκριτική…
Αυτή η απουσία αυτοκριτικής, από την πλευρά μέρους των ανδρών, μου είναι αποκρουστική…
Το ίδιο ισχύει και για μερίδα των γυναικών…
χα χαχαχαχα τωρα ποιος κλαψουριζει;;;;;
Οταν σε απογοητευει ενας ανθρωπος, μην το αναλυεις πολυ…Δεν εφταιγε ο ιδιος// Τοσος ηταν
Συμφωνώ…
πολλά οφείλονται σε παρεξηγήσεις
Οι παρεξηγήσεις, είναι για να λύνονται… τουλάχιστον σε ότι με αφορά, πάντα καταθέτω την άποψή μου και μένει στον άλλον, να κρίνει ή να το βάλει στα πόδια…Αυτό που μ’ ενδιαφέρει είναι, να έχω ήρεμη την συνείδησή μου απέναντί τους…
Δεν κάνω ποτέ, αυτό που δεν θέλω να μου κάνουν…
ποιος τους δίνει εγγύηση ότι πήραν ο,τι ήθελαν, η γενικά ότι πήραν;
ή ότι δεν θα επανέλθουν όσοι πόνεσαν κάποιον;
….
έλεγε ο Άγιος Παϊσιος, επιμένει το παιδί να του πάρει ο πατέρας του μηχανάκι, χτυπιέται, πατέρας ο Θεός, και ξαναχτυπιεται, γιατι;
γιατί το σχέδιο του πατέρα είναι να του πάρει Πόρσε
Ε ίσως πρέπει να βγάλει δίπλωμα πρώτα ο άλλος