μοιράσου μαζί του το τιμόνι και το ταξείδι... (μουσικό βίντεο, χιούμορ και ταινία)
Έχεις δικαίωμα να ζήσεις χωρις άγχος…
… χωρίς θυσίες…
… χωρίς συμβιβασμούς…
… χωρίς μιζέρια…
… δεν είναι αυτά η ζωή…
Έχεις υποχρέωση ν’ ανακαλύψεις πολλά υπέροχα πράγματα στην καθημερινότητά σου…
… ν’ αλλάξεις ότι δεν σ’ αρέσει…
… να πετάξεις ότι σφίγγει την ψυχή σου…
… να τολμήσεις…
… να πειραματιστείς με κάτι νέο στη ζωή σου…
… να ξεχάσεις ότι σε πλήγωσε…
… ότι σε πίκρανε…
Να ξυπνήσεις και να πεις : ξαναγεννήθηκα…
… και να μπεις σ’ ένα καινούργιο καράβι…
… να ξεκινήσεις ένα καινούργιο ταξείδι…
… στη ρότα σου, θα βρεις συνταξιδιώτη…
… μοιράσου μαζί του το τιμόνι και το ταξείδι…
καλησπέρα…
Καλλιόπη
Στο παράθυρο του βίντεο επιλέγετε τις Ρυθμίσεις-γρανάζι, στο αναδυόμενο παράθυρο επιλέγετε το «Υπότιτλοι», στο νέο παράθυρο που θα παρουσιαστεί επιλέγετε το «Αυτόματη Μετάφραση» και τελικώς στο ακόλουθο παράθυρο επιλέγετε την γλώσσα αρεσκείας σας – Ελληνικά.
Μοίρασέ το:
Ετικέτες: ΠΟΙΗΣΗ
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο. Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
- Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
- Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
- Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
- Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
- Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.
”Γιατί η ελπίδα δεν πεθαίνει… Ποτέ… και για κανέναν…”
Όταν ο Αναγνωστάκης συνάντησε τον Δημώνακτα, εκ Κύπρου Κυνικό Φιλόσοφο, δώσανε τα χέρια και
αποφάσισαν να ”παντρέψουν” την Ποίηση με το Κλασσικό Τσιτάτο, εν προκειμένω Ακροτελεύτιο Στίχο
του ”Ναυάγιου”
Το Ναυάγιο
Θα μείνω κι εγώ μαζί σας μες στη βάρκα
ύστερα απ’ το φριχτό ναυάγιο και το χαμό
το πλοίο βουλιάζει τώρα μακριά
που πήγαν οι άλλες βάρκες; ποιοι γλίτωσαν;
Εμείς θα βρούμε κάποτε μια ξέρα
ένα νησί ερημικό
εκεί θα στήσουμε τα σπίτια μας
γύρω–γύρω στη μεγάλη πλατεία
και στη μέση μια εκκλησιά
θα κρεμάσουμε μέσα τη φωτογραφία
του καπετάνιου μας που χάθηκε ψηλά–ψηλά
λίγο πιο χαμηλά του δεύτερου πιο χαμηλά του τρίτου
θ’ αλλάξουμε τις γυναίκες μας και θα κάνουμε πολλά παιδιά
Κι ύστερα θα καλαφατήσουμε ένα μεγάλο καράβι καινούργιο
ολοκαίνουργιο και θα το ρίξουμε στη θάλασσα
Θα’ χουμε γεράσει μα θα μας γνωρίζουνε
μόνο τα παιδιά μας δε θα μοιάζουνε με μας·
δε θα ελπίζουν τίποτα, δε θα φοβούνται τίποτα, θα ‘ναι ελεύθεροι.
Γιατί η ελπίδα δεν πεθαίνει… Ποτέ… και για κανένα…
Ν.Β.
Όπως στρώνεις με τον καπετάνιο …
Κοιμάσε….
Αλλά η ζωή συνεχίζεται…………..
Ακόμη και στην ζιμπάπουε…..
Τα πουλιά κελαϊδουνε…
Ακόμη και εκεί που έγινε κόλαση….
Τούτος ο κόσμος…
Έχει ζωή…
Μεταξύ ουρανού…
Και άδη…
Και αν κάτι σε έσκισε…
Αν κάτι σε πλήγωσε…
Και ρέει το αίμα…
Και χάνεις αληθινή ζωή…
Κοίτα…
Είναι που το καραβάκι έπεσε σε κάτι λυπημένα βράχια…
Και σκίστηκε…
Και έβαλε νερά…
Με κίνδυνο να βυθιστείς…
Κοιτώντας τα βράχια που έκαναν τούτο…
Και λες..
Γιατί…;
Δεν είδα…
Σημασία έχει να τρέξεις να επουλώσεις τις τρύπες…
Και μετά με ένα απαλό χάδι…
Να ευχαριστήσεις τα βραχάκια…
Δεν υπάρχει κάτι δίχως σκοπό…
Και κατανοώντας τον ρόλο τους…
Με την αγάπη σου…
Να τα μεταμορφώσεις..
Σε μικρές οάσεις…
Για να γαληνεύουν..
Και να ξεκουράζονται…
Και οι επόμενοι ταξιδιώτες…
Μεταμορφώνοντας τον άδη…
Σε ουρανό…
Έτσι αλλάζει ο κόσμος…
Κάρδια μου…
Και αν δεν μπορείς…
Σχολείο είναι…
Κουράγιο…
Μα πρόσεχε…
Μην χάσεις τον προσανατολισμό…
Που δείχνει η πυξίδα…
Και αν χάλασε και αυτή…
Υπάρχει μέσα μας…
Όσο φασαρία και αν κάνουν οι θαλασσοταραχές του κόσμου τούτου…
Υπάρχει η ησυχία…
Για να δεις την πυξίδα…
Για να μην χαθείς…
Σε αυτό που σε καλεί…
Προς μια κατεύθυνση…
Μοναδική…
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ και γεμάτο νοήματα ζωής…
Να είστε καλά…
https://www.youtube.com/watch?v=uk4NGuoV7ew&ab_channel=Helder
έπισης Κ. Καλλιοπη μας…
Τι υπέροχη μουσική…
Πρέπει να σας προσέχουμε…
Και σε όλους…
Την Αγάπη μας…
Από όλους τους αναγνώστες…!
Σας ευχαριστώ πολύ… ένα μικρό διάλειμμα για να μαλακώσει λίγο η ψυχή από την οργή…
Υπέροχο… Κ. Καλλιόπη…
Καλησπέρα σας…
Και σε όλους…
Μέσα στην νύχτα…
Οδηγώντας…
Μαθαίνεις …
Αναζητάς…
Ψάχνεις…
Και διακρίνεις φώτα…
Στην πορεία μαθαίνεις με κόπο…
Κούραση στο τιμόνι…
Με ορατότητα 10 μέτρα των δικών σου φώτων…
Ότι μερικά…
Είναι αληθινά…
Και άλλα οφθαλμαπάτες…
Είναι η δίψα…
Η στέρηση της αγνότητας…
Της αγάπης…
Τα μάτια θολώνουν από δάκρυα…
Ζαλίζεσαι…
Απελπίζεσαι…
Θολούρα…
Κάνεις να τρακάρεις…
Τόσο σκληρή η πραγματικότητα που έχτισε ο άνθρωπος με τα ιδία του τα χεριά…
Χέρια ξερά….
Χωρίς ίχνος καρδίας μέσα τους…
Προσπαθείς να τελειώσει το ταξίδι…
Η μουσική διαπασών…
Έρημο το τοπίο..
Θόλο το μέλλον…
Θολή η πορεία…
Ίσως προδιαγεγραμμένο…
Ψάχνεις την ελπίδα….
Μέχρι που ανακαλύπτεις ότι δεν προέρχεται από αυτόν τον κόσμο…
Αναλαμπή…
Αλλαγή μετώπου…
Αλλαγή καραβιού…
Ταραχή…
Πανικός…
Κατάρρευση…
Και αναγέννηση…
Βλέποντας πραγματικά και ξάστερα τον εχθρό σου…
Τρόμος…
Αλλά και φως στο τέρμα του τούνελ…
Καλησπέρα σας… τα πάντα ρει… κι εμείς, κρατάμε απ’ τη ζωή κι απ’ τους ανθρώπους, τα θετικά και πορευόμαστε όσο αντέχουμε…
Ναι… Κ. Καλλιόπη…
κρατάμε τα θετικά…
γιατί αυτά είναι τα μόνα αληθινά σε όλους…
και σε έμας…
Τίποτα δεν είναι προδιαγεγραμμένο… σε κανέναν…
Τα πάντα ρει…
Γιατί η ελπίδα δεν πεθαίνει…
Ποτέ… και για κανέναν…